បាងកក —
មូលនិធិការពារជីវិតសត្វព្រៃពិភពលោក (WWF) បានប្រើប្រាស់របាយការណ៍របស់ខ្លួនដែលចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃអង្គារ ហៅការវាយតម្លៃផលប៉ះពាល់បរិសា្ថននៃទំនប់ដុនសាហុង (Don Sahong) ដែលគេបានស្នើឡើងដើម្បីសាងសង់ថាជា«រូបមន្តនៃគ្រោះមហន្តរាយ»។
អង្គការបរិស្ថានអន្តរជាតិនេះបានឆ្លើយបដិសេធតបនឹងការអះអាងរបស់ក្រុមអ្នកសាងសង់ដែលថាគម្រោងនេះនឹងមិនមានផលប៉ះពាល់ផ្នែកបរិស្ថានជាដុំកំភួនអ្វីទេ។
ទំនប់នេះត្រូវបានគេគ្រោងសាងសង់នៅពីលើទន្លេមេគង្គក្នុងប្រទេសឡាវ ដោយក្រុមហ៊ុនម៉ាឡេស៊ីមួយហើយឋាមពលអគ្គិសនីដែលបានមកពីនោះមានចំនួន២៦០មេហ្កាវ៉ាត់នឹងត្រូវគេលក់ទៅឱ្យប្រទេសថៃនិងកម្ពុជា។
អង្គការ WWF អះអាងថា ការវាយតម្លៃរបស់ក្រុមអ្នកសាងសង់លើផលប៉ះពាល់នៃគម្រោងនេះគឺមិនមានការគាំទ្រដោយភស្តុតាងផ្នែកវិទ្យាសាស្រ្តទេ ហើយខ្វះការស្រាវជ្រាវលើចំណុចថាតើសង្គមនិងសេដ្ឋកិច្ចនៅសងខាងព្រំដែននេះមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងដូចម្តេច។
ផែនការសម្រាប់គម្រោងនេះរួមមានច្រកមួយសម្រាប់ពូជត្រីដែលត្រូវការបម្លាស់ទីនៅផ្នែកទន្លេមេគង្គក្រោមអាចឆ្លងកាត់ទំនប់នេះបាន។ ពូជត្រីទាំងនេះគឺជាប្រភពប្រូតេអ៊ីនដ៏សំខាន់និងងាយស្រួលរកសម្រាប់សហគមន៍ដែលរស់នៅតាមដងទន្លេមេគង្គ។
លោក ម៉ាក ហ្កយហត់ (Marc Goichot) អ្នកឯកទេសនៃអង្គការWWF សម្រាប់គម្រោងនេះបានប្រាប់វីអូអេថាប្រព័ន្ធឆ្លងកាត់ដែលគេបានស្នើឡើងនេះមិនមានលក្ខណៈថាអាចនឹងដំណើរការទៅបានសម្រាប់ក្រុមមច្ឆាជាតិហើយជាការប្រថុយប្រថានមួយ។
«ប្រសិនបើអ្នកខ្ទប់ដំណើរការបម្លាស់ទី នោះពូជត្រីទាំងនេះនឹងបាត់បង់ហើយ។ ហើយកន្លែងដែលគេចង់សាងសង់ទំនប់គឺស្ថិតនៅចំកន្លែងប្រសព្វច្រើនមុខនៃដងទន្លេនេះ ដែលបង្កភាពងាយស្រួលឱ្យត្រីអាចឆ្លងកាត់បាន»។
លោកហ្កយហត់ និយាយថាអង្គការ WWF មិនមែនស្វែងរកវិធីដើម្បីរារាំងមិនឱ្យសាងសង់ទំនប់នេះទេប៉ុន្តែអ្វី ដែលខ្លួនព្រួយបារម្ភនោះគឺការសម្រេចជ្រើសរើសយកទីតាំងត្រង់ចំណុចនេះមកសង់នោះ។
«យើងជឿថា មានកន្លែងជាច្រើនទៀតដែលមិនសូវមានភាពប្រថុយប្រថានច្រើនអញ្ចឹង ដូច្នេះប្រសិនបើអ្នកសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីនៅកន្លែងត្រឹមត្រូវ វាអាចជួយបន្ថយផលប៉ះពាល់បានងាយជាងមុនច្រើនហើយអ្នកនៅតែអាចទទួលបានផលិតផលឋាមពលដូចគ្នាដដែលដោយគ្រាន់តែវានឹងមានផលប៉ះពាល់លើធនធានធម្មជាតិនិងបរិស្ថានរបស់អ្នកតិចជាងមុនច្រើនមែនទែន»។
កាលពីខែមករា បណ្តាប្រទេសនៅតំបន់ទន្លេមេគង្គបានអំពាវនាវឱ្យមានការជួបពិភាក្សាកម្រិតរដ្ឋមន្ត្រីដើម្បីសម្រេចលើជោគវាសនានៃទំនប់ដនសាហុងនេះដែលជាទំនប់មួយក្នុងចំណោមទំនប់១១ដែលគេមានផែនការសាងសង់នៅផ្នែកខាងក្រោមនៃដងទន្លេដែលមានប្រវែង៤.៣០០គីឡូម៉ែត្រនេះ៕
ប្រែសម្រួលដោយ ម៉ែន គឹមសេង
អង្គការបរិស្ថានអន្តរជាតិនេះបានឆ្លើយបដិសេធតបនឹងការអះអាងរបស់ក្រុមអ្នកសាងសង់ដែលថាគម្រោងនេះនឹងមិនមានផលប៉ះពាល់ផ្នែកបរិស្ថានជាដុំកំភួនអ្វីទេ។
ទំនប់នេះត្រូវបានគេគ្រោងសាងសង់នៅពីលើទន្លេមេគង្គក្នុងប្រទេសឡាវ ដោយក្រុមហ៊ុនម៉ាឡេស៊ីមួយហើយឋាមពលអគ្គិសនីដែលបានមកពីនោះមានចំនួន២៦០មេហ្កាវ៉ាត់នឹងត្រូវគេលក់ទៅឱ្យប្រទេសថៃនិងកម្ពុជា។
អង្គការ WWF អះអាងថា ការវាយតម្លៃរបស់ក្រុមអ្នកសាងសង់លើផលប៉ះពាល់នៃគម្រោងនេះគឺមិនមានការគាំទ្រដោយភស្តុតាងផ្នែកវិទ្យាសាស្រ្តទេ ហើយខ្វះការស្រាវជ្រាវលើចំណុចថាតើសង្គមនិងសេដ្ឋកិច្ចនៅសងខាងព្រំដែននេះមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងដូចម្តេច។
ផែនការសម្រាប់គម្រោងនេះរួមមានច្រកមួយសម្រាប់ពូជត្រីដែលត្រូវការបម្លាស់ទីនៅផ្នែកទន្លេមេគង្គក្រោមអាចឆ្លងកាត់ទំនប់នេះបាន។ ពូជត្រីទាំងនេះគឺជាប្រភពប្រូតេអ៊ីនដ៏សំខាន់និងងាយស្រួលរកសម្រាប់សហគមន៍ដែលរស់នៅតាមដងទន្លេមេគង្គ។
លោក ម៉ាក ហ្កយហត់ (Marc Goichot) អ្នកឯកទេសនៃអង្គការWWF សម្រាប់គម្រោងនេះបានប្រាប់វីអូអេថាប្រព័ន្ធឆ្លងកាត់ដែលគេបានស្នើឡើងនេះមិនមានលក្ខណៈថាអាចនឹងដំណើរការទៅបានសម្រាប់ក្រុមមច្ឆាជាតិហើយជាការប្រថុយប្រថានមួយ។
«ប្រសិនបើអ្នកខ្ទប់ដំណើរការបម្លាស់ទី នោះពូជត្រីទាំងនេះនឹងបាត់បង់ហើយ។ ហើយកន្លែងដែលគេចង់សាងសង់ទំនប់គឺស្ថិតនៅចំកន្លែងប្រសព្វច្រើនមុខនៃដងទន្លេនេះ ដែលបង្កភាពងាយស្រួលឱ្យត្រីអាចឆ្លងកាត់បាន»។
លោកហ្កយហត់ និយាយថាអង្គការ WWF មិនមែនស្វែងរកវិធីដើម្បីរារាំងមិនឱ្យសាងសង់ទំនប់នេះទេប៉ុន្តែអ្វី ដែលខ្លួនព្រួយបារម្ភនោះគឺការសម្រេចជ្រើសរើសយកទីតាំងត្រង់ចំណុចនេះមកសង់នោះ។
«យើងជឿថា មានកន្លែងជាច្រើនទៀតដែលមិនសូវមានភាពប្រថុយប្រថានច្រើនអញ្ចឹង ដូច្នេះប្រសិនបើអ្នកសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីនៅកន្លែងត្រឹមត្រូវ វាអាចជួយបន្ថយផលប៉ះពាល់បានងាយជាងមុនច្រើនហើយអ្នកនៅតែអាចទទួលបានផលិតផលឋាមពលដូចគ្នាដដែលដោយគ្រាន់តែវានឹងមានផលប៉ះពាល់លើធនធានធម្មជាតិនិងបរិស្ថានរបស់អ្នកតិចជាងមុនច្រើនមែនទែន»។
កាលពីខែមករា បណ្តាប្រទេសនៅតំបន់ទន្លេមេគង្គបានអំពាវនាវឱ្យមានការជួបពិភាក្សាកម្រិតរដ្ឋមន្ត្រីដើម្បីសម្រេចលើជោគវាសនានៃទំនប់ដនសាហុងនេះដែលជាទំនប់មួយក្នុងចំណោមទំនប់១១ដែលគេមានផែនការសាងសង់នៅផ្នែកខាងក្រោមនៃដងទន្លេដែលមានប្រវែង៤.៣០០គីឡូម៉ែត្រនេះ៕
ប្រែសម្រួលដោយ ម៉ែន គឹមសេង
