ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

នៅ​ពេល​​បិទ​សាលា​រៀន​ដោយសារ​ជំងឺ​កូវីដ១៩​ ក្មេងស្រីពេញវ័យពិចារណា​រៀប​ការ​ដោយ​សង្ឃឹម​ថា​ ចេញ​ផុត​ពី​ភាព​ក្រីក្រ​


រូបឯកសារ៖ ក្មេងស្រីសិស្សសាលាមួយក្រុមឈរខាងក្រៅហាងមួយនៅក្រុង Damascus ប្រទេសស៊ីរី កាលពីថ្ងៃទី១២ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០។
រូបឯកសារ៖ ក្មេងស្រីសិស្សសាលាមួយក្រុមឈរខាងក្រៅហាងមួយនៅក្រុង Damascus ប្រទេសស៊ីរី កាលពីថ្ងៃទី១២ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០។

សេចក្តី​រាយ​ការណ៍​ព័ត៌មាន​ឲ្យដឹង​ថា​ ក្មេងស្រីពេញវ័យនៅ​ប្រទេស​កំពុង​អភិវឌ្ឍន៍ដែល​ខ្លាច​ស្លាប់​ដោយសារ​ជំងឺ​កូវីដ១៩​ កំពុង​ពិចារណារៀបការ​ ហើយ​មាន​កូន​ឱ្យ​បាន​រហ័ស។​

អង្គការ ​CAMFED ​ជា​អង្គការ​មួយ​ផ្តោត​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​លើ​ការ​សិក្សា​អប់រំ​របស់​ក្រុម​ក្មេង​ស្រី​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ខាង​ត្បូង​សមុទ្រ​ខ្សាច់​សាហារ៉ា។​ អង្គការ​នេះ​និយាយ​ថា​ ​ដោយសារ​តែ​ការ​រាតត្បាត​ជា​សាកល​នៃ​ជំងឺ​កូវីដ១៩​បាន​ធ្វើ​ឱ្យ​ភាព​ក្រីក្រ​និង​អសន្តិសុខ​ម្ហូប​អាហារ​កាន់​តែ​មាន​សភាព​ធ្ងន់ធ្ងរ​ ហើយ​សាលារៀន​ភាគ​ច្រើន​បាន​បិទ​ទ្វារ​ផង​នោះ​ ​ ក្មេង​ស្រី​ខ្លះ​ផ្តល់​អាទិភាព​ដល់​ការ​រៀប​អាពាហ៌​ពិពាហ៌​ច្រើន​ជាង​ការ​សិក្សា​អប់រំ។

អ្នក​ស្រី​ Rose Alexander ​ជា​សមាជិកា​នៃ​អង្គការ​ CAMFED ​ដែល​ធ្វើការ​ដើម្បី​បញ្ចៀស​និង​បំបាត់​ការ​រៀបការ​ពី​ក្មេង​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ម៉ាឡាវី។​ អ្នកស្រី​ Alexander ​ឲ្យ​ដឹង​ថា ​មាន​មនុស្ស​ខ្លះ​និយាយ​ថា​ «សាលា​រៀន​មិន​បើក​វិញ​ទេ ដូច្នេះ​រៀបការ​ទៅ»។​

ជា​ការ​ឆ្លើយ​តប​នឹង​គំនិត​បែប​នេះ ​ ពួក​សមាជិក​នៃ​អង្គការ​ CAMFED​ ដូចជា​អ្នក​ស្រី ​Alexander ​បាន​ទាក់ទង​នឹង​ពួក​ក្មេងស្រីហើយ​បាន​ពណ៌នា​អំពី​ហានិភ័យ​នៃ​ការ​រៀបការ​ពីក្មេង​និង​ការ​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​ឆាប់​ពេក​ ​នៅ​ពេល​អង្គការ​នេះ​គាំទ្រ​ពួក​ក្មេងស្រី​ក្នុង​ការ​សិក្សា​របស់​ពួក​គេ។​

មជ្ឈមណ្ឌល​សម្រាប់​ការ​អភិវឌ្ឍ​សាកល​ Center for Global Development​ ហៅ​កាត់​ថា​ CGD ​ជា​ក្រុម​ស្រាវ​ជ្រាវ​មួយ​មាន​មូលដ្ឋាន​នៅ​ក្នុង​រដ្ឋធានី​វ៉ាស៊ីនតោន។​ ពួក​អ្នក​ឆ្លើយ​តប​នឹង​ការ​ស្ទង់មតិ​របស់​មជ្ឈមណ្ឌល​សម្រាប់​ការ​អភិវឌ្ឍ​សាកល​ចំនួន​៧៨​ភាគ​រយ​បាន​សម្តែង​កង្វល់​ថា​ ការ​បិទ​សាលារៀន​បាន​បង្កើន​អំពើ​ហិង្សា​ទាក់ទង​នឹង​យ៉ែនឌ័រ។​

លោក ​Faith NKala ​ជា​នាយក​ជាតិ​នៃ​អង្គការ ​CAMFED ​ប្រចាំ​ប្រទេស​ស៊ីមបាវ៉េ។​លោក​បាន​និយាយ​ថា៖​« សាលារៀន​ដែល​មាន​ការ​គាំទ្រ​ខាង​សង្គម​ដែល​គេ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​នោះ​ អាច​ជា​កន្លែង​មាន​សុវត្ថិភាព​មួយ​សម្រាប់​ពួក​កុមារ​ ជាពិសេស​ពួក​ក្មេងស្រី​ ដែល​នៅ​ទី​នោះ​ពួក​គេ​អាច​ទទួល​ការ​គាំទ្រ​ដើម្បី​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ដែល​ពួក​គេ​ប្រឈម​នៅ​ក្នុង​សាលារៀន​និង​នៅ​ផ្ទះ»។​

នៅ​ក្នុង​សេចក្តី​សង្ខេប​ព័ត៌មាន​ចេញ​ផ្សាយ​នៅ​ខែ​មីនា​ឈ្មោះ​ឯកសារ​ COVID-19 Preparedness and Response Interim Technical Brief​ របស់​ខ្លួន​ ​អង្គការ​មូលនិធិ​ពលរដ្ឋអ.ស.ប.​បាន​ចង្អុល​បង្ហាញ​អំពី​គ្រោះ​ថ្នាក់​ដែល​ពួក​ក្មេងស្រី​អាច​ប្រឈម ​នៅ​ពេល​មាន​ការ​រាតត្បាត​ជាសាកល​នៃ​ជំងឺ​កូវីដ១៩។​

ឯកសារ​នេះ​បាន​និយាយ​ថា៖ ​«ពួក​ស្ត្រី​និង​ពួក​ក្មេងស្រី​មាន​ហានិភ័យ​ខ្លាំង​ដោយសារ​អំពើ​ហិង្សា​ខាង​យ៉ែនឌ័រ​និង​ការ​គំរាម​កំហែង​នៃ​ការ​អនុវត្ត​ដែល​នាំ​ឱ្យ​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​ ដោយ​មាន​រួម​បញ្ចូល​ការ​ច្រិប​យោនី​និង​ការ​បង្ខំ​ឱ្យ​រៀបការ​ពី​ក្មេង ​ ជា​ពិសេស​សម្រាប់​ក្រុម​ក្មេងស្រី​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ក្រីក្រ​និង​ពិបាក​ធ្វើដំណើរ​ទៅ​ដល់»។​

អ.ស.ប. បាន​ហៅ​ការ​កើន​ឡើង​នៃ​អំពើ​ហិង្សា​ផ្អែក​លើ​យ៉ែនឌ័រ​នេះ​ថា​ ជា​ការ​រាតត្បាត​ដោយ​លាក់​កំបាំង។​

ឯកសារ​មជ្ឈមណ្ឌល​សម្រាប់​ការ​អភិវឌ្ឍ​សាកល​បង្ហាញ​ថា​ ​ពួក​ក្មេង​ស្រី​មាន​ផល​ប៉ះពាល់​ច្រើន​ជាង​ក្មេង​ប្រុស​ដោយ​សារ​ការ​បិទ​សាលារៀន​បណ្តាល​មក​ពី​ការ​រាត្បាត​ជា​សាកល​នៃ​ជំងឺ​កូវីដ១៩។​

ចំនួន​៦៩​ភាគ​រយ​នៃ​ពួក​អ្នក​ឆ្លើយ​តប​ការ​ស្ទង់​មតិ​បាន​និយាយ​ថា ​ពួក​គេ​មាន​ជំនឿ​ថា​ កុមារី​ទំនង​រង​ផល​ប៉ះពាល់​ច្រើន​ជាង​កុមារា​ដោយ​សារ​ការ​បិទ​សាលារៀន​បណ្តាល​មកពី​ការ​រាត្បាត​ជា​សាកល​នៃជំងឺកូវីដ១៩។​

ក្នុង​បណ្តា​ចំនួន​៦៩​ភាគ​រយ​នេះ ​ជាង​ពាក់​កណ្តាល​នៃ​ពួក​អ្នក​ឆ្លើយ​ការ​ស្ទង់​មតិនេះ​បាន​និយាយ​យោង​ដល់​កំណើន​ការងារ​ក្នុង​ផ្ទះ​នៅ​ពេល​មាន​ការ​រាតត្បាត​នៃ​ជំងឺ​នេះ​ដោយ​និយាយ​ថា ​វា​បាន​បង្អាក់​ការ​សិក្សា​ត​ទៅ​ទៀត​របស់​ក្មេងស្រី​ ហើយ​៤០​ភាគ​រយ​បាន​ថ្លែង​ថា ​ ការ​រៀបការ​ពី​ក្មេង​និង​ការ​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​បណ្តាល​មក​ពី​ការ​បិទ​សាលារៀន​ក៏​ជា​ការ​នាំ​ឱ្យ​មាន​កង្វល់​ផង​ដែរ។​

ការ​ស្ទង់​មតិ​នេះ​មាន​រួម​បញ្ចូល​ការ​ឆ្លើយ​តប​ពី​អង្គការ​ចំនួន​៨២​ ដែល​ផ្តល់​សេវា​សិក្សា​អប់រំ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​យ៉ាង​តិច​ណាស់​ចំនួន​៣២។​ ពាក់​កណ្តាល​នៃ​អង្គការ​ដែល​បាន​ចូល​រួម​ក្នុង​ការ​ស្ទង់មតិ​នេះ​គឺ​ជា​ អង្គការ​មក​ពី​តំបន់​ខាង​ត្បូង​សមុទ្រ​ខ្សាច់​សាហារ៉ា។​ ​ អង្គការ​ក្រៅ​ពី​នេះ​គឺ​មក​ពី​តំបន់​នានា​ក្នុង​តំបន់​អាស៊ី​ខាង​ត្បូង​ តំបន់​មជ្ឈឹម​បូព៌ា​ ​ប៉ែក​ខាងជើង​នៃ​ទ្វីប​អាហ្វ្រិក​ និង​អាមេរិក​ឡាទីន។​

អង្គការ​ឯ​ទៀតៗ​ក៏​បាន​និយាយ​ល្អិត​ល្អន់​អំពី​បញ្ហា​ទាំង​អស់​នេះ​ដែរ។​

វិទ្យាស្ថាន ​អាហ្វហ្គានីស្ថាន​ខាង​ការ​សិក្សា​ The Afghan Institute of Learning ​ហៅ​កាត់​ថា ​AIL​ បាន​ថ្លែង​បន្ទរ​កង្វល់​អំពី​ការ​មិន​ឲ្យ​តម្លៃ​ការ​សិក្សា​របស់​ពួក​ក្មេងស្រី​នៅ​ពេល​មាន​ការ​រាតត្បាត​ជា​សាកល​នៃ​ជំងឺ​នេះ។​

អ្នក​ស្រី ​Sakena Yacoobi ​ជា​នាយិកា​ប្រតិបត្តិ​នៃ​វិទ្យាស្ថាន​អាហ្វហ្គានីស្ថាន​ ខាង​ការ​សិក្សា​និង​ជា​អ្នក​បង្កើត​វិទ្យាល័យ​ឯកជន​បួន​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​អាហ្វហ្កានិស្ថាន។​ អ្នក​ស្រី​បាន​និយាយ​ថា៖​ «យើង​ត្រូវ​ចំណាយ​ពេល​និង​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​ច្រើន​ដើម្បី​ឱ្យ​មាន​ការ​ទទួល​ស្គាល់​អំពី​តម្លៃ​នៃ​ការ​សិក្សា​សម្រាប់​ក្រុម​ក្មេងស្រី​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ដាច់​ស្រយាល​ជា​ច្រើន ​ហើយ​ខ្ញុំ​បារម្ភ​ថា​ យើង​នឹង​បាត់​បង់​សមិទ្ធផល​ជា​ច្រើន​ដែល​យើង​បាន​ធ្វើ​សម្រាប់​ក្រុម​ក្មេងស្រី​ជំនាន់​បច្ចុប្បន្ន​នេះ»។​

ការ​ខ្វល់​ខ្វាយ​អំពី​ការ​សិក្សា​និង​អំពី​សុខមាល​ភាព​របស់​ក្រុម​ក្មេងស្រី​នៅ​ពេល​មាន​ការ​រាតត្បាត​ជា​សាកល​នៃ​ជំងឺ​កូវីដ១៩​នៅ​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ឱ្យ​ឃើញ​កង្វល់​ដូច​គ្នា​នៅ​ពេល​មាន​ការ​រាតត្បាត​ជំងឺ​ Ebola​ ពី​ឆ្នាំ២០១៤​ដល់​ឆ្នាំ២០១៥។​

របាយ​ការណ៍​មួយ​ដោយ​មូលនិធិ​ Malala ​បាន​រក​ឃើញ​ថា​ នៅ​ពេល​ការ​រាត​ត្បាត​នៃ​ជំងឺ ​Ebola ​កើន​ឡើង​ដល់​កំពូល ​ប្រទេស​ហ្គីនេ ​លីបេរីយ៉ា ​និង​សៀរ៉ាឡេអូន​បាន​បិទ​សាលារៀន​ជាង​មួយ​ម៉ឺន​ ហើយ​នាំ​ឱ្យ​មាន​ផល​ប៉ះ​ពាល់​ដល់​ការ​សិក្សា​អប់រំ​របស់​កុមារ​ប្រមាណ​៥​លាន​នាក់។​

តួលេខ​ចុះ​ឈ្មោះ​ចូល​រៀន​របស់​ក្មេងស្រី​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ទាំង​បី​នេះ​ ដែល​មាន​តិច​ជាង​ចំនួន​ក្មេង​ប្រុស​ស្រេច​ទៅ​ហើយ​នោះមិន​បាន​វិល​ត្រឡប់​មក​ដល់​តួលេខ​មុន​មាន​វិបត្តិ​ជំងឺ​ Ebola ​ទេ។​

ការ​សិក្សា​ស្រាវ​ជ្រាវ​មួយ​ទៀត​បង្ហាញ​ថា​ ​អង្គការ ​UNESCO​ បាន​រាយ​ការណ៍​ថា​ មាន​កំណើន​ក្មេងស្រី​ជំទង់​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​រហូត​ដល់​ ៦៥ភាគរយនៅ​ក្នុង​សហគមន៍​ខ្លះ​នៃ​ប្រទេសសៀរ៉ាឡេអូន នៅ​ពេល​មាន​ការ​រាតត្បាត​ជំងឺ​ Ebola​ ​ជា​ស្ថានភាព​មួយ​ដែល​ក្មេងស្រី​ភាគ​ច្រើន​យល់​ថា​ ជា​ផលវិបាក​ដោយ​ផ្ទាល់​បណ្តាល​មកពី​ការ​ឋិត​នៅ​ក្រៅ​បរិយាកាស​ការពារ​ដែល​សាលារៀន​ផ្តល់​ឱ្យ​ពួក​គេ។​

ដើម្បី​បញ្ចៀស​កុំ​ឱ្យ​មាន​ផល​ប៉ះពាល់​ស្រដៀង​គ្នា​នេះ​ នៅ​ពេល​មាន​ការ​រាតត្បាត​នៃ​វីរុស​កូរ៉ូណា​ ​អង្គការ​ UNESCO​ បាន​សុំ​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​ «ការពារ​សមិទ្ធ​ផល​ដែល​សម្រេច​បាន​ក្នុង​វិស័យ​សិក្សា​របស់​ក្រុម​ក្មេងស្រី»។​

ក៏​ប៉ុន្តែ​ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ ​អង្គការ​សេវា​សិក្សា​អប់រំ​ដែល​បាន​ចូល​រួម​ក្នុង​ការ​ស្ទង់​មតិ​កាល​ពី​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ​របស់​មជ្ឈមណ្ឌល​សម្រាប់​ការ​អភិវឌ្ឍ​សាកល​ឲ្យ​ដឹង​ថា​ ​ការ​បន្ថយ​ថវិកា​និង​ការ​ចុះថយ​ប្រាក់​ជំនួយ​ពី​ពួក​អ្នក​ផ្តល់​ជំនួយ​ឯកជន​និង​ពួក​សប្បុរស​ជន​ដោយ​សារ​ការ​រាតត្បាត​នៃ​ជំងឺ​នេះបាន​ធ្វើ​ឱ្យ​បេសក​កម្ម​របស់​ពួក​គេ​មាន​ការ​ពិបាក។​

ទោះណា​ជា​មាន​ឧបសគ្គ​ទាំង​នេះ​ក៏​ដោយ​ ក៏​អ្នក​ឆ្លើយ​តប​នឹង​ការ​ស្ទង់​មតិ​នេះ​ភាគ​ច្រើនរាយ​ការណ៍​ថា ​ចាំបាច់​ត្រូវ​មាន​ផែន​ការ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​បន្ថែម​ទៀត​នៅ​ពេល​មាន​ការ​រាតត្បាត​ជា​សាកល​នៃ​ជំងឺ​កូវីដ១៩៕​

ប្រែសម្រួល​ដោយ​លោក​ឈឹម សុមេធ​

XS
SM
MD
LG