ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

ផល​នេសាទ​សមុទ្រ​ធ្លាក់​ចុះ​ អ្នក​នេសាទ​ត្រូវ​រក​ចំណូល​ផ្សេង​ទៀត


ផ្ទះ​​នៅ​ក្នុង​​ភូមិ​​អ្នក​នេសាទ​មួយ​នៅ​ជាប់​មាត់​សមុទ្រ​ខេត្ត​កោះកុង។ (កក្កដា​ ២០១០)
ផ្ទះ​​នៅ​ក្នុង​​ភូមិ​​អ្នក​នេសាទ​មួយ​នៅ​ជាប់​មាត់​សមុទ្រ​ខេត្ត​កោះកុង។ (កក្កដា​ ២០១០)

តំណាង​រដ្ឋាភិបាល​ អង្គការ​មិនមែន​រដ្ឋាភិបាល​ និង​សហគមន៍​នេសាទ​តាម​ឆ្នេរ​សមុទ្រ ​នៅ​ថ្ងៃ​ពុធ​នេះ​ កំពុង​ស្វែង​រក​ការ​បង្កើត​មុខរបរ​បន្ថែម​ផ្សេងៗ​ទៀត​ក្រៅពី​មុខរបរ​នេសាទ​ ដោយសារ​ផល​នេសាទ​សមុទ្រ​របស់​ពួកគាត់​មិន​អាច​ផ្គត់ផ្គង់​ជីវភាព​គ្រួសារ​បាន។

ក្លឹប​អ្នក​កាសែត​កម្ពុជា​ និង​រដ្ឋបាល​ជលផល​ដោយ​សហការ​ជាមួយ​អង្គការ​គម្រោង​ថ្នាក់​តំបន់​ស្តីពី​ការ​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​ ដោយ​ផ្អែក​លើ​វិស័យ​ជលផល​ និង​អង្គការ​ម្ហូបអាហារ​ និង​កសិកម្ម​របស់​អង្គការ​សហប្រជាជាតិ​ (FAO)​ បានធ្វើ​ការ​ពិភាក្សា​រវាង​មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​ អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល​ តំណាង​សហគមន៍​នេសាទ​សមុទ្រ​ និង​អ្នក​រាយ​ការណ៍​ព័ត៌មាន​នៅ​សណ្ឋាគារ កាំបូឌីយ៉ាណា (Cambodiana)។

លោក​ស្រី​ កាំង​ ឃីម​ អគ្គ​នាយិការ​រង​នៃ​រដ្ឋបាល​ជលផល​ បានថ្លែង​ថា​ ផល​នេសាទ​សមុទ្រ​មាន​ប្រមាណ​៨៥.០០០​តោន​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១០។

«អ្នក​ប្រកប​មុខ​របរ​នេសាទ​មាន​ចំនួន​កើន​ឡើង។ ​អញ្ចឹង​ចំនួន​អ្នកនេសាទ​មាន​ចំនួន​ច្រើន។ ​អញ្ចឹង​ផលនេសាទ​របស់​គាត់​ បើ​យើង​គិត​ក្នុង​ម្នាក់​ គឺ​គាត់​នេសាទ​ត្រី​បាន​តិច​ជាងមុខ​ ប៉ុន្តែ​បើ​យើង​គិត​ផល​ចាប់​ត្រី​សរុប​ វា​មិន​មាន​ការ​ថយចុះខ្លាំង​ក្លា​ទេ»។

អ្នក​ស្រី​នួ​ ឆៃ​ តំណាង​សហគមន៍​នេសាទ​តំបន់​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​កោះខ្ចង​ ខេត្ត​កោះ​កុង​ បាន​និយាយ​ថា​មុខរបរ​នេសាទ​របស់​គ្រួសារ​អ្នកស្រី​មិន​អាច​រក​ប្រាក់​ផ្គត់ផ្គង់​ជីវភាព​បាន​ទេ​ ដោយសារ​ការ​នេសាទ​សមុទ្រ​របស់​អ្នកស្រី​មិន​អាច​ចាប់​ត្រី​បាន​គ្រប់គ្រាន់។

អ្នក​ស្រី ​នួ​ ឆៃ​បាន​បញ្ជាក់​ថា​ ឥឡូវ​នេះ​ អ្នកស្រី​ធ្វើការ​ដាំ​ដំណាំ​ហូប​ផ្លែ​បន្ថែម​ពី​លើ​មុខរបរ​នេសាទ​ដោយ​មាន​ការ​ជួយ​គាំទ្រ​ឥណទាន​បច្ចេកទេស​ និង​គ្រាប់​ពូជ​ ដែល​អាច​ធ្វើ​ឱ្យ​ជីវភាព​របស់​អ្នកស្រី​បាន​ប្រសើរ​ឡើង។

«ការ​នេសាទ​គឺ​នេសាទ​តែ​មួយមុខ​ទេ​ ​ដល់ពេល​យើង​បង្វែរ​មុខ​របរ​ពី​នេសាទ​មក​ធ្វើ​មុខ​របរ​ដាំ​បន្លែ​ និង​លក់ដូរ​ទើប​អាច​រស់​បាន។​ អង្គការ​បាន​ជួយ​ជា​ឥណទាន​ បច្ចេកទេស​ និង​គ្រាប់​ពូជ»។

លោក​ស៊ឹម​ ហ៊ីម​ តំណាង​សហគមន៍​នេសាទ​តំបន់​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​ត្រពាំង​សង្កែ​ ខេត្ត​កំពត​ បានថ្លែង​ថា​អង្គការ​បាន​ជួយ​បណ្តុះ​បណ្តាល​ជំនាញ​ ចិញ្ចឹម​មាន់​ ដាំ​បន្លែ ​ចិញ្ចឹម​ត្រី​ និង​ការ​ជួសជុល​ទូក​នេសាទ។

លោក​ស៊ឹម​ ហ៊ីម​បាន​បញ្ជាក់​ថា​ បើ​អង្គការ​ និង​រដ្ឋាភិបាល​ដាក់​គម្រោង​ទៅ​លើ​តែ​ធនធាន​ជលផល​ ដោយ​មិន​បង្វែរ​គម្រោង​ខ្លះ​មក​វិស័យ​កសិកម្ម​ទេ​ នោះ​ធនធាន​ជលផល​មិន​អាច​ផ្តល់​ផល​នេសាទ​ដល់​សហគមន៍​បាន​ទេ​ ពីព្រោះ​សមាជិក​សហគមន៍​នេសាទ​កើន​ឡើង​ជារៀង​រាល់​ឆ្នាំ​ ប៉ុន្តែ​ដែន​នេសាទ​នៅ​ដដែល។

«បើ​មាន​គម្រោង​អ្វី​ គាត់​ (រដ្ឋាភិបាល ​និង​អង្គការ)​ អាច​កែច្នៃ​ទាក់​ទង​នឹង​ការ​បង្កើត​មុខ​របរ​ក្រៅពី​នេសាទ​ឱ្យមក​ខាង​កសិកម្ម។ ខ្ញុំ​សប្បាយ​ចិត្ត»។

លោក​ Steve​ Needham​ មន្ត្រី​ព័ត៌មាន​នៃ​អង្គការ​គម្រោង​ថ្នាក់​តំបន់​ស្តីពី​ការ​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​ដោយ​ផ្អែកលើ​វិស័យ​ជលផល​ បានថ្លែង​ថា​ គេ​ត្រូវ​មាន​វគ្គ​បណ្តុះ​បណ្តាល​អ្នកភូមិ​ទាំងនោះ​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ផែនការ​ហិរញ្ញវត្ថុ​ ដើម្បី​យល់​ពី​របៀប​សន្សំ​ប្រាក់ ​និង​អ្វី​ដែល​កើត​ឡើង ​ដើម្បី​ខ្ចី​ប្រាក់​ និង​ដើម្បី​ធ្វើ​ឱ្យ​ពួក​គាត់ងាយ​ទទួល​បាន​ឥណទាន​ខ្នាត​តូច។

លោក​ថាយ​ សុមុនី​ អ្នក​សម្រប​សម្រួល​គម្រោង​ថ្នាក់​ជាតិ​ស្តីពី​ការ​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​ដោយផ្អែក​លើ​ធនធាន​ជលផលបាន​បញ្ជាក់​ថា​ ជីវភាព​របស់​អ្នក​នេសាទ​ក្រីក្រ​ និង​អ្នក​នេសាទ​ទ្រង់ទ្រាយ​តូច​ កំពុង​ប្រឈម​មុខ​នឹង​របរ​ដែល​មាន​ហានិភ័យ​ និង​ការ​បាត់បង់​ជម្រក​ជលផល។

លោក​ថាយ​ សុមុនី​បានបន្ត​ថា​ អ្នក​នេសាទ​ខ្នាត​តូច​ខាតបង់​ប្រាក់​ដែល​បាន​មក​ពី​ការ​នេសាទ​ និង​តម្រូវ​ការ​ប្រាក់ចំណូល​បន្ថែម​ មុខ​របរ​បន្ថែម​ទៀត​ ដើម្បី​គាំទ្រ​ជីវភាព​រស់​របស់​ពួក​គាត់។

លោក​ថាយ​ សុមុនី​បាន​ថ្លែង​ថា​ សហគមន៍​នេសាទ​តំបន់​ឆ្នេរ​ចំនួន​១៥​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ជា​សហគមន៍​គោលដៅ​របស់​គម្រោង ​រួមមាន​ប្រាំមួយ​សហគមន៍​នៅ​ខេត្ត​កំពត​ ប្រាំមួយ​សហគមន៍​នៅ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ​ និង​បី​សហគមន៍​ទៀត​នៅ​ខេត្ត​កោះកុង៕

XS
SM
MD
LG