នៅពេលដែលពិភពលោកកំពុងរងវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩ ហើយកម្ពុជាកើតមានការឆ្លងចំនួន៦ករណី កាលពីពាក់កណ្តាលខែមីនា ក្រសួងអប់រំយុវជននិងកីឡា បានប្រកាសឲ្យសាលារៀនគ្រប់កម្រិតទាំងអស់ផ្អាកដំណើរការ ដើម្បីបង្ការការឆ្លងរាលដាលនៃជំងឺសួតប្រភេទថ្មីនេះ។ ក្នុងរយៈពេលជាងបីខែសាលារៀនទាំងរដ្ឋ និងឯកជនជាង១៥. ០០០ បានបិទទ្វារផ្អាកការបង្រៀនដែលប៉ះពាល់ដល់សិស្សជាងបីលាននាក់។
ក្នុងអំឡុងពេលបិទសាលារៀនដោយសារការកើតមានជំងឺកូវីដ គ្រូបង្រៀនតាមសាលាមួយចំនួនទាំងរដ្ឋ និងឯកជន បានចាប់ផ្តើមបង្រៀន និងដឹកនាំសិស្សឲ្យរៀនតាមអនឡាញ។
លោក អ៊ុំ ភារម្យ គ្រូបង្រៀនគណិតវិទ្យាថ្នាក់ទី៩ នៃវិទ្យាល័យឥន្ទ្រទេវី លើកឡើងថា ចាប់តាំងពីខែមីនាមក សាលាបានប្រាប់ឲ្យអនុវត្តការបង្រៀនសិស្សតាមអនឡាញ ទៅតាមការប្រកាសរបស់ក្រសួងអប់រំ។ លោកបន្តថា លោកមិនបានបង្រៀនសិស្សតាមអនឡាញដោយផ្ទាល់នោះទេ ប៉ុន្តែលោកតែងដឹកនាំសិស្សឲ្យរៀនតាមទូរទស្សន៍ និងអ៊ីនធឺណិត ទៅតាមការកំណត់មុខវិជ្ជា និងពេលវេលារបស់ក្រសួងអប់រំរួចជាស្រេច។
លោកគ្រូ អ៊ុំ ភារម្យបន្តថា ដោយសារលោកបង្រៀនគណិតវិទ្យា ដូច្នេះលោកដឹកនាំសិស្សរៀនមុខវិជ្ជានេះនៅពេលព្រឹកម៉ោង៧ ប្រហែលជា៤៥នាទី ទៅតាមវីដេអូដែលថតបង្រៀនដោយគ្រូផ្សេង។ លោកប្រើកុំព្យូទ័រយួរដៃ និងពេលខ្លះប្រើទូរស័ព្ទដើម្បីបង្រៀន ប៉ុន្តែសិស្សភាគច្រើនប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទដៃ។
«តាមការណែនាំ យើងគ្រាន់តែដឹកនាំសិស្សឲ្យគាត់ទៅមើលការបង្រៀនដែលក្រសួងបានរៀបចំ។ ក្នុងនោះវាមាន App ច្រើន ដូចជាទទក២ ឬ ក៏វីគីធីវី ដែលគេមានកាលវិភាគចាក់តាមហ្នឹង ហើយភាគច្រើនយើងអាចប្រើតាមវីគីធីវី ហើយមានម៉ោងមានអីគេ។ ដល់ម៉ោងគឺគ្រូទៅរើសទៅ»។
លោកគ្រូគណិតវិទ្យាថ្នាក់ទី៩រូបនេះបន្តថា លោកគ្រូមិនអាចទាក់ទងសិស្សរបស់លោកគ្រូចំនួន៣ ទៅ៤នាក់ឲ្យរៀនបានទេ ហើយការរៀនតាមអនឡាញហាក់មិនសូវមានប្រសិទ្ធភាពដូចការរៀនក្នុងថ្នាក់នោះទេ។ ចំណែកការយកចិត្តទុកដាក់របស់សិស្សក្នុងពេលរៀនតាមអនឡាញក៏ពិបាកគ្រប់គ្រងផងដែរ។
«បើសិនជាសិស្សដែលរៀន វាអត់បញ្ហាទេព្រោះវាចេះស្រាវជ្រាវតែសម្រាប់សិស្សដែលខ្សោយអាហ្នឹងគឺពិបាកហើយព្រោះអីសិស្សខ្សោយបើយើងជួបផ្ទាល់វិញវាល្អជាង។យើងអាចពន្យល់បានច្រើន។ ដល់ពេលនេះ វានៅក្នុងហ្នឹងអ៊ីចឹង យើងពន្យល់មួយទៅ ជួនកាលគាត់យល់តែគាត់ អ្នកដទៃអត់យល់។ វាពិបាក។យើងព្យាយាមពន្យល់ទៀតអ៊ីចឹងទៅ»។
ការរៀនតាមអនឡាញតម្រូវឲ្យសិស្សរៀនតែមុខវិជ្ជាសំខាន់ៗ តែប៉ុណ្ណោះ។ បើតាមការលើកឡើងរបស់ក្រុមគ្រូបង្រៀន និងនៅក្នុងកាលវិភាគដែលចេញដោយក្រសួងអប់រំ មុខវិជ្ជាចំនួនប្រាំមួយត្រូវបានដាក់ឲ្យសិស្សរៀនតាមអនឡាញ មានដូចជា គណិតវិទ្យា ភាសាខ្មែរ រូបវិទ្យា គីមីវិទ្យា ជីវវិទ្យា និងប្រវត្តិវិទ្យា។
យុវតី សុខ វណ្ណនីកា សិស្សថ្នាក់ទី១២ម្នាក់ទៀតដែលរៀននៅវិទ្យាល័យអង្គរ ខេត្តសៀមរាបបានប្រាប់វីអូអេថា កញ្ញាចាប់ផ្តើមរៀនអនឡាញតាំងពីខែមីនា ពេលមានការប្រកាសបិទសាលាដោយសារជំងឺកូវីដ។ កញ្ញាបន្តថាការរៀនតាមអនឡាញធ្វើឲ្យលទ្ធផលនៃការរៀនរបស់កញ្ញាមានកម្រិតថយជាងការរៀនក្នុងថ្នាក់ដោយផ្ទាល់ជាមួយគ្រូ។
«តាមខ្ញុំសង្កេតមើលទៅ ការរៀនរបស់ខ្ញុំដូចវារាងមានកម្រិតវាអាចធ្លាក់ចុះជាងមុន។ពិបាកក៏ថាបានដែរ។ដោយសាររឿងចម្បងគឺអ៊ីនធឺណតហ្នឹងហើយបង។ ជួនកាលយើងរៀនតាមវីដេអូខលជាមួយលោកគ្រូអ៊ីចឹងយើងអត់យល់ថា លោកគ្រូគាត់បង្រៀនពីអីទេ ដោយសារយើងស្តាប់គាត់ អ៊ីអឺ ៗ អ៊ីចឹង ហើយអ្វីដែលគាត់សរសេរលើក្តារខៀនយើងមើលអត់ច្បាស់ទៀត»។
យុវសិស្សវ័យ១៧ ឆ្នាំរូបនេះបន្ថែមថា ផ្ទះរបស់នាងមានភ្ជាប់អ៊ីនធឺណិតWifiទើបនាងមិនសូវខ្វល់អំពីការចំណាយលើអ៊ីនធឺណិតជាប្រចាំ។ ប៉ុន្តែនាងត្អូញត្អែរថានាងតែងប្រឈមនឹងការបាត់បង់ការយកចិត្តទុកដាក់ដោយសារអ៊ីនធឺណិតមានភាពរអាក់រអួល។ ពេលខ្លះមានការរំខានដោយសំឡេងនៅផ្ទះ និងពេលខ្លះត្រូវជួយធ្វើការងារផ្សេងៗពេលកំពុងរៀនជាដើម។
«យើងទៅសាលាយើងរៀនរហូត។ យើងរៀននៅផ្ទះអីចឹងយើងមិនប្រាកដថា យើងរៀនរហូតឯណា!ដូចឥឡូវអ៊ីចឹងខ្ញុំនៅផ្សារ ជួយលក់អីវ៉ាន់ផងដាក់តុរៀនផង»។
ការផ្លាស់ប្តូរការរៀនពីក្នុងថ្នាក់ទៅជារៀនតាមអនឡាញធ្វើឲ្យសិស្សទទួលបានឱកាសនៃការរៀនខុសៗគ្នា ទៅតាមលទ្ធភាព និងតំបន់។គេឃើញថា សិស្សដែលស្ថិតក្នុងគ្រួសារមានជីវភាពគ្រាន់បើអាចទទួលបានការរៀនតាមអនឡាញដោយរលូន និងច្រើនម៉ោង ប៉ុន្តែសម្រាប់សិស្សដែលនៅតំបន់ដាច់ស្រយាល ឬមិនមានលទ្ធភាពគ្រប់គ្រាន់ តែងទទួលបានការសិក្សាតិចជាង ហើយខ្លះស្ទើរតែមិនមានលទ្ធភាពតែម្តង។
ទើបតែរៀនចប់ម៉ោងគណិតវិទ្យាតាមអនឡាញ យុវតី កាំង ស្រីណុច សិស្សថ្នាក់ទី១២ នៃវិទ្យាល័យអង្គរ ខេត្តសៀមរាប ប្រាប់ថាកញ្ញារៀនតាមកម្មវិធីអនឡាញរបស់សាលាដែលមានគ្រូតាមមុខវិជ្ជានីមួយៗរយៈពេល៤ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ និង៤ថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍ ហើយរៀនគួរ និងរៀនខ្លួនឯងរហូតដល់យប់ជ្រៅ ដោយប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទភ្ជាប់ជាមួយអ៊ីនធឺណិតដែលមានស្រាប់នៅផ្ទះ។
យុវសិស្សវ័យ១៧ឆ្នាំរូបនេះបន្ថែមថាការរៀនតាមអនឡាញពិបាកយល់ជាងរៀនក្នុងថ្នាក់ជាមួយគ្រូ ផ្ទាល់និងប្រឈមច្រើនជាមួយប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត។
«ពេលខ្លះពេលធ្វើលំហាត់ពិបាកអ៊ីចឹងទៅអត់ដឹងសួរនរណាគេ។ ដល់ពេលខ្ញុំធ្លាប់តែរៀនកួតាមសាលា ពេលខ្ញុំឆ្ងល់អីទៅខ្ញុំអាចសួរគ្រូបានភ្លាមៗ។រៀនតាមអនឡាញ ពេលអត់ចេះធ្វើលំហាត់អី អ៊ីចឹង ទៅ សួរគេអីអ៊ីចឹង ពិបាកដែរ របៀបថា គេក្រ Reply [ឆ្លើយតប]មកវិញ»។
ស្រីណុច លើកឡើងថាគ្រួសាររបស់នាងមានលទ្ធភាពគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីផ្តល់ឲ្យនាងរៀនតាមអនឡាញ ប៉ុន្តែនាងថា មិត្តរួមថ្នាក់របស់នាងប្រមាណជា១០នាក់ក្នុងចំណោម៤១នាក់ មិនបានរៀនតាមអនឡាញគ្រប់គ្រាន់នោះទេ ដោយសារតែប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណេតខ្សោយ។
មិត្តរួមថ្នាក់របស់ស្រីណុចគឺយុវតីគង់ ប៉ូលីនដែលកំពុងរស់នៅក្នុងសង្កាត់ជ្រាវ ក្រុងសៀមរាប ខេត្តសៀមរាប និយាយថា ក្នុងមួយថ្ងៃនាងរៀនបានត្រឹមតែពីរម៉ោងប៉ុណ្ណោះ ដោយសារអ៊ីនធឺណិតយឺតខ្លាំង និងមិនមានលុយសម្រាប់ទិញសេវាអ៊ីនធឺណិត។
នាងនិយាយថា៖ «ខ្ញុំចាប់ផ្តើម [រៀន]តាំងពីម៉ោង៧ទៅ។ រៀនពេលខ្លះក៏វា Slow [យឺត]។វាមើលវីដេអូដែលគ្រូ Send [ផ្ញើឲ្យ] មើលអត់កើត។ ហើយក៏ឈប់សិន បន្តិចទៀតក៏មកមើលទៅ វានៅតែ Slow [យឺត] ទៀត។ ហើយពេលខ្លះខ្ញុំអត់សូវមានលុយបញ្ចូលកាតទេ។ ខ្ញុំបញ្ចូលបានតែខ្លះ រៀនបានតែខ្លះ»។
ប៉ូលីន និងមិត្តរួមថ្នាក់របស់នាងនិយាយថាពួកគេមិនបានរៀនតាមកម្មវិធីទូរទស្សន៍របស់ក្រសួងនោះទេ ដោយលើកឡើងថា ពួកគេមិនបានដឹង។
ក្នុងអំឡុងពេលបិទសាលារៀនបណ្តោះអាសន្ននេះក្រសួងអប់រំបានដាក់ចេញយន្តការសិក្សាពីចម្ងាយ និងការសិក្សាតាមប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូនិកសម្រាប់សិស្ស តាមរយៈការបង្កើតជាវីដេអូបង្រៀន និងបង្ហោះលើបណ្តាញសង្គម។ ទន្ទឹមនឹងនោះ សាលារៀនជាច្រើនពីថ្នាក់មត្តេយ្យដល់ឧត្តមសិក្សា ពិសេសសាលាឯកជន បានចាប់ផ្តើមបង្រៀនតាមប្រព័ន្ធអនឡាញ។
ប៉ុន្តែការរៀនតាមអនឡាញ មិនបានធ្វើឲ្យការរៀនសូត្ររបស់សិស្សមានភាពប្រសើរឡើងដូចពេលរៀនក្នុងថ្នាក់ជាមួយគ្រូដោយផ្ទាល់នោះទេ។ក្នុងនោះ សិស្សមួយចំនួនគឺមិនបានរៀនតែម្តងដោយសារមិនមានអ៊ីនធឺណិត និងឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក ហើយខ្លះទៀតមិនបានដឹងអំពីកម្មវិធីដែលរៀនផងក៏មាន។
លោកនាក់ សុទ្ធា នាយកវិទ្យាល័យឥន្ទ្រទេវីមានប្រសាសន៍ថា ក្នុងអំឡុងការបិទសាលាដោយសារជំងឺកូវីដវិទ្យាល័យឥន្ទ្រទេវីបានអនុវត្តតាមគោលការណ៍របស់ក្រសួង ដោយមានរៀបចំការបង្រៀនសិស្សតាមអនឡាញ ចាប់ពីថ្នាក់ទី៧ ដល់ថ្នាក់ទី១២ចំនួន៤ ទៅ៦ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ។លោកបន្តថា សិស្សប្រមាណជា៥០ ទៅ៦០ភាគរយមិនបានរៀនតាមអនឡាញទៀងទាត់ទេ និងខ្លះមិនបានរៀនសោះតែម្តងដោយសារខ្វះអ៊ីនធឺណិត និងខ្វះឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក ចំណែកគ្រូមួយចំនួនមិនចេះបង្រៀនតាមអនឡាញ។
«ប្រហែលជា៣០ទៅ៤០ភាគរយដែលបានរៀនទៀតទាត់។ [អ្នកអត់បានរៀនទៀងទាត់] មានមូលហេតុច្រើនណាស់ … អត់មានអ៊ីនធឺណិត អត់មានអីសព្វគ្រប់»។
គិតត្រឹមថ្ងៃទី១៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២០ កម្ពុជាមានករណីឆ្លងជំងឺកូវីដចំនួន១២៨ករណី។ ក្នុងនោះអ្នកជាសះស្បើយមានចំនួន១២៨នាក់ និងអ្នកកំពុងសម្រាកព្យាបាលចំនួនពីរនាក់។
រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បានប្រកាសថា ក្រសួងនឹងតាមដានការវិវត្តនៃជំងឺកូវីដ១៩ ហើយអាចនឹងពិចារណាបើកសាលារៀនវិញនៅចុងឆ្នាំ២០២០ នេះ។
ថ្លែងក្នុងពិធីបើកការដ្ឋានជួសជុល និងកែលម្អមជ្ឈមណ្ឌលសម្រាប់ការអប់រំឌីជីថល និងការអប់រំពីចម្ងាយ ក្នុងបរិវេណវិទ្យាល័យព្រះស៊ីសុវត្ថិ លោក ហង់ ជួនណារ៉ុន រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងអប់រំលើកឡើងថា ក្នុងចំណោមសិស្សជាងបីលាននាក់ មានសិស្សប្រមាណជា៣០ភាគរយដែលបានរៀនតាមអនឡាញ និង៣០ភាគរយទៀតបានរៀនតាមទូរទស្សន៍ហើយប្រមាណជា១០ភាគរយទៀតបានរៀនដោយខ្លួនឯង និងរៀនជាមួយមិត្តភក្តិជាដើម។ទោះយ៉ាងណាលោកថា ក្នុងចំណោមសិស្ស៧០ភាគរយនេះ មានសិស្សដែលមិនបានរៀនបានពេញលេញនោះទេ។
លោក ហង់ ជួនណារ៉ុន បន្ថែមថា សិស្សប្រមាណជា៣០ភាគរយដែលមិនបានរៀន ភាគច្រើនរស់នៅតំបន់ដាច់ស្រយាល និងមិនមានលទ្ធភាពដើម្បីរៀន។
«អ្វីនេះគឺជាការប៉ាន់ស្មានទេ ហើយការប៉ាន់ស្មាននេះមានន័យថា គាត់ប្រហែលជាមិនបានទទួលសេវាទេ ដោយសារគាត់នៅឆ្ងាយពីសាលារៀន ទី១។ ទី២គាត់នៅតំបន់ដាច់ស្រយាលដែលគ្មានអ៊ីនធឺណិត ហើយក៏គាត់ក្រីក្រអត់មានទូរទស្សន៍។
លោកបន្ថែមថាក្រសួងកំពុងខិតខំប្រឹងប្រែងបន្ថែមដើម្បីអាចជួយឲ្យសិស្សប្រមាណជា៣០ភាគរយនោះបានរៀនដូចគេឯង។
បើតាមលោក ហង់ ជួនណារ៉ុន រហូតមកដល់ពេលនេះ ក្រសួងមិនទាន់អាចកំណត់បានថាតើសិស្សដែលបានរៀននឹងត្រូវឲ្យជាប់ឡើងថ្នាក់ ចំណែកសិស្សដែលមិនបានរៀននឹងត្រូវធ្លាក់ ឬយ៉ាងណានោះទេ។
«យើងអត់ទាន់បានកំណត់ទេ អ៊ីចឹងនៅពេលដែលបើកសាលាឡើងវិញក្រសួងនឹងធ្វើការវាយតម្លៃ ហើយនឹងសម្រេចទៅតាមជាក់ស្តែង។ការប្រឡងក៏ដូចគ្នាដែរ គឺថា បន្ទាប់ពីបើកសាលាឡើងវិញ គឺយើងទុកពេលមួយរយៈ អាចថាប្រាំប្រាំមួយខែឲ្យគាត់រៀនបន្តទៀត ទើបយើងរៀបចំការប្រឡង»។
មិនមែនតែសិស្សនោះទេដែលត្រូវប្រឈមការលំបាកដោយសារការរៀនតាមអនឡាញនេះ។ឪពុកម្តាយ ឬអាណាព្យាបាលសិស្ស ក៏ត្រូវប្រឈមនឹងការរំខានដោយសារការផ្លាស់ប្តូរសិស្សពីរៀននៅក្នុងថ្នាក់មករៀននៅផ្ទះវិញផងដែរ។
អ្នកស្រី ង៉ែត ច័ន្ទថាន ពលរដ្ឋមួយរូបដែលបម្រើការងារនៅក្រុមហ៊ុនឯកជនមួយលើកឡើងថាចាប់តាំងពីសាលាតម្រូវឲ្យរៀនតាមអនឡាញនៅផ្ទះ អ្នកស្រីត្រូវចំណាយពេលច្រើនជាងមុនដើម្បីជួយបង្រៀនកូនប្រុសដែលកំពុងរៀនថ្នាក់ទី១ និងត្រូវមានភាពអត់ធ្មត់ខ្លាំងដោយសារកូនប្រុសរបស់អ្នកស្រីមានពេលលេងទូរស័ព្ទច្រើន។អ្នកស្រីបន្តថា អ្នកស្រីបារម្ភថា លទ្ធផលការរៀនរបស់កូនប្រុសរបស់អ្នកស្រីថយចុះនិងអាចប្រឈមនឹងបញ្ហាភ្នែកដោយសារតែទូរស័ព្ទ។
«ខ្ញុំគិតថា បើសិនជាសាលានៅតែពន្យារពេលអត់ឲ្យចូលរៀនរហូតដល់ខែ១១ទៀតហើយបើសិនជាខ្ញុំអត់តឹងតែង អត់ព្យាយាមបន្ថែមទៀត ខ្ញុំគិតថា ពិទូ [កូនប្រុស] ប្រហែលមីញូបភ្នែកហើយមើលទៅ ដោយសារតែគាត់មានពេលច្រើនជាមួយទូរស័ព្ទ។ ជួនកាលពេលរៀនអ៊ីចឹងអារម្មណ៍និងខួរក្បាលគាត់នៅឯហ្គេមឯណោះ»។
ការបិទសាលារៀនដើម្បីការពារការរាលដាលជំងឺកូវីដ ហើយផ្លាស់ប្តូរទៅជាការដាក់កម្មវិធីបង្រៀន និងរៀន តាមអនឡាញមានសារៈសំខាន់ក្នុងបរិបទបច្ចុប្បន្ន។ ប៉ុន្តែអ្នកឃ្លាំមើលសង្គមយល់ថាសកម្មភាពនេះមិនគ្រប់គ្រាន់ និងមានប្រសិទ្ធភាពទាបសម្រាប់សិស្ស។
អ្នកស្រី អ៊ុក ឆាយ៉ាវី ប្រធានសមាគមគ្រូបង្រៀនឯករាជ្យ លើកឡើងថាការបង្រៀនតាមអនឡាញមិនអាចធ្វើឲ្យសិស្សអាចទទួលបានចំណេះដឹងគ្រប់គ្រាន់នោះទេ ដោយសារសិស្សជាច្រើនមិនទាន់ទម្លាប់រៀនតាមអនឡាញ។ អ្នកស្រីបន្ថែមថាសម្រាប់សិស្សដែលមានជីវភាពក្រីក្រ ជាពិសេសសិស្សដែលនៅតំបន់ដាច់ស្រយាល ត្រូវបាត់បង់ឱកាសក្នុងការទទួលបានចំណេះដឹងតែម្តង ដោយសារពួកគេមិនមានលទ្ធភាពប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិត និងទិញឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកដើម្បីរៀន។
«ការរៀនតាមអនឡាញនៅតាមបណ្តាខេត្តឆ្ងាយដាច់ស្រយាលហ្នឹងគឺសឹងតែហ្សេរ៉ូ(សូន្យ) ព្រោះអីទីនោះអត់មានអ៊ីនធឺណិត អត់មានអ្វីៗសព្វសារពើទាំងអស់។ សូម្បីតែគ្រូបង្រៀននៅតាមជនបទមួយចំនួនបើសិនជាខ្ញុំចុះទៅជួបគាត់យើងឃើញថា គាត់នៅប្រើអិនចុចពិល [ទូរស័ព្ទមិនទំនើប] នៅឡើយ។គាត់អត់មានសមត្ថភាពទិញឧបករណ៍ដែលគាត់អាចរៀនតាមអនឡាញបាន ឬក៏ទូរទស្សន៍ដែលរដ្ឋាភិបាលថា ឲ្យមើលតាមទូរទស្សន៍ ប៉ុស្តិ៍នេះ ប៉ុស្តិ៍នោះអីអ៊ីចឹង»។
អ្នកស្រីបន្ថែមថាក្រសួងអប់រំគួរតែពិចារណាបើកសាលារៀនឡើងវិញឲ្យបានឆាប់ៗ ដោយមានវិធានការទប់ស្កាត់ជំងឺកូវីដ តាមរយៈការរក្សាគម្លាត និងការរក្សាអនាម័យសម្រាប់សិស្សឲ្យបានខ្ពស់ ដើម្បីធានាថាសិស្សនៅទទួលបានចំណេះដឹងប្រកបដោយសុវត្ថិភាព។ អ្នកស្រីថា ការបន្តបិទសាលាកាន់តែយូរនឹងធ្វើឲ្យសិស្សលែងចង់ចូលរៀន។ សិស្សខានរៀនកាន់តែយូរពួកគាត់កាន់តែខ្ជិលក្នុងការសិក្សានិងការខ្ជិលច្រអូសផ្សេងៗ។ ខ្លះគាត់ដើរលេងល្បែង ខ្លះគ្រឿងញៀន ដោយសារទំនេរពេក ហើយធ្វើឲ្យគ្រួសារមានទុក្ខកង្វល់។
កាលពីថ្ងៃទី១៥ ខែមេសា ក្រសួងអប់រំបានជូនដំណឹងឲ្យគ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សាបង្កើតកម្មវិធីសិក្សា ផលិតវីដេអូបង្រៀនតាមប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូនិកគ្រប់មុខវិជ្ជា នៅអំឡុងខែមេសា និងឧសភា និងចាប់ដំណើរការឲ្យបានលឿន។ ក្រសួងក៏បានបង្កើតកម្មវិធីសិក្សាតាមទូរទស្សន៍ចំនួន៥៧ប៉ុស្តិ៍ដើម្បីឲ្យសិស្សានុសិស្ស អាចរៀនដោយខ្លួនឯង ក្នុងអំឡុងជំងឺកូវីដ១៩ កំពុងរាតត្បាត ដោយចាប់ផ្តើមពីថ្ងៃទី២០ខែមេសាឆ្នាំ២០២០មក។
ក្រសួងអប់រំបញ្ជាក់ថា សិស្សានុសិស្សគ្រប់កម្រិតនៅទូទាំងប្រទេស (លើកលែងនិស្សិតមហាវិទ្យាល័យ) អាចសិក្សាតាមទូរទស្សន៍ទទកទី២ ទូរទស្សន៍ផ្កាយរណប Decho TVប៉ុស្តិ៍លេខ២២ ដែលទើបបង្កើតថ្មី និងទូរទស្សន៍ខ្សែកាប៥៥ប៉ុស្តិ៍ ដែលមានស្រាប់។ ទូរទស្សន៍ទាំងអស់នេះ មានចាក់ផ្សាយកម្មវិធីសិក្សា ចាប់ពីម៉ោង៨ព្រឹក ដល់ម៉ោង១២យប់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
លោក រស់ សុវាចា អ្នកនាំពាក្យក្រសួងអប់រំ ប្រាប់ VOA នៅថ្ងៃទី១២ខែមិថុនានេះថា ការសម្រេចរៀបចំកម្មវិធីរៀនតាមអនឡាញសម្រាប់សិស្សគ្រប់កម្រិត គឺដោយសារចង់ឲ្យសិស្សនៅបន្តរៀន ក្នុងអំឡុងការកើតមានជំងឺកូវីដ។លោកសុំមិនឆ្លើយតបទៅនឹងសំណួរអំពីប្រសិទ្ធភាពនៃការបង្រៀនតាមអនឡាញ និងមិនឆ្លើយតបទៅនឹងការលើកឡើងអំពីភាពមិនស្មើគ្នានៃការទទួលបានចំណេះដឹងរវាងសិស្សដែលមានជីវភាពល្អ និងសិស្សដែលមានជីវភាពមិនល្អ ដោយលោកគ្រាន់តែបញ្ជាក់ថាក្រសួងលើកទឹកចិត្តឲ្យសិស្សានុសិស្សសិក្សាទៅតាមលទ្ធភាពដែលមាន។
«ក្រសួងអប់រំយុវជន និងកីឡា លើកទឹកចិត្តឲ្យសិស្សានុសិស្សសិក្សាតាមលទ្ធភាពដែលអាចមានទៅបានតាមរយៈទូរស័ព្ទរបស់គាត់ក្តី តាមរយៈទូរទស្សន៍ក្តី។ សម្រាប់សិស្សានុសិស្សដែលមិនទាន់មានលទ្ធភាពមានទូរទស្សន៍នៅតាមផ្ទះរបស់គាត់ គាត់អាចចូលរួមទស្សនាមើលតាមទូរទស្សន៍របស់អ្នកជិតខាងដោយមិនឲ្យលើសពី១០នាក់ ហើយរក្សាគម្លាតសុវត្ថិភាព រួមទាំងវិធានការសុខាភិបាលនានា ដែលក្រសួងសុខាភិបាលបានដាក់ចេញជាវិធានការ»។
បើតាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងអប់រំក្នុងឆ្នាំ២០១៨ និងឆ្នាំ២០១៩ស្ថាប័នអប់រំ រាប់តាំងពីថ្នាក់មត្តេយ្យដល់ថ្នាក់ឧត្តមសិក្សា មានចំនួនជាង១៥.០០០ស្ថាប័ន និងមានសិស្ស និស្សិតប្រមាណជា៣លាន៥សែននាក់។
ខណៈកម្ពុជា ក៏ដូចជាពិភពលោកកំពុងប្រឈមនឹងជំងឺកូវីដ មិនមែនតែសាលារៀននោះទេដែលត្រូវបិទបណ្តោះអាសន្ន នោះ។ កន្លែងជាច្រើនទៀតដែលមានការប្រមូលផ្តុំមនុស្ស ក៏ត្រូវបិទបណ្តោះអាសន្នផងដែរ តួយ៉ាងដូចជាការប្រគំតន្រ្តី កន្លែងច្រៀងកម្សាន្ត ខារ៉ាអូខេ ក្លឹបកម្សាន្ត បៀរហ្គាឌិន ក្លឹបហាត់ប្រាណ និងកាស៊ីណូជាដើម។
ត្រឡប់មកយុវតី សុខ វណ្ណនីកា ដែលកំពុងប្រឈមនឹងបញ្ហារៀនតាមអនឡាញវិញកញ្ញាទន្ទឹងរង់ចាំការចូលរៀននៅសាលាវិញនាពេលឆាប់ៗខាងមុខ ដើម្បីអាចមានពេលសួរគ្រូដោយផ្ទាល់ និងមិនរងការរំខានដោយសារបញ្ហាបច្ចេកវិទ្យា។
«ខ្ញុំចង់រៀនជាមួយគ្រូផ្ទាល់។ វារលូន ហើយវាអត់សូវរំខាន។នៅឯណេះ យើងបែកអារម្មណ៍ធ្វើការងារធ្វើអីច្រើនទៅអត់សូវបានរៀនទេបង។អ៊ីចឹងទៅខ្ញុំចង់ឲ្យបើកសាលាវិញទៅយើងមានពេលវេលាជាក់លាក់មួយសម្រាប់រៀនដូចលើកមុន»៕
