សំឡេងអាចារ្យសូត្រធម៌ឧទ្ទិសកុសលដល់ជីដូនជីតា បុព្វការីជនរបស់ប្រជាពលរដ្ឋមួយក្រុមនៅក្នុងពិធីបង្សុកូលមួយបានលាន់ឮ ក្នុងវត្តកំសាន្ត ខណ្ឌច្បារអំពៅ ជាយរាជធានីភ្នំពេញនៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍។
អស់រយៈពេល១៤ថ្ងៃមកហើយ ពុទ្ធសាសនិកកម្ពុជានៅទូទាំងប្រទេស បាននាំគ្នាទៅវត្តជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីប្រារព្ធពិធីកាន់បិណ្ឌ និងភ្ជុំបិណ្ឌ។ ពិធីសាសនារយៈពេល១៥ថ្ងៃនេះនឹងបញ្ចប់នៅថ្ងៃសៅរ៍នេះ ដែលជាថ្ងៃកាន់បិណ្ឌទី១៥ ឬជាថ្ងៃបញ្ចប់ពិធីកាន់បិណ្ឌដែលពលរដ្ឋកម្ពុជានិយមហៅថាជាថ្ងៃភ្ជុំធំ។
ក្នុងអំឡុងពេលពិធីកាន់បិណ្ឌ ពុទ្ធបរិស័ទកម្ពុជា នាំគ្នាធ្វើបាយម្ហូប និងប្រគេនទេយ្យទានដល់ព្រះសង្ឃ ដើម្បីបញ្ជូនមគ្គផលទៅដល់ដូនតា ដែលជាបុព្វការីជនរបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន។ រាល់ការប្រគេនទេយ្យទាន ព្រះសង្ឃតែងសូត្រធម៌ ព្រមជាមួយអាចារ្យវត្ត សូត្រជាមួយពុទ្ធបរិស័ទ ដើម្បីឧទ្ទិសកុសលផលបុណ្យបន្ត។
កំពុងអង្គុយសំពះព្រះសង្ឃក្នុងបរិវេណព្រះវិហារ អ្នកស្រី ផល សុខអាន ក្នុងសម្លៀកបំពាក់អាវស ពានាក្រមាពីចំហៀង រៀបរាប់ថា អ្នកស្រីមកវត្តជាមួយក្រុមគ្រួសារ និងកូនៗ។ អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា ការធ្វើបុណ្យនេះជាការបង្ហាញគំរូគោរពប្រពៃណីដល់កូនៗជំនាន់ក្រោយផង និងដើម្បីបួងសួងឧទ្ទិសកុសលដល់សាច់ញាតិដែលបានបាត់បង់ជីវិតកន្លងទៅផង។
«គោលបំណងកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនាយើងកុំឲ្យបាត់បង់ដល់ក្មេងជំនាន់ក្រោយ។ នាំកូននាំចៅមកឲ្យគេយល់ដឹងថាធ្វើបុណ្យយ៉ាងម៉េច អីយ៉ាងម៉េច ដើម្បីឲ្យទៅដល់ជីដូនជីតាញាតិការប្រាំពីរសន្តានអីអីចឹងទៅ»។
អ្នកស្រី ផល សុខអាន បន្ថែមថា ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌឆ្នាំនេះមានការរៀបចំបានប្រសើរជាងឆ្នាំមុនៗ ទាំងការស្លៀកពាក់ និងការរៀបចំម្ហូបអាហារ។
«ការស្លៀកពាក់ក្មេងៗឥឡូវក៏អត់សូវលេចលើលេចក្រោមអីអញ្ចឹង ស្លៀកមករៀងសុភាពៗសមរម្យខ្លះ។ ឆ្នាំមុនមានអ្នកខ្លះស្លៀករាងខើចលើខើចក្រោមបន្តិចដែរ ដូចថាប្រព័ន្ធហ្វេសប៊ុកអីអញ្ចឹង អញ្ចឹងទៅទោះបីជាស្លៀកសំពត់ធម្មតាក៏រៀងវែងៗ អត់មានអ្នកស្លៀកខ្លីមកវត្តទេ»។
ពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌ និងភ្ជុំបិណ្ឌ ជាពិធីបុណ្យប្រពៃណីដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដែលជាអ្នកគោរពបដិបត្តិព្រះពុទ្ធសាសនា ប្រារព្ធក្នុងរយៈពេល១៥ថ្ងៃ គឺចាប់ពីថ្ងៃ១រោច ខែភទ្របទ ដែលជាថ្ងៃកាន់បិណ្ឌទី១ រហូតដល់ថ្ងៃទី១៥រោច ឬហៅថាថ្ងៃភ្ជុំធំ។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅពេលដល់ថ្ងៃខែដែលត្រូវប្រារព្ធពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ញាតិសន្ដានទាំងអស់នៅទីជិត ឬទីឆ្ងាយ តែងតែធ្វើដំណើរទៅជួបជុំគ្នា ជាពិសេសឪពុកម្ដាយ ដើម្បីរៀបចំម្ហូបអាហារ បាយសម្លរ ចង្ហាន់យកទៅប្រគេនព្រះសង្ឃដែលគង់នៅវត្តអារាម។
ក្រៅតែពីយកចង្ហាន់ និងទេយ្យទានប្រគេនព្រះសង្ឃ ជារឿយៗគេតែងឃើញប្រជាពលរដ្ឋរាប់បាត្រ បង្សុកូល និងពូនភ្នំខ្សាច់ជាដើម។ ពិធីទាំងនេះដែលមានន័យថាជាកាយវិការសន្សំបុណ្យសម្រាប់ខ្លួនផង សម្រាប់បែងចែកកុសលផលបុណ្យដល់ញាតិសណ្តានដែលបានចែកឋានទៅកាន់បរលោក និងជាកាយវិការធ្វើពិធីរំដោះកម្មពៀរផងដែរ។
អ្នកស្រី អាត ខឿន ពុទ្ធបរិស័ទម្នាក់ទៀតដែលយកចង្ហាន់ទៅវត្តកំសាន្ត ជាយរាជធានីភ្នំពេញ ប្រាប់ VOA ក្រោយបញ្ចប់ការរាប់បាត្រថា ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌឆ្នាំនេះ មានការចូលរួមពីប្រជាពលរដ្ឋដូចឆ្នាំមុនៗដែរ ប៉ុន្តែអ្នកស្រីថា ក្នុងឆ្នាំនេះ តាមវត្តនីមួយៗមានការរៀបចំពិធី និងម្ហូបអាហារបានប្រសើរជាងមុន។
«ពេលឆ្នាំទៅយើងមើលទៅឃើញរបៀបមានក្មេងរញ៉េរញ៉ៃច្រើន តែនៅតែមានមនុស្សច្រើនអីចឹង។ តែឆ្នាំនេះអត់សូវមានក្មេងទេ លក្ខណៈថាល្អស្អាតជាងមុន»។
នៅពេលកន្លងទៅ រាល់ពេលមានពិធីបុណ្យបែបសាសនា និងប្រពៃណីធំៗនៅកម្ពុជា គេតែងឃើញមានការថតរូបបង្ហោះនូវម្ហូបអាហារដែលមានភាពហូរហៀរ រហូតមានការលើកឡើងថាជាការខ្ជះខ្ជាយជាដើម។ យ៉ាងណាក្តីនៅឆ្នាំនេះ គេឃើញថាការប្រារព្ធពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌនៅតាមវត្តនីមួយៗក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ហាក់មានភាពស្ងប់ស្ងាត់ និងមិនសូវសម្បូរម្ហូបអាហារហូរហៀរនោះទេ។
លោក តុង សុផល អាចារ្យវត្តមហាមន្រ្តី ដែលកំពុងឈររៀបចំឲ្យប្រជាពលរដ្ឋរាប់បាត្រ បានប្រាប់ VOA ថា ក្នុងឆ្នាំនេះមិនសូវមានពុទ្ធបរិស័ទច្រើនដូចឆ្នាំមុនៗនោះទេ។
«ឆ្នាំមុនៗ សៅរ៍ អាទិត្យដូចច្រើនដែរច្រើន។ ដល់ឆ្នាំហ្នឹងមិនសូវប៉ុន្មានទេ ល្មមដែរទេ។ ភាគច្រើនគេដូរផ្ទះទៅនៅឆ្ងាយៗអស់ទៅ និងខ្លះគេទៅស្រែទៅអី។ ពីដើមគេនៅផ្ទះនៅហ្នឹងទៅ គេមកច្រើន ដល់ឥលូវភាគច្រើនគេដូរផ្ទះទៅឆ្ងាយ អញ្ចឹងពិបាក ផ្លូវវាចង្អៀត»។
លោកអាចារ្យដដែលបន្តថា សម្រាប់ចង្ហាន់ដែលប្រជាពលរដ្ឋប្រគេនព្រះសង្ឃ គឺគ្រប់គ្រាន់ល្មមសម្រាប់ព្រះសង្ឃក្នុងវត្ត មិនអាចបែកចែកដល់ជនក្រីក្រផ្សេងទៀតដូចឆ្នាំកន្លងទៅឡើយ។
«បានមកហ្នឹងយាយៗគាត់ផ្ទេរយកទៅប្រគេនព្រះសង្ឃដាក់លើតុហ្នឹងហ្មង អត់មានច្រកយកទៅណាទេ អត់មានសល់ទេ។ សម្រាប់តែប្រគេនព្រះសង្ឃហ្នឹងហ្មង អត់អីចាក់ចោល សល់ខ្ជីខ្ជារអីទេ។ ភាគច្រើនឆ្នាំមុនៗបានយកទៅឲ្យកុមារកំព្រា ឲ្យយកទៅខាងពន្ធនាគារខ្លះ តែឆ្នាំនេះអត់មានទេ»។
ក្នុងអំឡុងពិធីកាន់បិណ្ឌ និងភ្ជុំបិណ្ឌ រយៈពេល១៥ថ្ងៃប្រជាពលរដ្ឋពុទ្ធសាសនិកកម្ពុជា តែងតែធ្វើដំណើរទៅច្រើនវត្ត ដោយពួកគេមានជំនឿថា សាច់ញាតិដែលបានចែកឋានទៅអាចនឹងធ្វើដំណើរស្វែងរកកូនចៅ តាមវត្តអារាមនានា។
ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ ចរាចរណ៍ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញចាប់ផ្តើមស្ងប់ស្ងាត់ ដោយសារប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនបានចាកចេញពីរាជធានី ទៅកាន់ស្រុកកំណើត និងតំបន់ៗកំសាន្តឆ្ងាយៗ៕
