យ៉ាងហោចណាស់មានកម្មករប្រមាណជា២សែននាក់ដែលធ្វើការក្នុងវិស័យសំណង់នៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា កំពុងប្រឈមនឹងបញ្ហាខ្វះទឹកស្អាតប្រើប្រាស់ និងកង្វះអនាម័យ នៅតាមការដ្ឋានដែលពួកគេកំពុងបំពេញការងារ។
របាយការណ៍ស្រាវជ្រាវមួយដែលបោះពុម្ពដោយសហព័ន្ធសហជីពកម្មករសំណង់ និងព្រៃឈើ សហការជាមួយអង្គការ Water Aid និង Australian Aid ចេញផ្សាយនៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នេះបង្ហាញថា ការរស់នៅក្នុងការដ្ឋានសំណង់ធ្វើឲ្យកម្មករទាំងនោះមិនមានទឹកស្អាតគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ប្រើប្រាស់ និងទទួលទាន ថែមទាំងមិនមានបន្ទប់ទឹក និងបណ្តាញទឹកប្រើប្រាស់ត្រឹមត្រូវទៀតផង។
របាយការណ៍បន្ថែមថា «កម្មករសំណង់មិនមានលទ្ធភាពរកដំណោះស្រាយផ្សេងទៀតបានទេ ដោយសារប្រាក់កម្រៃពួកគេទាបក្នុងការចំណាយថ្លៃជួលផ្ទះ និងចំណាយសម្រាប់ការរស់នៅជាទូទៅ ដូចជាអាហារ ទឹកសម្រាប់ពិសារ និងផលិតផលរក្សាអនាម័យ»។
លោក សុខ គីន ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពកម្មករសំណង់ និងព្រៃឈើ ថ្លែងក្នុងពិធីបង្ហាញរបាយការណ៍ថា កម្មករសំណង់នៅកម្ពុជាជាមធ្យមទទួលបានថ្លៃឈ្នួលចាប់ពី២៨០០០រៀលទៅ៣២០០០រៀលក្នុងមួយថ្ងៃ ឬស្មើនឹងប្រហាក់ប្រហែល៧ទៅ៨ដុល្លារអាមេរិក។ ការផ្តល់ប្រាក់ឈ្នួលនោះធ្វើឡើងទៅតាមលទ្ធភាពធ្វើការងារ ដោយមិនមានប្រាក់ខែគោលទេ។
«បញ្ហារស់នៅរបស់គាត់ គាត់ត្រូវការរស់នៅស្អាត អ៊ីចឹងតែទឹកហ្នឹងអត់ស្អាត ងូតអត់បានល្អ សម្អាតខ្លួនអត់បានល្អគឺបានន័យថា បញ្ហាមួយទាក់ទងនឹងរាងកាយរបស់គាត់។ មួយទៀត បើគាត់បរិភោគទឹកហ្នឹងមិនស្អាត វាអាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់គាត់»។
លោក សុខ គីន ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពកម្មករសំណង់ និងព្រៃឈើ ថ្លែងក្នុងពិធីបង្ហាញរបាយការណ៍ពាក់ព័ន្ធនឹងស្ថានភាពរស់នៅរបស់កម្មករសំណង់ នៅថ្ងៃទី៨ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៩។ (កាន់ វិច្ឆិកា/VOA)
លោកសុខ គីន បន្ថែមថា ចាប់ពីឆ្នាំ២០០០រហូតមកដល់ឆ្នាំ២០១៨នេះ មានក្រុមហ៊ុនសំណង់ចំនួនជាង២.០០០ ដែលបានចុះបញ្ជី ប៉ុន្តែមានក្រុមហ៊ុនតែជាង៩០០ប៉ុណ្ណោះដែលនៅមានសុពលភាព។ លោកបន្តថា ករណីនេះធ្វើឲ្យម្ចាស់សំណង់គេចវេសពីការទទួលខុសត្រូវមួយចំនួន ដែលជាមូលហេតុធ្វើឲ្យកម្មករប្រឈមនឹងបញ្ហាប្រាក់ឈ្នួល និងអនាម័យ។
អ្នកស្រី ឆាំ ឡាំ កម្មករសំណង់នៅរាជធានីភ្នំពេញដែលបានចូលរួមក្នុងកម្មវិធីផ្សព្វផ្សាយរបាយការណ៍នៅព្រឹកនេះ និយាយថា ជាទូទៅនៅការដ្ឋានដែលអ្នកស្រីធ្វើការ មិនមានទឹកស្អាតសម្រាប់ទទួលទាន និងមិនមានបន្ទប់ទឹកសម្រាប់ប្រើប្រាស់គ្រប់គ្រាន់នោះទេ។
កម្មករសំណង់វ័យ៤២ឆ្នាំរូបនេះបញ្ជាក់ថា៖
«អត់មានច្រើនកន្លែង មានតែមួយបន្ទប់។ ប្រុសក៏ហ្នុង ស្រីក៏ហ្នុង។ មួយបន្ទប់នោះច្រើននាក់ ចូលបួនដប់ ម្ភៃគ្រួសារ។ បើអ្នកណារាគអី ក៏ឈរចាំគ្នា។ ទឹកមិនដឹងគេយកមកពីណា មិនដឹងទឹកស្អាត ឬមិនស្អាត។ ខ្ញុំមិនដែលបានផឹកទឹកហ្នឹងផង ទិញទឹកគេរហូត»។
របាយការណ៍ស្រាវជ្រាវដដែលនោះក៏បានផ្តល់អនុសាសន៍ដល់ក្រសួងការងារនិងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ និងក្រសួងដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ឲ្យពង្រឹងការតាមដានក្រុមហ៊ុនសំណង់ និងការអនុវត្តច្បាប់ទាក់ទងនឹងអនាម័យក្នុងការដ្ឋានសាងសង់ និងបញ្ជ្រាបសកម្មភាពទឹកស្អាត និងអនាម័យផ្សេងៗក្នុងការដ្ឋានសំណង់។
អ្នករៀបចំកម្មវិធីកំពុងបង្ហាញអំពីរូបថតដែលរៀបរាប់ពីស្ថានភាពនៃបន្ទប់ទឹកអនាម័យ ប្រភពទឹក ដែលកម្មករក្នុងវិស័យសំណង់ប្រើប្រាស់នៅកន្លែងការងាររបស់ពួកគេ ក្នុងសិក្ខាសាលាមួយកាលពីថ្ងៃទី៨ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៩។ (កាន់ វិច្ឆិកា/VOA)
អ្នករៀបចំកម្មវិធីកំពុងបង្ហាញអំពីរូបថតដែលរៀបរាប់ពីស្ថានភាពនៃបន្ទប់ទឹកអនាម័យ ប្រភពទឹក ដែលកម្មករក្នុងវិស័យសំណង់ប្រើប្រាស់នៅកន្លែងការងាររបស់ពួកគេ ក្នុងសិក្ខាសាលាមួយកាលពីថ្ងៃទី៨ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៩។ (កាន់ វិច្ឆិកា/VOA)
មន្ត្រីក្រសួងការងារ និងមន្រ្តីក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ ដែលបានចូលរួមក្នុងការបង្ហាញរបាយការណ៍នេះ បដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយណាមួយដល់អ្នកសារព័ត៌មាននោះទេ។
VOA បានព្យាយាមទាក់ទងសុំការអត្ថាធិប្បាយពីលោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ និងលោក សេង ឡូត អ្នកនាំពាក្យក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ តែរហូតមកដល់ល្ងាចថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នេះ នៅតែមិនមានការឆ្លើយតប។
ទោះជាយ៉ាងណា លោកបណ្ឌិត មាស នី អ្នកសិក្សាការអភិវឌ្ឍសង្គម មើលឃើញដែរថា កម្មករក្នុងវិស័យសំណង់ជាក្រុមដែលធ្វើការប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំង ប៉ុន្តែពួកគេមិនទទួលបានការយកចិត្តទុកដាក់ត្រឹមត្រូវនោះទេ។ បន្ថែមពីនោះ ពួកគេប្រឈមនឹងការកេងប្រវ័ញ្ចផ្សេងៗទៀតផង។
បើតាមរបាយការណ៍ដែលចេញដោយក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ វិស័យសំណង់នៅកម្ពុជាចាប់ផ្តើមរីកចម្រើនខ្លាំងពីឆ្នាំ២០១៤មក។ ក្នុងចន្លោះពីខែមករាដល់ខែកញ្ញាឆ្នាំ២០១៨ ក្រសួងបានអនុញ្ញាតការសាងសង់សំណង់ចំនួន២.៥៤១គម្រោង ដែលមានជាង១ពាន់ក្រុមហ៊ុន៕