ក្រុមស្រ្តីដែលធ្វើការផ្នែកការពារសិទ្ធិស្រ្តី ស្រ្តីសកម្មជនដីធ្លី ព្រមទាំងក្រុមអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាបានអំពាវនាវឲ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ពិសេសក្រសួងកិច្ចការនារី យកចិត្តទុកដាក់ និងបន្ថែមការការពារសម្រាប់ស្រ្តី និងក្រុមជនងាយរងគ្រោះនៅកម្ពុជា ខណៈពួកគេលើកឡើងថា ក្រសួងដែលតំណាងឲ្យស្រ្តីមួយនេះ មានសកម្មភាពតិចតួចក្នុងការឆ្លើយតបពេលស្រ្តីជួបបញ្ហា។
ការលើកឡើងរបស់ក្រុមស្រ្តីទាំងនោះ ធ្វើឡើងខណៈដែលកម្ពុជាកំពុងត្រៀមរៀបចំទិវាសិទ្ធិនារីអន្តរជាតិ ៨មិនា ដែលទិវានេះធ្វើឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដើម្បីរំឮកដល់ការតស៊ូទាមទារសិទ្ធិរបស់ស្រ្តីនៅសហរដ្ឋអាមេរិកកាលពីជាង១០០ឆ្នាំមុន។
អ្នកស្រី រស់ សុភាព នាយិកាអង្គការយេនឌ័រ និងអភិវឌ្ឍន៍ដើម្បីកម្ពុជាប្រាប់ VOA ថាស្ថានភាពរបស់ស្រ្តីនៅកម្ពុជាក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នមិនមានភាពប្រសើរឡើងណាមួយនោះទេ ដោយអ្នកស្រីថា ស្រ្តីនៅតែមានចំនួនតិចក្នុងជួរថ្នាក់ដឹកនាំរដ្ឋាភិបាល ហើយស្រ្តីនៅតែរងអំពើហិង្សា និងការរើសអើង គួរឲ្យព្រួយបារម្ភដដែល។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា ការអនុវត្តការងាររបស់រដ្ឋាភិបាល ជាពិសេសក្រសួងកិច្ចការនារី ក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាស្រ្តីនៅមានកម្រិត ដែលចាំបាច់ត្រូវមានការបង្កើនការយកចិត្តទុកដាក់ជាចាំបាច់។
ស្រ្តីធ្វើការផ្នែកលើកស្ទួយសិទ្ធិស្រ្តីអស់រយៈពេលប្រមាណជា២៥ឆ្នាំរូបនេះបញ្ជាក់ថា៖
«សម្រាប់ក្រសួងកិច្ចការនារី ខ្ញុំគិតថា គាត់ដោះស្រាយទៅលើករណីហ្នឹង ដូចជាមិនទាន់មានការដោះស្រាយឲ្យបានទូលំទូលាយទេ គាត់នៅត្រឹមតែការអនុវត្តទៅលើគោលនយោបាយតែប៉ុណ្ណឹងទេ របៀបជាទ្រឹស្តី ជាការយល់ដឹង។ ប៉ុន្តែឲ្យអនុវត្តទៅលើស្រ្តីដែលគាត់ជួបប្រទះទៅលើអំពើហិង្សាអីហ្នឹង ខ្ញុំគិតថា ប្រហែលជានៅមានកម្រិតនៅឡើយ»។
ជារឿយៗ រាល់ពេលដែលក្រុមស្រ្តីសកម្មជនដីធ្លីចេញតវ៉ាពាក់ព័ន្ធនឹងការរំលោភដីធ្លី រហូតពេលខ្លះមានផ្ទុះជាអំពើហិង្សា និងការចាប់ដាក់ពន្ធនាគារជាដើម គេមិនឃើញក្រសួងកិច្ចការនារីចេញអន្តរាគមន៍នោះទេ។
កញ្ញា សុង ស្រីលាភ អតីតស្រ្តីសកម្មជនដីធ្លីក្នុងតំបន់បឹងកក់ ដែលតែងបានចេញមុខតវ៉ារាល់មានជម្លោះដីធ្លី ប្រាប់ VOA ថា រាល់ពេលស្រ្តីសកម្មជនដីធ្លីស្នើសុំជំនួយពីរដ្ឋាភិបាល ជាពិសេសក្រសួងកិច្ចការនារីកម្ពុជា កញ្ញាកម្រឃើញស្ថាប័នទាំងនោះចេញមកធ្វើអន្តរាគមន៍ណាស់។ កញ្ញាបន្ថែមថា ក្រសួងកិច្ចការនារីហាក់មិនសូវខ្វាយខ្វល់ពីបញ្ហារបស់ស្ត្រី ហើយថា ក្រសួងមួយនេះមិនមានភាពជាតំណាងរបស់ស្រ្តីនោះទេ។
អតីតស្រ្តីសកម្មជនដីធ្លីដែលធ្លាប់បានតវ៉ាជិត១០ឆ្នាំមកនេះបញ្ជាក់ថា៖
«យើងមើលឃើញថា គាត់ធ្វើការទៅតាមអារម្មណ៍ ឬក៏តាមប្រព័ន្ធហ្វេសប៊ុកទៅវិញ អញ្ចឹងយើងមើលឃើញថា គាត់អត់បានគោរពនូវតួនាទី ឬពាក្យឈ្មោះក្រសួងរបស់គាត់ទេ។ បើយើងមើលកន្លងមក ឥលូវសម័យអ៊ីនធឺណេត សម័យហ្វេសប៊ុក អញ្ចឹងបើសិនជារឿងករណីណាល្បីតាមហ្វេសប៊ុក ដែលមិនពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងដីធ្លី រឿងសិទ្ធិ អាហ្នឹងគាត់អន្តរាគមន៍លឿន។ តែដល់ពេលពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងបញ្ហាដីធ្លី រំលោភសិទ្ធិប្រជាពលរដ្ឋចាប់ដាក់ពន្ធនាគារ ចោទប្រកាន់សព្វបែបយ៉ាងនោះ យើងមើលឃើញថាគាត់គឺស្ងាត់ គាត់អត់ចេញមកជួយ សូម្បីតែនិយាយតាមសារព័ត៌មាន ក៏មិនមានដែរ»។
កាលពីចុងខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៨ អ្នកចម្រៀងមួយរូបគឺកញ្ញា ទេព បូព្រឹក្ស ត្រូវបានបុរសម្នាក់គប់ស្រាបៀរលើខ្លួន ខណៈកំពុងច្រៀងនៅលើឆាកក្នុងភោជនីយដ្ឋានមួយ។ ក្រោយហេតុការណ៍នោះកើតឡើង ក្រុមសង្គមស៊ីវិលដែលធ្វើការផ្នែកសិទ្ធិស្រ្តី បានទាមទារឲ្យមានការផ្តល់យុត្តិធម៌សម្រាប់អ្នកចម្រៀងរូបនោះ។
ក្រោយបន្តិច គេឃើញក្រសួងកិច្ចការនារី បានបង្កើតក្រុមការងារតាមដានលើបណ្ដាញសង្គម Facebook ក្នុងការទទួលព័ត៌មានអំពីករណីអំពើហិង្សា ទាក់ទងនឹងយេនឌ័រ ដើម្បីពង្រីកលទ្ធភាពរបស់ក្រសួងក្នុងការជួយសម្របសម្រួល ជំរុញកិច្ចអន្ដរាគមន៍ និងផ្ដល់សេវាជូនជនរងគ្រោះឲ្យបានទាន់ពេល។ ប៉ុន្តែរហូតមកដល់ពេលនេះ មិនទាន់មានការរាយការណ៍ណាមួយពាក់ព័ន្ធនឹងការចេញអន្តរាគមន៍របស់ក្រុមការងារដែលទើបបង្កើតថ្មីនេះនៅឡើយ។
នៅកម្ពុជា មិនមែនតែស្រ្តីនោះទេដែលត្រូវបានទាមទារឲ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់ និងលើកកម្ពស់ ប៉ុន្តែក្រុមជនងាយរងគ្រោះ ដែលរួមមានអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នា ក៏ស្ថិតក្នុងក្រុមដែលប្រឈមនឹងបញ្ហាច្រើន ជាពិសេសពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រើហិង្សា និងការរើសអើងភេទ ដែលចាំបាច់ត្រូវមានការការពារដូចគ្នា។
កញ្ញា ឈឿង រចនា សកម្មជនការពារអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នា លើកឡើងថាក្រុមជនដែលស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាមិនថាតែស្រ្តីស្រឡាញ់ស្រ្តីដូចគ្នា ឬបុរសស្រលាញ់បុរសដូចគ្នានោះទេ គឺតែងប្រឈមនឹងការរើសអើងទាំងក្នុងក្រុមគ្រួសារ សហគមន៍ សាលារៀន និងកន្លែងធ្វើការ។ រចនា បន្ថែមថា ការរើសអើងទាំងនោះបានដាក់សម្ពាធដល់ក្រុមអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាមួយចំនួនត្រូវបង្ខំចិត្តបោះបង់ការសិក្សា និងខ្វះខាតឱកាសក្នុងការស្វែងរកការងារជាដើម។
រចនា ដែលជាស្រ្តីស្រឡាញ់ស្រ្តីដូចគ្នាផងនោះ បន្ថែមថា កន្លងមករាល់ពេលដែលក្រុមអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាស្នើឲ្យមានការអន្តរាគមន៍ ឬដោះស្រាយនូវបញ្ហាប្រឈមរបស់ពួកគេ រចនា តែងឃើញមានភាពយឺតយ៉ាវពីស្ថាប័នរដ្ឋាភិបាលដែលពាក់ព័ន្ធ ដោយពេលខ្លះមន្រ្តីស្ថាប័នទាំងនោះមិនអើពើនឹងបញ្ហារបស់ពួកគេជាដើម។
សកម្មជនអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នារូបនេះ បានស្នើឲ្យរដ្ឋាភិបាល ពិសេសក្រសួងកិច្ចការនារី យកចិត្តទុកដាក់ និងដោះស្រាយបញ្ហារបស់ក្រុមជនងាយរងគ្រោះឲ្យបានច្រើន តាមរយៈការចេញអន្តរាគមន៍រាល់ពេល ដែលពួកគេជួបបញ្ហា ឬការលំបាក ពិសេសពាក់ព័ន្ធនឹងការរំលោភសិទ្ធិ និងការប្រើហិង្សាផ្សេងៗ។
រចនាបញ្ជាក់ថា៖
«ក្រសួងគួរតែរកវិធីសាស្រ្តបែបណាដើម្បីពង្រឹងការយល់ដឹងអំពីច្បាប់ គោលនយោបាយ និងតួនាទីរបស់ក្រុមការងាររបស់ក្រសួង រហូតពីថ្នាក់លើដល់ថ្នាក់មូលដ្ឋានហ្នឹង ឲ្យគាត់ដឹងពីតួនាទី និងយល់ពីការងារទាំងអស់ហ្នឹងបានច្បាស់ក្នុងការអនុវត្ត ឆ្លើយតបដល់ប្រជាពលរដ្ឋ អាហ្នឹងជារឿងល្អ»។
ក្រសួងកិច្ចការនារីបានចេញគោលនយោបាយនារីរតនៈ ក្នុងការការពារ និងលើកស្ទួយសិទ្ធិស្រ្តី និងក្រុមងាយរងគ្រោះសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៤ ដល់ឆ្នាំ២០១៨។ គោលនយោបាយនោះផ្តោតលើការបញ្ជ្រាបយេនឌ័រសំដៅដល់បរិបទស្ថាប័ន ភាពជាដៃគូ និងគោលនយោបាយ ទំនាក់ទំនង និងឥរិយាបថ ការបង្កើនភាពអង់អាចស្ត្រីក្នុងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច វិស័យអប់រំ បណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ សុខភាព មេរោគអេដស៍ អំពើហិង្សា ស្ត្រីក្នុងវិស័យនយោបាយ ភាពងាយរងគ្រោះរបស់ស្ត្រី និងផលប៉ះពាល់នៃបម្រែបម្រួលធាតុអាកាស។
កញ្ញា ប៊ុន រចនា នាយិកាអង្គការក្លាហាន ដែលជាអង្គការធ្វើការពាក់ព័ន្ធនឹងការការពារសិទ្ធិរបស់ស្រ្តីនៅកម្ពុជា លើកឡើងថា ស្រ្តីនៅកម្ពុជានៅតែប្រឈមនឹងបញ្ហាជាច្រើន ទាំងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ទាំងការអប់រំ ទាំងសេវាសុខភាព និងការចូលរួមក្នុងការដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលជាដើម។ កញ្ញាបន្ថែមថា ក្នុងរយៈពេលថ្មីៗនេះ កញ្ញាសង្កេតឃើញក្រសួងកិច្ចការនារីហាក់មានការចេញអន្តរាគមន៍លើបញ្ហាស្រ្តីបានច្រើនជាងមុន ប៉ុន្តែកញ្ញាថា ការអន្តរាគមន៍នៅមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់នៅឡើយ។
កញ្ញា ប៊ុន រចនា បន្ថែមថា ស្រ្តីគឺជាឆ្អឹងខ្នងរបស់សង្គមដែលចាំបាច់ត្រូវមានវត្តមានគ្រប់ពេលមិនអាចខ្វះបាន ដូច្នេះកញ្ញាថា ការយកចិត្តទុកដាក់ និងដោះស្រាយបញ្ហារបស់ស្រ្តី គឺដូចជាការដោះស្រាយបញ្ហាសង្គមជារួមយ៉ាងដូច្នោះដែរ។
កញ្ញាបញ្ជាក់ថា៖
«បើសិនជារាជរដ្ឋាភិបាលផ្តល់ការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ចំពោះបញ្ហាស្រ្តី ហើយបង្កើតឱកាសសម្រាប់ស្រ្តីទាំងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងការអប់រំ ហើយមានគម្រោងកម្មវិធីជាច្រើន ដែលដាក់ចេញមកដើម្បីផ្តល់ការគាំពារទៅដល់ស្រ្តីដែលជាសហគ្រិន ឬក៏ស្រ្តីដែលជាកសិករអីហ្នឹង សង្គមរបស់យើងនឹងដើរទៅមុខ ហើយយើងក៏នឹងមានការរីកចម្រើនច្រើន ហើយគុណតម្លៃរបស់សង្គមយើងក៏នឹងមានភាពប្រសើរឡើងដែរ»។
ក្រសួងកិច្ចការនារី មានប្រភពចេញមកពីលេខាធិការដ្ឋានកិច្ចការនារីដែលបានបង្កើតក្នុងឆ្នាំ១៩៩៣។ ក្រសួងនេះត្រូវបានប្តូរឈ្មោះមកជា ក្រសួងកិច្ចការនារី ក្នុងខែកក្កដា ឆ្នាំ២០០៤។
បើតាមគេហទំព័ររបស់ក្រសួងកិច្ចការនារីបញ្ជាក់ថា ក្រសួងកិច្ចការនារីគឺជាយន្តការជាតិមួយសម្រាប់លើកកម្ពស់ស្ថានភាពស្ត្រីនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ក្រសួងនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីដឹកនាំ សម្របសម្រួល និងជំរុញកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងទាំងឡាយដើម្បីសមភាពយេនឌ័រ និងការបង្កើនភាពអង់អាចដល់ស្រ្តីនៅកម្ពុជា។ ក្រសួងកិច្ចការនារីដើរតួនាទីជាអ្នកជំរុញ ស្វែងរកការគាំទ្រមតិ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តក្រសួង ស្ថាប័នរដ្ឋ សង្គមស៊ីវិល ព្រមទាំងវិស័យឯកជនក្នុងការបញ្ចូល សមភាពយេនឌ័រទៅក្នុងគោលនយោបាយ និងកម្មវិធីនានារបស់ខ្លួន។ ក្រសួងនេះ ក៏ទទួលខុសត្រូវក្នុងការត្រួតពិនិត្យ តាមដាន និងវាយតម្លៃ អំពីប្រសិទ្ធភាពនៃការអនុវត្តគោលនយោបាយ និងកម្មវិធីនានារបស់រដ្ឋាភិបាល សំដៅធ្វើឱ្យសម្រេចបាននូវសមភាពយេនឌ័រ។
កាលពីអំឡុង ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៥ ខណៈក្រុមសង្គមស៊ីវិលការពារសិទ្ធិស្រ្តីជាច្រើនប្រតិកម្មនឹងលោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ដែលបានប្រើពាក្យអសុរោះលើស្រ្តីមានជម្លោះដីធ្លីមួយក្រោយកើតមានហិង្សារវាងក្រុមអាជ្ញាធរ និងស្រ្តីនោះ ថាជាការប្រមាថ និងមិនឲ្យតម្លៃលើស្រ្តី គេឃើញក្រសួងកិច្ចការនារីបានចេញមុខការពារលោក ហ៊ុន សែន ដោយថា លោក ហ៊ុន សែន គ្រាន់តែនិយាយសំដៅលើស្រ្តីបាតុករមួយរូប ដែលបានយកជើងធាក់ថែមទៅលើសន្តិសុខកំពុងមានរបួសតែប៉ុណ្ណោះ និងថា លោកមិនមានបំណងណាមួយរើសអើង ឬមាក់ងាយលើស្រ្តីខ្មែរទូទៅនោះទេ។
កាលពីខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៨ ក្នុងទិវាសេរីភាពសារព័ត៌មានអន្តរជាតិ អ្នកស្រី អ៊ឹង កន្ថាផាវី ដែលជារដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងកិច្ចការនារីបានលើកឡើងថា អ្នកស្រីមិនស្គាល់ឈ្មោះស្រ្តីអ្នកសារព័ត៌មាននៅកម្ពុជាសូម្បីតែម្នាក់។
ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ រាល់ពេលដែល VOA ទាក់ទងទៅអ្នកស្រី អ៊ឹង កន្ថាផាវី រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងកិច្ចការនារីដើម្បីសម្ភាសន៍អំពីបញ្ហាស្រ្តីនៅកម្ពុជា ជាទូទៅអ្នកស្រីមិនដែលទទួលទូរស័ព្ទរបស់អ្នកសារព័ត៌មាននោះទេ។ ចំណែកអ្នកនាំពាក្យ និងមន្រ្តីជាន់ខ្ពស់ក្រសួងកិច្ចការនារីមួយចំនួន ពួកគេតែងបដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយ ដោយគ្រាន់តែឆ្លើយប្រាប់ឲ្យអ្នកសារព័ត៌មានដាក់លិខិតទៅកាន់ក្រសួងប៉ុណ្ណោះ។
យ៉ាងណាក្តី ថ្មីៗនេះឃើញថាមានអ្នកនាំពាក្យក្រសួងមួយរូបបានទទួលទូរស័ព្ទរបស់អ្នកសារព័ត៌មាន ប៉ុន្តែអ្នកស្រីបកស្រាយខ្លីៗ ហើយក៏ប្រញាប់ដាក់ទូរស័ព្ទចុះ។
នៅថ្ងៃអង្គារនេះ VOA បានព្យាយាមទាក់ទងសុំការអត្ថាធិប្បាយពីរដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងកិច្ចការនារី អ្នកស្រី អ៊ឹង កន្ថាផាវី អ្នកនាំពាក្យក្រសួង លោក ផុន ពុធបុរី និងប្រធាននាយកដ្ឋានព័ត៌មាននៃក្រសួងកិច្ចការនារី អ្នកស្រី យិន សារ៉ាត់ តែអ្នកទាំងបីសុទ្ធតែមិនទទួលទូរស័ព្ទរហូតដល់ល្ងាចថ្ងៃអង្គារនេះ។
លោក ផៃ ស៊ីផាន អ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាល ប្រាប់ VOA ថា រដ្ឋាភិបាលមានច្បាប់ និងការការពារគ្រប់គ្រាន់ដល់ស្រ្តី និងជនងាយរងគ្រោះនៅទូទាំងប្រទេស ដែលរួមមានទាំងការការពារផ្នែកការងារ ការការពារផ្នែកសិទ្ធិ និងយេនឌ័រជាដើម។
លោកបញ្ជាក់ថា៖
«យើងឃើញថ្មីៗនេះមានករណីមួយចំនួន ដូចជាការមាក់ងាយដាក់ស្រ្តី ជះស្រាដាក់ស្រ្តី ទះកំផ្លៀងស្រ្តី កំពុងតែជួបនឹងការអនុវត្តច្បាប់តាមផ្លូវតុលាការ។ ក៏ប៉ុន្តែស្រ្តីខ្លួនឯងទេ ខ្ញុំនិយាយមួយចំនួន មិនបានសហការនៅក្នុងនីតិវិធីនៃការងាររដ្ឋ ឬតុលាការ តែងតែមានការសម្របសម្រួលក្រៅប្រព័ន្ធតុលាការ លាក់មិនឲ្យដឹងទៀត គ្រាន់តែយកប្រាក់ដែលក្នុងករណីរដ្ឋប្បវេណី យកលុយហ្នឹង គឺបំបិទសាច់រឿងហ្នឹងចោលតែម្តង»។
អ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាលរូបនេះបន្ថែមដោយជំរុញឲ្យស្រ្តីដែលរងនូវការប្រើហិង្សា និងការរំលោភបំពានគ្រប់រូបភាព សូមប្តឹងទៅសមត្ថកិច្ចដើម្បីអន្តរាគមន៍ និងចាត់វិធានការតាមផ្លូវច្បាប់។
ក្នុងឱកាសប្រារព្ធទិវានារីអន្តរជាតិ៨មីនា លើកទី១០៨ ក្រោមប្រធានបទ «លើកកម្ពស់សមភាពយេនឌ័រ និងការគាំពារសង្គម ដើម្បីអភិវឌ្ឍធនធានមនុស្ស» នៅថ្ងៃទី៥ មីនានេះ លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន បានស្នើឲ្យស្រ្តីគ្រប់រូបត្រូវស្លៀកសំលៀកបំពាក់ឲ្យបានសមរម្យ ដើម្បីលើកកម្ពស់តម្លៃស្រ្តីខ្មែរ។
បើតាមសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានមួយរបស់ក្រសួងកិច្ចការនារីកម្ពុជា ចេញកាលពីខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៦ បញ្ជាក់ថា ការសិក្សាស្រាវជ្រាវថ្នាក់ជាតិមួយដែលគាំទ្រដោយអង្គការ UN Women និងអង្គការសុខភាពពិភពលោក ដែលត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយនៅចុងឆ្នាំ២០១៥ បញ្ជាក់ថា ស្ត្រីកម្ពុជាម្នាក់ក្នុងចំណោម៥នាក់ អាយុពី១៥ ដល់៦៤ឆ្នាំ ដែលធ្លាប់រៀបការ ឬមានដៃគូ បានទទួលរងនូវអំពើហិង្សាលើរាងកាយ និង/ឬអំពើហិង្សាផ្លូវភេទដោយដៃគូជិតស្និទ្ធក្នុងមួយជីវិតរបស់ពួកគេ។
ការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយទៀតរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ ដែលបានបោះពុម្ពផ្សាយក្នុងឆ្នាំ២០១៣ រកឃើញថា ជនល្មើសជាបុរសកម្ពុជាស្ទើរជិតពាក់កណ្តាលមិនដែលបានប្រឈមនឹងការដោះស្រាយតាមនីតិវិធីច្បាប់ទាល់តែសោះ។
កាលពីដើមខែមករា ឆ្នាំ២០១៧ ស្ត្រីរកស៊ីផ្លូវភេទម្នាក់ដែលបានលង់ទឹកស្លាប់ នៅពេលរត់គេចខ្លួនពីសន្តិសុខខណ្ឌដូនពេញ ដែលដេញចាប់នៅម្តុំវត្តភ្នំ និងករណីមន្រ្តីផ្កាយបីម្នាក់ទះកំផ្លៀងអ្នកចម្រៀងដោយសារមិនព្រមទៅតាមខ្លួន ព្រមទាំងករណីជះស្រាបៀរលើអ្នកចម្រៀង ទេព បូព្រឹក្ស ជាដើម សុទ្ធតែត្រូវបានបញ្ចប់រឿងត្រឹមការបង់លុយ ដោយមិនមានចំណាត់ការតាមផ្លូវតុលាការលើជនប្រព្រឹត្តនោះទេ។
កាលពីថ្ងៃទី១៨ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៩ លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន បានបញ្ជាឲ្យស្ថាប័នរដ្ឋដែលពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ធានានូវភាពយុត្តិធម៌ និងពន្លឿនការដោះស្រាយរឿងក្តីឲ្យបានឆាប់រហ័ស ជាពិសេសសំណុំរឿងក្តីដែលពាក់ព័ន្ធទៅនឹងស្ត្រី។ លោកក៏បានបញ្ជាឲ្យបង្កើតក្រុមមេធាវីការពារក្តីជូនស្រ្តីរងគ្រោះក្រីក្រដោយឥតគិតថ្លៃជាដើម។
ក្រុមអ្នកធ្វើការផ្នែកការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងសិទ្ធិស្រ្តីលើកឡើងថា ក្រុមការងារមេធាវីនេះមិនអាចផ្តល់យុត្តិធម៌ដល់ស្រ្តីរងគ្រោះបាននោះទេ ប្រសិនបើតុលាការមិនពង្រឹងឯករាជ្យភាព និងភាពត្រឹមត្រូវរបស់ខ្លួនពិតប្រាកដ៕
