ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

ជនសង្ស័យ​ក្នុង​ករណី​០០៣​និង​០០៤​ស្ថិត​ក្នុង​កំណត់​ច្បាប់​កាត់​ទោស​ខ្មែរ​ក្រហម


ក្រៅពី​កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅ​ឌុច អតីត​ប្រធាន​គុកទួលស្លែង​ហៅ​មន្ទីរ​ស២១ ក្នុង​សំណុំ​រឿង​លេខ​ ០០១ ​ដែលត្រូវ​បាន​តុលាការ​កាត់​ទោស​ឲ្យ​ជាប់​ពន្ធនាគារ​រយៈ​ពេល​៣៥ឆ្នាំ ជនសង្ស័យ​ដទៃ​ទៀត​ហាក់​នៅមាន​ការដេញ​ដោល​គ្នា​នៅឡើយ។
ក្រៅពី​កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅ​ឌុច អតីត​ប្រធាន​គុកទួលស្លែង​ហៅ​មន្ទីរ​ស២១ ក្នុង​សំណុំ​រឿង​លេខ​ ០០១ ​ដែលត្រូវ​បាន​តុលាការ​កាត់​ទោស​ឲ្យ​ជាប់​ពន្ធនាគារ​រយៈ​ពេល​៣៥ឆ្នាំ ជនសង្ស័យ​ដទៃ​ទៀត​ហាក់​នៅមាន​ការដេញ​ដោល​គ្នា​នៅឡើយ។

មានពាក្យ​គន្លឹះពីរ​ដែល​នាំ​ឲ្យមាន​ការនាំ​យក​អតីត​ក្រុម​ខ្មែរក្រហមដែល​បង្ក​ឲ្យប្រជា​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរស្លាប់ប្រហែលពីរ​លាន​នាក់មក​កាត់​ទោសក្នុងតុលាការកូនកាត់អង្គការសហ​ប្រជា​ជាតិនិងកម្ពុជានា​ពេល​បច្ចុប្បន្ននេះ។

ជន​ពីរជំពូក​ដែល​ត្រូវ​យក​មក​កាត់​ទោស​នេះ​គឺ​មេដឹកនាំ​ជាន់​ខ្ពស់ក្នុងរបបកម្ពុជា​ប្រជាធិបតេយ្យ និង​ជន​ទាំងឡាយ​ណា​ដែល​ទទួល​ខុសត្រូវ​ខ្ពស់​បំផុត​ចំពោះ​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​និង​ការរំលោភ​យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ​លើ​ច្បាប់​អន្តរជាតិ​ដែល​ប្រទេស​កម្ពុជា​ទទួលស្គាល់។ នេះ​បើ​តាម​ខ្លឹមសារ​ច្បាប់​ស្តីពី​ការបង្កើតអង្គជំនុំ​ជម្រះ​វិសាមញ្ញ​ហៅកាត់​ថា​តុលាការ​ខ្មែរ​ក្រហម។

សម្រាប់​មេដឹកនាំ​ជាន់​ខ្ពស់​នៃ​របប​កម្ពុជា​ប្រជាធិបតេយ្យ​ដែល​កំពុង​ជាប់​ក្នុង​តុលាការ​ខ្មែរ​ក្រហម​រង់ចាំ​ការកាត់​ទោស​មាន​លោក​ នួន ជា មេមនោគម​វិជ្ជា​ខ្មែរ​ក្រហម​និង​ជាអតីត​ប្រធាន​សភាជាតិ ខៀវ សំផន អតីត​គណៈប្រធានរដ្ឋ​នៃ​របបកម្ពុជា​ប្រជាធិបតេយ្យ​ អៀង សារី អតីតរដ្ឋ​មន្ត្រី​ក្រសួង​ការបរទេស និង​អៀង ធីរិទ្ធ​ អតីត​រដ្ឋ​មន្រ្តីក្រសួង​សង្គមកិច្ច។ អ្នក​ទាំង​នេះ​ស្ថិត​ក្នុង​សំណុំ​រឿង​លេខ​០០២​ដែលកំពុង​រង់ចាំ​ការកាត់ទោស។

ការប្រទាញប្រទង់​គ្នា​ស្ថិត​នៅ​លើ​ជនប្រភេទ​ទីពីរ​ដែល​គេ​ហៅ​ថា អ្នក​ដែល​មាន​ការទទួល​ខុសត្រូវ​ខ្ពស់​បំផុត។ ក្រៅពីកាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅ​ឌុច អតីត​ប្រធាន​គុកទួលស្លែង​ហៅ​មន្ទីរ​ស២១ ក្នុង​សំណុំ​រឿង​លេខ​០០១​ដែលត្រូវ​បាន​តុលាការ​កាត់​ទោស​ឲ្យ​ជាប់​ពន្ធនាគារ​រយៈ​ពេល​៣៥ឆ្នាំ ជនសង្ស័យ​ដទៃ​ទៀត​ហាក់​នៅមាន​ការដេញ​ដោល​គ្នា​នៅឡើយ។

លោក​ម៉ោញ សាផាន​ មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់​គណបក្ស​ហ៊្វុនស៊ីនប៉ិច​និង​ជា​អតីត​ប្រធាន​គណៈកម្មការ​នីតិ​កម្ម​នៃ​រដ្ឋ​សភាជាតិ​ដែល​បាន​ចូលរួម​ធ្វើការ​ជាមួយ​រដ្ឋា​ភិបាល​ក្នុង​ការតាក់តែង​ច្បាប់​បង្កើត​សាលាក្តីខ្មែរ​ក្រហម​បាន​បញ្ជាក់ថា ​តុលាការ​មានសិទ្ធិសម្រេច​ថា​នឹង​ត្រូវ​ចោទប្រកាន់​ជនណា​ឬ​មិនចោទប្រកាន់​ដោយ​សារ​ច្បាប់​ដែល​បាន​រៀបចំ​ឡើងបាន​ទុក​លទ្ធភាព​ច្រើន​ដល់​តុលាការ។ ប៉ុន្តែ​ច្បាប់​នោះ ក៏​បើក​ទូលាយ​ឲ្យ​នាំ​យក​មក​កាត់​ទោស​ចំនួន​ជន​ល្មើស​ច្រើន​នាក់​ដែរ​គឺ​មិន​មាន​ការ​កំណត់​ចំនួនទេ។

«យើង​បើកទូលាយ​ គឺមិនកំណត់​ថា​អ្នកទទួលខុសត្រូវ​ខ្ពស់​បំផុត​ហ្នឹង ​តើ​យក​តែ​ពីត្រឹម​ណា​ទេ​ព្រោះ​យើង​អាច​ប្រគល់​ឲ្យតុលាការ​អាច​យក​ពី​ប្រធាន​គុក​នៅតាម​មូលដ្ឋានផ្សេងៗ​ក៏បាន ​ឬក៏​ចាប់​យក​ពីប្រធាន​សហករណ៍​ចុះ​ក្រោម​ក៏បាន​ ឬក៏​ចាប់​យក​ពី​ប្រធាន​សន្តិសុខ​ត្រឹម​ថ្នាក់​ណា​ដល់​ត្រឹមណា​ក៏បានដែរ​ គឺ​នៅលើ​ក្របខណ្ឌ​តុលាការ​។ អញ្ចឹង​អត់​មាន​កំណត់​ច្បាស់​ថា​មាន​តែ​គុក​ទួលស្លែង​មួយ​ដែល​ជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ​ខ្ពស់​បំផុត​ទេ»។

លោក​មុត​ ចាន់ថា អ្នកវិភាគ​ឯករាជ្យ​និង​ជាអតីត​សមាជិក​ម្នាក់​ក្នុង​ក្រុម​ចរចា​ខាងភាគី​អង្គការ​សហប្រជាជាតិ​ជាមួយ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​ដើម្បីបង្កើត​តុលាការ​ខ្មែរ​ក្រហម​បាន​បញ្ជាក់ស្រដៀង​គ្នា​ដែរ​ថា ការចង់បាន​របស់​អង្គការ​សហប្រជាជាតិ​គឺ​ទុកលទ្ធភាពច្រើន​ឲ្យ​តុលាការ​ជាអ្នក​សម្រេច​ថា​ជន​ណា​ដែល​ត្រូវ​យក​មក​កាត់​ទោស៖

«នៅពេល​ដែល​ពិភាក្សា​គឺខាងភាគីអង្គការ​សហប្រជាជាតិ​ គេមិនចង់​ឲ្យ​មាន​ពាក្យ​នេះ​នៅក្នុង​សេចក្តីព្រាងច្បាប់​ ឬនៅក្នុង​កិច្ច​ព្រមព្រៀង​ទេ​ដោយទុក​យុត្តាធិការ​ហ្នឹង​ឲ្យ​តុលាការ​ជាអ្នកសម្រេច​ ខាង​ព្រះរាជអាជ្ញា​ឬខាង​ចៅក្រម​ស៊ើប​អង្កេត​ជាអ្នក​សម្រេច​ ក៏​ប៉ុន្តែ​ភាគី​ខ្មែរ​លើក​ចំណុច​នេះ​ឡើង​គូស​រង្វង់​មួយ​កុំ​ឲ្យ​តុលាការ​ហ្នឹង​ដើរ​ហួស​ពីរង្វង់​ដែល​ភាគី​កម្ពុជា​ហ្នឹង​គូស​។ មាន​ន័យ​ថា​អ្នក​ទទួលខុសត្រូវ​ខ្ពស់​បំផុត​ហ្នឹង​គឺ​គេ​ចង់​សំដៅ​ទៅលើ​អ្នក​ដែល​ទទួល​បទបញ្ជា​ពីថ្នាក់​ដឹកនាំ​កំពូល​របស់​កម្ពុជា​ប្រជាធិបតេយ្យ​ហ្នឹង​ឬក៏មាន​ទទួលយក​ផែនការ​ពី​មេដឹកនាំជាន់​ខ្ពស់​ខ្មែរ​ក្រហម​ហ្នឹង​មកអនុវត្ត​ដើម្បីសម្លាប់​មនុស្ស​បង្ខំ​មនុស្ស​ឲ្យធ្វើការ​លើស​កម្លាំងឬក៏ការធ្វើទុរ្ភិក្សមនុស្ស»។

អង្គការ​សហប្រជាជាតិ​និង​ប្រទេស​កម្ពុជា​បាន​ព្រម​ព្រៀង​បង្កើត​សាលាក្តី​កាត់​ទោស​អតីត​មេដឹកនាំ​ខ្មែរ​ក្រហមកាលពី​ខែ​មិនា ឆ្នាំ​២០០៣​ក្រោយ​ពេល​ភាគី​ទាំងពីរ​បាន​ចរចា​គ្នា​ជាង៥​ឆ្នាំ​លើ​គម្រោង​ការ​កាត់​ទោស​នេះ។ ភាគី​ទាំងពីរ​បាន​ដើរ​ចេញ​ពី​ការចរចា​គ្នា​នេះ​យ៉ាង​តិច​ក៏​ម្តង​ដែរ​ដោយ​សារ​ការមិនចុះសម្រុង​គ្នា​លើ​បញ្ហា​សំខាន់​មួយ​ចំនួន​រួម​ទាំង​ការ​មិន​ធានា​ឯករាជ្យ​ភាព​និង​ភាព​មិន​លម្អៀង​សម្រាប់​ភាគី​អង្គការ​សហប្រជាជាតិជាពិសេស​ការព្យាយាម​ប្រើ​ប្រាស់​ច្បាប់​ជាតិ​គ្រប់​គ្រង​ដំណើរ​ការ​តុលាការ។

តុលាការ​កាត់​ទោស​ក្រុម​ខ្មែរ​ក្រហមមានការប្រទាំង​ប្រទើស​គ្នា​រវាង​សហព្រះរាជ​អាជ្ញាជាតិ​និង​អន្តរជាតិនិង​រវាង​ក្រុមព្រះរាជ​អាជ្ញា​និង​ក្រុម​ចៅក្រម​ស៊ើប​អង្កេតទាក់​ទង​នឹង​ករណី​០០៣​និង​០០៤ដែល​មាន​ជនសង្ស័យ​បន្ថែម​ចំនួន​ប្រាំនាក់​ ដែល​ឯកសារ​លេចធ្លាយ​ចេញ​ពីតុលាការ​ខ្មែរ​ក្រហម​បាន​បញ្ជាក់​គឺមាន​ឈ្មោះ​ ​លោក​មាស មុត លោកស៊ូ ម៉េត លោកស្រី​អ៊ឹម ចែម តាអាន និង​តាទិត្យ​។

លោកមុត​ ចាន់ថា​សម្តែង​ការ​សោកស្តាយ​ថាមិនគួរ​មាន​ការប្រទាំង​ប្រទើស​ក្នុង​ការចោទ​ប្រកាន់​ជន​សង្ស័យ​បន្ថែម​ទេ​ព្រោះនៅមិនទាន់​ប្រាស់ចាក​ពីការ​ព្រមព្រៀង​គ្នា​រវាង​អង្គការ ​សហ​ប្រជា​ជាតិនិង​រដ្ឋាភិបាល​ឡើយ៖

«សហព្រះរាជអាជ្ញា​បរទេស​ដែល​ផ្តួចផ្តើម​ចោទ​ប្រកាន់​ករណី​០០៣​និង​០០៤​បញ្ជូន​ទៅឲ្យ​សហ​ចៅក្រមដើម្បីធ្វើការ​ស៊ើបអង្កេត​បន្តនោះ​គឺ​មិនទាន់​ប្រាស់​ចាក​ពី​អ្វី​ដែល​ឯកភាព​គ្នា​ ហើយ​ក៏​វា​មិនទាន់​ប្រាសចាក​ពី​អត្ថន័យ​ខ្លឹមសារ​ទាំង​ពីរ​គឺ​អ្នក​មេដឹកនាំ​ជាន់​ខ្ពស់​និង​អ្នក​ទទួល​ខុសត្រូវ​ខ្ពស់​បំផុត​គឺ​មានន័យ​ថា​វាមិនទាន់​ប្រាសចាក​ពីខ្លឹមសារ​ទាំងពីរ​នេះ​ទេ​។ អញ្ចឹង​អ្វី​ដែល​សហចៅ​ក្រម​បរទេស​និង​ខ្មែរ​យើង​ធ្វើការ​សម្រេច​បដិសេធ​ចោល​មិន​បន្ត​នីតិវិធី​០០៣​នេះ​វាជាចំណុច​មួយ​គួរ​ឲ្យ​សោកស្តាយ​ ពីព្រោះ​ថា​ករណី​នេះ​វាស្ថិត​នៅក្នុង​យុត្តាធិការ​របស់​តុលាការនៅ​ឡើយ»។

លោកម៉ោញ សាផាន​ក៏បាន​បញ្ជាក់ថា​សម្រាប់​ករណី​០០៣​និង​០០៤​ដែល​ព្រះរាជ​អាជ្ញា​អន្តរជាតិ​ស្នើ​ឲ្យ​ស៊ើប​អង្កេត​បន្ថែម​លើ​ជន​សង្ស័យ​ចំនួន​ប្រាំ​នាក់​បន្ថែម​ទៀត គឺ​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ក្របខណ្ឌ​ច្បាប់​ដែល​សភា​បាន​អនុម័ត។

«ខ្ញុំ​មើល​ទៅ​គឺ​អត់​មាន​ដើរ​ផុត​ពី​ក្របខណ្ឌ​នៃ​ខ្លឹមសារ​ច្បាប់​ដែល​បាន​កំណត់​ទេ​គឺ​នៅលើ​តែ​រាជអាជ្ញា​ឬក៏​ចៅក្រម​ស៊ើប​អង្កេត​គាត់​ជាអ្នក​លើក​សំណើឡើង​ពីបញ្ហា​នេះ​។ ខ្ញុំ​ថា​មើល​ទៅ ០០៣​និង​០០៤​គឺ​អត់​មាន​ដើរ​ផុត​ពីក្របខណ្ឌ​ច្បាប់​ទេ»។

អង្គការ​ Human Rights Watch ក៏​បាន​បញ្ជាក់​ក្នុង​សេចក្តីថ្លែង​ការណ៍​របស់​ខ្លួន​ចេញ​កាលពី​ដើម​ខែ​តុលា​ថា​ ភាសា​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​រវាង​អង្គការ​សហប្រជាជាតិ​និង​ប្រទេស​កម្ពុជា​គឺ​សរសេរ​ឡើង​សំដៅ​យ៉ាង​ពិត​ប្រាកដ​លើ​ក្រុម​ជន​សង្ស័យ​ដែល​កំពុង​មាន​នៅ​ក្នុង​សំណុំ​រឿង​០០៣​និង​០០៤។

ចៅក្រមស៊ើប​អង្កេត Siegfried Blunk ​និង​យូ ប៊ុនឡេង​និយាយ​កាលពី​ដើម​ឆ្នាំ​នេះ​ថា​ពួកគេ​មាន​ការមន្ទិល​សង្ស័យយ៉ាងខ្លាំង​ថា​តើ​ជន​សង្ស័យ​ប្រាំនាក់​ក្នុង​ករណី​ទាំង​ពីរ​នេះ​អាច​ចាត់ទុក​ថា​ជា​អ្នក​ដែល​មាន​ការទទួល​ខុសត្រូវ​ខ្ពស់​បំផុត​ឬយ៉ាងណា​នោះ​ទេ​ចំពោះ​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​ក្នុង​សម័យ​ខ្មែរ​ក្រហម។

រីឯ​លោក​ហ៊ុន សែន នាយករដ្ឋ​មន្រ្តី​កម្ពុជា​បាន​បញ្ជាក់​ម្តងហើយ​ម្តង​ទៀត​ថា​លោក​មិន​ចង់ឲ្យ​មាន​ការកាត់​ទោស​ណា​ដែល​លើស​ពី​សំណុំ​រឿង​០០១​និង​០០២​នាពេលបច្ចុប្បន្ន​នេះ​ទេ​ដោយ​លោក​លើក​សំអាង​ហេតុផល​សន្តិសុខ​និង​សន្តិភាព​ដែល​កម្ពុជា​ទទួល​បាន​នាពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ។​ មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់​រដ្ឋាភិបាលជាច្រើន​រូប​ក៏​បាន​ផ្តល់​បទ​សម្ភាស​ជាបន្ត​បន្ទាប់​ដល់​ក្រុម​អ្នក​សារព័ត៌មាន​ថា​បើ​តុលាការ​ចង់​កាត់​ក្តី​ឲ្យ​លើស​ពី​ករណី​ដែល​មាន​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​គេ​គួរ​តែ​វេច​សម្ពាយ​ត្រឡប់​ចេញ​ពី​ប្រទេស​កម្ពុជា។

លោកខៀវ សន អតីត​សមាជិក​ព្រឹទ្ធសភាបាន​បោះឆ្នោត​គាំទ្រ​ឲ្យ​មាន​ការបង្កើត​តុលាការ​កាត់​ទោស​ក្រុម​ខ្មែរ​ក្រហម​ដោយ​លោក​ខ្លួន​ឯង​ក៏​ជាជន​រងគ្រោះ​ដោយ​ផ្ទាល់​ម្នាក់​ដែរ​ពី​ការ​ធ្វើ​ទុក្ខ​ទោស​នៃ​របបខ្មែរ​ក្រហម​។​ លោក​បាន​ស្នើ​សុំ​កុំ​ឲ្យមក​ការលូក​ដៃ​ចូល​ក្នុង​កិច្ច​ការ​របស់​តុលាការ​ដោយ​ទុក​ឲ្យតុលាការ​យក​ជន​ទទួល​ខុសត្រូវ​ច្រើន​ថែម​ទៀត​យក​មកកាត់​ទោស។

«ខ្ញុំ​ឃើញ​ខ្មែរ​ក្រហម​ហ្នឹង​គឺ​ថា​ស្រេច​ទៅលើ​តុលាការ​កូនកាត់​គាត់​ធ្វើ​។ កុំ​លូកដៃ​ចូល។ ដូចជា​ឌុច​ត្រូវ​ទទួលរង​ការកាត់​ទោស​ប៉ុណ្ណេះ​ហើយ​គាត់​សម្លាប់​ហើយមាន​លើស​ឌុច​ទៅទៀត​អ្នក​ដែល​សម្លាប់​ហ្នឹង​ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​ប្រមូលមកឲ្យ​អស់​ដើម្បីយក​មក​រកយុត្តិធម៌​ជូន​ប្រជាជាតិ​ដើម្បីឲ្យ​ឃើញ​ថា​ខ្មែរ​សម្លាប់​ខ្មែរ​ដោយ​សារ​អ្វី»។

ការកំណត់​និយម​ន័យ​នៃ​ពាក្យ​អ្នក​ទទួល​ខុសត្រូវ​ខ្ពស់​បំផុត​បាន​ធ្វើ​ឲ្យប៉ះពាល់ដល់​កិត្តិយស​របស់​តុលាការ​នេះ​ទៅ​ហើយ។

លោក John Ciorciari ​សាស្រ្តាចារ្យ​ខាងផ្នែក​កិច្ចការ​សាធារណៈនៃ​សាកល​វិទ្យាល័យ​មីឈីហ្កេនធ្លាប់​បាន​បញ្ជាក់​ក្នុង​បទ​សម្ភាស​ជាមួយ​វីអូអេ​ថា​ករណី​០០៣​និង​០០៤​មាន​លេច​ចេញនូវ​ការលូកដៃ​ពី​ខាង​ផ្នែក​នយោបាយ។

ចំណែក​លោក​គឹមសួរ​ ភីរិទ្ធ ​អ្នក​តំណាងរាស្ត្រនៃ​គណបក្ស​សម​រង្ស៊ី​បាន​បញ្ជាក់ថា​ច្បាប់​នេះ​បានទុក​ចន្លោះប្រហោង​ច្រើន​សម្រាប់ឲ្យ​តុលាការ​បកស្រាយ​តាម​ការយល់​ឃើញ​របស់​គេ​បាន​ដែលជា​ភាព​ប្រទាំង​ប្រទើស​រហូត​មកដល់​សព្វថ្ងៃ។ លោក​មិន​បាន​លើក​ដៃ​អនុម័ត​ច្បាប់​នោះ​ទេ​នៅពេល​ដែល​ឆ្លង​កាត់​ការពិភាក្សា​នៅ​ឯ​សភាជាតិ។

«ការដែល​ឲ្យនិយម​ន័យ​មិន​ច្បាស់​លាស់​អញ្ចឹង​ហើយ​បាន​ជាធ្វើ​ឲ្យ​ការកាត់​ទោស​ខ្មែរ​ក្រហម​នេះ​គឺ​មាន​ការ​លំបាក​ដោយ​សារ​តែ​រដ្ឋាភិបាល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​គ្រាន់​តែ​ចង់​សំដៅ​ទៅលើ​មនុស្ស​តែ​បីបួននាក់​ដែល​ចាត់​ទុក​ថា​ជាក្បាល​ម៉ាស៊ីន​ចាំបាច់​របស់​របប​ខ្មែរ​ក្រហម​។ ប៉ុន្តែ​ពួកក្បាលម៉ាស៊ីន​ទាំងអស់​នោះ​មិនគ្រប់​គ្រាន់​ទេ​សម្រាប់​ខ្ញុំ​ដែល​ជាអ្នក​តំណាងរាស្ត្រ​។ ហើយ​ខ្ញុំ​គិតថា​ការឲ្យនិយម​ន័យ​ច្បាប់​ដែល​មិន​មាន​ន័យ​គ្រប់​គ្រាន់​ហ្នឹង​ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ពិបាកក្នុង​ការ​ចូលរួម​អនុម័ត​ច្បាប់​ខ្មែរ​ក្រហម​នេះ​ណាស់​ពីព្រោះ ខ្ញុំ​គិតថា​វាមិនអាច​រក​យុត្តិ​ធម៌​ឲ្យ​ប្រជា​ពលរដ្ឋយើង​បាន​ទេ»។

ជនសង្ស័យ​បីនាក់​ក្នុង​ចំណោម​ប្រាំនាក់​ក្នុង​សំណុំ​រឿង​លេខ​០០៣​និង​០០៤​បាន​ប្រាប់​វីអូអេ​ក្នុង​បទ​សម្ភាស​កន្លង​មកថា ​មិនដែល​មាន​មន្ត្រី​ស៊ើប​អង្កេត​ខាង​តុលាការ​ណាម្នាក់​បាន​ទៅ​សាកសួរ​ពួកគាត់​ទាក់​ទង​នឹង​ការ​សង្ស័យ​ចោទ​ប្រកាន់​ពី​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​ក្នុង​របប​ខ្មែរ​ក្រហម​ទេ​បើ​ទោះ​បីជា​សំណុំ​រឿង​លេខ​០០៣​ត្រូវ​បាន​ចៅ​ក្រម​ស៊ើប​អង្កេត​ប្រកាស​ថា​បិទ​បញ្ចប់​ការស៊ើប​អង្កេត​ក៏​ដោយ។

យោងតាម​ឯកសារ​លេចធ្លាយ​ចេញ​ពី​សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម​ដែល​វីអូអេ​ទទួល​បាន​និង​ក៏​ធ្លាប់​បាន​ផ្សាយ​រួចហើយ​ដោយ​កាសែត​Christian Science Monitor ​និង​វេបសាយ The Scoop បញ្ជាក់ថា​ ជន​សង្ស័យ​ក្នុង​សំណុំ​រឿង​លេខ​ ០០៣ គឺមានលោក​មាស មុត ធ្លាប់​ជាមេបញ្ជាការកងទ័ព​ជើងទឹក លោក​ស៊ូ ម៉េត ធ្លាប់​ជា​បញ្ជាការ​ទ័ព​អាកាស។

រីឯសំណុំ​រឿង​លេខ​០០៤​មាន លោក​ស្រី អ៊ឹម ចែម​ អតីតគណៈស្រុក​ព្រះនេតព្រះ។​ អោម អាន ឬ តាអាន​ អតីត​អនុប្រធាន​តំបន់​មជ្ឈិម​និង​យឹម ទិត អតីត​លេខា​តំបន់​១ និង​ជា​សមាជិក​គណៈកម្មការ​ភូមិភាគ​ពាយ័ព្យ៕

XS
SM
MD
LG