បន្ទាប់ពីអង្គការ Freedom House នៅថ្ងៃនេះ អង្គការសង្គមស៊ីវិល អង្គការដ៏ធំៗជាងគេក្នុងពិភពលោកមួយក្រុមផ្សេងទៀតបានស្នើឲ្យរដ្ឋាភិបាលបោះបង់ចោលសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ស្ដីពីសមាគមនិងអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល។ ក៏ប៉ុន្ដែមន្ដ្រីជាន់ខ្ពស់របស់រដ្ឋាភិបាលអះអាងថា សំណើនោះមិនអាចធ្វើទៅរួចទេ។
អង្គការអន្ដរជាតិធំៗបំផុតក្នុងពិភពលោកចំនួនប្រាំបី នៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នេះ បានស្នើឲ្យរាជរដ្ឋាភិបាលខ្មែរបោះបង់ចោលសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ស្ដីពីសមាគម និងអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលដ៏ចម្រូងចម្រាស់ដោយសំអាងថា សេចក្ដីព្រាងច្បាប់ដែលកំពុងស្ថិតក្នុងដៃក្រសួងមហាផ្ទៃនេះនឹងក្លាយជា ឩបករណ៍គំរាមកំហែងយ៉ាងសំខាន់ដល់អង្គការសង្គមស៊ីវិលដែលកំពុងប្រតិបត្តិការក្នុងប្រទេស។
សេចក្ដីស្នើសុំរួមគ្នានេះរបស់អង្គការ Human Rights Watch, Amnesty International, Forum Asia, Global Witness, Southeast Asia Press Alliance, Frontline Defenders, Fidh & OMCT នឹងជួយពង្រឹងបន្ថែមទៀតលើសេចក្ដីអំពាវនាវកាលពីម្សិលមិញរបស់ក្រុមអង្គការអន្ដរជាតិចំនួន៦២ ដែលកំពុងតែប្រតិបត្តិការនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ អង្គការទាំង៦២បានស្នើឲ្យសហគមប្រទេសផ្ដល់ជំនួយធ្វើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដ៏រឹងមាំជាសាធារណៈនិងជាលក្ខណៈឯកជន ដើម្បីប្រឆាំងទៅនឹងការអនុម័តសេចក្ដីព្រាងច្បាប់នេះ។ ហើយសំណើរបស់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលរបស់អង្គការអន្ដរជាតិទាំងប្រាំបីធ្វើឡើង បន្ទាប់ពីអង្គការ Freedom House របស់សហរដ្ឋអាមេរិកបានទាមទារដូចគ្នាកាលពីថ្ងៃសុក្រសប្ដាហ៍មុន ខណៈដែលក្រសួងមហាផ្ទៃរបស់ប្រទេសកម្ពុជាបានបិទបញ្ចប់ការទទួលយោបល់សម្រាប់ការកែលម្អច្បាប់ពីក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិល ហើយកំពុងតែរៀបចំបញ្ជូនសេចក្ដីព្រាងច្បាប់នេះទៅកាន់គណៈរដ្ឋមន្ដ្រីដើម្បីអនុម័ត មុននឹងបញ្ជូនទៅកាន់រដ្ឋសភា។
លោកប្រេដ អាដាម នាយកអង្គការ Human Rights Watch ប្រចាំតំបន់អាស៊ី មានប្រសាសន៍នៅក្នុងសេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មាននៅថ្ងៃនេះថា «សេចក្ដីស្នើច្បាប់របស់ប្រទេសកម្ពុជាអាចប្រើយ៉ាងងាយបំផុតសម្រាប់ធ្វើការបដិសេធការចុះបញ្ជី ឬបិទទ្វារអង្គការនានា ដែលបម្រើផលប្រយោជន៍សាធារណជន»។
ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលក៏បានលើកឡើងថា ត្រង់ចំណុចនៃការចុះបញ្ជីអង្គការ នៅតែជាការចាំបាច់តម្រូវឲ្យធ្វើ បើទោះជាមានការអំពាវនាវជាច្រើនដងឲ្យអនុលោមតាមស្ដង់ដារអន្ដរជាតិក៏ដោយ។ នីតិវិធីនៃការធ្វើរបាយការណ៍ និងការចុះបញ្ជីដ៏ច្រើន ដែលអាចធ្វើឲ្យក្លាយជាការដាក់ទោសព្រហ្មទណ្ឌ និងទោសឧក្រិដ្ឋដល់អង្គការតូចៗ សមាគម និងសហគមន៍ដែលមានកម្រិតត្រឹមជាបណ្ដាញនោះ នៅតែមានចែងក្នុងច្បាប់នេះយ៉ាងទូលំទូលាយ។ អង្គការទាំង៨ក៏បានលើកពីការព្រួយបារម្ភអំពីកង្វះការការពារតាមផ្លូវច្បាប់ កង្វះយន្ដការក្នុងការសើរើផ្នែកយុត្តាធិការដ៏មានសារៈសំខាន់ ឬសិទ្ធិធ្វើបណ្ដឹងសារទុក្ខដែលមិនត្រូវបានចែង និងលើកកង្វល់ទាក់ទងទៅនឹងភាពមិនច្បាស់លាស់នៃនិយមន័យនៅក្នុងសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ដើម ដែលមិនត្រូវបានដោះស្រាយនោះ។
អ្នកតំណាងអង្គការអន្តរជាតិធំៗទាំង៨ចោទសួរថា ហេតុអ្វីក៏កម្ពុជាត្រូវការច្បាប់អង្គការនេះ ខណៈដែលកម្ពុជាមានច្បាប់ និងបទបញ្ជាជាច្រើនរួចទៅហើយដែលគ្រប់គ្រងអង្គការសង្គមស៊ីវិល។ ទោះជាយ៉ាងណា ក៏លោកឧត្តមសេនីយ៍ឯកខៀវ សុភ័គ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងមហាផ្ទៃមានប្រសាសាន៍ថា កម្ពុជាមិនអាចបោះបង់ច្បាប់នេះតាមការទាមទារបានទេ។
«បើយើងបោះបង់ចោល បានសេចក្ដីថា យើងបោះបង់ចោលរដ្ឋធម្មនុញ្ញឆ្នាំ៩៣របស់យើង គឺយើងមិនអាចបោះបង់ចោលច្បាប់នេះបានទេ។ យើងបានកែប្រែតាមសំណើហើយ ប៉ុន្ដែយើងមិនអាចកែប្រែតាមអ្នកចង់បានទេ។ អ្នកផ្សេងទៀតចង់បានផ្សេង។ ដូច្នេះយើងពិបាកនឹងស្លតម្រូវមនុស្សចំនួន ហាហុកសិបនាក់»។
លោកឧត្តមសេនីយ៍ខៀវ សុភ័គបញ្ជាក់ថា ក្រសួងមហាផ្ទៃនឹងពិនិត្យសេចក្ដីព្រាងច្បាប់នេះឡើងវិញ ហើយគ្រោងនឹងបញ្ជូនទៅគណៈរដ្ឋមន្ដ្រីដើម្បីអនុម័តក្នុងពេលខាងមុខ។
ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលជាតិ និងអន្ដរជាតិនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បានធ្វើការតស៊ូយ៉ាងស្វិតស្វាញក្នុងការទាមទារឲ្យកែប្រែច្បាប់នេះឲ្យមានភាពល្អប្រសើរឡើង។ ពួកគេអះអាងថា ច្បាប់នេះមិនមានភាពចាំបាច់ទេ។ ក្រុមមន្ដ្រីអង្គការទាំងនេះបានព្យាយាមជួបជាមួយរដ្ឋមន្ដ្រីក្រសួងមហាផ្ទៃ និងក្រសួងការបរទេសកាលពីសប្ដាហ៍មុន ប្រយោជន៍ដើម្បីបង្កើនការយកចិត្តទុកដាក់ថែមទៀតពីរដ្ឋាភិបាលចំពោះកង្វល់របស់ពួកគេ។
មានអង្គការជាតិ និងអន្ដរជាតិចំនួនប្រមាណជា៣.០០០កំពុងធ្វើសកម្មភាពនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
សេចក្ដីព្រាងច្បាប់ស្ដីពីសមាគមនិងអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលនេះមាន១១ជំពូកនិង៥៨មាត្រា។ ច្បាប់នេះតម្រូវឲ្យអង្គការនានាធ្វើរបាយការស្ដីពីសកម្មភាពរបស់ខ្លួន និងរបាយការណ៍ស្ដីពីហិរញ្ញវត្ថុរបស់ខ្លួនទៅជូនរដ្ឋាភិបាល៕
