ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

ក្រុម​អ្នក​វិភាគ ៖ គេហ​ទំព័រ​វីឃីលីក​អនុវត្ត​​យុទ្ធសាស្រ្ត​ថ្មី​នៅ​ក្នុង​ការ​បញ្ចេញ​​ឯកសារ


គេហទំព័រ​​វីឃីលីក​ (Wikileaks)ថត​នៅ​ក្រុង​ញូវ​យ៉ក​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ពុធ​ទី​១​ខែ​ធ្នូ​ឆ្នាំ​២០១០។
គេហទំព័រ​​វីឃីលីក​ (Wikileaks)ថត​នៅ​ក្រុង​ញូវ​យ៉ក​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ពុធ​ទី​១​ខែ​ធ្នូ​ឆ្នាំ​២០១០។

សកម្ម​ជន​តាម​ប្រ​ព័ន្ធ​អ៊ីន​ធឺ​ណិត​ គឺ​វី​ឃីលីក​ បាន​បន្តបញ្ចេញឯក​សារ​សម្ងាត់​របស់​ក្រសួង​ការបរទេស​សហ​រដ្ឋ​អាមេ​រិក បើ​ទោះ​បី​ជា​គេហ​ទំព័រ​នេះស្ថិត​នៅ​ក្រោម​ការ​វាយ​ប្រហារ​ពី​គូសត្រូវ​របស់​ខ្លួន​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ហើយក្រុម​សារព័ត៌​មាន​ដែល​សហការ​ជា​ដៃ​គូជា​មួយ​នឹង​ក្រុម​នេះ​បាន​បន្ត​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ឯក​សារ​សម្ងាត់​ទាំង​នោះ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់។ ក្រុម​អ្នក​វិភាគ​យល់ឃើញ​ថា ការ​បញ្ចេញ​ឯក​សារ​ដែល​លេច​ធ្លាយ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់​ គឺ​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​យុទ្ធសាស្រ្ត​របស់​ វីឃី​លីក ក្នុង​ការ​រក្សា​សាច់​រឿង​នេះ​ឱ្យ​នៅ​រស់​រវើក​នៅ​ក្នុងបណ្តាញសារព័ត៌​មាន។

នេះ​គឺ​ជា​លើក​ទី​បី​ហើយ​ ដែល​គេហ​ទំព័រ វីឃីលីក បាន​បញ្ចេញ​ឯកសារសម្ងាត់​របស់​រដ្ឋា​ភិបាល។ ប៉ុន្តែ​ នៅ​ក្នុង​ការ​បញ្ចេញ​ឯកសារ​ពីរ​លើក​ដំបូង ដែល​ទាក់​ទង​ទៅ​នឹង​សង្រ្គាម​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ អាហ្គានីស្ថាន និង ​អ៊ីរ៉ាក់ វីឃីលីក​ បាន​បញ្ចេញ​ឯកសារ​ទាំង​អស់​ក្នុង​ពេល​តែ​មួយ។​ ឥឡូវនេះ​ គេហ​ទំព័រ​នេះ​បាន​អនុវត្ត​នូវ​យុទ្ធ​សាស្រ្ត​ផ្សេង​មួយទៀត។

មាន​តែ​ផ្នែក​តូច​មួយ​នៃ​ឯក​សារ ​ដែល​ត្រូវ​បាន​រាយ​ការណ៍​មក​ថា​មាន​ចំនួន​២​សែន​៥ម៉ឺន​ទំព័រ​ដែល​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ការ​កាន់​កាប់​របស់អង្គ​ការ​នេះ​ត្រូវ​បាន​បញ្ចេញ​និង​បោះ​ពុម្ព​ផ្សាយ​គឺ​តិច​ជាង​មួយ​ភាគ​រយ​ប៉ុណ្ណោះ។ នៅ​ក្នុង​ការ​ពិភាក្សា​តាម​ប្រព័ន្ធ​អ៊ីន​ធឺ​ណិត​មួយ កាល​ពី​សប្តាហ៍​មុន​នៅ​លើ​គេហ​ទំព័ររបស់​កាសែត The Guardian ​ដែល​ជា​កាសែត​របស់អង់​គ្លេស​មួយកំពុង​សហការ​ជា​មួយនឹងក្រុម​នេះ ស្ថាបនិក​របស់​ ​វីឃីលីក លោក​ ជូលៀន អាស្សាន (Julian Assange) បាន​និយាយ​ថា គេហ​ទំព័រ​របស់​លោក​ចេញ​ផ្សាយ​ឯកសារ​នៅ​លើ​ប្រព័ន្ធ​អ៊ីន​ធឺណិត​ បន្ទាប់​ពីឯកសារ​ទាំង​នេះ​ត្រូវ​បាន​បោះ​ពុម្ព​ជា​លើក​ដំបូង​ ដោយ​អ្វី​ដែល​លោក​ហៅ​ថា «បណ្តាញ​ដៃ​គូរ​សារព័ត៌​មាន»។

អតីត​នាយកគ្រប់​គ្រង​កាសែត​ វ៉ាស៊ីនតោន​ប៉ុស្តិ៍ លោក ហ្វីល ប៊េនណេត (Phil Bennett) ​ដែល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​បង្រៀន​ផ្នែក​សារ​ព័ត៌​មាន​វិទ្យា​នៅ​ឯ​សាកល​វិទ្យា​ល័យ​ ឌូក និយាយ​ថា លោក​ អាសាន បាន​បញ្ចេញ​ឯកសារ​ជា​បំណែក​តូចៗ​ពី​ព្រោះ​លោក​មាន​ការ​មិន​ពេញ​ចិត្ត​ដោយ​សាររឿង​រ៉ាវ​ទាក់​ទង​ទៅ​នឹង​ឯក​សារ​មុនៗ ត្រូវ​បាន​រសាយពី​ចំណាប់​អារម្មណ៍​របស់​សាធារណ​ជន​លឿន​ពេក។

«គាត់​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​ចំពោះ​រយៈពេល​ដែល​សាច់រឿងនោះ​ត្រូវ​បាន​សារព័ត៌មាន​ចុះផ្សាយ​ ហើយ​ចង់​បាន​ឱ្យមាន​ការ​បង្កើន​ការ​បន្ត​តាមដាន​ឱ្យ​បាន​យូ។ ហើយ​ខ្ញុំ​គិត​ថា វា​មិន​មាន​អ្វី​ដែល​គួរឱ្យ​ឆ្ងល់​នោះ​ទេ ដែល​ថា​ពួក​គេ​បញ្ចេញ​ព័ត៌​មាន​ជាបំណែក​តូចៗ​ក្នុង​របៀប​មួយ​ដើម្បី​រក្សា​សាច់​រឿង​ឱ្យ​នៅ​ស្ថិត​ស្ថេរ​ និង​រក្សា​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​ទៅ​លើ​សាច់​រឿង​ទាំង​នេះ»។

ការបញ្ចេញ​សារទូរ​លេខ​សម្ងាត់​ជា​បំណែក​តូចៗ​នេះ​បាន​បង្ក​បញ្ហាដល់​ក្រុម​មន្ត្រី​របស់​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក។

អតីត​នាយក​រង​នៃ​ទី​ភ្នាក់​ស៊ើប​ការ​សម្ងាត់​របស់​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក លោក ចន ម៉ាក់ ឡូលីន (John McLaughlin) មាន​ប្រសាសន៍​ថា​ក្រុម​មន្រ្តី​មិន​ចង់​បាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​នោះ​ទេ​ហើយ​ពួក​គេ​ទទួល​បាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ថ្មីៗ​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ។

«ការ​ពិត​ដែល​ថា​រឿង​នេះ​ចេញ​មក​បន្តិច​ម្តងៗ​ហើយ​ប្រសិន​បើ​អ្នក​នៅ​ក្នុង​រដ្ឋា​ភិ​បាលឥឡូវ​នេះ​អ្នក​នឹង​មាន​ការចង់​ដឹង​ថា​តើ​អ្វី​នឹង​ចេញ​មក​បន្ទាប់​ទៀត? ហើយ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​នឹង​ត្រូវធ្វើ​ការ​ដោះ​ស្រាយ​? ហើយ​វា​អាច​នឹង​ចេញ​មក​ក្នុង​ពេល​វេលា​មិន​ល្អ​ណា​មួយ​នៅ​ពេល​ដែល​អ្នក​មាន​ការ​ងារ​មមា​ញឹក​ពេញ​ដៃ​រួច​ទៅ​ហើយ។ ដូច្នេះ ​វា​គឺ​ជា​កត្តា​ដែល​ងាយនឹង​ឆាបឆេះមួយ​ផ្សេង​ទៀត​នៅ​ក្នុង​ពិភពលោកមួយ​ ដែល​ងាយ​នឹង​ឆាប​ឆេះ​រួច​ទៅ​ហើយ»។

ការ​រៀប​ចំ​រវាង​គេហ​ទំព័រ​ វីឃីលីក និង​ក្រុម​អង្គ​ការ​សារព័ត៌​មានក្នុង​ការ​បោះ​ពុម្ព​ផ្សាយ​ឯកសារ​ទាំង​នេះ​ដែល​រួម​មាន​កាសែត​ Le Monde ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​បារាំង ​El Pais ​ក្នុង​ប្រទេស​អេស្ប៉ាញ The Guardian ក្នុង​ប្រទេស​អង់​គ្លេស ​និង Der Spiegel ​ក្នុង​ប្រទេស​អាល្លឺ​ម៉ង់ ​គឺ​មាន​ភាព​ខុស​ប្រ​ក្រតី។ វាបាន​ផ្សា​ភ្ជាប់​ក្រុម​អង្គ​ការ​សារ​ព័ត៌​មាន​ទៅ​នឹង​ក្រុ​ម​មួយ​ដែលនៅ​ក្រោម​អ្វី​ដែល​លោក​រដ្ឋ​មន្រ្តី​ក្រសួង​យុត្តិធម៌សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក អេរិក ហូលឌឺ (​Eric Holder)​ ហៅ​ថា ​ស្ថិត​ក្រោម​«ការ​ស៊ើប​អង្កេត​យ៉ាង​សកម្ម​ កំពុង​តែ​បន្ត​ និង​ហ្មត់ចត់»។

ប៉ុន្តែ​ ក្រុម​កាសែត​ទាំង​នោះ​មិន​បោះ​ពុម្ព​ផ្សាយ​នូវ​រាល់​ឯក​សារ​ទាំង​អស់​ទេគឺ​ផ្តោតតែ​ទៅ​លើ​អ្វី​ដែល​គេ​គិត​ថា​មាន​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​ប៉ុណ្ណោះ។​ ឧទាហរណ៍ ​ឯក​សារ​មួយដែល​រាយ​ទី​តាំង​ហេដ្ឋា​រចនា​សម្ព័ន្ធ​ទាំង​អស់​នៅ​ជុំ​វិញពិភព​លោក ​ដែល​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក​មើល​ឃើញ​ថា​មាន​សារៈ​សំខាន់ ​ត្រូវ​បាន​ចេញ​ផ្សាយ​ដោយ​គេហ​ទំព័រ​ វីឃីលីក​ ប៉ុន្តែ​មិន​មែន​តាម​រយៈ​ប្រព័ន្ធ​ព័ត៌​មាន​ទាំងនោះ​ទេ។

លោក ​ជូលៀន អាសាន ​និយាយ​ថា ​លោក​កំពុង​ដើរ​តួ​នាទី​ជា​អ្នក​កាសែត​មួយ​រូប ​ហើយ​គេហ​ទំព័រ​ វីឃីលីក ​គឺ​ជា​ស្ថាប័ន​សារព័ត៌​មាន​មួយ។ នៅ​ក្នុង​ការ​ចេញ​ផ្សាយ​មួយនៅ​ក្នុង​សប្តាហ៍​នេះ​ នៅ​លើ​គេហ​ទំព័រ​ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ជា​ភាសា​អង់​គ្លេស​ថា​ CommonDreams ​លោក​ អាស្សាន ​បាន​និយាយ​ថា វីឃីលីក​ បាន​បង្កើត​ឡើង​នូវ​ការ​រាយ​ការណ៍​ព័ត៌មាន​ប្រភេទថ្មី​មួយ​ទៀត ​ដែល​លោក​ហៅ​ថា «សារព័ត៌​មាន​វិទ្យា​បែប​វិទ្យា​សាស្រ្ត»​ ដែល​អ្នក​អានអាច​អានព័ត៌​មាន​មួយ​ ហើយ​ចុច​ចូល​ទៅ​ក្នុង​អ៊ីន​ធឺណិត​ដើម្បី​មើល​ឯក​សារ​ដើម​របស់​វា។

ប៉ុន្តែ​ អ្នក​កាសែត​ ហ្វីល ប៊េណេត ​និយាយ​ថា​ វីឃីលីក ​ធ្វើការ​ដោយអាថ៌​កំបាំង ​ដែល​ធ្វើ​ឱ្យការ​អះ​អាង​របស់​ អាស្សាន ​អំពី​ឋានៈ​សារព័ត៌​មាន​របស់​គេហ​ទំព័រ​នេះ​មាន​ការ​ពិបាកក្នុង​ការ​បង្ហាញ​ពី​ភាព​ត្រឹម​ត្រូវ។

«វា​មិន​មាន​តម្លា​ភាព​ច្រើន​នោះ​ទេ​ អំពី​របៀប​ដែល​ឯកសារ​ទាំង​នោះត្រូវ​បាន​គ្រប់​គ្រង។ ហើយ​នេះ​គឺ​ជា​ផ្នែក​មួយនៃ​បញ្ហា​ នៅ​ក្នុង​ការ​វាយ​តម្លៃ​ថា​តើ អង្គ​ការ​ វីឃីលីក​ គឺ​ជា​ប្រភេទ​អង្គ​ការ​អ្វី ​អង្គ​ការ​នេះ​មាន​គោល​បំណង​អ្វី​ខ្លះ ​និង​ថាតើ​អង្គ​ការ​នេះ​បាន​អនុវត្ត​ទៅ​តាម​ស្តង់​ដា​សារ​ព័ត៌​មានពិត​ប្រាកដ ​នៅ​ក្នុង​ការ​វាយ​តម្លៃ ការ​ត្រួត​ពិនិត្យ និង​ការ​ពិភាក្សាអំពី​របៀប​ក្នុង​ការ​បោះ​ពុម្ព​ផ្សាយ​ព័ត៌​មានទាំងនេះ»។

គេមិន​ទាន់​ដឹង​ច្បាស់​នៅ​ឡើយ​ទេ​ថា​តើ​ការ​ចេញ​ផ្សាយ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​នៃ​ឯកសារ​ផ្នែក​ការ​ទូត​របស់​សហរដ្ឋ​អាមេរិក ​នឹង​ត្រូវ​បន្ត​រហូត​ដល់​ពេល​ណា៕

ប្រែ​សម្រួល​ដោយ​ ឌី ខាំបូលី

XS
SM
MD
LG