នៅសប្តាហ៍នេះ អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តឥណ្ឌូនេស៊ីបានជួបជាមួយដៃគូវិទ្យាសាស្រ្តជនជាតិអាមេរិករបស់ខ្លួនដើម្បីផ្លាស់ប្តូរយោបល់និងស្វែងរកការគាំទ្រសម្រាប់គម្រោងវិទ្យាសាស្រ្តផ្សេងៗ ដូចជាប្លាស្ទិកដែលផលិតពីរុក្ខជាតិក្នុងស្រុក កោសិកាប្រេងឥន្ធនៈថ្មីនិងប្រភេទស្រូវផ្សេងៗដែលមានគុណភាពល្អសម្រាប់សុខភាព។ Sarah Schonhardt បានចូលរួមសន្និសីទនោះ ហើយរាយការណ៍អំពីគំនិតនិងគោលបំណងដែលនៅពីក្រោយសន្និសីទវិទ្យាសាស្រ្តនេះ។
Yessi Permanaនិង Marsia Gustianandaធ្វើការស្រាវជ្រាវទៅលើប្រធានបទពីរដាច់ដោយឡែកពីគ្នា។ ម្នាក់ធ្វើការសិក្សាពីគ្រឿងប្លាស្ទិកដែលអាចពុកផុយ ហើយម្នាក់ទៀតសិក្សាពីជម្ញឺឆ្លង។
ប៉ុន្តែអ្នកទាំងពីរត្រូវបានជំរុញដោយសេចក្តីប្រាថ្នាដែលចង់ឃើញប្រទេសរបស់ខ្លួនរីកចម្រើនពីបច្ចេកវិទ្យាដែលអភិវឌ្ឍនៅក្នុងស្រុក។
Permanaកំពុងតែធ្វើការដើម្បីបង្កើតប្លាស្ទិកដែលចម្រាញ់ចេញពីប្រេងសណ្តែកដែលមិនប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន។ គោលបំណងចម្បងរបស់គាត់គឺដើម្បីស្វែងឲ្យមានការប្រើប្រាស់រុក្ខជាតិតំបន់ត្រូពិចដ៏សម្បូរបែបដែលលូតលាស់នៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីក្នុងឧស្សាហកម្មឲ្យច្រើនឡើង។ការបង្កើតផ្លាស្ទិចពីរុក្ខជាតិនឹងជួយឲ្យប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីគ្រប់គ្រងបញ្ហាទាក់ទងនឹងការចាក់សម្រាម។
«ការផ្តោតរបស់ខ្ញុំគឺស្ថិតនៅលើការប្រើប្រាស់សក្តានុពលរបស់ឥណ្ឌូនេស៊ី។គ្រឿងជីវសាស្រ្តគឺមានយ៉ាងសម្បូរបែបនៅទីនេះ។គោលបំណងរបស់ខ្ញុំគឺដើម្បីប្រាប់ទៅក្រុមហ៊ុនបរទេសថា បើសិនជាអ្នកចង់មកប្រទេសរបស់ខ្ញុំ សូមកុំនាំយកវត្ថុធាតុដើមចេញទៅ សូមទិញផលិតផលសម្រេចតែម្តងទៅ»។
បើទោះជាបច្ចុប្បន្នក្រុមហ៊ុនជាច្រើនផលិតប្លាស្ទិកពីធនធានដែលកកើតជាថ្មីដើម្បីជៀសវាងការប្រើប្រាស់ប្រេងឥន្ធនៈគីមីក៏ដោយ ក៏Permanaនិយាយថា ការស្រាវជ្រាវរបស់គាត់គឺមានលក្ខណៈដាច់ដោយឡែកដោយសារតែវាប្រើប្រាស់ផលិតផលដែលមិនអាចបរិភោគបាន ដែលមិនធ្វើឲ្យស្ទះកន្លែងចោលកាកសំណល់។
Permanaបានធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន បន្ទាប់ពីទទួលសញ្ញាប័ត្របណ្ឌិតពីសាកលវិទ្យាល័យតូក្យូ ប៉ុន្តែបាននិយាយថា គាត់មានការខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលដែលគាត់ដឹងពីរបៀបធ្វើការរបស់រោងចក្រដែលមានសាខាធំៗជាអន្តរជាតិ។
តាមដែលគាត់បានឃើញ បញ្ហាស្ថិតនៅលើការយកវត្ថុធាតុដើមចេញពីប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីទៅកែច្នៃជាផលិតផលសម្រេចនៅប្រទេសជប៉ុន ហើយបញ្ជូនយកមកលក់វិញនៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីក្នុងតម្លៃខ្ពស់។
អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តអាយុ៣៦ឆ្នាំនេះនិយាយថា គាត់បានសម្រេចចិត្តចាកចេញពីប្រទេសជប៉ុន ហើយត្រឡប់មកប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីវិញ បន្ទាប់ពីការស្វែងយល់ដែលគាត់បានដឹងនៅពេលដែលគាត់ផ្លាស់ប្តូរក្រណាត់កន្ទបទារក។
«ដោយសារតែខ្ញុំត្រូវផ្លាស់ប្តូរក្រណាត់កន្ទបទារកនៅផ្ទះ ខ្ញុំបានឃើញក្រណាត់សើមដែលត្រូវការសម្រាប់ទារក និងផលិតផលប្រេងសម្រាប់ទារក ហើយខ្ញុំអាចឃើញធាតុផ្សំនៅក្នុងនោះ ដែលមានទៅដោយជាតិប្រេងសណ្តែក ដែលមានអ៊ីដ្រូសែ្សន។បញ្ហាគឺថា គេមិនបានទិញវាពីក្រុមហ៊ុនឥណ្ឌូនេស៊ីទេ គេទិញផលិតផលសម្រេចនេះពីក្រុមហ៊ុនជប៉ុន។ ហើយយើងឲ្យសណ្តែកដែលជាវត្ថុធាតុដើមទៅពួកគេ»។
អ្នកស្រាវជ្រាវទាំងពីរគឺជាអ្នកចូលរួមសន្និសីទព្រំដែនវិទ្យាសាស្រ្ត KAVLIដែលជាសន្និសីទមួយក្នុងចំណោមសន្និសីទបន្តបន្ទាប់ដែលមួយផ្នែកត្រូវបានឧបត្ថម្ភដោយបណ្ឌិតសភាជាតិវិទ្យាសាស្រ្តអាមេរិកដែលបានប្រមូលផ្តុំអ្នកស្រាវជ្រាវមកពីជុំវិញពិភពលោកដើម្បីពិភាក្សាការជឿនលឿននិងឱកាសក្នុងវិស័យរបស់ពួកគេ។ សន្និសីទនេះធ្វើនៅក្រៅទីក្រុងហ្សាកាតា។
អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តជនជាតិឥណ្ឌូនេស៊ីដទៃទៀតនៅក្នុងសន្និសីទនេះកំពុងស្រាវជ្រាវអំពីបច្ចេកវិទ្យាបៃតង ដោយសិក្សាស្រាវជ្រាវពីថាមពលដែលកកើតឡើងវិញនិងប្រើប្រាស់សម្ភារៈក្នុងស្រុក។ គម្រោងមួយកំពុងតែព្យាយាមប្រើប្រាស់ zirconiaអនុផលសំណប៉ាហាំងដើម្បីផលិតកោសិកាប្រេងឥន្ធនៈអុកស៊ីដរឹង។បច្ចេកទេសនេះបច្ចុប្បន្ន ត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីផ្តល់ថាមពលដែលមានសមត្ថភាពខ្ពស់សម្រាប់អង់តែនទូរស័ព្ទដៃដែលអាចពង្រីក ដាក់ឲ្យប្រើបាននៅតាមសហគមន៍ជនបទ។គម្រោងមួយទៀតតម្រង់ទៅរកការបង្កើតពូជស្រូវថ្មីដែលអាចសម្របបានប្រសើរជាងទៅតាមបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ ដែលបណ្ដាលមកពីការប្រែប្រួលបរិយាកាស។
អ្នកចូលរួមជាច្រើនបានទទូចឲ្យរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌូនេស៊ីលើកទឹកចិត្តគម្រោងបែបនេះឲ្យកាន់តែច្រើន តាមរយៈការផ្តល់មូលនិធិសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍនិងការស្រាវជ្រាវ៕
ប្រែសម្រួលដោយ បូរី ស៊ីលីវណ្ណ
