ជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាលស្ងាត់ៗ(Silent Stroke) មិនសម្លាប់លោកអ្នកឬធ្វើឲ្យលោកអ្នកពិការមួយចំហៀងខ្លួននោះទេ។ ប៉ុន្តែវាធ្វើឲ្យខូចខួរក្បាល។ ឥឡូវនេះ មានការសិក្សាថ្មីមួយបង្ហាញថាមនុស្សចាស់ដែលហាត់ប្រាណល្មមៗជាទៀងទាត់យ៉ាងហោចណាស់អាចក៏កាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់នៃការកើតជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាលស្ងាត់ៗ។
ដូចជាជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាលខ្លាំងៗជាច្រើនទៀតដែរ ជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាលស្ងាត់ៗឬ Silent Stroke នេះ កើតមានឡើងនៅពេល ណា មានឈាមកកធ្វើឲ្យរាំងស្ទះដំណើរឈាមរត់ មិនអាចឲ្យឈាមឡើងទៅដល់ខួរក្បាលបាន។
លទ្ធផលនេះអាចមើលឃើញតាមរយៈម៉ាស៊ីនកាំរស្មីហៅ MRI ប៉ុន្តែលោក ចូស្សួ វិល្លី (Joshua Willey) អ្នកស្រាវជ្រាវនៅសាកលវិទ្យាល័យកូឡុមបៀ (Columbia University) និយាយថា ជាញឹកញាប់ជំងឺ(Silent Stroke)នេះគ្មានរោគសញ្ញាច្បាស់លាស់ទេ។
«យើងដឹងនូវលក្ខណៈដែលប្លែកគ្នាទាំងនេះ ពីអ្វីដែលយើងហៅថាដំណើរដាច់សរសៃឈាមដែលបង្ហាញឲ្យឃើញដោយពិនិត្យនិងព្យាបាលអ្នកជំងឺ ឬដែលមើលឃើញជាក់ស្តែងនៅពេលពិនិត្យនិងព្យាបាល។ ហើយតាមធម្មតាដែលយើងឃើញនោះ គឺកន្លែងដាច់សរសៃនៅក្នុងខួរក្បាល ដែលធម្មតាជាកន្លែងតូចៗ មានទំហំក្នុងខ្នាតមីលីម៉ែត្រ ហើយធម្មតាកន្លែងដែលដាច់សរសៃនោះនៅខាងក្នុងដ៏ជ្រៅនៃខួរក្បាល»។
ជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាលស្ងាត់ៗ អាចឲ្យអ្នកជំងឺមានគ្រោះថ្នាក់ទៅអនាគត រួមមានការដួល និងការវង្វេងស្មារតី។
លោក វិល្លី និងសហសេវិករបស់លោកបានសិក្សាពីឥទ្ធិពលនៃការហាត់ប្រាណល្មមៗ ទៅលើឱកាសនៃការរងនឹងការឈឺចាប់ដោយជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាលស្ងាត់ៗ។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានសម្ភាសមនុស្សចាស់ប្រមាណមួយពាន់ពីររយនាក់អំពីទម្លាប់នៃការហាត់ប្រាណរបស់ពួកគេ។ ប្រហែល៦ឆ្នាំក្រោយមក ពួកគេបានពិនិត្យខួរក្បាលតាមរយៈម៉ាស៊ីន MRI។
«យើងបានរកឃើញថាមនុស្សចាស់ណាដែលចាប់ផ្តើមធ្វើសកម្មភាពហាត់ប្រាណខ្លាំងយ៉ាងពេញចំនួន មានឱកាសទាបជាង៤០ភាគរយនៃការកើត ជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាលស្ងាត់ៗឬ(Silent Stroke)»។
គេឃើញថាមានប្រសិទ្ធភាពតិច ចំពោះបុរសនិងស្ត្រី ដែលហាត់ប្រាណតិច។ ចំពោះអ្នកនៅក្នុងក្រុមហាត់ប្រាណកម្លាំងទាបបំផុត ដូចជាអ្នកហាត់ប្រាណដើរធម្មតានោះ មិនបានប្រសើរអ្វីជាងអ្នកដែលអត់ហាត់ប្រាណសោះនោះទេ។
លោក វិល្លី និយាយថា ហាត់ប្រាណច្រើននិងហាត់ប្រាណខ្លាំងវាប្រសើរ ក៏ប៉ុន្តែសូម្បីតែហាត់ប្រាណស្រាលៗដូចជាដើរក៏មានប្រយោជន៍ដែរ ថ្វីត្បិតតែវាមិនបង្ហាញពីការកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់នៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលបែបនេះក៏ដោយ។
«យើងមិនចង់ឲ្យលទ្ធផលរបស់យើងធ្វើឲ្យខូចទឹកចិត្តមនុស្សពីការហាត់ប្រាណទេ ពីព្រោះយើងដឹងថាសូម្បីតែសកម្មភាពហាត់ប្រាណស្រាលៗក៏មានប្រសិទ្ធភាពការពារជាច្រើន សម្រាប់ប្រឆាំងនឹងជំងឺផ្សេងៗទៀតបានដែរ»។
ការសិក្សារបស់លោក វិល្លី អំពីការហាត់ប្រាណនិងជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាលស្ងាត់ៗ មានចេញផ្សាយនៅក្នុងទស្សនាវដ្តីប្រសាទសាស្ត្រឈ្មោះ “Neurology” ។
ប្រែសម្រួលដោយ នុច សារីតា
