សាក្សីពីររូប ដែលធ្វើការនៅការដ្ឋានសាងសង់ព្រលានយន្តហោះនៅក្នុងខេត្តកំពង់ឆ្នាំងសម័យខ្មែរក្រហម បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជានៅថ្ងៃអង្គារនេះថា មេដឹកនាំក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យបានលាក់ទុកជាសម្ងាត់នូវការសាងសង់ព្រលានយន្តហោះនៅខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ជាទីកន្លែងដែលមានការធ្វើទារុណកម្ម និងការបាត់បង់ជីវិតនៅពេលកំពុងធ្វើការ។
លោកសែម ហឿន ដែលបានផ្តល់សក្ខីកម្មតាំងពីថ្ងៃច័ន្ទទាក់ទងនឹងផែនការសម្ងាត់ដើម្បីវាយផ្តួលរលំរបបខ្មែរក្រហមដោយកម្លាំងនៅភូមិភាគបូព៌ានៅពាក់កណ្តាលឆ្នាំ១៩៧៧ បានប្រាប់អង្គសវនាការថា លោកត្រូវបានបញ្ជូនទៅធ្វើការនៅឯការដ្ឋានសាងសង់ព្រលានយន្តហោះនៅខេត្តកំពង់ឆ្នាំង បន្ទាប់ពីរូបលោកត្រូវបានគេសង្ស័យថា ជាប់ពាក់ព័ន្ធក្នុងផែនការក្បត់នេះ។
លោកសែម ហឿន អតីតយុទ្ធជននៅកងពលលេខ៣១០ក្នុងភូមិភាគបូព៌ាគ្រប់គ្រងដោយលោកសោ ភឹម បានឲ្យដឹងថា លោកត្រូវបានបញ្ជូនទៅទីនោះដើម្បីធ្វើការលុតដំ ហើយថា ការលុតដំនេះគឺដូចជាការធ្វើទារុណកម្ម ដោយលោកត្រូវបានគេបង្គាប់ឲ្យធ្វើការទាំងយប់ទាំងថ្ងៃនៅទីនោះ។
«ខ្ញុំសូមរាយការណ៍បញ្ជាក់ដែលបញ្ជូនរូបខ្ញុំ។ គ្រប់បុគ្គលគឺជាបុគ្គលគេយកទៅដើម្បីលុតដំនៅកន្លែងព្រលានយន្តហោះហ្នឹងឯង ព្រោះកន្លែងព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំងធ្វើទាំងយប់ធ្វើទាំងថ្ងៃ។ អញ្ចឹងជាកន្លែងមួយខ្ញុំថា ដូចជាកន្លែងគេដាក់ទារុណកម្មក៏បាន កន្លែងលុតដំក៏បាន»។
អតីតយុទ្ធជនរូបនេះបានបន្តទៀតថា មានអ្នកជំនាញការ វិស្វករចិនប្រមាណជា៥០០ទៅ៦០០នាក់បានមើលការដឹកនាំចង្អុលបង្ហាញបច្ចេកទេសក្នុងការដ្ឋានសាងសង់ព្រលានយន្តមួយនេះ ដែលសង់ក្នុងស្ថានភាពអាថ៌កំបាំង។ លោកបញ្ជាក់ថា ព្រលានយន្តហោះនេះគឺសង់ឡើងដើម្បីការពារប្រទេស។
«ព្រលានយន្តហោះនេះគឺមានតែកម្លាំងទ័ពដែលមានសមាសភាពមិនល្អនោះទេ។ ប៉ុន្តែចំណែកប្រជាជនគឺអត់មានមកជំពាក់ជំពិនកន្លែងហ្នឹងទេ។ អញ្ចឹង ខ្ញុំចាំច្បាស់»។
លោកហ៊ីម ហន អតីតយុទ្ធជនម្នាក់ទៀតមកពីកងពលលេខ៣១០ដូចគ្នា បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះដែរថា ពលករដែលធ្វើការនៅការដ្ឋានសាងសង់ព្រលានយន្តហោះនេះបានស្លាប់ដោយឧបករណ៍បំបែកថ្មនៅពេលដែលពួកគេកំពុងធ្វើការ។
«មនុស្សដែលស្លាប់នឹងអម្បែងខ្ទាតត្រូវនោះគឺមានស្ទើររាល់ថ្ងៃ។ ការណ៍អម្បែងថ្មផ្ទុះខា្ចយខ្ទាតមកត្រូវនោះមិនមែនគេវាយនឹងញញួរតូចតាចទេ គឺគេដាក់ឈ្នាន់ផ្ទុះថ្មហ្នឹងតែម្តង ហើយអ្នកដែលយកឈ្នាន់ទៅដាក់ ហើយអុជរត់មកវិញទាន់ មិនទាន់ អម្បែងថ្មធ្លាក់មកចំងាប់បណ្តោយ។ អាហ្នឹងខ្ញុំឃើញនឹងភ្នែកខ្ញុំ ហើយក្រៅពីនោះ គេនិយាយប្រាប់តៗសឹងរាល់ថ្ងៃ។ មិនថា ព្រឹក មិនថា ល្ងាចទេ ឲ្យតែចុចឈ្នាន់ផ្ទុះគឺមានគ្រោះថ្នាក់ហើយ បើមិនស្លាប់ក៏របួសធ្ងន់ ហើយរបួសនោះគេយកទៅដេកនៅកំពង់ឆ្នាំង។ ប៉ុន្តែទៅជាយ៉ាងណាៗ ខ្ញុំក្តាប់មិនបានទេ»។
លោកបានឲ្យអង្គជំនុំជម្រះដឹងទៀតថា ពលករជាច្រើនបានបាត់ខ្លួនផងដែរ នៅក្រោយហេតុការណ៍គ្រោះថ្នាក់នៅការដ្ឋាន ដោយលោកពន្យល់ថា ពលករដែលទៅមើលអ្នកទទួលគ្រោះថ្នាក់នោះ ត្រូវបានគេយកចេញពីការដ្ឋាន។
«ការណ៍គ្រោះថ្នាក់នេះ បើឡានពេទ្យមកទាន់ គេក៏លើកដាក់ឡានពេទ្យ ហើយក៏ទៅៗ។ បើឡានពេទ្យមិននៅទេ នៅរង់ចាំតែម្នាក់ឯងដូចសត្វធាតុអញ្ចឹង គ្មាននរណាទៅឈរមើលឬក៏ដោយប្រការណាមួយទេ ព្រោះពេលដែលមុនៗមក ខ្ញុំឃើញអ្នកណាដែលទៅឈរមើលអ្នករងគ្រោះរបួស អ្នកនោះឯងត្រូវបានបាត់ខ្លួន។ តែត្រូវគេយកទៅណាមិនដឹងទេ តែបាត់បាត់។ បើក្នុងកងហ្នឹងធ្លាប់មាន១២នាក់ មានពីរនាក់ទៅឈរមើល ពីរនាក់ហ្នឹងបាត់ខ្លួន នៅសល់១០នាក់»។
លោកហ៊ីម ហនបញ្ជាក់ដែរថា ក្រុមខ្មែរក្រហមដែលមើលការខុសត្រូវនៅការដ្ឋានសាងសង់ព្រលានយន្តហោះនេះគឺជាក្រុមមកពីភូមិភាគនីរតី ហើយថា ពលករធ្វើការនៅទីនោះទទួលបានអាហារហូបចុកមិនគ្រប់គ្រាន់ សូម្បីតែពេលឈឺក៏មិនត្រូវឲ្យអ្នកមើលការខុសត្រូវនៅទីនោះដឹងដែរ ដើម្បីបញ្ចៀសពីសេចក្តីស្លាប់។ លោកបន្ថែមថា ពលករជាស្រ្តីជាច្រើនមកពីភូមិភាគបូព៌ា ដែលធ្វើការនៅទីនោះ បានបាត់ខ្លួននៅចុងឆ្នាំ១៩៧៦។
របបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យរបស់ខ្មែរក្រហមត្រូវផ្ដួលរំលំដោយកងទ័ពតស៊ូប្រឆាំងរបស់កម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ដោយមានការគាំទ្រពីកងទ័ពវៀតណាមនៅថ្ងៃទី៧មករា ឆ្នាំ១៩៧៩។
របបកុម្មុយនិស្តខោអាវខ្មៅនេះបានបង្កឲ្យមានការស្លាប់ ការសម្លាប់ប្រជាពលរដ្ឋយ៉ាងតិច១,៧លាននាក់ក្នុងការគ្រប់គ្រងអំណាចជាងបីឆ្នាំ។
មេដឹកនាំខ្ពស់បំផុតនៃរបបខ្មែរក្រហមចំនួនពីរនាក់កំពុងស្ថិតក្រោមការកាត់ទោសក្នុងសំណុំរឿង០០២គឺនួន ជា អតីតប្រធានសភាខ្មែរក្រហម និងខៀវ សំផន អតីតប្រមុខរដ្ឋ។ ជនជាប់ចោទទាំងពីរត្រូវផ្តន្ទាទោសម្តងហើយឲ្យជាប់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិតក្នុងការកាត់ទោសលើកទី១ ប៉ុន្តែបានប្តឹងសារទុក្ខទៅអង្គជំនុំជម្រះកំពូល៕