ប្រែសម្រួលដោយ ឌី ខាំបូលី
យុវវ័យជាតិអាមេរិកភាគច្រើន ផ្តោតទៅលើការសិក្សា ការណាត់ជួបគ្នារវាងដៃគូស្នេហា ឬការងារជាដើម។ ប៉ុន្តែ យុវវ័យភាគច្រើន កំពុងធ្វើឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរមួយនៅក្នុងពិភពលោក។
នៅក្នុងខែមេសា អាវ៉ាឡន ធីសុន (Avalon Theisen) ដែលមានអាយុ១១ឆ្នាំ បានរៀបចំព្រឹត្តការ តាមប៉ា (Tampa) ដែលជាទិវារសង្រ្គោះសត្វកង្កែប (Save the Frogs Day) នៃរដ្ឋផ្លរីដា (Florida)។
«នៅឆ្នាំនេះ យើងបានបង្កើតអ្វីមួយ ដែលខ្ញុំមិនគិតថាធ្លាប់បានធ្វើពីមុនមកនោះទេ។ យើងបានថតវីដេអូមនុស្ស៣៤៧នាក់ និងសត្វឆ្កែដ៏រីករាយមួយ ហើយបានបង្កើតក្រុមចម្រៀង«មនុស្សកង្កែប»ដែលធំជាងគេបង្អស់របស់រដ្ឋផ្លរីដា ដើម្បីលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងស្តីពីការអភិរក្សសត្វដែលរស់នៅក្នុងទឹកក៏បាននិងលើគោកក៏បាន។
«អ្នកអាចមើលវីដេអូនៅលើគេហទំព័ររបស់ខ្ញុំបាន ដែលមានអាសយដ្ឋាន www.conserveitforward.org»។
តាមរយៈគេហទំព័ររបស់នាង និងអង្គការ«អភិរក្សទៅមុខ» ដែលជាអង្គការមិនរកប្រាក់ចំណូល ដែលនាងបានបង្កើតឡើងកាលពីពីរឆ្នាំមុន នាង ធីសុន រៃអង្គាសថវិការសម្រាប់ការអភិរក្ស លើកទឹកចិត្ត កុមារដទៃទៀតឱ្យថែរក្សាពិភពធម្មជាតិ និងចែករំលែកសេចក្តីស្រឡាញ់របស់នាងនៅក្នុងការការពារសត្វកង្កែប។
«ខ្ញុំតែងតែបន្ថែមកម្មវិធីថ្មីៗទៅក្នុងអង្គការ «អភិរក្សទៅមុខ» ហើយស្វែងរកមធ្យោបាយថ្មីៗដើម្បីជួយបរិស្ថាន ក៏ដូចជាមធ្យោបាយដើម្បីឱ្យអ្នកដទៃទៀតបានចូលរួមដែរ។ គំនិតមួយចំនួនរបស់ខ្ញុំ គឺការចាប់ផ្តើមកម្មវិធីអភិរក្សសត្វពស់សម្រាប់កុមារតូចៗ គឺកុមារចាប់ពីមតេ្តយ្យដល់ថ្នាក់ទីពីរ។ ខ្ញុំពិតជាស្រលាញ់សត្វពស់ណាស់។ តាមពិតទៅ សត្វទាំងនោះគឺជាសត្វដែលខ្ញុំចូលចិត្ត»។
នាង ធីសុន បានទទួលពានរង្វាន់ជាច្រើនសម្រាប់ការលះបង់របស់នាងនៅក្នុងការអភិរក្ស ហើយនៅក្នុងឆ្នាំនេះ នាងត្រូវបានផ្តល់កិត្តិយសជាមួយនឹងពានរង្វាន់ គ្លូរីយ៉ា បារុន (Gloria Barron) សម្រាប់វីរបុរសវ័យក្មេងៗ។ ពានរង្វាន់ប្រចាំឆ្នាំនេះ ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយអ្នកនិពន្ធសៀវភៅកុមារ ធីអេ បារុន (T.A. Barron) ផ្តល់កិត្តិយសដល់អ្នកដឹកនាំវ័យក្មេង ដែលមានអាយុពី៨ទៅ១៨ឆ្នាំ ដែលបានធ្វើឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរមួយនៅក្នុងពិភពលោក។ បារុន និយាយថា ពានរង្វាន់នេះ ទទួលស្គាល់ថា សូម្បីតែកុមារក៏អាចធ្វើឱ្យពិភពលោកក្លាយទៅជាកន្លែងដ៏ប្រសើរជាងមុនបានដែរ។
«នេះគឺជាការពិត ប៉ុន្តែ យុវវ័យភាគច្រើនមិនដឹងអំពីរឿងនេះទេ ឬប្រសិនបើពួកគេបានឮអំពីរឿងនេះ ពួកគេមិនជឿទេ»។
ហេតុនេះហើយបានជា បារុន បានចាប់ផ្តើមកម្មវិធីពានរង្វាន់នេះកាលពី១២ឆ្នាំមុន។ ជ័យលាភីទទួលបានថវិការ ២ពាន់ ៥០០ដុល្លា ដើម្បីទ្រទ្រង់ការសិក្សាឬកម្មវិធីសេវាកម្មរបស់ពួកគេ។ លោកនិយាយថា ពួកគេត្រូវបំពេញតាមលក្ខខណ្ឌមួយចំនួន។
«ជាបឋម អារម្មណ៍ពិតប្រាកដនៃសេចក្តីស្រឡាញ់អំពីបញ្ហាមួយ ដែលប៉ះពាល់ដល់មនុស្សជាតិឬបរិស្ថាន។ ទីពីរគឺការប្តេជ្ញាចិត្តពិតប្រាកដនិងយូរអង្វែងក្នុងការព្យាយាមធ្វើឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរមួយ។ ទីបី ប្រសិទ្ធភាពពិតប្រាកដមួយចំនួន និងលទ្ធផលដែលអាចវាស់ស្ទង់បានមួយចំនួននៃគម្រោងដែលបានភ្ជាប់ជាមួយមនុស្សផ្សេងៗទៀត ដែលពិតជាបានធ្វើឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរ»។
ពានរង្វាន់នេះត្រូវបានដាក់ឈ្មោះតាមម្តាយរបស់លោក បារុន។
«គាត់គឺជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់។ គាត់បង្រៀននៅឯសាលាមួយក្នុងរដ្ឋ ខូឡូរ៉ាដូ (Colorado) សម្រាប់សិស្សពិការភ្នែក។ គាត់តែងតែជឿថា មនុស្សគ្រប់រូបអាចធ្វើឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរតាមរបៀបមួយចំនួន»។
អ្នកទទួលបានការផ្តល់កិត្តិយសនៅក្នុងឆ្នាំនេះ បានធ្វើឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងវិស័យជាច្រើន។
«យើងមានក្មេងប្រុសម្នាក់ ដែលបានបង្កើតអំពូលភ្លើងដែលប្រើថាមពលព្រះអាទិត្យ ដែលឥឡូវនេះត្រូវបានប្រើប្រាស់នៅក្នុងភូមិទាំងឡាយនៅអាហ្រ្វិកខាងកើត (East Africa) ដែលអាចបំភ្លឺផ្ទះប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ហើយមិនត្រូវការថាមពលនោះទេ។ យើងមានក្មេងស្រីម្នាក់ ដែលកំពុងបង្កើតវិធីធ្វើស្រែចំការប្រកបដោយនិរន្តរភាពនៅឯចំការរបស់នាង។ យើងមានក្មេងប្រុសម្នាក់ ដែលបានបង្កើតល្បែងផ្គុំរូបភាព ដែលអាចជួយមនុស្សចាស់ដែលមានជំងឺបាត់បង់ការចងចាំ ឱ្យទទួលបានមកវិញនូវសមត្ថភាពក្នុងការចងចាំ»។
បារុន កត់សម្គាល់ឃើញថា ទោះបីជាវីរបុរសវ័យក្មេងមានចំណាប់អារម្មណ៍និងប្រវត្តិផ្សេងៗគ្នាក៏ដោយ ក៏ពួកគេទាំងអស់គ្នាមានជំនឿចិត្តលើខ្លួនឯងដែរ។
«រឿងមួយដែលពិតជាដូចគ្នានោះ គឺជាទឹកចិត្តដែលគិតថាខ្លួនឯង ជាបណ្តុំនៃកម្លាំងមួយ ដែលអាចត្រូវបានប្រែក្លាយឱ្យទៅជារឿងល្អមួយប្រកបដោយភាពវិជ្ជមាន ហើយជួយមនុស្សដទៃទៀត»។
លោកបានបន្ថែមថា ពួកគេមានការគាំទ្រពីគ្រួសារ ពីឳពុកម្តាយ ដែលបានលើកទឹកចិត្តពួកគេឱ្យប្រែក្លាយសុបិន្តរបស់ពួកគេទៅជាសកម្មភាព និងទទួលស្គាល់ថា ពួកគេពិតជាអាចផ្លាស់ប្តូរពិភពលោកបាន៕