ផ្កាយដុះកន្ទុយមួយដែលបានត្រូវរកឃើញកាលពីខែមេសាដោយប្រើទិន្នន័យពីយានមើលផ្កាយមួយដែលហោះតាមតារាវិថី នឹងអាចមើលឃើញដោយភ្នែកទទេបានក្នុងពេលប៉ុន្មានសប្ដាហ៍ខាងមុខនេះ។
ផ្កាយដុះកន្ទុយនេះត្រូវបានរកឃើញដំបូងដោយលោកតារាវិទូ Michael Mattiazzo ដែលជាអ្នកចូលចិត្តមើលផ្កាយ ដោយលោកបានប្រើទិន្នន័យដែលប្រមូលបានដោយឧបករណ៍មួយនៅលើផ្កាយរណបនៃទីភ្នាក់ងារអវកាសអឺរ៉ុបដែលហៅកាត់ថា ESA និងផ្កាយរណបស្រាវជ្រាវដែនអវកាសរបស់អង្គការ NASA សហរដ្ឋអាមេរិក ដែលហៅកាត់ថា SOHO។
ឧបករណ៍ដែលគេហៅថា Solar Wind Anisotropies ឬហៅកាត់ថា SWAN នេះ ពិនិត្យការហូរចេញនៃ ខ្យល់ព្រះអាទិត្យនៅចន្លោះភពនីមួយៗ ដោយផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់លើចម្ងាយរលកកាំរស្មីអ៊ុលត្រាវីយូឡេត ដែលបញ្ចេញដោយអាតូមអ៊ីដ្រូហ្សែន។
ឧបករណ៍នេះបានថតឃើញផ្កាយដុះកន្ទុយនេះ ដោយសារតែផ្កាយដុះកន្ទុយនេះបានបញ្ចេញទឹកជាច្រើនគឺប្រមាណ ១,៣ តោនក្នុងមួយវិនាទី។
ទោះបីជាផ្កាយដុះកន្ទុយនេះមានឈ្មោះផ្លូវការថា C/2020 F8 ក៏ដោយ ក៏គេស្គាល់វាថាជាផ្កាយដុះកន្ទុយ SWAN ដោយយកឈ្មោះតាមឧបករណ៍ដែលជួយរកឃើញវា។ ផ្កាយដុះកន្ទុយនេះនឹងហោះទៅជិតផែនដីបំផុតនៅថ្ងៃពុធខាងមុខ គឺនៅចម្ងាយប្រមាណ ៨៥ លានគីឡូម៉ែត្រ ហើយគេអាចមើលឃើញវាច្បាស់បំផុតនៅក្នុងអឌ្ឍគោលខាងត្បូង ឬនៅប៉ែកខាងត្បូងនៃអឌ្ឍគោលខាងជើង។
ពួកអ្នកតារាសាស្ត្រនិយាយថា មនុស្សនៅតំបន់អឌ្ឍគោលខាងជើងប្រហែលជាអាចមើលឃើញផ្កាយដុះកន្ទុយនេះ នៅពេលបន្ទាប់មកទៀតក្នុងខែឧសភានេះ នៅពេលវាអណ្តែតទៅជិតព្រះអាទិត្យបំផុត។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនិយាយដោយប្រយ័ត្នប្រយែងថា គេអាចមានការពិបាកក្នុងការទស្សន៍ទាយថា នឹងមើលឃើញផ្កាយដុះកន្ទុយនេះ ជាពិសេសនៅពេលវាអណ្តែតទៅជិតព្រះអាទិត្យ។
លោកតារាវិទូ Tony Philips បាននិយាយប្រាប់កាសែត The New York Times ថា វាអាស្រ័យទៅលើថាតើផ្កាយដុះកន្ទុយនេះមានប្រតិកម្មបែបណាចំពោះកម្តៅព្រះអាទិត្យ នៅពេលវាអណ្តែតទៅជិតព្រះអាទិត្យក្នុងពេលពីរបីសប្តាហ៍ខាងមុខនេះ។
ជាទូទៅ ផ្កាយដុះកន្ទុយចាប់ផ្តើមបែកជាបំណែកតូចៗនៅពេលវាអណ្តែតទៅជិតព្រះអាទិត្យ ហើយកម្ទេចកម្ទីនៃផ្កាយដុះកន្ទុយប្រហែលជាអាច ឬក៏មិនអាចបង្កើតជា «កន្ទុយ» ដែលជួយឲ្យគេមើលឃើញផ្កាយនេះបាន៕
ប្រែសម្រួលដោយលោក ឈឹម សុមេធ
