លោក Maqbool Fida Husain ជាវិចិត្រករឥណ្ឌាដ៏ល្បីល្បាញបំផុតបានស្លាប់នៅទីក្រុងឡុងដ៍ក្នុងអាយុ៩៥ឆ្នាំ។ លោកបានរស់នៅនិរទេសខ្លួនចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៦ បន្ទាប់ពីត្រូវក្លាយជាមុខសញ្ញារបស់អ្នកកាន់ព្រាហ្មណ៍សាសនាដ៏តឹងរឹង ដែលពួកគេខឹងសម្បារដោយស្នាដៃគំនូររបស់លោកបានបង្ហាញពីទេពីក្នុងភាពអាក្រាត។ នាង Anjana Pasricha រាយការណ៍ពីទីក្រុងញូដេលី ថា ការសម្រេចចិត្តចាកចេញពីទឹកដីកំណើតបាននាំឲ្យមានការជជែកពិភាក្សាដេញដោលពីសេរីភាពសិល្បៈ និង ការអ្នកអត់អាធ្យាស្រ័យ។
នៅពេលដែលបានទទួលព័ត៌មានថា លោក Maqbool Fida Husain ទទួលមរណភាពនៅទីក្រុងឡុងដ៍ លោកប្រធានាធិបតី ឥណ្ឌា Pratibha Patil លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី Manmohan Singh វិចិត្រករ និងប្រជាពលរដ្ឋសមញ្ញ ជាច្រើន បានបញ្ចូនមកគ្រឿងសក្ការៈសំដែងការដឹងគុណទៅកាន់ទីក្រុងឡុងដ៍។
លោក M.F.Husain ត្រូវបានស្គាល់ថាជា «Picasso នៃប្រទេសឥណ្ឌា» ហើយស្នាដៃរបស់លោកលក់បានរាប់សិនលានដុល្លារអាមេរិក។
លោកស្រី Neha Kirpal គឺជាអ្នកបង្កើតពិពរណ័សិល្បៈឥណ្ឌា Indian Art Fair ដែលរៀបចំតាំងពិពរណ័សិល្បៈសហសម័យឥណ្ឌា។
«អស់រយៈពេលជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយលោកគឺជាវិចិត្រករល្បីល្បាញបំផុតម្នាក់ក្នុងចំណោមវិចិត្រករល្បីល្បាញនានា ហើយក៏ជាវិចិត្រករដែលបានលើកយកសិល្បៈឥណ្ឌាឲ្យពិភពលោកស្គាល់ផងដែរ»។
ក៏ប៉ុន្តែវិចិត្រករកាន់សាសនាឥស្លាមរូបនេះបាននាំឲ្យមានភាពចម្រូងចម្រាស់ បន្ទាប់ពីលោកគូររូបទេពីរបស់ព្រាហ្មណ៍សាសនាជាច្រើនក្នុងសភាពអាក្រាត និងបានបង្ហាញថា ប្រទេសឥណ្ឌាជារូបស្រ្តីអាក្រាតមួយ។
ក្រុមកាន់ព្រាហ្មណ៍សាសនាតឹងរឹងនានាមានការខឹងសម្បារ និង ចាត់ទុករូបគំនូរជាច្រើនរបស់លោកថា ជាការប្រមាថដល់សាសនារបស់ពួកគេ។ ពួកគេបានសន្យាជូនជារង្វាន់ដល់ជនណាដែលអាចសម្លាប់លោកបាន បំផ្លាញនូវស្នាដៃរបស់មួយចំនួនរបស់លោកដែលដាក់តាំងនៅកន្លែងតាំងពិពរ័ណស្នាដៃសិល្បៈនានា ហើយនិងដាក់ពាក្យបណ្តឹងរាប់រយនានាជាច្រើនប្រឆាំងនឹងលោក។
ក្នុងឆ្នាំ២០០៦ វិចិត្រកររូបនេះ នៅទីបំផុតបានចាកចេញពីផ្ទះរបស់គាត់ ទៅរស់នៅទីក្រុងដុយបៃ (Dubai)។ បួនឆ្នាំក្រោយមកគាត់បានចូលជាសញ្ជាតិ កាតា(Qatari)។
វិចិត្រកររូបនេះបានបដិសេធមិនព្រមបកស្រាយពីភាពចម្រូងចម្រះនេះទេ ដោយនិយាយថា លោកនៅតែភ្ជាប់ខ្លួនលោកទៅនឹងប្រទេសឥណ្ឌា លោកគ្រាន់តែកំពុងរស់នៅបរទេសមួយរយៈពេលសិនដើម្បីធ្វើការងាររបស់គាត់។
លោកបានធ្វើការសុំអភ័យទោសសម្រាប់គំនូររបស់លោក ហើយបានប្រាប់នៅអ្នកសម្ភាសក្នុងទូរទស្សន៍ឥណ្ឌាមួយថា ប្រហែលជាគេមិនយល់ពីស្នាដៃសិល្បៈរបស់លោក។
«ខ្ញុំកំពុងតែបង្ហាញពីសិល្បៈទំនើប សហសម័យដែលពិបាកនឹងយល់»។ មានរូបភាពមួយ ឬក៍ស្រ្តីម្នាក់ដែលខ្ញុំគូរ ទោះជានាងឋិតក្នុងរូបភាពអាក្រាត ប៉ុន្តែរូបនោះមិនមែនជារូបភាពជាពិតទេ»។
ការសម្រេចចិត្តបោះបង់ចោលសញ្ជាតិឥណ្ឌារបស់ លោក Husain នាំឲ្យមានការជជែកដេញដោលយ៉ាងធំនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា។ វិចិត្រករ និងប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនបាននិយាយថាអាជ្ញាធរគួរតែចាត់វិធានការណ៍ឲ្យបានច្រើនជាងនេះដើម្បីធានាថា វិចិត្រករដ៏ល្បីល្បាញរូបនេះអាចធ្វើការងាររបស់ខ្លួនដោយគ្មានការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញក្នុងប្រទេសកំណើតរបស់ខ្លួន។
រដ្ឋាភិបាលបានឲ្យដឹងថា រដ្ឋាភិបាលមានបំណងផ្តល់ការការពារដល់លោក។ លោកស្រី នាហា គឺរផល(Naha Kirpal) និយាយថា ស្នាដៃរបស់គាត់អាចដាក់តាំងនៅដើមឆ្នាំនេះនៅទីក្រុងញូដេលី នៅក្នុងពិពរណ័សិល្បៈអន្តរជាតិ (International Art Fair) បន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលបានផ្តល់ការការពារ។
«កាលពី២ឆ្នាំមុននេះ យើងមិនអាចដាក់តាំងបង្ហាញស្នាដៃនានារបស់លោកបានទេ។ ពីមុនមក ខ្ញុំដឹងថាមានបញ្ហានានាបានកើតឡើង ហើយមានការប៉ុនប៉ង បំផ្លាញស្នាដៃនានារបស់គាត់ ដូច្នេះហើយទើបកន្លែងតាំងពិព័រណនេះមានការស្ទាក់ស្ទើរនឹងបង្ហាញស្នាដៃរបស់លោក»។
សំណួរពីសេរីភាពសិល្បៈ និងតម្រូវការដើម្បីលើកស្ទួយការអាធ្យាស្រ័យនឹង នៅតែមានជាបន្ត ទោះជាលោក Husain បានស្លាប់ទៅហើយក៏ដោយ។ គំនិតរបស់លោកស្រី Kirpal ពីប្រធានបទនេះត្រូវបានចែករំលែកដោយសិល្បៈករនិង ប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើន។
«ក្នុងករណី Husain Sahib ឬ អ្នកដទៃផ្សេងទៀតក៏ដោយ ក្នុងនាមជាប្រទេសមួយយើងត្រូវតែទទួលខុសត្រូវក្នុងការការពារសេរីភាពនៃការបញេ្ចញមតិ។ នេះគឺជាសិទ្ធិជាមូលដ្ឋាន ហើយប្រសិនបើដោយសារតែហេតុផលនេះ មនុស្សម្នាក់ត្រូវចេញពីប្រទេសនោះ នោះជាការមិនអាចទទួលយកបានទេ»។
តុលាការកំពូលបានលើកឡើងការពារស្នាដៃរបស់លោក Husain ថា ភាពអក្រាតមិនគួរត្រូវបានគិតថា ជាការប្រមាថទេ ហើយ នេះជាលក្ខណៈទូទៅក្នុងសិល្បៈឥណ្ឌា។
ប្រែសម្រួលដោយ ហ៊ុយ សម្ផស្ស
