ញូដេលី៖ នៅប្រទេសឥណ្ឌាការព្រួយបារម្ភថា អតិផរណាដែលគ្រប់គ្រងលែងបានប៉ះពាល់ដល់ភាពលូតលាស់សេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួន ជាពិសេសកំណើននៃតម្លៃស្បៀងអាហារ។
អ្នកស្រី ស៊េមឡេស ទេវី (Shamlesh Devi) អាយុ៤០ឆ្នាំ បានរៀបចំអាហារថ្ងៃត្រង់ដ៏សាមញ្ញមួយ ដោយមាននំបុ័ងរបស់ឥណ្ឌា ដែលហៅថា «រ៉ូទីស» និងទឹកជ្រលក់ធ្វើពីស្លឹកជីវ៉ាន់ស៊ុយ សម្រាប់កូនទាំងប្រាំនាក់របស់គាត់។ អ្នកស្រីមានប្រសាសន៍ថា ការដែលខ្ទឹមបារាំង និងដំឡូងឡើងថ្លៃ ជាបន្ទុកមួយយ៉ាងធ្ងន់សម្រាប់គ្រួសាររបស់គាត់។ អ្នកស្រី ថ្លែងថា ជនក្រីក្រមិនអាចទិញអាហារចាំបាច់ទាំងអស់នេះទេ។ អ្នកស្រី ស៊េមឡេស រស់នៅក្នុងរដ្ឋធានីរបស់ឥណ្ឌា ក្នុងតំបន់អនាធិបតេយ្យ ដែលប្រាក់ចំណូលរបស់ក្រុមគ្រួសារភាគច្រើនមានចំនួនប្រហែល១៥០ដុល្លារ ទៅ២០០ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ អ្នកស្រី និងអ្នកជិតខាងគាត់កំពុងមួម៉ៅដោយសារតែតម្លៃអាហារដ៏ខ្ពស់ ដែលបានបង្ខំឲ្យពួកគេកាត់បន្ថយចំណែកខ្លះនៃអាហារ និងប៉ះពាល់ដល់លទ្ធភាពរបស់ពួកគេក្នុងការសន្សំប្រាក់។
អតិផរណាស្បៀងអាហារបានកើនឡើងជាង១០ភាគរយកាលពីឆ្នាំកន្លងទៅ។ ប៉ុន្តែអតិផរណានេះ បានល្បីសុះសាយក្នុងបណ្តាញព័ត៌មានសំខាន់ៗ នៅពេលដែលអតិផរណាបានកើនហួសពី១៨ភាគរយ កាលពីខែធ្នូ បន្ទាប់ពីតម្លៃអាហារជាទីចូលចិត្តរបស់ឥណ្ឌា ដូចជាខ្ទឹមបារាំង ប៉េងប៉ោះ និងខ្ទឹមសរបានកើនឡើងដល់ចំណុចកំពូល។ ទឹកប្រាក់យ៉ាងច្រើន ត្រូវចំណាយទៅលើទឹកដោះគោ សាច់ និងសណ្តែក។
តម្លៃស្បៀងអាហារ កំពុងកើនឡើងនៅតាមតំបន់ភាគច្រើនរបស់ទី្វបអាស៊ី ប៉ុន្តែ ឥណ្ឌាកំពុងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអត្រាអតិផរណាយ៉ាងខ្ពស់បំផុតនៅតាមបណ្តាប្រទេសអាស៊ីធំៗ។ លោក ប្រាណាប មុឃើជី (Pranab Mukherjee) មានប្រសាសន៍ថា រដ្ឋាភិបាលកំពុងប្រឈមមុខទៅនឹងបញ្ហា។ លោក មុឃើជី បន្តថា៖
«ខ្ញុំកំពុងព្រួយបារម្ភអំពីអតិផរណាស្បៀងអាហារ។ អតិផរណាមិនអាចទទួលយកបានទេ ដែលថា អតិផរណាស្បៀងអាហារស្ថិតក្នុងកម្រិតមួយដ៏ខ្ពស់បែបនេះ»។
តម្លៃស្បៀងអាហារដ៏ខ្ពស់បានក្លាយជាបញ្ហាកំពូលនៅក្នុងប្រទេសមួយ ដែលជិតពាក់កណ្តាលនៃប្រជាពលរដ្ឋចំនួន១,២ពាន់លាននាក់ រស់ក្នុងភាពក្រីក្រ ហើយបានចំណាយប្រាក់ចំណូលមួយផ្នែកធំរបស់ពួកគេទៅលើស្បៀងអាហារ។
អតិផរណាបានក្លាយបញ្ហាដ៏លំបាកសម្រាប់អ្នកធ្វើគោលនយោបាយ នៅពេលដែលសុទ្ទិដ្ឋិនិយមបានកើនឡើងខ្ពស់ចំពោះសេដ្ឋកិច្ចដែលរីកចម្រើនឡើងវិញដល់កម្រិតជិត៩ភាគរយ បន្ទាប់ពីការធ្លាក់ចុះសេដ្ឋកិច្ចសកលលោក។ ភាពសុទ្ទិដ្ឋិនិយមនោះ កំពុងបង្កឲ្យមានការខឹងសម្បារ ខណៈដែលការព្រួយបារម្ភមានកាន់តែច្រើនឡើង ដែលថាអតិផរណាអាចចាក់គ្រឹះរឹងមាំតែម្តង។
លោកស្រីអ៊ីឡា ប៉ាតនីក (Ila Patnaik) សេដ្ឋវិទូនៅឯវិទ្យាស្ថានជាតិហិរញ្ញវត្ថុ និងគោលនយោបាយសាធារណៈ នៅក្នុងទីក្រុងញ៉ូដេលី បានពិពណ៌នាអតិផរណានេះ ថាជាការគំរាមកំហែងដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។ លោកស្រីប៉ាតនីក ថ្លែងថា៖
«យើងជួបប្រទះអតិផរណាអស់រយៈពេលពីរឆ្នាំមកហើយ គិតមកដល់ឥឡូវនេះ ហើយអតិផរណា មិនបានបាត់ទៅវិញទេ។ អ្នកតាក់តែងគោលនយោបាយ ស្ទើរតែសង្ឃឹមថា អតិផរណានេះនឹងបាត់ទៅវិញដោយខ្លួនឯង។ អ្នកបានយល់ដឹងច្រើនអំពីគំនិតដែលមិនអាចទៅរួច ដែលគិតថា វាជាបញ្ហាស្បៀងអាហារនេះ។ ដូច្នេះ ឲ្យតែមានទឹកភ្លៀងច្រើន វានឹងមិនមានអតិផរណាទៀតទេ។ អំឡុងរដូវភ្លៀងមានអាហារច្រើន។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានការព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំង ដែលថា អតិផរណាគឺជាអ្វីដែលនឹងនៅជាមួយពួកយើងតែម្តង»។
ផលិតភាពក្នុងវិស័យកសិកម្មបានជាប់គាំង កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ ប៉ុន្តែសេដ្ឋកិច្ចរីកលូតលាស់ខ្លាំងបានដាក់ប្រាក់យ៉ាងច្រើនចូលទៅក្នុងហោប៉ៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ព្រមទាំងបានបង្កើតអ្នកទិញទំនិញវណ្ណៈកណ្តាលរាប់លាននាក់សម្រាប់ផលិតផលទឹកដោះគោ បន្លែ និងសាច់។ បញ្ហាត្រូវបានធ្វើឲ្យកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើងដោយប្រព័ន្ធចែកចាយ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យបណ្តាញឈ្មួញកណ្តាលចូលរួមសម្របសម្រួលរវាងកសិករ និងអតិថិជន។ កសិករទទួលបានតម្លៃទាប ដែលធ្វើគាត់មានទឹកចិត្ត ឬថវិកាតិចតួចដើម្បីវិនិយោគឡើងវិញទៅលើដីស្រែរបស់ពួកគាត់ ប៉ុន្តែអតិថិជនបានចំណាយសោហ៊ុយដ៏ខ្ពស់។
លោក មុឃើជី រដ្ឋមន្ត្រីហិរញ្ញវត្ថុ ថ្លែងថា បញ្ហាចោទចំពោះសេចក្តីត្រូវការផ្នែកការបែងចែកស្បៀងអាហារត្រូវតែដោះស្រាយ។ លោកបន្តថា៖
«យើងត្រូវតែគ្រប់គ្រងអតិផរណា សញ្ញាច្បាស់លាស់គួរត្រូវបានផ្តល់ ការចាត់ចែងផ្គត់ផ្គង់ត្រូវតែដោះស្រាយ ឧបសគ្គរារាំងការផ្គត់ផ្គង់ត្រូវតែយកចេញ»។
សេដ្ឋវិទូមួយចំនួនបានឲ្យដឹងថា តម្លៃស្បៀងអាហារដ៏ខ្ពស់មិនមែនជាការព្រួយបារម្ភតែមួយគត់នោះទេ។ តម្លៃប្រេងឥន្ធនៈ និងវត្ថុធាតុដើមផ្សេងៗទៀត ដែលចេះតែកើនឡើង ក៏អាចប៉ះពាល់ដល់ឧស្សាហកម្មនេះដែរ។ វិស័យរោងចក្ររបស់ឥណ្ឌាមានសកម្មភាពធ្លាក់ចុះ ហើយការវិនិយោគពីបរទេសនៅក្នុងប្រទេសនេះ កាលពីឆ្នាំមុនបានធ្លាក់ចុះ បើទោះជាមានសេដ្ឋកិច្ចរីកលូតលាស់ក៏ដោយ។
លោកស្រីអ៊ីឡា ប៉ាតនីក សេដ្ឋវិទូ មានប្រសាសន៍ថា អតិផរណាដ៏ខ្ពស់ អាចកាត់បន្ថយការទាក់ទាញរបស់ឥណ្ឌាសម្រាប់ក្រុមវិយោគិនបរទេស។ លោកស្រី ប៉ាតនីក និយាយថា៖
«អ្នកមិនអាចផ្តល់ឲ្យក្រុមវិនិយោគិននូវបរិកាសធ្វើជំនួញដ៏ល្អបានទេ ដោយសារតែអ្នកមិនអាចប្រាប់ពួកគេថាតើអ្វីជាតម្លៃផលិតកម្មដែលនឹងកើតមាននៅឆ្នាំក្រោយ ឬឆ្នាំបន្ទាប់ ហើយថាតើពួកគេនឹងអាចរកប្រាក់ចំណេញបានដែរឬអត់»។
ធនាគារកណ្តាលរបស់ឥណ្ឌា (Central Bank of India) បានពិពណ៌នាអតិផរណានេះ ថាជាការព្រួយបារម្ភដ៏លើសលប់ ហើយបានធ្វើឲ្យកើនឡើងនូវអត្រាការប្រាក់ចំនួន៧ដង កាលពីឆ្នាំមុន នៅក្នុងកិច្ចប្រឹងប្រែងដើម្បីទប់ទល់នឹងតម្លៃដែលចេះតែកើនឡើងនេះ។ រដ្ឋាភិបាល បានបន្ធូរបន្ថយពន្ធនាំចូលសម្រាប់មុខទំនិញស្បៀងអាហារមួយចំនួន នៅចំពេលដែលមានការព្រួយបារម្ភកើនឡើង ដែលថា តម្លៃដ៏ខ្ពស់កំពុងធ្វើឲ្យមានផលប៉ះពាល់ដល់ប្រជាប្រិយភាពរបស់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែសេដ្ឋវិទូបានថ្លែងថា វិធានការទាំងនេះអាចមានផលប៉ះពាល់តិចតួចណាស់ នៅក្នុងប៉ុន្មានខែខាងមុខ ហើយព្រមានថា សេដ្ឋកិច្ចក៏អាចធ្លាក់ចុះដែរ៕