សេចក្តីព្រាងច្បាប់អង្គការលើកទីបួន ដែលទើបបានចែកចាយ បានបន្ធូរបន្ថយខ្លះដល់ប្រតិបត្តិការរបស់អង្គការសង្គមស៊ីវិល ប៉ុន្តែនៅមានចំណុចច្រើនដែលបន្សល់ភាពមិនច្បាស់លាស់ដែលពួកគេនឹងបន្តទាមទារទៀត។
សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះត្រូវបានចែកចាយដល់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលកាលពីថ្ងៃច័ន្ទ គឺផ្តល់ឱ្យតែអង្គការណាដែលរដ្ឋាភិបាលអញ្ជើញឱ្យចូលរួមក្នុងអង្គសិក្ខាសាលានៅថ្ងៃទី១៩ ខែធ្នូនេះដើម្បីពិភាក្សាគ្នាមុននឹងបញ្ជូនទៅគណៈរដ្ឋមន្រ្តី ពិនិត្យនិងសម្រេច។
លោកសុខ សំអឿន នាយកប្រតិបត្តិនៃក្រុមអ្នកច្បាប់ការពារសិទ្ធិកម្ពុជា បានបញ្ជាក់ថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះបានបន្ទន់ទៅតាមការស្នើសុំកន្លងមករបស់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល។ ប៉ុន្តែលោកលើកឡើងថា មានការព្រួយបារម្ភមួយចំនួនទៀត ដូចជាមាត្រាទីប្រាំនៃសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះដែលចែងពីការបង្កើតអង្គការសមាគមដោយសេរី មិនចាំបាច់មានការជូនដំណឹងជាមុនទេ ប៉ុន្តែបែរជាកំណត់ថា អង្គការសមាគមនោះនឹងមិនទទួលបានសមត្ថភាពតាមផ្លូវច្បាប់ទេ បើគេមិនបានចុះបញ្ជី។ លោកបញ្ជាក់ថា លោកនឹងបន្តទាមទារចំណុចនេះ។
«យោងតាមបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំគិតថា ប្រសិនបើអង្គការណាដែលក្នុងករណីដែលច្បាប់បានទទួលស្គាល់អត្ថិភាព ឬក៏វត្តមានរបស់អង្គការនៅពេលដែលគេបង្កើតហើយ បែបនេះ ដូច្នេះត្រូវតែបើកឱ្យអង្គការសមាគមនោះបើកដោយសេរី។ ហើយបើធ្វើទៅវាខុសច្បាប់ត្រង់ណាមួយ យើងដាក់ទណ្ឌកម្មតាមផ្លូវច្បាប់ទៅ។ ក៏ប៉ុន្តែមិនត្រូវបង្អាក់ដំណើរការទេ។ គេមិនទាន់ធ្វើផង យើងទៅបង្អាក់គេ។ ហើយក្នុងចំណុចនេះប្រហែលជាយើង អង្គការសង្គមស៊ីវិល ទាមទារឱ្យរដ្ឋាភិបាលបើកចំហចំណុចត្រង់ហ្នឹង»។
មានចំណុចគួរជាទីព្រួយបារម្ភមួយចំនួនទៀតដែលក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលសម្តែងឡើង ដែលរួមមានការគ្មានការការពារប្រឆាំងនឹងការបដិសេធខុសទំនងមិនព្រមចុះបញ្ជីឈ្មោះ និងការរំលាយអង្គការ។ មានចំណុចមិនច្បាស់លាស់ ថាតើក្រុមបណ្តាញសង្គមដែលធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗ ដូចជាប្រឆាំងការជួញដូរស្ត្រីជាដើម ត្រូវចូលក្នុងប្រភេទណាមួយ និងមានភាពមិនច្បាស់លាស់ក្នុងការកំណត់ ថាតើសហគមន៍មូលដ្ឋានដែលនៅតាមបណ្តាខេត្តនឹងត្រូវកំណត់ឱ្យធ្វើការតែក្នុងសង្កាត់ ឬឃុំដែលជាមូលដ្ឋានរបស់គេឬយ៉ាងណា។
លោកសុខ សំអឿនបញ្ជាក់ថា លោកនឹងទាមទារសុំឱ្យសហគមន៍មូលដ្ឋាននោះមានសិទ្ធិធ្វើការបានច្រើនជាងនេះ។
«ចំណុចហ្នឹងប្រហែលយើងទាមទារឱ្យរីក ឱ្យទូលាយបន្តិចដែរ កុំឱ្យកំណត់សកម្មភាពតែនៅក្នុងឃុំសង្កាត់ គឺអាចឱ្យធ្វើការបានក្នុងមួយខេត្ត»។
ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលធ្លាប់បានទាមទាររយៈពេលមួយខែដើម្បីពិនិត្យច្បាប់នេះហើយយល់ថា ខែធ្នូនេះមិនមែនជាពេលវេលាសមស្របសម្រាប់ការពិភាក្សាឡើយ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ លោកអ៊ូ វីរៈ នាយកនៃមជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជាបានសម្តែងការស្វាគមន៍ចំពោះសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះដែលលោកលើកឡើងថា មានការកែប្រែល្អច្រើន បើប្រៀបធៀបនឹងសេចក្តីព្រាងមុនៗ។ ប៉ុន្តែលោកសម្តែងការព្រួយបារម្ភលើចំណុចខ្លះដែលហាក់ដូចជាផ្តោតលើអង្គការអន្តរជាតិដែលធ្វើសកម្មភាពពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា។
«ចំពោះខ្ញុំមើលទៅ ហាក់ដូចជាមានភាពទូលំទូលាយពេក ហើយអាចបកស្រាយក្នុងន័យមួយដើម្បីរឹតត្បិតអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលបរទេសណាដែលធ្វើការតវ៉ានិងតស៊ូមតិចំពោះបញ្ហារំលោភសិទ្ធិមនុស្សក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ជាពិសេសអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលបរទេសដែលធ្វើការទាក់ទងនឹងបញ្ហាសិទ្ធិមនុស្សច្រើនតែចូលរួមតវ៉ានិងតស៊ូមតិទាក់ទងទៅនឹងការរំលោភមួយចំនួន ទាក់ទងនឹងគម្រោងADB ទាក់ទងរឿងផ្លូវរទេះភ្លើងដែល ADB ជួយឧបត្ថម្ភលុយ គឺមានអង្គការបរទេសមួយចំនួនដែលតវ៉ារឿងហ្នឹង ដែលទាក់ទងរឿងធនាគាពិភពលោក។ នៅគម្រោងបឹងកក់ក៏មានការចូលរួមពីអង្គការបរទេស។ ហើយបើសិនយើងមើលច្បាប់នេះគឺច្បាប់នេះផ្តល់អំណាចទូលំទូលាយដល់ក្រសួង រដ្ឋាភិបាល និងក្រសួងការបរទេសមែនទែន ក្នុងការរឹតត្បិតនូវសេរីភាពនិងការបំពេញការងាររបស់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលបរទេស»។
យោងតាមប្រភពក្រៅផ្លូវការដែលវីអូអេទទួលបានបញ្ជាក់ឱ្យដឹងគឺមាត្រា១៧នៃច្បាប់នេះកំណត់ថា ក្រសួងការបរទេសកម្ពុជាមានសិទ្ធិលុបចោលអនុស្សរណៈនៃការយោគយល់គ្នាចំពោះអង្គការអន្តរជាតិណាដែលគេយល់ថា «ធ្វើសកម្មភាពប៉ះពាល់ដល់សន្តិភាព ស្ថិរភាពនិងសណ្តាប់ធ្នាប់សាធារណៈ ឬបង្កនូវភាពអន្តរាយដល់សន្តិសុខជាតិ ឯកភាពជាតិ វប្បធម៌ ប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់របស់សង្គមជាតិកម្ពុជា» ដែលនេះអាចជាការបើកផ្លូវឱ្យក្រសួងការបរទេសបញ្ឈប់សកម្មភាពរបស់អង្គការទាំងនោះតាមចិត្ត។
ចំណែកលោកស្រីពុង ឈីវកេក នាយិកាអង្គការលីកាដូក៏សម្តែងក្តីបារម្ភស្រដៀងគ្នានឹងក្រុមអង្គការដទៃទៀតដែរ ប៉ុន្តែនៅបន្តរក្សាជំហរដដែលថា មិនគួរមានច្បាប់នេះទេព្រោះក្រមរដ្ឋប្បវេណីដែលនឹងចូលជាធរមាននៅថ្ងៃទី២១ខែធ្នូនេះមានមាត្រាមួយចំនួនគ្របដណ្តប់លើសកម្មភាពរបស់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលហើយ។ លោកស្រីយល់ថា បើអនុញ្ញាតឱ្យមានច្បាប់នេះ ហាក់ដូចជាត្រូវចាត់ទុកនិរាករណ៍មាត្រាមួយចំនួនក្នុងក្រមរដ្ឋប្បវេណីនោះ។
តាមប្រភពនានាឱ្យដឹងថា ចំនួនអ្នកដែលក្រសួងមហាផ្ទៃអញ្ជើញចូលរួមនៅថ្ងៃច័ន្ទសប្តាហ៍ក្រោយនេះនឹងមិនទូលំទូលាយទេ។
មិនមានមន្រ្តីក្រសួងមហាផ្ទៃនិងក្រសួងការបរទេសណាម្នាក់ដែលវីអូអេអាចទាក់ទងបានដើម្បីសុំសេចក្តីអត្ថាធិប្បាយទេ នៅថ្ងៃអង្គារនេះ៕
