ខណៈពេលដែលគ្រោះទុរ្ភិក្ស បានបន្តរាតត្បាតប្រទេសក្នុងទ្វីបអាហ្រ្វិកខាងកើត ទីភ្នាក់ងារផ្តល់ជំនួយទាំងឡាយនិងក្រុមមន្រ្តីរដ្ឋាភិបាល បន្តស្ថិតនៅក្នុងការប្រុងប្រយ័ត្ននៅក្នុងទ្វីបអាហ្រ្វិកខាងលិចផងដែរ ដែលនៅទីនោះ គ្រោះរាំងស្ងួត ការទទួលបានរបបអាហារមិនគ្រប់គ្រាន់ជារ៉ាំរ៉ៃ និងភាពក្រីក្រ បាននាំទៅដល់ការខ្វះខាតម្ហូបអាហារផ្ទួនៗគ្នានិងប្រកបដោយការបំផ្លិចបំផ្លាញ ដែលបានបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋរាប់លាននាក់នៅក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ។
ក្រុមរដ្ឋមន្រ្តីហិរញ្ញវត្ថុនិងទេសាភិបាលធនាគារកណ្តាលនៃប្រទេសក្នុងទ្វីបអាហ្រ្វិក បានបើកកិច្ចប្រជុំប្រចាំឆ្នាំនៃប្រទេសជាសមាជិកអង្គការអាហ្រ្វិកហៅAfrican Caucus កាលពីសប្តាហ៍មុន នៅក្នុងរដ្ឋធានី គីនស្សាសា (Kinshasa) នៃប្រទេស កុងហ្គោ (Congo) ជាមួយនឹងការព្រមានមួយ។
រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុនៃសាធារណរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យ កុងហ្គោ លោក ម៉ាតាតា ប៉ុនយូ (Matata Ponyou) បានមានប្រសាសន៍ថា ការផ្គត់ផ្គង់ម្ហូបអាហារនៅក្នុងប្រទេសនីមួយៗរបស់យើង នៅតែមានការខ្វះខាតយ៉ាងខ្លាំង នៅក្នុងការបំពេញសេចក្តីត្រូវការដែលកំពុងតែកើនឡើង ជាពិសេសចំពោះផលិតផលសំខាន់ៗ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ការឡើងកំដៅនៅលើភពផែនដីបានធ្វើឱ្យការខ្វះខាតកាន់តែមានសភាពខ្លាំងក្លាឡើង ហើយគ្រោះរាំងស្ងួតនាពេលបច្ចុប្បន្ន ដែលកំពុងមានផលប៉ះពាល់ទៅលើប្រទេសក្នុងទ្វីបអាហ្រ្វិកខាងកើត គួរតែធ្វើឱ្យយើងទាំងអស់គ្នាភ្ញាក់ខ្លួនពីការគំរាមកំហែង ដែលបានគ្របដណ្តប់មកលើកសិកម្មក្នុងទ្វីបអាហ្រ្វិកទាំងមូល។
ទោះបីជាការប្រែប្រួលអាកាសធាតុពិតជាបានដើរតួនាទីមួយក៏ដោយ ក៏ក្រុមអ្នកជំនាញខាងសន្តិសុខម្ហូបអាហារនៅក្នុងទ្វីបអាហ្រ្វិកខាងលិចនិយាយថា ក្រុមគ្រួសារនៅក្នុងតំបន់មួយចំនួន កំពុងតែរស់នៅកៀកទៅនឹងគ្រោះថ្នាក់ ដែលសូម្បីតែការប្រែប្រួលអាកាសធាតុបន្តិចបន្តួចមួយ ការឡើងតម្លៃភ្លាមៗមួយរំពេច ឬក៏ភាពចលាចលស៊ីវិលរយៈពេលខ្លីមួយ ក៏អាចបង្កឱ្យមានភាពអត់ឃ្លានបានដែរ។
សូមយកប្រទេស នីស្ហ៊ែរ (Niger) ជាឧទាហរណ៍មួយ។ ប្រទេសវាលខ្សាច់នេះគឺជាចំណុចស្នូលនៃវិបត្តិម្ហូបអាហារដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយកាលពីឆ្នាំទៅ ដែលបានធ្វើឱ្យប្រជាពលរដ្ឋជាង១០លាននាក់នៅទូទាំងភាគខាងកើតនៃតំបន់ សាហែល (Sahel) ស្ថិតក្នុងសភាពគ្រោះថ្នាក់ ដែលរួមបញ្ចូលទាំងពាក់កណ្តាលនៃប្រជាពលរដ្ឋ នីស្ហ៊ែរ ផងដែរ។
ការធ្លាក់ភ្លៀងមិនទៀងទាត់នៅក្នុងឆ្នាំ ២០០៩ បាននាំឲ្យមានការច្រូតកាត់មិនបានល្អ និងការខ្វះខាតទឹកនិងដីដែលមានស្មៅសម្រាប់ចិញ្ចឹមសត្វ។ ប៉ុន្តែ ប្រទេស នីស្ហ៊ែរ ក៏ជាប្រទេសមួយនៅក្នុងចំណោមប្រទេសដែលក្រជាងគេបង្អស់នៅក្នុងពិភពលោកដែរ និងបានរាយការណ៍ដោយឥតផ្លាស់ប្តូរ អំពីកម្រិតប្រកបដោយភាពអសន្ន នៃកង្វះអាហារូបត្ថម្ភសម្រាប់កុមារ។
នៅក្នុងឆ្នាំនេះ ទោះបីជាភ្លៀងបានធ្លាក់មកហើយក៏ដោយ ដែលនៅតាមតំបន់ខ្លះភ្លៀងបានធ្លាក់យឺតចំនួនពីរបីសប្តាហ៍ ក៏ក្រុមការងារជួយសង្រ្គោះនិយាយថា ប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណពីរលាននាក់នៅក្នុងប្រទេស នីស្ហ៊ែរ អាចជួបប្រទះនិងគ្រោះថ្នាក់នៃការមានម្ហូបអាហារមិនគ្រប់គ្រាន់ ទោះបីជាមានការច្រូតកាត់ល្អឬមិនល្អក៏ដោយ។
ក្រុមការងារមនុស្សធម៌ក៏កំពុងតាមដានយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ទៅលើភាគខាងកើតនៃតំបន់ សាហែល ផងដែរ ខណៈពេលដែលសង្រ្គាមនៅក្នុងប្រទេស លីប៊ី (Libya) បានរុញច្រានក្រុមកម្មករភៀសខ្លួនរាប់ម៉ឺននាក់ឱ្យវិលត្រឡប់មកប្រទេស នីស្ហ៊ែរ និង ប្រទេស ឆាដ (Chad) វិញ។
អ្នកសម្របសម្រួលផ្នែកសន្តិសុខម្ហូបអាហារប្រចាំតំបន់របស់អង្គការ អុកស្វាម (Oxfam) លោក អាឡាសាន ស៊ីស (Alassane Cisse) និយាយថា សម្រាប់ក្រុមគ្រួសារដែលនៅតែរើបឡើងពីវិបត្តិម្ហូបអាហារកាលពីឆ្នាំទៅ ការវិលត្រឡប់របស់ក្រុមកម្មករទាំងនេះ មានន័យថា មានមាត់ជាច្រើនបន្ថែមទៀតដើម្បីចិញ្ចឹម និងការបាត់បង់ប្រាក់ដែលផ្ញើរមកផ្ទះ ដែលជាប្រភពសំខាន់នៃប្រាក់ចំណូលសម្រាប់គ្រួសារជាច្រើន។ លោកនិយាយថា នៅក្នុងតំបន់មួយចំនួនដែលអាស្រ័យទៅលើការផ្គត់ផ្គង់ម្ហូបអាហារពីប្រទេស លីប៊ី តម្លៃម្ហូបអាហារក៏បានឡើងថ្លៃច្រើនដែរ ស្ទើរតែ៥០ភាគរយទៅហើយ។
ទោះបីជាក្រុមអ្នកជំនាញផ្នែកសន្តិសុខម្ហូបអាហារ នៅក្នុងទ្វីបអាហ្រ្វិកខាងលិច បានជំរុញឲ្យមានការវិនិយោគទៅលើកសិកម្ម និងបង្កើនផលិតកម្មម្ហូបអាហារក៏ដោយ ក៏ពួកគេនិយាយថា បញ្ហាពិតប្រាកដគឺលទ្ធភាពនៃការចូលទៅធ្វើវិនិយោគនៅក្នុងប្រទេសនេះ មិនមែនបរិមាណនោះទេ៕
ប្រែសម្រួលដោយ ឌី ខាំបូលី
