ប៉ុន្មានម៉ោងតែប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់ពីសាលាសង្កាត់ស្រះចកបានបង្ហាញឈ្មោះកម្មសិទ្ធិដីធ្លីជាផ្លូវការដល់ប្រជាពលរដ្ឋ ដែលនៅសេសសល់ពីការបណ្តេញចេញដោយបង្ខំនៅតំបន់បឹងកក់ ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនបានស្រែកយំនឹងបានដាក់បណ្តាសា ដល់មន្រ្តីសាលាក្រុងភ្នំពេញ បន្ទាប់ពីឈ្មោះរបស់ពួកគេមិនមាននៅក្នុងបញ្ជីប្លង់កាន់កាប់កម្មសិទ្ធិដីធ្លី។
«មន្ត្រីពុកអាឡួយ (ពុករលួយ) ប្រជាពលរដ្ឋក្តៅក្រហាយ សូមឲ្យអាឯងវិនាស ឲ្យឯងក្តៅក្រហាយ។ ឲ្យវាវិនាស ឲ្យវារលាយ កុំឲ្យវាបានសេចក្តីសុខ»។
លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន កាលពីដើមខែសីហា បានប្រកាសកាត់ដីចំនួនជាង១២ហិកតា ផ្តល់ជូនប្រជាពលរដ្ឋដែលនៅសេសសល់ប្រមាណជាង៨០០គ្រួសារ សម្រាប់ធ្វើការអភិវឌ្ឍដោយខ្លួនឯង។ ក៏ប៉ុន្តែ ក្នុងចំណោមប្រជាពលរដ្ឋទាំងនោះ មានចំនួន៦៤គ្រួសារទៀត ដែលភាពច្រើន ជាប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅលើផ្ទៃទឹក មិនមានឈ្មោះនៅក្នុងប្លង់ផ្តល់កម្មសិទ្ធិដីធ្លីទេ។ ក្នុងបញ្ជីឈ្មោះផ្តល់កម្មសិទ្ធដីធ្លី ដែលបានបិតបង្ហាញកាលពីថ្ងៃច័ន្ទ នៅពីមុខសាលាសង្កាត់ស្រះចក បានបង្ហាញឲ្យឃើញថា ប្រជាពលរដ្ឋដែលរងគ្រោះពិតប្រាកដមិនមានឈ្មោះ ក៏ប៉ុន្តែ បែរជាមានឈ្មោះ លោកឧកញ៉ា ឡាវ ម៉េងឃីន និងអ្នកស្រី ជឹង សុភាព ប្រធានក្រុមហ៊ុនស៊ូកាកូអ៊ីន រហូតទៅដល់ប្លង់ម្ភៃមួយកម្មសិទ្ធិដីធ្លី។
កំពុងតែឈរកាន់អំបិលលាយឡំនឹងអង្ករមួយចាននៅក្រោមម្លប់ដើមឈើមួយ អ្នកស្រី ង៉ែត ឃុន អាយុ៧១ឆ្នាំ រស់នៅភូមិ២២ បាននិយាយថា អ្នកស្រីគ្មានឈ្មោះនៅក្នុងបញ្ជីនៅក្នុងដីទំហំ ជាង១២ហិកតា ដែលលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន កាត់ឲ្យនោះទេ។ លោកស្រីបាននិយាយទៀតថា សាលាសង្កាត់ស្រះចក និងសាលាក្រុងភ្នំពេញ បានឃុបឃិតជាមួយនឹងក្រុមហ៊ុនស៊ូកាកូអ៊ីន ប្លន់យកដីរបស់អ្នកស្រី។
«ក្រុមមន្ត្រីមួយចំនួនដែលនៅពុករលួយហ្នឹង។ អាជ្ញាធរ មន្រ្តីខាងសាលា សុរិយោដី ហើយនឹងក្រុង សង្កាត់ ខណ្ឌ គេពុករលួយជាមួយគ្នាទាំងអស់ មកកាត់ប្រជាពលរដ្ឋដែលពួកខ្ញុំ ដែលរងគ្រោះពិតប្រាកដឥតមាន។ ខ្ញុំទៅតវ៉ាផ្ទះរបស់ខ្ញុំ វាយខ្ញុំឡើងបែកក្បាល បែកអីទាំងអស់ហើយ នៅតែជាឥតមានឈ្មោះ»។
បន្ទាប់ពីបាត់ឈ្មោះ ប្រជាពលរដ្ឋនៅភូមិ២២បានមកដុតសម្បកកង់ឡានចាស់ៗ ដើម្បីតវ៉ានៅភូមិរបស់ខ្លួន ហើយមានប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនផ្សេងទៀតបានបាចអង្ករ លាយនឹងអំបិល ដាក់បណ្តាសាដល់ក្រុមហ៊ុន និងមន្រ្តីសាលាក្រុងភ្នំពេញ។
«ខ្ញុំសូមដាក់បណ្តាសាឲ្យមន្ត្រីណាដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយ សុំឲ្យលោកវិនាស។ សូមឲ្យក្តៅក្រហាយដូចខ្ញុំដុតអំបិលអញ្ចឹង»។
អ្នកស្រី ហេង មុំ កំពុងតែឈរបាចអំបិលជាមួយប្រជាពលរដ្ឋពីរនាក់ផ្សេងទៀត ទៅលើអណ្តាតភ្លើងនៃសម្បកកង់ឡានដែលកំពុងតែឆេះយ៉ាងសន្ធោសន្ធៅ។ អ្នកស្រីបាននិយាយថា អ្នកស្រីមិនសុខចិត្តទេ បន្ទាប់ពីការតវ៉ាអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ បែរជាមិនមានឈ្មោះទៅវិញ។
«ដីនេះ ដីសម្តេចប្រទានកម្មឲ្យប្រជាពលរដ្ឋ ដែលរស់នៅកន្លែងនេះ លោកមិនកាត់ប្រជាជនណាម្នាក់ទេ។ គាត់ឲ្យប្រជាជនដែលនៅសេសសល់ទាំងប៉ុន្មានរស់នៅលើដីជាង១២ហិកតា បែរជាមន្ត្រីក្រុមហ៊ុនទាំងលោក ឡាវ ម៉េងឃីន មានឈ្មោះនៅក្នុងដី ១២ហិកតា។ តើមូលហេតុប្រជាពលរដ្ឋ ដែលរងគ្រោះនៅកន្លែងហ្នឹង ហេតុអីក៏គ្មានដី គ្មានឈ្មោះរស់នៅ»។
វីអូអេខ្មែរបានព្យាយាមទាក់ទងលោកលោកឡាវ ម៉េងឃីន ដើម្បីឆ្លើយបំភ្នឺ តែមិនអាចទាក់ទងបាន។
ប៉ុន្តែលោក កែប ជុតិមា អភិបាលក្រុងភ្នំពេញបានបា្រប់វីអូអេខ្មែរនៅថ្ងៃអង្គារនេះខណៈដែលលោកបានទៅចូលរួមនៅក្នុងការកាន់បិណ្ឌថ្ងៃទី១ នៅវត្តប្រជុំសាគរថា លោកឧកញ៉ា ឡាវ ម៉េងឃីន បានទិញដីនេះពីប្រជាពលរដ្ឋ ទើបលោកមានឈ្មោះនៅក្នុងបញ្ជីនេះ។ លោក កែប ជុតិមា បានបញ្ជាក់ទៀតថា សមា្រប់ប្រជាពលរដ្ឋដែលនៅសេសសល់នៅលើផ្ទៃទឹក សាលាក្រុងភ្នំពេញមិនចេញបណ្ណកម្មសិទ្ធិដីធ្លីទេ។
«ប៉ុន្មានថ្ងៃហ្នឹង មានបងប្អូនដែលគាត់តវ៉ា ថាគាត់ឥតមានឈ្មោះ។ តាមពិត យើងហ្មត់ចត់ណាស់ អ្វីជាបឹង អ្វីជាដីគោក។ អ្វីដែលយើងកាត់តាមបញ្ជាសម្តេចនាយកគឺដីគោក ឯដីបឹងគឺយើងមិនអាចប្រគល់ឲ្យគាត់បានទេ។ យើងឃើញថា ប្រជាជនបីបួនពាន់នាក់គាត់ចេញនៅក្នុងកត្តាបែបម៉េច គាត់បានចេញ។ អញ្ចឹង ខ្ញុំចង់ឆ្លៀតឱកាសនេះប្រាប់ថាទាំងនោះគឺជាបឹង»។
លោក កែប ជុតិមា បានបញ្ជាក់ទៀតថា ប្រជាពលរដ្ឋ ដែលនៅសេសសល់ មានប្រមាណជាង ៤២គ្រួសារ មិនមែន៦៤គ្រួសារទេ ហើយសាលាក្រុងភ្នំពេញកំពុងតែសម្របសម្រួលផ្តល់សំណងហើយ។
លោក សៀ ភារម្យ នាយកក្រុមការងារពិសេសសិទ្ធិលំនៅដ្ឋាន បាននិយាយថា លោកមានការងឿងឆ្ងល់ថាតើហេតុអ្វីបានជាក្រុមហ៊ុន ស៊ូកាគូអ៊ីន បានទៅទិញដីពីប្រជាពលរដ្ឋ ដែលកំពុងមានបញ្ហាទៅវិញ។ លោកបានបញ្ជាក់ថា សាលាក្រុងគួរតែបានបកស្រាយឲ្យបានច្បាស់ ដល់ប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីជៀសវាងការចោទប្រកាន់ផ្សេងៗ។
«ធម្មតាក្នុងនាមជារដ្ឋាភិបាលមួយ ដែលជាអ្នកបម្រើប្រជាពលរដ្ឋ ដែលធ្វើអ្វីគិតគូរអ្វីៗ ដើម្បីប្រជាពលរដ្ឋ មិនមែនដើម្បីតែក្រុមរបស់ខ្លួនទេ។ គឺថាត្រូវដោះស្រាយយ៉ាងម៉េចដើម្បីឲ្យតែប្រជាពលរដ្ឋ លោកកើតទុក្ខមិនសុខចិត្ត ព្រោះកាលណាកើតទុក្ខមិនសុខចិត្តហើយ វាធ្វើឲ្យបញ្ហាហ្នឹងរវល់តែដោះស្រាយបណ្តើរៗ»។
សាលាក្រុងភ្នំពេញ ធ្លាប់បានផ្តល់សំណងជូនប្រជាពលរដ្ឋ ដែលរស់នៅលើផ្ទៃទឹក នៅក្នុងមួយគ្រួសារចំនួន ប្រាំបីពាន់ដូល្លាសហរដ្ឋអាមេរិច និងពីរលានរៀល ក៏ប៉ុន្តែ សម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋ ដែលនៅសេសសល់នេះ សាលាក្រុងភ្នំពេញនៅមិនទាន់បានដោះស្រាយឲ្យបានចប់សព្វគ្រប់នៅឡើយទេ៕