ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

បណ្តាញ​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន​ទុយនេស៊ី​ភ្លក្សរសជាតិ​ដំបូង​នៃ​សេរីភាព​


បុរស​ទុយនេស៊ី​សម្លឹង​មើល​សារព័ត៌មាន​នៅ​តាម​ស្តង់​កាសែត​ក្នុង​កណ្តាល​ក្រុង​ទូនីស​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១៩​ខែ​មករា​ឆ្នាំ​២០១១។
បុរស​ទុយនេស៊ី​សម្លឹង​មើល​សារព័ត៌មាន​នៅ​តាម​ស្តង់​កាសែត​ក្នុង​កណ្តាល​ក្រុង​ទូនីស​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១៩​ខែ​មករា​ឆ្នាំ​២០១១។

បាតុកម្ម​ជា​ច្រើន​ដែល​បាន​ទម្លាក់​លោក​ ហ្ស៊ីន​ អិល​-អាប៊ីឌីន​ បិន​ អាលី​ (Zine​ el-Abidine​ Ben​ Ali)​ មេ​ដឹក​នាំ​ផ្តាច់​ការ​នៃ​ប្រទេស​ទុយនេស៊ី​ ពី​តំណែង​ ក៏​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​បណ្តាញ​ព័ត៌មាន​ទុយនេស៊ី​ ដែល​ត្រូវ​គេ​បំបិត​មាត់​ជា​យូរ​មក​ហើយ​ នូវ​រសជាតិ​ដំបូង​នៃ​សេរីភាព​ផង​ដែរ។

អ្នក​យក​ព័ត៌មាន​ទុយនេស៊ី​កំពុង​ព្យាយាម​ធ្វើ​ការផ្លាស់​ប្តូរ​ទៅ​តាម​ទិដ្ឋភាព​ថ្មី​សម្រាប់បណ្តាញ​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន​នៅ​ក្នុង​ប្រទេសរបស់​ខ្លួន​យ៉ាង​ត្រដាប​ត្រដួស។

សម្រាប់​ទស្សនាវដ្តី​ រេអាលីតេស៍​ (Realites) ដែល​ជា​ទស្សនាវដ្តី​ព័ត៌មាន​ប្រចាំ​សប្តាហ៍តូច​មួយ​ នៅ​ទី​ក្រុង​ទុយនិស​ លែង​មាន​ការ​ដាក់​កម្រិត​អ្វី​ផ្សេង​ទៀត​ក្រៅ​ពី​ការ​ដាក់​កម្រិត​ទៅ​លើ​ពេល​វេលា​កំណត់​ ដែល​អ្នក​យក​ព័ត៌មាន​ត្រូវ​ប្រញាប់​ប្រញាល់​បញ្ចប់​អត្ថបទ​របស់​ខ្លួន​ឲ្យ​ទាន់​ពេល​ ដើម្បី​ដាក់​បោះ​ពុម្ព​ផ្សាយ​នៅ​ក្នុង​ទស្សនាវដ្តី។ អ្នក​យក​ព័ត៌មាន​ខ្លះ​ត្រូវ​ហៅ​ទូរស័ព្ទ​ជា​ចុង​ក្រោយ​ ខ្លះ​ត្រូវ​ឆែក​ព័ត៌មាន​ជាក់​លាក់​បន្ថែម ដើម្បី​រាយការណ៍​អំពី​ប្រវត្តិសាស្រ្ត។

ចាប់​តាំង​ពី​ពេល​ដែល​ទស្សនាវដ្តី​នេះ​បាន​បោះ​ពុម្ព​ផ្សាយ​លេខ​ចុង​ក្រោយ​បង្អស់របស់​ខ្លួន​មក ប្រជារាស្រ្ត​ទុយនេស៊ី​បាន​ផ្តួល​មេ​ដឹកនាំ​យូរ​អង្វែង​របស់​ខ្លួន​ លោក​ ហ្ស៊ីន​ អិល​-អាប៊ីឌីន​ បិន​ អាលី​ ដោយ​អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​ហៅ​ថា​ បដិវត្តន៍​ផ្កា​ម្លិះ។

ឥឡូវ​នេះ​ អ្នក​យក​ព័ត៌មាន​ ដូច​ជា​នាង​ អាហ្សា​ ទួរគី​ (Azza​ Turki)​ វ័យ​ ២៩​ ឆ្នាំ​របស់​ទស្សនាវដ្តី​ រេអាលីតេស៍​ កំពុង​មាន​ការ​លំបាក​ជា​មួយ​នឹង​ភាព​វឹក​វរ​ដែល​កើត​មាន​បន្ត​មក​ទៀត​ ដូចជា​រដ្ឋាភិបាល​បណ្តោះ​អាសន្ន​មិន​មាំទាំ​របស់​ទុយនេស៊ី​ បាតុកម្ម​ និង​ការ​បះបោរ​ជា​ដើម។

នាង​ ទួរគី​ និយាយ​ថា​ អ្នក​យក​ព័ត៌មាន​ជាតិ​ទុយនេស៊ី​មិន​អាច​តាម​ទាន់​ព្រឹត្តិការណ៍​ដែល​ផ្លាស់​ប្តូរ​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស​នៅ​ទី​នេះ​បាន​ទេ។​ ពេល​ណា​ពួក​គេ​ព្យាយាម​តាម​ដាន​ព័ត៌មានៗ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ភ្លាម។

ដូច្នេះ​ នេះ​ក៏​ជា​បដិវត្តន៍​មួយ​សម្រាប់​បណ្តាញ​ព័ត៌មាននៅ​ទី​នេះ​ដែរ។​ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ច័ន្ទ​ លោក​នាយក​រដ្ឋ​មន្រ្តី​បណ្តោះ​អាសន្ន​ មោហាមិត​ ហ្កានូជី​ បាន​ប្រកាស​ថា រដ្ឋាភិបាល​បាន​លប់​ចោល​បម្រាម​ទាំង​អស់​លើ​បណ្តាញ​ព័ត៌មានហើយ។​ លោក​ក៏​បាន​បំបាត់​ក្រសួង​ព័ត៌មាន​ផង​ដែរ ដែល​បិទ​មាត់​បណ្តាញ​ផ្សាយ​ព័ត៌មាននៅ​ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង​អំណាច​របស់​លោក​ បិន​ អាលី​ ក្នុង​រយៈ​ពេល​ ២៣​ ឆ្នាំ។

ចំពោះ​និពន្ធ​នាយក​ ហ្សៃអ៊ែត​ គ្រិជិន​ (Zyed Krichin)​ នៃ​ទស្សនាវដ្តី​ រេអាលីតេស៍​ សេរីភាព​ថ្មី​ទាំង​នេះ​ បាន​នាំ​យក​គោល​បំណងដើម​ មក​ឲ្យ​ទស្សនាវដ្តី​ រេអាលីតេស៍ វិញ​ ពោល​គឺ​ទស្សនាវដ្តី​ឯករាជ្យ​ពិត​ប្រាកដ​មួយ។

គ្រិជិន​ និយាយ​ថា​ នៅ​ក្រោម​រដ្ឋាភិបាល​លោក​អតីត​ប្រធានាធិបតី​ ហាប៊ីប​ បួហ្គីបា​ បន្ទាប់​ពី​ពេល​ដែល​ប្រទេស​ទុយនេស៊ី​បាន​ទទួល​ឯករាជ្យ​ ទស្សនាវដ្តី​ រេអាលីតេស៍ មាន​សេរីភាព​ខ្លះ​ក្នុង​ការ​បំពេញ​កិច្ច​ការ​ ទោះ​បី​ជា​មាន​ពេល​ខ្លះ​ត្រូវ​បិទ​ទ្វារ​អស់​ពេល​ជា​ច្រើន​ខែ​ ក្រោយ​ពី​ត្រូវ​បាន​ចោទ​ប្រកាន់​ថា បាន​បង្ខូច​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​សមាជិក​ខ្លះ​របស់​រដ្ឋាភិបាល​ក៏​ដោយ។​ គ្រិជិន​ និយាយ​ថា​ នៅ​ក្រោម​លោក​ បិន​ អាលី​ សេរីភាព​នេះ​រលាយ​បាត់​អស់។

គ្រិជិន​និយាយ​ថា​ មាន​បម្រាម​ជា​ច្រើន​នៅ​ក្រោម​ បិន​ អាលី។​ បណ្តាញ​ព័ត៌មាន​មិន​អាច​រិះគន់​ប្រធានាធិបតី និង​គ្រួសារ​របស់​លោក​បាន​ទេ។​ គេ​មិន​អាច​រាយការណ៍​អំពី​រឿង​អាស្រូវ​ណា​ដែល​ប៉ះពាល់ទៅ​លើ​រដ្ឋាភិបាល ឬ​ពាណិជ្ជកម្ម​ធំៗ​ ឬ​អំពី​ការ​លួច​បន្លំ​ក្នុង​ការ​បោះ​ឆ្នោត​បាន​ទេ។

ប្រព័ន្ធ​អ៊ិនធឺណិត​ ជា​ពិសេស​ ហ្វេសប៊ុក​ (Facebook)​ ធ្វីធរស៍​ (Twitters)​ និង​ប្លក​ (Blog)​ បាន​ផ្សព្វផ្សាយ​ព័ត៌មាន​ ជំរុញ​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​អំណាចនៅ​ក្នុង​ទុយនេស៊ី​ គឺ​មិន​មែន​បណ្តាញ​ព័ត៌មាន​ធម្មតា​ទេ។​ បណ្តាញ​ព័ត៌មាន​ទុយនេស៊ី​ធម្មតា​បាន​រាយការណ៍​តែបន្តិច​បន្តួច​ប៉ុណ្ណោះ​អំពី​បាតុកម្ម​ រហូត​ទាល់​តែ​លោក​ បិន​ អាលី​ បាន​ចេញ​ផុត។

ឥឡូវ​នេះ​ ព័ត៌មាន​ពេល​ល្ងាច​មាន​សរសេរ​អំពី​ការ​រិះគន់​រដ្ឋាភិបាល​របស់​។​ ទូរទស្សន៍​រដ្ឋ​ទុយនេស៊ី​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​ទិស​ដៅ។​ សារព័ត៌មាន​ខ្លះ​បាន​ធ្វើ​តាម​ ដោយ​ដេញ​និពន្ធ​នាយក​របស់​ខ្លួន​ចោល។

ព្រឹត្តការណ៍​នៅ​ប្រទេស​ទុយនេស៊ី អាច​ជា​សញ្ញាព្រមានមួយសម្រាប់​ប្រទេស​អារ៉ាប់​ដទៃ​ទៀត​ ដែល​ការ​ដាក់​លក្ខ​ខណ្ឌ​លើ​បណ្តាញ​ព័ត៌មាន​ជា​ការ​ធម្មតា។​ អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​បណ្តាញ​ព័ត៌មាន​ឈ្មោះ​ ‘អ្នក​រាយការណ៍​គ្មាន​ព្រំដែន’​ បាន​ឲ្យ​ពិន្ទុរ​ទាប​ដល់​មជ្ឈឹម​បូព៌ា​ប្រទេស និង​ទ្វីប​អាហ្វ្រិក​ខាង​ជើង នៅ​ក្នុង​លិបិក្រម(តារាង)​សេរីភាព​បណ្តាញ​ព័ត៌មាន​ចុង​ក្រោយ​របស់​ខ្លួន។​ ប្រទេស​ទុយនេស៊ី​បាន​ជាប់​លេខ​ជិត​ក្រោម​គេ​បំផុត។​ ‘អ្នក​រាយការណ៍​គ្មាន​ព្រំដែន​’បាន​រៀប​រាប់​អំពី​ការ​ចាក​ចេញ​របស់​លោក បិន​ អាលី​ យ៉ាង​ដូច្នេះ​ថា​ ‘អ្នក​បំបាត់​សេរីភាព​ព័ត៌មាន​បាន​ចេញ​ទៅ​ហើយ’។

នៅ​ទស្សនាវដ្តី​ រេអាលីតេស៍ ឥឡូវ​នេះ​អ្នក​យក​ព័ត៌មាន​មាន​លក្ខខណ្ឌ​តែ​មួយ​ទេ​ - គឺ​ពេល​កំណត់​សម្រាប់​ពួក​គេ។​ ពួក​គេ​ត្រូវ​បញ្ចប់​កិច្ច​ការ​របស់​គេ​ឲ្យ​បាន​មុន​ថ្ងៃ​លិច ដើម្បី​បញ្ជូន​រឿង​របស់​គេ​ទៅ​ឲ្យ​ទស្សនាវដ្តី៕

ប្រែ​សម្រួល​ដោយ​ កែរ យ៉ាន

XS
SM
MD
LG