ប្រភពព័ត៌មានរបស់រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌានិយាយថា គេមិនមានចេតនាធ្វើត្រាប់តាមប្រតិបត្តិការវាយប្រហារយ៉ាងអារកាត់បែបនេះក្នុងពេលឆាប់ៗប្រឆាំងភេរវករ ដែលជ្រកកោនក្នុងប្រទេសប៉ាគីស្ថានទេ។
ផ្ទុយទៅវិញ មន្ត្រីឥណ្ឌានិយាយថា គេត្រូវតែសុំឲ្យប្រទេសប៉ាគីស្ថានបន្ត«ចូលរួម»ក្នុងទំនាក់ទំនងដែលមានភាពស្មុគស្មាញ និងតឹងតែងគ្រប់ជំហាន ដូចទំនាក់ទំនងរវាងប៉ាគីស្ថាន និងស.រ.អា.ដែរ។
ក្នុងបទសន្ទនាជាមួយអ្នកយកព័ត៌មានកាលពីថ្ងៃពុធ មន្ត្រីឥណ្ឌានិយាយថា ការធ្វើទំនាក់ទំនង«មានហេតុផល និងស្រគត់ស្រគំ» ដើម្បីធ្វើកិច្ចពិភាក្សាជាមួយរដ្ឋាភិបាលក្រុងអ៊ិស្លាម៉ាបាដ នឹងជាសញ្ញាបង្ហាញថា នយោបាយការបរទេសឥណ្ឌាដំណើរការទៅមុខ។
Maroof Raza គឺជាអ្នកវិភាគនៃ Security Watch India ដែលមានន័យថា ការតាមដានសន្តិសុខឥណ្ឌា នៅក្រុងញូដេលី។ លោកបានយល់ស្របថា រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាមានកាតព្វកិច្ចបង្ហាញការអត់ធ្មត់មានកម្រិត។
«ហេតុផលមួយនៃហេតុផលដែលស.រ.អា.អាចបើកប្រតិបត្តិការបែបនេះប្រកបដោយជោគជ័យនៅប្រទេសប៉ាគីស្ថាន ហើយអាចធ្វើដ៏មុះមុត និងតក់ក្រហល់នោះគឺដោយសារប្រទេសប៉ាគីស្ថានមិនមែនជាប្រទេសជិតខាងរបស់អាមេរិក។ ដូច្នេះស.រ.អា.មិនមានប្រទេសជិតខាងដែលមានអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ ហើយដែលអាចមានប្រតិកម្មផ្ទុះឡើង យ៉ាងហោចណាស់ប្រតិកម្មជាល្បិច បើទោះជមិនមានប្រតិកម្មដោយអាវុធនុយក្លេអ៊ែរក៏ដោយ បើសិនជាគេគិតថា អធិបតេយ្យភាពរបស់គេត្រូវគំរាមកំហែងនោះ»។
ផ្ទុយទៅវិញ លោក Raza និយាយថា ប្រទេសឥណ្ឌាមិនគួរអត់ធ្មត់តាមរបៀបអសកម្មច្រើនទសវត្សចំពោះការវាយប្រហារដោយភេវរគាំទ្រដោយប្រទេសប៉ាគីស្ថាននោះទេ។ លោកនិយាយថា ការសម្លាប់ប៊ីនឡាដិនគឺជាមេរៀនប្រាប់ប្រទេសឥណ្ឌាថា ឥណ្ឌាគួរអភិវឌ្ឍក្រុមស៊ើបការណ៍សម្ងាត់ និងបង្កើនសមត្ថភាពកងកម្លាំងពិសេសរបស់ខ្លួន។
អាន់ចាយ សានី (Ajai Sahni) ដែលជានាយកប្រតិបត្តិនៃវិទ្យាស្ថានដោះស្រាយជម្លោះ Institute for Conflict Management យល់ស្របថា ប្រទេសឥណ្ឌាត្រូវមានលក្ខណៈច្នៃប្រឌិតប្រសើរឡើងក្នុងការកំណត់តម្លៃលើប្រទេសប៉ាគីស្ថានចំពោះការផ្តល់ជម្រកឲ្យភេរវករ។
Raza និង Sahni ចង្អុលបង្ហាញថា ប្រតិបត្តិការដែលបានសម្លាប់ប៊ីនឡាដិនគឺជាការប្រឹងប្រែងកម្រិតខ្ពស់បំផុតរបស់ប្រធានាធិបតីស.រ.អា.ពីររូបនៃវិសាលគមន៍ទស្សនៈវិជ្ជាខុសគ្នា។ ផ្ទុយទៅវិញ គេនិយាយថា ប្រទេសឥណ្ឌាធ្វើឲ្យធ្លាក់ចុះនូវទស្សនៈយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ខ្លួន ហើយច្នៃប្រឌិតឡើងវិញគ្រប់ពេលមានការផ្លាស់ប្តូររដ្ឋាភិបាល៕
ប្រែសម្រួលដោយ ពិន ស៊ីសុវណ្ណ
