ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

ភាពយន្ត​ «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ» ក្រសោប​អារម្មណ៍​ទស្សនិកជន​នៅ​សហរដ្ឋអាមេរិក


ជនបរទេស​ម្នាក់​មើលផ្ទាំង​ផ្សព្វផ្សាយ​ភាពយន្ត «មុនដំបូងខ្មែរក្រហមសម្លាប់ប៉ារបស់ខ្ញុំ» នៅ​ក្រុង​ Silver Spring រដ្ឋ Maryland កាល​ពី​ថ្ងៃទី២០ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៧។ (ណឹម សុភ័ក្រ្តបញ្ញា/ VOA)
ជនបរទេស​ម្នាក់​មើលផ្ទាំង​ផ្សព្វផ្សាយ​ភាពយន្ត «មុនដំបូងខ្មែរក្រហមសម្លាប់ប៉ារបស់ខ្ញុំ» នៅ​ក្រុង​ Silver Spring រដ្ឋ Maryland កាល​ពី​ថ្ងៃទី២០ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៧។ (ណឹម សុភ័ក្រ្តបញ្ញា/ VOA)

សាច់រឿង​នៃ​ភាពយន្ត​ «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ» ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ពី​សារ​ពី​ប្រវត្តិ​ដ៏​ជូរចត់​របស់​ជនរងគ្រោះ​​នៃ​របប​មួយ​ ដែល​បាត់បង់​ភាព​ជា​មនុស្សជាតិ។ ​

បន្ទាប់​ពីទាក់ទាញ​ការ​គាំទ្រ​យ៉ាង​ច្រើន​កុះករ​នៅ​កម្ពុជា ភាពយន្ត​ «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ» ក៏​បាន​កន្រ្តាក់​អារម្មណ៍​ទស្សនិកជន​នៅ​សហរដ្ឋអាមេរិក​ផង​ដែរ។

​ភាពយន្ត​ ដែល​ផ្តោត​លើ​ការពិត​នៃ​របប​ប្រល័យពូជសាសន៍​ខ្មែរ​ក្រហម​តាមរយៈ​កែវភ្នែក​កុមារី​ម្នាក់ បាន​ចាក់​បញ្ចាំង​នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ Montgomery College នៅ​ក្រុងស៊ីលវឺស្ពៀង​ (Silver Spring) រដ្ឋម៉ារីលែន (Maryland) កាល​ពី​ខែ​តុលា​កន្លង​ទៅ​នេះ។

សាច់រឿង​នៃ​ភាពយន្ត​ «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ» ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ពី​សារ​ពី​ប្រវត្តិ​ដ៏​ជូរចត់​របស់​ជនរងគ្រោះនៃ​របប​មួយ​ ដែល​បាត់បង់​ភាព​ជា​មនុស្សជាតិ។ ​

(ពីខាងឆ្វេង) លោក​ បិន បាវ លោក​វេជ្ជបណ្ឌិត Alfred Munzer លោក Joel Gershon និង​កញ្ញា ពិន ភូណាំ និយាយ​អំឡុងពេល​វេទិកា​ពិភាក្សា ក្រោយ​ពេល​ចាក់​បញ្ចាំង​ភាពយន្ត​ «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ» នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ​ Montgomery College ក្រុង​ស៊ីលវឺ ស្ពៀង​ រដ្ឋ​ម៉ារីលែន កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី២០ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​២០១៧។ (ណឹម សុភ័ក្រ្តបញ្ញា/VOA)
(ពីខាងឆ្វេង) លោក​ បិន បាវ លោក​វេជ្ជបណ្ឌិត Alfred Munzer លោក Joel Gershon និង​កញ្ញា ពិន ភូណាំ និយាយ​អំឡុងពេល​វេទិកា​ពិភាក្សា ក្រោយ​ពេល​ចាក់​បញ្ចាំង​ភាពយន្ត​ «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ» នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ​ Montgomery College ក្រុង​ស៊ីលវឺ ស្ពៀង​ រដ្ឋ​ម៉ារីលែន កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី២០ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​២០១៧។ (ណឹម សុភ័ក្រ្តបញ្ញា/VOA)

បន្ទាប់​ពី​បាន​ទស្សនា​ភាពយន្ត​មួយ​នេះ ​ទស្សនិកជន​មួយ​ចំនួន​បាន​ស្រក់​ទឹក​ភ្នែក​ ​ក្រោយ​ពី​បាន​ឃើញ​ភាព​ឃោរឃៅ​របស់​ពួក​ខ្មែរ​ក្រហម ដែល​រួម​មាន​ ជំរំ​ពលកម្ម​ដោយ​បង្ខំ ការ​បង្អត់​អាហារ និង​ការ​កាប់​សម្លាប់។ យ៉ាងណា​ក្តី​ ទស្សនិកជន​បាន​សាទរ​ នៅ​ពេល​ដែល​ភាពយន្ត​បញ្ចប់​ដោយ​បង្ហាញ​ពី​ក្តី​សង្ឃឹម​មួយ។ ​

ដោយ​កោត​សរសើរ​ពី​កិច្ចប្រឹងប្រែង​របស់​អ្នកដឹកនាំ​រឿង និង​តារា​សម្តែង​ហូលីវូដ​ អ្នកស្រី អេនជេលីណា ជូលី នៅ​ក្នុង​ការ​ផលិត​ភាពយន្ត ​«មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ» នេះ លោក Joel Gershon ផលិតករ​ភាពយន្ត​ជនជាតិ​អាមេរិក និង​សាស្រ្តាចារ្យ​មួយ​នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ American University យល់​ឃើញ​ពី​តម្លៃ​អត្ថន័យ​បង្កប់ ដើម្បី​ផ្សារភ្ជាប់​ទស្សនិកជន​ទៅ​កាន់​ភាពយន្ត​មួយ​នេះ។

លោក Joel Gershon ដែល​ជា​វាគ្មិន​មួយ​រូប​ផង​ដែរ​នៅ​ក្នុង​វេទិកាពិភាក្សា​ ធ្វើ​ឡើង​ក្រោយ​ពី​ការ​ចាក់​ផ្សាយ​ភាព​យន្ត​នេះ ក៏​បាន​កត់​សម្គាល់​ពី​ទំនាក់ទំនង​ក្នុង​អត្ថន័យ​សិល្បៈ​ទៅ​នឹង​ក្តី​សង្ឃឹម និង​សុទិដ្ឋិនិយមអំឡុង​ពេល​យុគសម័យ​ខ្មៅ​ងងឹត​នៅ​ក្នុង​ភាពយន្ត «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ»។ លោក Gershon បាន​និយាយ​ថា៖

«សិល្បៈ និង​ការ​ច្នៃ​ប្រឌិត​គឺ​ជា វិធីសាស្រ្ត​មួយ​ ដែល​មនុស្សម្នា​អាច​ជម្នះ និង​ងើប​រើ​ពី​ការ​ឈឺចាប់ផ្លូវ​ចិត្ត​ ដែល​ពួកគេ​បាន​ជួប​ប្រទះ​ ពេល​ប្រឈម​មុខ​ជាមួយ​នឹង​រឿងរ៉ាវ​ ដែល​បាន​កើត​ឡើង​សម័យ​ខ្មែរ​ក្រហម»។

លោក Gershon បាន​ផ្តោត​ខ្លាំង​ទៅ​លើ​រឿងរ៉ាវ​ប្រកបដោយ​ទស្សនីយភាព​លាតត្រដាង​នៃ​តួអង្គ​ចម្បង​ក្នុង​ភាពយន្ត គឺ​កុមារី​ឈ្មោះ «លួង» ដែល​ជីវិត​របស់​ក្មេង​ស្រី​រូប​នេះ​ត្រូវបាន​ក្រឡាប់ចាក់​ដោយ​របប​ខ្មៅ​ងងឹត​ខ្មែរ​ក្រហម។ លោក​ទទួល​ស្គាល់​ថា លោក​បាន​ដក់​អារម្មណ៍យ៉ាង​ខ្លាំង​ទៅ​នឹងការ​សម្តែង​របស់​កុមារី​រូប​នេះ។

«អ្នក​ព្យាយាម​ផ្សារភ្ជាប់​ទៅ​ទស្សនិកជន​ ដែល​មិន​និយាយ​ភាសា​ [ដូច​ក្នុង​រឿង]​ ហើយ​អ្នក​ត្រូវ​តែ​មាន​អារម្មណ៍ ការ​ភ័យ​ខ្លាច ការ​ព្រួយបារម្ភ និង​ភាព​ច្របូកច្របល់​ ដែល​អ្នក​អាច​ឃើញ​ពី​ផ្ទៃ​មុខ​របស់​លួង ដែល​ជា​កុមារី​ក្នុង​រឿង​នោះ»។

លោក Gershon បាន​បន្ថែម​ថា៖

«មាន​គ្រា​មួយ ដែល​អ្នក​អាច​ឃើញ​នៅ​ក្នុង​កែវ​ភ្នែក​របស់​លួង នូវ​ការ​ភ័យខ្លាច​ចំពោះ​ការ​មិន​ដឹង​ថា នាង​ត្រូវ​ទៅ​កន្លែង​ណា។ មិន​ដឹង​ថា ជីវិត​នាង​នឹង​ទៅ​ជា​យ៉ាងណា។ ខ្ញុំ​គិត​ថា អត្ថន័យ​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​យ៉ាង​ច្បាស់ ដោយ​មិន​បាច់​មាន​ការ​និយាយ​ស្តី​ច្រើន​ទេ»។

លោក Joel Gershon ផលិតករ​ភាពយន្ត​ជនជាតិ​អាមេរិក និង​សាស្រ្តាចារ្យ​មួយ​នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ American University ថ្លែង​នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ​ Montgomery College ក្រុង​ស៊ីលវឺ ស្ពៀង​ រដ្ឋ​ម៉ារីលែន កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី២០ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​២០១៧។ (ណឹម សុភ័ក្រ្តបញ្ញា/VOA)
លោក Joel Gershon ផលិតករ​ភាពយន្ត​ជនជាតិ​អាមេរិក និង​សាស្រ្តាចារ្យ​មួយ​នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ American University ថ្លែង​នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ​ Montgomery College ក្រុង​ស៊ីលវឺ ស្ពៀង​ រដ្ឋ​ម៉ារីលែន កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី២០ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​២០១៧។ (ណឹម សុភ័ក្រ្តបញ្ញា/VOA)

ចំពោះ​លោក​ Gershon ដែល​ជា​អ្នក​ជំនាញ​ផ្នែក​ភាពយន្ត​រូប​នេះ ទោះ​បី​ជា​ភាពយន្ត​នេះ​ត្រូវ​បាន​សម្រិតសម្រាំង​ឡើង​ក្រោម​ស្នាដៃ​ដ៏​ប៉ិនប្រសព្វ​របស់​អ្នកស្រី​ អេនជេលីណា ជូលី​ និង​ផលិតករ​ភាពយន្ត​ខ្មែរ ដ៏​ល្បី​ឈ្មោះ លោក​ រិទ្ធី​ ប៉ាន់​ ក៏​ដោយ ភាពយន្ត «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ» នៅ​មិន​ទាន់​អាច​ក្តោបក្តាប់​ពេញ​លេញ​ពី​ការ​ឈឺចាប់ និង​ការ​បាក់ស្បាត​ ដែល​ប្រជាជន​ខ្មែរ​បាន​ប្រឈម​មុខ​នៅ​ក្នុង​សម័យ​ខ្មែរ​ក្រហម​នៅ​ឡើយ​ទេ។

លោក Gershon បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖

«ការ​បាក់ស្បាត​ពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​អំឡុង​ពេល​នោះ​ មិន​អាច​ត្រូវ​ពន្យល់​ឲ្យ​ខ្ជាប់​ខ្ជួននៅ​ក្នុង​ភាពយន្ត​ ដែល​មាន​រយៈពេល​តែ​ពីរ​ម៉ោង​នោះ​ទេ ជា​ពិសេស​នៅ​ពេល​ដែល​ភាពយន្តនេះ​ទៀត​សោត ​មាន​គោលដៅ​សម្រាប់​ការ​កម្សាន្ត​អារម្មណ៍​ផង​ដែរ។ ទស្សនិកជនមិន​ចង់​មាន​អារម្មណ៍​ស្រងូតស្រងាត់​ទាំង​ស្រុង​នោះ​ទេ។ ពួកគេ​ចង់​ឃើញ​អ្វី​មួយ​នៅ​ទី​បញ្ចប់ ដែល​ផ្តល់​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ឲ្យ​ពួកគេ»។

ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក្តី លោក Gershon បាន​បង្ហាញ​សុទិដ្ឋិនិយម ដោយ​និយាយ​ថា៖

«ខ្ញុំ​មាន​ក្តី​សង្ឃឹម​ខ្ពស់​សម្រាប់​កម្ពុជា។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា វា​អាច​ជា​ការ​លំបាក​មួយ​ក្នុង​ការ​រស់​នៅ​នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​យល់​ឃើញ​ថា ជន​ជំនាន់​ក្រោយ​ ហាក់​ដូចជា​ ​ក្តី​សង្ឃឹម និង​ហាក់​ដូចជា មាន​ការ​វិវត្ត​ទៅ​មុខ»។

វាគ្មិន​មួយ​រូប​ទៀត លោក​វេជ្ជបណ្ឌិត Alfred Munzer បាន​ដក់​អារម្មណ៍​យ៉ាង​ខ្លាំង​ទៅ​នឹង​សាច់រឿង «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ»។ លោក​វេជ្ជ​បណ្ឌិត Munzer ដែល​ជា​អ្នក​រស់រាន​មាន​ជីវិត​ពី​សង្រ្គាម​លោក​លើក​ទីពីរ និង​ជា​វេជ្ជបណ្ឌិត​ផ្នែក​សរីរាង្គ​សួត​មួយ​រូប បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖

«ភាពយន្ត​នេះ​ពិត​ជា​មាន​ឥទ្ធិពល​ខ្លាំង​ណាស់​ផ្នែក​រូបភាព។ វា​បាន​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​ភាព​រស់រវើក​សារ​ជា​ ថ្មី អំពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​នៅ​សម័យ​ខ្មែរ​ក្រហម»។

លោក​បាន​បន្ថែម​ថា៖

«ការ​និយាយ​រ៉ាយរ៉ាប់​រឿងរ៉ាវ​ តាម​ក្រសែភ្នែក​កុមារីមួយ​រូប ខ្ញុំ​គិត​ថា វា​ជា​អ្វី​មួយ​ដែល​មាន​ឥទ្ធិពល​ខ្លាំង​ណាស់។ ពិត​ណាស់​ នាង​តំណាង​ឲ្យ​ពួក​យើង​ទាំងអស់​គ្នា។ នាង​គឺ​ជា ជន​ជំនាន់​ក្រោយ​ ម្យ៉ាង​ផង​ដែរ»។

ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​អាមេរិកាំង​និង​អាមេរិកាំង​រង់​ចាំ​ទស្សនា​ការ​បញ្ចាំង​ភាពយន្ត​ «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ‍» និង​វេទិកា​ពិភាក្សា នៅ​រោង​ភាពយន្ត​ក្នុង​មហាវិទ្យាល័យ Montegomery College នៅ​ទី​ក្រុង Silver Spring រដ្ឋ Maryland​ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២០ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៧។ (ណឹម សុភ័ក្រ្តបញ្ញា/VOA)
ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​អាមេរិកាំង​និង​អាមេរិកាំង​រង់​ចាំ​ទស្សនា​ការ​បញ្ចាំង​ភាពយន្ត​ «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ‍» និង​វេទិកា​ពិភាក្សា នៅ​រោង​ភាពយន្ត​ក្នុង​មហាវិទ្យាល័យ Montegomery College នៅ​ទី​ក្រុង Silver Spring រដ្ឋ Maryland​ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២០ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៧។ (ណឹម សុភ័ក្រ្តបញ្ញា/VOA)

លោក​វេជ្ជបណ្ឌិត Munzer មាន​អារម្មណ៍​សោកសៅ​ពេល​ឃើញសោកនាដកម្ម​មួយ ដែល​មិន​អាច​ពណ៌នា​បាន​ កើត​ឡើង​នៅ​កម្ពុជា ដូចដែល​បាន​បង្ហាញ​នៅ​ក្នុង​ភាពយន្ត។ លោក​ Munzer ដែលធ្លាប់​មក​ប្រទេស​កម្ពុជា បាន​និយាយ​ថា៖

«អ្វី​ដែល​ភាពយន្ត​នោះ​បង្ហាញ​យ៉ាង​ច្បាស់​គឺ ការណ៍​ដែល​បុគ្គល​ម្នាក់​អាច​ងាក​មក​ប្រឆាំង​នឹង​សាច់ញាតិ​ខ្លួន​ឯង គឺ​អ្នក​ដែល​មាន​ជាប់​ខ្សែស្រឡាយ​ជាមួយ​ពួកគេ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​តែ​មួយ។ វា​ពិត​ជា មាន​ឥទ្ធិពល​ខ្លាំង និង​ពិបាក​នឹង​យល់​ណាស់»។

ទោះ​បី​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ តាម​បទពិសោធន៍​របស់​លោក​នៅ​កម្ពុជា លោក​វេជ្ជបណ្ឌិត Munzer បាន​កោតសរសើរ​ពី «ការ​ងើប​រើ​ឡើង​វិញ» របស់​ប្រទេស​កម្ពុជា និង «ការណ៍​ដែល​ប្រជាជននាំ​យក​មោទនភាព​មក​ជូន​ប្រទេស​ពួកគេ​វិញ​ តាមរយៈ​ការ​ជីក​គាស់​វប្បធម៌​ត្រឡប់​មក​វិញ»។

ដោយ​ចូលរួម​ជាមួយ​នឹង​វាគ្មិន​ដទៃ​ទៀត និង​ជា​អ្នក​រស់រាន​មាន​ជីវិត​ពី​របប​ខ្មែរ​ក្រហម លោក​បិន បាវ បាន​និយាយ​ថា ធាតុ​ពិត​នៃ​សា្ថនភាព​ក្រោម​របប​ខ្មែរ​ក្រហម គឺ​មិន​ងាយ​នឹង​លាតត្រដាង​ឲ្យ​បាន​គ្រប់ជ្រុងជ្រោយ​នោះ​ទេ។ ប៉ុន្តែ​ លោក​យល់​ស្រប​ថា ភាពយន្ត​នេះ​បង្ហាញ​ភាព​ស្រគត់ស្រគំ​បាន​គ្រប់គ្រាន់។

លោក​ បិន​ បាវ​ ប្រធាន​បណ្តាញ​សមាគម Cambodian Community Day, Inc ដែល​សកម្ម​នៅ​រដ្ឋធានី​វ៉ាស៊ីនតោន​ ក៏​បាន​លើកឡើង​ពី​បទ​ពិសោធន៍​របស់​លោក ដោយ​លោក​មានការ​ងឿង​ឆ្ងល់​ពី​ឈុត​ឆាក​មួយ​ចំនួន​នៅ​ក្នុង​ភាពយន្ត ដែល​ក្នុង​នោះ​កុមារ និង​មនុស្ស​ពេញវ័យ​ ត្រូវ​បាន​ពួក​ខ្មែរ​ក្រហម​បង្រៀន​ឲ្យ​ស្អប់ និង​សម្លាប់​កង​ទ័ព​វៀតណាម។

លោក​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖

«ខ្មែរ​ក្រហម​ជំនាន់​ហ្នឹង​កើត​មក គេ​គិត​ថា សង្រ្គាម​ចប់​ហើយ។ គេ​ខំ​ពន្យល់ ប្រជាពលរដ្ឋ​តាំង​ពី​ក្មេង​ តាំង​ពី​អី​ហ្នឹង​ថា ឲ្យ​ខំ​ប្រឹង​ធ្វើ​ការ​ដើម្បី​ស្តារ​ជាតិ​យើង​ឡើង​វិញ ដើម្បី​ដូច​ថា ប្រទេសជាតិ​យើង​ឆ្លង​កាត់​សង្រ្គាម​បួន​ប្រាំ​ឆ្នាំ​មក​ហើយ វា​ខ្ទេចខ្ទី​អស់​ហើយ​ណា​។ ដូច្នេះ គេ​ថា ឲ្យ​យើង​ខំ​ប្រឹង​ធ្វើ​ការ​ទៅ។ ដូច្នេះ​ កាល​ពី​ដំបូង​ឆ្នាំ ៧៥ ៧៦ អី​ មនុស្ស​ខំ​ប្រឹង​ធ្វើ​ការ​ព្រោះ​ដឹង​ថា កសាង​ជាតិ​ឡើង។ ប៉ុន្តែ​ មិន​ដឹង​ថា ដល់​ឆ្នាំ ១៩៧៧ ស្រាប់​តែ​វា​ចាប់​សម្លាប់​មនុស្ស​ខ្លាំង​ ចាប់​អត់​បាយ​មនុស្ស​អី​អញ្ចឹង​ណា។ ពេល​ហ្នឹង​ទៅ​មនុស្ស​បែក​អារម្មណ៍​ហើយ។ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​អត់​ដែល​លឺ​សូរ ជំនាន់​ហ្នឹង​ ដែល​លី​សូរ​ ខ្មែរ​ក្រហម​ប្រាប់​ឲ្យ​យើង ធ្វើ​ចលនា​ទ័ព​អី​ បង្ហាត់​ទ័ព​អញ្ចឹង។ ដូច្នេះ​ ខ្ញុំ​ឃើញ​កន្លែង​ហ្នឹង ដូចជា​ មិន​សូវ​ត្រូវ​ដែរ ពី​ព្រោះ ប្រហែល​តំបន់​ផ្សេងៗ​វា​ខុស​គ្នា​ណា។ តំបន់​ខ្ញុំ​នៅ វា​អត់​ឃើញ​នរណា​ទៅ​បង្ហាញ​ទាហាន​បង្ហាត់​អី​អញ្ចឹង​ទេ»។ ​

កងទ័ព​វៀតណាម​បាន​បណ្តាញ​ពួក​ខ្មែរ​ក្រហម​ចេញ​ពី​រាជធានី​ភ្នំពេញ នៅ​ថ្ងៃ​ទី០៧ ខែ​មករា ឆ្នាំ​ ១៩៧៩ ប្រហែល​បី​ឆ្នាំ បន្ទាប់​ពី​ខ្មែរ​ក្រហម​បាន​កាន់​អំណាច​អស់​រយៈពេល​ជិត​បី​ឆ្នាំ ដែល​អំឡុង​ពេល​នោះ​ប្រជាជន​ខ្មែរ​ជិត​បី​លាន​នាក់​បាន​បាត់បង់​ជីវិត។

លោក​ បិន បាវ ថត​រូប​ក្រោយ​ពេល​ចាក់​បញ្ចាំង​ភាពយន្ត​ «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ» នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ​ Montgomery College ក្រុង​ស៊ីលវឺ ស្ពៀង​ រដ្ឋ​ម៉ារីលែន កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី២០ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​២០១៧។ (ណឹម សុភ័ក្រ្តបញ្ញា/VOA)
លោក​ បិន បាវ ថត​រូប​ក្រោយ​ពេល​ចាក់​បញ្ចាំង​ភាពយន្ត​ «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ» នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ​ Montgomery College ក្រុង​ស៊ីលវឺ ស្ពៀង​ រដ្ឋ​ម៉ារីលែន កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី២០ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​២០១៧។ (ណឹម សុភ័ក្រ្តបញ្ញា/VOA)

លោក​ បិន បាវ ក៏​បាន​លើកឡើងថា ភាពយន្ត​ «មុន​ដំបូង​ពួកគេ​សម្លាប់​ឪពុក​របស់​ខ្ញុំ» មាន​កំហុស​ខ្លះ ដោយសារ​តែ​ប្រហែល​ពាក់​កណ្តាល​នៃ​ខ្សែភាពយន្ត​នេះ​ផ្តោត​ទៅ​លើ​ការ​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំង​នឹង​កងទ័ព​វៀតណាម ជាជាង​ទុក្ខ​លំបាក​របស់​ប្រជាជន​ខ្មែរ។

លោក​បាន​ថ្លែង​ថា៖

«អ្នក​ដែល​គេ​បង្កើត​ Movie (ភាពយន្ត) វា​មិន​ដឹង​យ៉ាង​ម៉េច ហាក់​ដូចជា គេ​និយាយ​ពី​រឿង​ស្អប់​យួន​ ហើយ​យួន​ចូល​មក​រំដោះ​ខ្មែរ​ហ្នឹង​ច្រើន​ជាង​ទុក្ខ​វេទនា​ របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ ដែល​រងគ្រោះ​នៅ​សម័យ ៧៥-៧៩​ ហ្នឹង»។

វាគ្មិន​ចុង​ក្រោយ​ កញ្ញា ពិន ភូណាំ បាន​និយាយ​ថា អត្ថន័យ​សិល្បៈ​បង្កប់​នៅ​ក្នុង​ភាពយន្ត «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ារបស់​ខ្ញុំ» ផ្តល់​ជា​មេរៀន​ផ្នែក​ប្រវត្តិសាស្រ្ត​តាមរយៈ​ការ​ច្របាច់​បញ្ចូល​គ្នា​នៃ​វិបត្តិ​មនុស្ស​ជាតិ និង​សោកនាដកម្ម​ ដែល​មាន​ពិត។

ខណៈ​ទទួល​ស្គាល់​ថា ភាពយន្ត​នេះ​ត្រូវ​បាន​ផលិត​ឡើង​ល្អ​បំផុត​ជា​ភាសាខ្មែរ និស្សិត​នៅ​ឯ​សាកលវិទ្យាល័យ Montgomery College រូប​នេះ បាន​និយាយ​ថា សាច់រឿង​ផ្ទាល់​អាច​ផ្តល់​ជា​អត្ថន័យ​គ្រប់គ្រាន់​ផង​ដែរ​ទៅ​កាន់​ទស្សនិកជន។

«ខ្ញុំ​គិត​ថា​ វា​ជា​ការណ៍​ល្អ​បំផុត​មួយ​ ដែល​រឿង​ហ្នឹងជា​ ភាសាខ្មែរ ពី​ព្រោះ​យើង​មិន​ដែល​មាន​រឿង​និយាយ​ភាសាខ្មែរ​ទាំងអស់ ហើយហូលីវូដ​ជា​អ្នក​បង្កើត​ទេ។ ប៉ុន្តែ​ ប្រសិន​បើ​មិន​មាន​អក្សរ​អង់គ្លេស​រត់​ពី​ខាង​ក្រោម​ទេ យ៉ាង​ហោច​ណាស់​ក៏​ទស្សនិកជន​បរទេស​យល់​ ៦០​ភាគរយ​នៃ​សាច់រឿង​ដែរ ពី​ព្រោះ​រូបភាព​ពី​មួយ​ទៅ​មួយ​ហ្នឹង​ គេ​បញ្ចាំង​ច្បាស់​មែន​ទែន​ថា មាន​រឿង​អ្វី​កើត​ឡើង​ខ្លះ​នៅ​ក្នុង​ហ្នឹង»។

និស្សិត​វ័យ ២៥​ឆ្នាំ​រូប​នេះ ដែល​បាន​ចូលរួម​ថត​ឈុត​មួយ​ដែរ​ក្នុង​ខ្សែភាពយន្ត​ខាង​លើ បាន​និយាយ​ថា រឿងរ៉ាវ​ របស់​កុមារី «លួង» នៅ​ក្នុង​សៀវភៅ​ «មុន​ដំបូង​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ» បង្ហាញ​ពី​រឿងរ៉ាវ​ទូទៅ​របស់​ជនរងគ្រោះ​ពី​របប​ខ្មែរ​ក្រហម។

​កញ្ញា ភូណាំ​ បាន​និយាយ​ថា៖

«ខ្ញុំ​ជឿ​ថា នៅ​ស្រុក​ខ្មែរ​យើង​ ម្នាក់ៗ​មាន​រឿង​ប្រវត្តិ​ផ្ទាល់​ខ្លួន។ គ្រាន់​តែ​ថា​ វា​ខុសៗ​គ្នា​ វា​សោកសៅ​ខុស​គ្នា។ «លួង» គឺ​ជា សាច់រឿង​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​រាប់​រយ​សាច់​រឿង​ មនុស្ស​ដទៃ​ទៀត​នៅ​ស្រុក​ខ្មែរ ដែល​សាច់ញាតិ​របស់​ខ្លួន​បាន​ស្លាប់​នៅ​របប​ខ្មែរ​ក្រហម»។

សម្រាប់​កញ្ញា​ ភូណាំ ការ​យល់​ដឹង​ពី​ប្រវត្តិសាស្រ្ត​គឺ​ មាន​សារៈសំខាន់​ខ្លាំង​ណាស់។ នាង​ប្រកាន់​ជំហរ​ថា ទោះបីជា​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​បង្ក​ឡើង​ក៏​ដោយ ក៏​ប្រវត្តិសាស្រ្ត​មិន​ត្រូវ​មើល​រំលង​ទេ ហើយ​គួរ​ជា​ឫសគល់​នៃ​ការ​វិវត្ត​ទៅ​មុខ​នៃ​សង្គម​មួយ៕

XS
SM
MD
LG