ឧបទ្ទវហេតុកាលពីឆ្នាំមុននៅឯរោងចក្រអគ្គីសនីដើរដោយថាមពលនុយក្លេអ៊ែរហ៊្វូគូស៊ីម៉ា ដាអ៊ីឈី (Fukushima-Daichi) បានធ្វើឱ្យខ្វែងគំនិតគ្នាកាន់តែខ្លាំងឡើងថែមទៀតនៅទ្វីបអឺរ៉ុប ស្តីពីសុវត្ថិភាពនិងអនាគតនៃថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ។ ប្រហែលជាគ្មានពេលណាទេដែលភាពខុសប្លែកគ្នាកាន់តែលេចឡើងកាន់តែច្បាស់រវាងមហាអំណាចធំបំផុតនៅក្នុងតំបន់ គឺប្រទេសបារាំង(France)និងអាល្លឺម៉ង់( Germany)។
វិបត្តិក្នុងតំបន់អឺរ៉ូ(eurozone) បានពង្រឹងទំនាក់ទំនងរវាងបារាំងនិងអាឡឺម៉ង់។ ប៉ុន្តែ វិបត្តិមួយទៀត ពោលគឺឧបទ្ទវហេតុនុយក្លេអ៊ែរ កាលពីឆ្នាំមុន នៅប្រទេសជប៉ុន កំពុងតែបានបែងចែកប្រទេសជិតខាងអឺរ៉ុប់ទាំងនោះហើយ។
លោកប្រធានាធិបតីបារាំង នីកូឡាស សាកូហ្ស៊ី (Nicolas Sarkozy) គឺជាអ្នកគាំទ្រយ៉ាងខ្លាំងក្លាចំពោះថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ។ ក្នុងសុន្ទរកថាទាំងឡាយ ដែលដូចទៅនឹងសុន្ទរការនេះដែរ លោក ផ្តល់ទឡ្ហីករណ៍ថា ថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ មានសារសំខាន់ណាស់ក្នុងការផ្តល់ការងារនិងថាមពលដែលមានតម្លៃទាប។
បារាំង គឺជាប្រទេសមួយក្នុងចំណោមបណ្តាប្រទេសផលិតថាមពលនុយក្លេអ៊ែរឈានមុខគេ នៅក្នុងពិភពលោក។ ប្រហែលជាបីភាគបួននៃចរន្តអគ្គីសនីនៅទីនេះ បានមកពីថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ។ បារាំង ក៏បាននាំចេញថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ និងបច្ចេកវិទ្យានេះផងដែរ។ ក្រុមហ៊ុនបារាំង កំពុងកសាងម៉ាស៊ីនរ៉េអាទ័រនុយក្លេអ៊ែរមួយនៅចក្រភពអង់គ្លេស ហើយកំពុងដេញថ្លៃ ដើម្បីសាងសង់ម៉ាស៊ីនរ៉េអាទ័រដទៃទៀតនៅប្រទេសអាហ្រ្វិកខាងត្បូង។
ប៉ុន្តែឧទ្ទវហេតុហ៊្វូគូស៊ីម៉ានេះ បានជំរុញឱ្យរដ្ឋាភិបាលអាល្លឺម៉ង់ ប្រកាសបិទចោលម៉ាស៊ីនរ៉េអាទ័រនុយក្លេអ៊ែរទាំងអស់ នៅត្រឹមឆ្នាំ២០២២ ជាជាងការបិទបន្តិចម្តងៗ។
![ដោយពាក់មុខផង អ្នកតវ៉ាម្នាក់កាន់ផ្លាកសញ្ញានៅកន្លែងតវ៉ាមួយនៅមុខទីស្នាក់ការក្រុមហ៊ុនថាមពលអគ្គីសនីតូក្យូ Tokyo Electric Power Company [TEPCO] ដោយរិះគន់ដល់ក្រុមហ៊ុននេះ និងទាមទារឲ្យបំបាត់ថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ ក្នុងរដ្ឋធានីតូក្យូ ថ្ងៃទី៣ មិនា ២០១](https://gdb.voanews.com/127B77FF-C564-488D-9EDD-5E08C27B6B46_w250_r0_s.jpg)
វិធានការរបស់អាល្លឺម៉ង់ ត្រូវបានធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីមានការបាតុកម្មទ្រង់ទ្រាយធំប្រឆាំងនុយក្លេអ៊ែរ។ ការតវ៉ានេះ មិនបានកើតមានឡើងនៅបារាំងទេ។ លោក ល្វីស អ៊ីឆាវ៉ារី (Luis Echavarri) ជាអគ្គនាយករបស់ទីភ្នាក់ងារថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ (Nuclear Energy Agency) ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុងប៉ារីស ដែលជាផ្នែកមួយនៃអង្គការសម្រាប់កិច្ចសហប្រតិបត្តិការនិងអភិវឌ្ឍន៍ (Organization for Economic Cooperation and Development (OECD))។
«តាមទស្សនៈរបស់ខ្ញុំ ភាពខុសប្លែកគ្នារវាងអាល្លឺម៉ង់និងបារាំងគឺជុំវិញប្រតិកម្មរបស់សង្គមទៅលើបញ្ហានុយក្លេអ៊ែរ។ ខ្ញុំគិតថា យើងត្រូវតែពិចារណាថា ស្ថានភាពសង្គមស្តីពីថាមពលនុយក្លេអ៊ែរនៅអាល្លឺម៉ង់ ពុំមានភាពល្អប្រសើរទេ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានពី២០ទៅ៣០ឆ្នាំកន្លងមក។ តែទោះជាយ៉ាងណា នៅប្រទេសបារាំង មានទស្សនៈមួយនៅក្នុងសង្គមដែលថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ គឺជាប្រយោជន៍ដ៏សំខាន់បំផុតសម្រាប់ប្រទេសបារាំង។»
ភាពខុសគ្នាទាំងនោះ ត្រូវបានឆ្លុះបញ្ចាំងនៅកន្លែងដទៃទៀត នៅទ្វីបអឺរ៉ុប។
«មានប្រទេសមួយចំនួនតូច ដូចជាអាល្លឺម៉ង់(Germany) អ៊ីតាលី(Italy) បែលហ្ស៊ិក(Belgium) និងស៊្វីស(Switzerland)ជាដើម ដែលកំពុងនិយាយយ៉ាងច្បាស់ថា ពួកគេបាននឹងបិទរោងចក្រអគ្គិសនីនុយក្លេអ៊ែររបស់គេនៅថ្ងៃណាមួយ ហើយពួកគេនឹងមិនកសាងបន្ថែមទៀតទេ។ ប៉ុន្តែ ក្នុងពេលដំណាលគ្នានេះ មានប្រទេសជាច្រើនទៀត ដែលបានថ្លែងថា ពួកគេនឹងបន្តដំណើរការរោងចក្រថាមពលនុយក្លេអ៊ែរដែលមានស្រាប់ នាពេលបច្ចុប្បន្ន ហើយលើសពីនេះទៀត ពួកគេនឹងកសាងបន្ថែមទៀត។»
ប៉ុន្តែសូម្បីតែនៅប្រទេសបារាំង ព្រឹត្តិការណ៍នៅហ៊្វូគូស៊ីម៉ា បានបង្កឲ្យមានការព្រួយបារម្ភស្តីពីថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ។ ការព្រួយបារម្ភទាំងនោះត្រូវបានលើកឡើងនៅក្នុងសាលប្រជុំរបស់សាលាក្រុង ជាពិសេស ខណៈដែល ឥឡូវនេះ ប្រទេសនេះ កំពុងត្រៀមរៀបចំការបោះឆ្នោតជ្រើសរើសប្រធានាធិបតី នៅខែមេសាខាងមុខនេះ។
លោកហ្រ្វង់ស្វ័រ ហូឡេន (Francois Hollande) បេក្ខជនមកពីគណបក្សសង្គមនិយម ដែលជាគូប្រជែងចម្បងរបស់លោក សាកូហ្ស៊ី (Sarkozy) ចង់កាត់បន្ថយការពឹងផ្អែករបស់បារាំង ទៅលើថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ ប៉ុន្តែមិនបញ្ចប់ការពឹងផ្អែកទាំងស្រុងនោះទេ។
ប៉ុន្តែ លោក យ៉ាននីក រ៉ូស្សេឡេត (Yannick Rousselet) ដែលបានលើកបញ្ហានុយក្លេអ៊ែរនៅឯអង្គការហ្គ្រីនភីស (Greenpeace) របស់បារាំង ជឿថា នេះជាការចាប់ផ្តើមឆ្ពោះទៅរកការបញ្ចប់។
«ខ្ញុំគិតថា មានការផ្លាស់ប្តូរទស្សនៈជាច្រើន។ ពួកគេមិនគាំទ្រការបញ្ឈប់នៅថ្ងៃនេះទេ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំគិតថា វាច្បាស់ណាស់ថា ឥឡូវនេះប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើនយល់ឃើញថា យើងត្រូវតែកាត់បន្ថយបន្តិចម្តងៗ។»
លោក ប៊ឺដត្រេនដ៏ បែរ៍ (Bertrand Barre) ទីប្រឹក្សារបស់ក្រុមហ៊ុននុយក្លេអ៊ែរ អារីវ៉ា (Areva) របស់បារាំង មិនយល់ស្របទេ។
«ខ្ញុំគិតថា ប្រជាពលរដ្ឋនៅប្រទេសបារាំង មានសុវត្ថិភាព។ ប៉ុន្តែជាការពិតណាស់ថា បញ្ហានុយក្លេអ៊ែរ ក៏ដូចជាសកម្មភាពផ្សេងទៀតដែរ តែងតែមានហានិភ័យមួយដែលបន្សល់ទុកជានិច្ច។ ពាក្យថាគ្មានហានិភ័យសោះតែម្តង គឺគ្មានទេ។»
លោក បែរ៍ និយាយថា ការសាកល្បងថ្មីៗរបស់សហភាពអឺរ៉ុប នឹងធ្វើឱ្យម៉ាស៊ីនរ៉េអាទ័រ កាន់តែមានលទ្ធភាពប្រសើរជាមុនក្នុងការទប់ទល់នឹងគ្រោះមហន្តរាយ។ នេះជាការលើកឡើងមួយ ដែលត្រូវបានច្រានចោលដោយអ្នករិះគន់ថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ មានដូចជាលោក រ៉ូស្សេឡេត ជាដើម។
ភាគីទាំងពីរ ក៏ខ្វែងគំនិតគ្នាផងដែរ អំពីតម្លៃនៃការផលិតថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ និងលទ្ធភាពនៃការពឹងផ្អែកទាំងស្រុងទៅលើថាមពលមិនចេះរីងស្ងួត ដូចជាថាមពលព្រះអាទិត្យនិងខ្យល់ជាដើម។ អ្វីដែលច្បាស់លាស់នោះគឺថា រយៈពេលមួយឆ្នាំបន្ទាប់ពីព្រឹត្តិការណ៍នៅហ៊្វូគូស៊ីម៉ា ថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ នៅតែជាធាតុដ៏សំខាន់មួយនៃការថ្លឹងថ្លែងមើលពីថាមពលរបស់អឺរ៉ុប៕
ប្រែសម្រួលដោយ ឃួន ធារ៉ា
