ប៉ុន្តែក្រុមអ្នកវិភាគបាននិយាយថា ការរីកលូតលាស់យ៉ាងឆាប់រហ័សនេះ ក៏បានដាក់សម្ពាធទៅលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងតំបន់ទេសចរណ៍ ចំនៅពេលដែលមានការអំពាវនាវឲ្យបង្កើនការចំណាយ និងការគ្រប់គ្រងលំហូរទេសចរណ៍ឲ្យកាន់តែល្អប្រសើរជាងមុន ដើម្បីធានាបាននូវនិរន្តភាពយូរអង្វែង។
លោក John Koldowski អ្នកវិភាគឧស្សាហកម្មទេសចរណ៍ និងជាសាស្ត្រាចារ្យនៅសាកលវិទ្យាល័យ Thammasat បាននិយាយថា ទស្សនវិស័យទេសចរណ៍ទៅអនាគតមានភាពខ្លាំងក្លានៅលើទីផ្សារជាច្រើនក្នុងតំបន់។
លោក Koldowski ថ្លែងថា៖ «តំបន់ធំៗដែលយើងកំពុងសម្លឹងមើលនៅពេលនេះ គឺថាប្រទេសថៃកំពុងរីកចម្រើន ហើយនឹងបន្តរីកចម្រើនខ្លាំង»។
លោកបានប្រាប់ VOA ថា៖ «ប្រទេសវៀតណាមក៏បានបង្ហាញពីការរីកចម្រើនដ៏រឹងមាំក្នុងវិស័យមួយចំនួនផងដែរ។ ចំណែកប្រទេសកម្ពុជា និងមីយ៉ាន់ម៉ា បើទោះបីអត្រាកំណើនមានការធ្លាក់ចុះក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែនៅក្នុងប្រទេសទាំងនេះ គេឃើញមានការវិនិយោគផ្ទាល់ពីបរទេស (FDI) ជាច្រើន មានសំណង់ជាច្រើន ហើយមានការចាប់អារម្មណ៍ចង់វិនិយោគ និងសកម្មភាពផ្សេងៗទៀតក្នុងប្រទេសទាំងនេះ»។
ក្រុមប្រឹក្សាវិស័យទេសចរណ៍និងការធ្វើដំណើរពិភពលោក (WTTC) បានព្យាករថា ការរួមចំណែកដោយផ្ទាល់របស់វិស័យទេសចរណ៍ទៅលើសេដ្ឋកិច្ចក្នុងតំបន់ នឹងកើនឡើង ៥,៦ ភាគរយក្នុងរយៈពេល១០ឆ្នាំ គិតត្រឹមឆ្នាំ ២០២៥ គឺកើនដល់តម្លៃ ៥២៨.៧ ពាន់លានដុល្លារ។ ចំនួននេះគឺស្មើនឹង ១២.៦ ភាគរយនៃផលិតផលជាតិសរុប (GDP)។
វិស័យទេសចរណ៍ក្នុងចំណោមប្រទេសទាំង១០ នៃសមាគមប្រជាជាតិអាស៊ីអាគ្នេយ៍ហៅកាត់ថាអាស៊ាន ក៏បានផ្តល់ការងារផ្ទាល់ ឬដោយប្រយោលទៅមនុស្សជាង ៣២ លាននាក់ផងដែរ។
ទស្សនវិស័យនៃការធ្វើវិនិយោគសម្រាប់វិស័យទេសចរណ៍ក៏មានសភាពខ្លាំងក្លាដែរ នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍របស់អ្នកសេដ្ឋកិច្ចជាន់ខ្ពស់ម្នាក់នៅក្រុមហ៊ុនវិនិយោគ CLSA ។
ក្រុមហ៊ុនវិនិយោគ CLSA បានចង្អុលទៅលើឱកាសវិនិយោគដ៏ធំលើការធ្វើដំណើរ និងទេសចរណ៍ដែលក្នុងនោះរួមការអភិវឌ្ឍផ្នែកសណ្ឋាគារ និងរមណីយដ្ឋាន រួមជាមួយនិងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដឹកជញ្ជូន សន្តិសុខ និងការការពារបរិស្ថាន។
ក្រុមប្រឹក្សានេះបាននិយាយថា ការចំណាយលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធវិស័យទេសចរណ៍និងការធ្វើដំណើរ នឹងក្លាយជាគន្លឹះក្នុងការទប់ទល់នឹងតម្រូវការ។
ប្រទេសហ្វីលីពីនគ្រោងនឹងវិនិយោគ ២៣ ពាន់លានដុល្លារលើវិស័យហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធទេសចរណ៍ ក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយឆ្នាំខាងមុខ បូករួមទាំងការវិនិយោគលើកាស៊ីណូ ដោយរដ្ឋាភិបាលមានគោលបំណងបង្កើនចំណូលពីវិស័យទេសចរណ៍ឲ្យបានទ្វេរដង ទៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចជាតិ ដែលបច្ចុប្បន្ននេះមានកម្រិត ១០ ភាគរយ។
លោក Oliver Lamb បម្រើការនៅក្រុមហ៊ុនប្រឹក្សាអាកាសចរណ៍ប៉ាស៊ីហ្វិក ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុងស៊ីដនី បាននិយាយថា ការរីកចម្រើននៃសេដ្ឋកិច្ចក្នុងតំបន់ បានជំរុញឲ្យមានកំណើនទេសចរណ៍។ ចំនួនពលរដ្ឋវណ្ណ:កណ្តាល ត្រូវបានព្យាករថានឹងកើនឡើងពី ១៩០ លាននាក់ទៅ ៤០០ លាននាក់នៅក្នុងទសវត្សរ៍ខាងមុខនេះ។
លោក Lamb បានថ្លែងប្រាប់ VOA ថា៖ «កំណើននៃពលរដ្ឋវណ្ណ:កណ្តាល ភាពខ្លាំងនៃពួកថ្នាក់កណ្តាលនៅអាស៊ី ការលេចឡើងនៃក្រុមហ៊ុនអាកាសចរណ៍សម្រាប់ពួកអ្នកមានហើយឆ្លើយតបចំៗលើតម្រូវការពួកអាស៊ីថ្នាក់កណ្តាល និងតម្លៃប្រេងថោក បានធ្វើឲ្យអ្នកកំពុងជួបមហាសក្ដានុពលដ៏វិជ្ជមានសម្រាប់ដំណើរកម្សាន្តនៅតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក។
ប៉ុន្តែលោក Lamb ក៏បានប្រាប់ឲ្យដឹងដែរថា កំណើននេះនាំឱ្យមានបញ្ហាប្រឈមផ្សេងទៀតនៅក្នុងវិស័យអាកាសចរណ៍ រួមមានការបណ្តុះបណ្តាបុគ្គលិកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ការជួឧបត្ថម និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ។
សមាគមអាកាសចរណ៍អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក AAPA ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុងកូឡាឡាំពួ បានឲ្យដឹងថា នៅក្នុងឆ្នាំ ២០១៦ ក្រុមហ៊ុនអាកាសចរណ៍អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកបានដឹកភ្ញៀវទេសចរអន្តរជាតិសរុប ២៩៣ លាននាក់ដែលចំនួននេះកើនឡើង ៦ភាគរយ បើធៀបនឹងឆ្នាំមុន។
សមាគមទេសចរណ៍អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក (PATA) បានឱ្យដឹងទៀតថា ការកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សនេះត្រូវបានគេឃើញមាននៅក្នុងវិស័យអាកាសចរណ៍ ដែលនៅបំណាច់ឆ្នាំ ២០១៩ នឹងមានការធ្វើដំណើរប្រមាណជិត ១១,០០០ ដង (ការចេញដំណើរ និងការមកដល់) នៃប្រតិបត្ដិការនៅក្នុងតំបន់នេះ។ តួលេខនេះបង្ហាញពីការកើនឡើងចំនួន ២០ ភាគរយ បើធៀបនឹងឆ្នាំ២០១៦។
សមាគមទេសចរណ៍អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក PATA បាននិយាយថា ជារៀងរាល់ថ្ងៃមានការការហោះហើរនៅក្នុងតំបន់ចំនួនប្រមាណ ២៨,៦០០ ដែលតួលេខនេះកើនឡើងពីចំនួន ២២.០០០ ក្នុងឆ្នាំ ២០១២។ ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីបានរាយការណ៍ពីការកើនឡើងជើងហោះហើរចំនួន ៤៧ ភាគរយ ហើយចរាចរណ៍ផ្លូវអាកាសរបស់ប្រទេសម៉ាឡេស៊ីបានកើនឡើង ចំនួន២៩ ភាគរយ ហើយការរីកលូតលាស់ដ៍ឆាប់រហ័សនេះត្រូវបានគេមើលឃើញនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា (ដែលមានចំនួន ៥២ ភាគរយ) និងវៀតណាម (មាន៧៥ ភាគរយ) ។
ក្រុមប្រឹក្សាទេសចរណ៍និងការធ្វើដំណើរពិភពលោក បានឱ្យដឹងថា ការពឹងផ្អែកលើវិស័យទេសចរណ៍បានកើនឡើង ជាពិសេសដោយសារតែ «កំណើនដ៏អស្ចារ្យ» នៃទីផ្សារក្រៅប្រទេសរបស់ចិន។
ក្រុមប្រឹក្សានេះបាននិយាយថា ប្រទេសចិនបានពង្រីកគម្រោង «គោលដៅទេសចរណ៍» របស់ខ្លួន ពី១៤ប្រទេស ទៅ ១១៣ប្រទេសនៅឆ្នាំ២០១២ ដែលនាំឱ្យភ្ញៀវទេសចរចិនធ្វើដំណើរចេញទៅទស្សនានៅក្រៅប្រទេសមានការកើនឡើង ៧០០ ភាគរយ គឺពីចំនួន ១០ លាននាក់នៅក្នុងឆ្នាំ ២០០០ ទៅ ៧៨ លាននាក់នៅឆ្នាំ ២០១៥។
ភ្ញៀវទេសចរមកពីប្រទេសចិន មានចំនួនជាង១ភាគ៤ នៃចំនួនភ្ញៀវទេសចរណ៍អន្តរជាតិសរុបដែលចូលទៅក្នុង ប្រទេសព្រុយណេ ម៉ាឡេស៊ី ថៃ និងវៀតណាម បានកើនឡើងពី៥ ទៅ១០ភាគរយនៅក្នុងឆ្នាំ ២០០០។
ប៉ុន្តែក្រុមអ្នកវិភាគនិយាយថា ខណៈប្រទេសភាគច្រើនស្វះស្វែងផ្សព្វផ្សាយពីទីផ្សារប្រទេសចិន តំបន់ផ្សេងៗទៀត ដូចជាកោះតៃវ៉ាន់ កូរ៉េខាងត្បូង និងហុងកុង កំពុងរកវិធីផ្សេងទៀត ដើម្បីជៀសវៀងពឹងផ្អែកទាំងស្រុងទៅលើប្រទេសចិន។
ក្រុមប្រឹក្សានេះបាននិយាយថា ទ្វីបអាស៊ី រួមទាំងសមាគមអាស៊ានផង នឹងបង្កើនការចំណាយសរុបស្មើនឹងចំនួនស្ទើរតែ៥០ភាគរយលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធវិស័យទេសចរណ៍ និងការធ្វើដំណើរពីចន្លោះឆ្នាំ២០១៦ ដល់ឆ្នាំ២០២៦។
ប្រទេសវៀតណាម បានរាយការណ៍ពីការចំណាយយ៉ាងច្រើនលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធទេសចរណ៍។ ក្រុមប្រឹក្សានេះបានថ្លែងថា៖ «ការព្យាករលើការវិនិយោគដ៏ធំរបស់វៀតណាម បង្ហាញថា ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធវិស័យទេសចរណ៍របស់ខ្លួនអាចទាញប្រទេសវៀតណាមឲ្យនៅឆ្ងាយពីប្រទេសផ្សេងៗដែលមានសេដ្ឋកិច្ចទាបដូចជា កម្ពុជា មីយ៉ាន់ម៉ា និងឡាវ» ដែលប្រទេសទាំងអស់នេះត្រូវបានរាយការណ៍ថាមានការវិនិយោគតិចលើវិស័យនោះ។
ក្រុមប្រឹក្សាក៏នេះបានបន្ថែមថា ក្តីបារម្ភរបស់ប្រទេសថៃ គឺជាការចំណាយខាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ដើម្បីឆ្លើតតបទៅនឹងតម្រូវការដែលកំពុងតែកើនឡើងនេះ។ របាយការណ៍នេះបានឱ្យដឹងថា៖ «ប្រទេសថៃគឺជាប្រទេសតែមួយគត់ក្នុងតំបន់អាស៊ាន ដែលការផ្តោតលើអនាគតជារឿងសំខាន់ ទាក់ទងនឹងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធវិស័យទេសចរណ៍ និងការធ្វើដំណើរ»។
យោងតាមអ្នកវិភាគ លោក Koldowskiបានឲ្យដឹងដា ប្រទេសថៃត្រូវគេរំពឹងថា នឹងមានចំនួនភ្ញៀវទេសចរកើនឡើងពី ៣២លាននាក់ទៅ៥០លាននាក់ក្នុងឆ្នាំ២០២១។
ប៉ុន្តែ លោក Koldowski បានថ្លែងថា តំបន់អាស៊ីត្រូវការផ្តោតទៅលើការគ្រប់គ្រងនៃវិស័យទេសចរណ៍ ជាជាងទាក់ទាញចំនួនភ្ញៀវទេសចរ ឲ្យបានច្រើនបន្ថែមទៀតនោះ។
លោកបានថ្លែងថា៖ «យើងកំពុងតែចូលទៅក្នុងដំណាក់កាលថ្មីមួយហើយដំណាក់កាលនោះប្រហែលជាមិនសូវផ្តោតលើការទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរទេ ពីព្រោះពួកគេកំពុងធ្វើដំណើរមកស្រាប់ហើយ ប៉ុន្តែកត្កាជំរុញគឺការសាងសង់វិស័យនេះ។ អ្វីដែលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ឥឡូវនេះ គឺការទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរឲ្យចំគោលដៅ» ។
លោកបន្តថា៖ «ការកើនឡើងនេះ នឹងបង្ខំឱ្យរដ្ឋាភិបាល និងស្ថាប័នទេសចរណ៍ ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យមានគំនិតច្នៃប្រឌិតកាន់តែច្រើន ដើម្បីយល់ពីអត្ថន័យនៃការកើនឡើងនេះ ហើយតើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីធានាឱ្យមាននិរន្តរភាព»៕
ប្រែសម្រួលដោយ ឆាយ គីមហ៊ង