ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

របាំ​ត្រុដិ​មាន​ជីវិត​ថ្មី​លើ​ទឹកដី​ក្រុង​ឡុងប៊ិច


​យុវជន​ខ្មែរ​អាមេរិក​​ហាត់​របាំ​ត្រុដិ​នៅ​ទី​ក្រុង​ឡុងប៊ិច​​ រដ្ឋ​កាលីហ្វ័រញ៉ា។ លោក​ ​តាយ ​ប៊ុនសង ដែល​បាន​បង្កើត​ក្រុម​របាំ​នេះ​ ថា​លោក​បង្កើត​ឡើង​​ដោយ​សារ​តែ​ទឹក​ចិត្ត​ស្រឡាញ់​សិល្បៈ​និង​មាន​គំនិត​ជួយ​អភិរក្ស​របាំ​ខ្មែរ។
​យុវជន​ខ្មែរ​អាមេរិក​​ហាត់​របាំ​ត្រុដិ​នៅ​ទី​ក្រុង​ឡុងប៊ិច​​ រដ្ឋ​កាលីហ្វ័រញ៉ា។ លោក​ ​តាយ ​ប៊ុនសង ដែល​បាន​បង្កើត​ក្រុម​របាំ​នេះ​ ថា​លោក​បង្កើត​ឡើង​​ដោយ​សារ​តែ​ទឹក​ចិត្ត​ស្រឡាញ់​សិល្បៈ​និង​មាន​គំនិត​ជួយ​អភិរក្ស​របាំ​ខ្មែរ។

នេះ​ជា​​ ភាគ​​ទី​៤ នៃ​សេចក្តី​រាយការណ៍​ ៤​ភាគ​ របស់​លោក ម៉ែន គឹមសេង

លោក​តាយ ​ប៊ុនសង​មិន​ដែល​ឆ្លង​កាត់​វគ្គ​សិក្សា​ ឬ​មាន​ជំនាញ​ខាង​សិល្បៈ​អ្វីទេ​ មុន​ពេល​ដែល​លោក​បង្កើត​ក្រុម​របាំ​ត្រុដិ​មួយ​ក្នុង​ទីក្រុងឡុងប៊ិច​ រដ្ឋ​កាលីហ្វ័រញ៉ា ​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០០៤។​ លោក​បាន​បង្កើត​ក្រុម​របាំ​នេះ​ឡើងដោយ​សារ​តែ​ទឹក​ចិត្ត​ស្រឡាញ់​សិល្បៈ​និង​មាន​គំនិត​ជួយ​អភិរក្ស​របាំ​ខ្មែរ។

លោក​ប៊ុនសង​បញ្ជាក់​ថា ​លោក​បានធ្វើ​ការស្រាវជ្រាវ​ផ្សេងៗ​ដោយ​ខិត​ខំ​ស្វែង​រក​សៀវភៅ​ឯកសារ​និង​វីដេអូ​នានា​ទាក់​ទង​នឹង​របាំ​ត្រុដិ​នេះ​ដើម្បី​ស្វែង​យល់​ពី​តួអង្គ​ផ្សេងៗ​ក្នុង​ក្រុម​ ត្រូវ​សម្តែង​ដូចម្តេច​ ដូច​ជា​តួ​ប្រើស​ គោព្រៃ ​និង​ព្រានព្រៃ ​ជាដើម។

«ខ្ញុំ​មាន​កំណើត​កើត​ជា​នៅ​បាត់​ដំបង​ ​ដូច្នោះ​ការ​សម្តែង​បាន​ធ្វើ​ឱ្យ​ខ្ញុំ​ចាំ​នៅក្នុង​ខួរ​ក្បាល​តាំង​ពីតូចៗ​មក​ ដោយ​ខ្ញុំ​ចេះ​តែ​រត់​លេង​តាម​មើល​គេ​សម្តែង​ហ្នឹង​រហូត​បាន​ជា​ចេះ​ចាំ​មក។ ​ហើយ​ជា​ភ័ព្វ​សំណាង​ល្អ​ខ្ញុំ​បានទិញ​ឌីវីឌី​ បាន​ខ្ញុំ​មើល​ផ្សែផ្សំ​ តាម​ឌីវីឌី​ផង ​ខ្ញុំ​ស្រាវជ្រាវ​ឯកសារ​ទាំង​នោះ​ផង»។

ជា​រៀងរាល់​ថ្ងៃ​សៅរ៍​ លោក​ប៊ុនសង ​និង​សមាជិក​ផ្សេងៗ​ក្នុង​សមាគមសិល្បៈ​និង​វប្បធម៌​ខ្មែររបស់​លោក​ធ្វើការ​បង្ហាត់​បង្រៀន​សិស្ស​របាំ​ក្មេងៗដែល​ជាអ្នក​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​មក​ពី​សាលារៀន​នានានៅ​ក្នុង​ក្រុង​ឡុងប៊ិចនេះ។​ ​សិស្ស​របាំ​មក​ជុំ​គ្នា​ដំកង​ក្នុង​សាល​វប្បធម៌​ Homeland Cultural Center ​នៅ​តាម​បណ្តោយ​ផ្លូវ​ អាណាហែម​ ទី​ដែល​គេ​ប្រសិទ្ធ​នាម​ហៅ​ថា ​ក្រុង​ខ្មែរ​ ឬ​ Cambodia Town​ ដើម្បី​ហាត់​សម​ដោយ​ចាក់​ភ្លេង​របាំ​ត្រុដិ។

កញ្ញាប្រេនដឹន​ ម៉ន ​ដែល​បាន​បញ្ចប់​ការ​ហាត់​នៅ​កន្លែង​នេះ​ ហើយ​ដែល​កំពុង​ស្ម័គ្រចិត្តជួយ​បង្ហាត់​បង្ហាញ​ក្មេងៗ​ បាន​និយាយ​បន្ត​ទៀត​ថា៖

«ខ្ញុំ​ចង់​ឱ្យ​កូនខ្មែរ​ជំនាន់​នេះ​ជួយ​រក្សា​និង​ថែរក្សា​វប្បធម៌​យើង​ផង។​ កូនខ្មែរ​ឥឡូវ​ ដូច​ជា​មិនចង់​រៀន​ខ្មែរ​ មិនចង់​រៀន​ពី​វប្បធម៌​ មិនចង់​រៀន​ពី​ប្រវត្តិសាស្រ្ត​ ព្រោះ​ការណ៍​ពិត​ទៅ​នៅ​ឡុងប៊ិច​នេះ​ បើ​យើង​មិន​អប់​រំ ឬ​មិនខំ​រៀន​ពី​វប្បធម៌​និង​ប្រវត្តិសាស្រ្ត​អី​ទេ​ វានឹង​រលាយ​បាត់។ ​ហើយ​ខ្ញុំ​ចង់​ឱ្យ​ក្មេងៗ​រៀន​ខាង​ហ្នឹង​ដែរ​ កុំ​ឱ្យ​វា​រលាយ​សូន្យ។​ បើវា​រលាយ​សូន្យ ​យើង​មិន​អាច​យក​វា​មក​វិញ​បាន​ទេ»។

ការ​ប្រឈម​មុខ​ដ៏ធំ​មួយ​ដែល​លោក​ប៊ុនសង​ជួប​ប្រទះ​នោះ​គឺការស្វែង​រក​អ្នក​ចូល​ហាត់​ថ្មី​ ក្រោយ​ពី​សិស្ស​មួយ​ចំនួន​បាន​បញ្ចប់​ការ​សិក្សា។

«ពីមួយឆ្នាំ​ទៅ​មួយ​ឆ្នាំ ​ព្រួយ​ធំ​ជាង​គេ​គឺ​រឿង​រើស​មនុស្ស​មក​លេង ​ព្រោះអី​មួយ​ឆ្នាំ​ផុត​ទៅ​ គេ​កន្លង​ផុត​ទៅ​បាត់​ ​ទៅ​រើស​ថ្មី​មក​ទៀត។ ​មួយ​ឆ្នាំ​ទៀត​ រើស​ថ្មី​មក​ទៀត។​ ដូច្នោះ​ហើយ​បញ្ហា​ហ្នឹង​គឺ​ជា​បញ្ហា​មួយ​ដែល​ចោទ​ក្នុង​ខួរ​ក្បាល​ខ្ញុំ។ ​ក៏​ប៉ុន្តែ​ឆ្នាំ​នេះ​ ខ្ញុំ​មាន​ជំនឿ​ថា​ ឆ្នាំ​នេះ​ក្មេងទាំង​នេះ​អាច​នឹង​ឈរ​នៅ កន្លែង​របាំ​នេះ​បាន​យ៉ាង​អន់​ណាស់​ក៏​ពីរ​បី​ឆ្នាំ​ទៅ​មុខ​ទៀត​ ទម្រាំ​គ្នា​ចេញ​ពី​វិទ្យាល័យ​នេះ​ទៅ»។

លោក​ក៏​បាន​សម្រេច​ជ្រើស​រើស​សិស្ស​ដែល​មិន​មាន​ដើម​កំណើត​ខ្មែរ​ឱ្យ​ចូល​ហាត់​រៀន និង​ជួយ​បង្រៀន​អក្សរ​ខ្មែរ​ដល់​សិស្ស​របាំ​ទាំង​អស់​ផង​ដែរ។

ក្រោយ​ពី​ការហាត់​សម​ Andrea William ​ជា​អ្នក​ដើរ​តួប្រើស​ បាន​បញ្ជាក់​ដោយ​ទឹក​មុខ​ញញឹមថា​ គេ​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​តួប្រើ​ស​នេះ​ បើ​ទោះ​បី​ជា​នៅ​ក្នុង​សាច់​រឿង​ ​ប្រើស​នេះ​មាន​វាសនា​អភ័ព្វ​ក្តី៖

«សត្វ​ប្រើសចូល​មក​ក្នុង​ភូមិ។ ​សត្វ​នោះ​នាំ​សំណាង​អាក្រក់​ ដូច្នេះ​ហើយ​អ្នក​ភូមិ​ទាំង​នោះ​នាំ​គ្នា​មក​សម្លាប់​សត្វ​ប្រើសដើម្បី​បណ្តេញ​សំណាង​អាក្រក់​និង​នាំ​សំណាង​ល្អ​មក​វិញ»។

យោង​តាម​ឯកសារ​នានា​បញ្ជាក់​ថា​ របាំ​ត្រុដិ​ត្រូវ​គេ​សម្តែង​ដើម្បី​ផ្តាច់​ឆ្នាំ​ចាស់​និង​សុំ​សេរី​សួស្តី​ក្នុង​ឆ្នាំ​ថ្មី។ ​គេ​សម្តែង​របាំ​នេះ​ភាគច្រើន​ក្នុង​ឱកាស​ចូលឆ្នាំ​ខ្មែរ។ ​ប៉ុន្តែ​គេ​ក៏​ឃើញ​មាន​ការសម្តែង​របាំ​ត្រុដិ​នេះ​ដើម្បី​រៃ​អង្គាស​បច្ច័យ​យក​មក​ទ្រទ្រង់​វត្ត​អារ៉ាម​ បណ្តេញ​ឧបទ្រព​ចង្រៃ​ ឬក៏​សុំ​ទឹក​ភ្លៀង​ជាដើម។

ក្រុម​របាំ​នៃ​សមាគម​សិល្បៈ​និង​វប្បធម៌​ខ្មែរ​មិនសូមវ​មាន​ឱកាស​សម្តែង​បាន​ច្រើន​ទេ​ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំ​គឺ​អាច​សម្តែង​ភាគច្រើន​នៅ​តាមវត្ត​ ដែល​មាន​តែ​ពីរ​ប៉ុណ្ណោះនៅ​ក្បែ​រទីក្រុង​ឡុង​ប៊ិច​ និង​មាន​ការ​ដើរ​ព្យុះ​ហយាត្រា​ដែល​រៀបចំ​ប្រចាំ​ឆ្នាំ​ក្នុង​ក្រុង​ខ្មែរ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។​ ម្តងម្កាល​ក៏​មាន​ការ​សម្តែង​នៅ​តាម​កម្មវិធី​វប្បធម៌​ខ្មែរ​ជាមួយ​នឹង​ក្រុម​របាំ​ផ្សេងៗ​ទៀត។

លោក​ឃឹម សារិទ្ធ​ រដ្ឋលេខាធិការ​ក្រសួង​វប្បធម៌​នៃ​ប្រទេស​កម្ពុជា​ បាន​បញ្ជាក់​ប្រាប់​វីអូអេ​សំឡេងសហរដ្ឋ​អាមេរិក ​ក្នុង​ខណៈ​ពេល​ដែល​លោក​ធ្វើ​ដំណើរ​មក​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ កាលពី​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ​ដោយ​លើកសរសើរ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​អាមេរិកាំង ​ដែល​នៅ​ព្យាយាម​រក្សា​អត្ត​សញ្ញាណនិង​វប្បធម៌​របស់​ជាតិហើយ​ក្រសួង​តែង​តែ​នាំ​យក​ឯកសារ​ស្រាវជ្រាវ​ផ្សេងៗ​ពី​ក្នុង​ប្រទេស​មក​ចែក​ដល់​សមាគម​មួយ​ចំនួន​ដែល​នៅ​ខ្វះខាត​ចំណេះ​ដឹង​ពី​វប្បធម៌។

លោក​ឃឹម​ សារិទ្ធ​បាន​បញ្ជាក់​បន្ថែម​ថា៖

«អ្នក​ដែល​ធ្វើ​ការងារ​វប្បធម៌​អស់​នេះ​សុទ្ធ​តែ​មាន​បេះដូង​ជាខ្មែរ​សុទ្ធ​សាធ​ ពីព្រោះ អ្នក​ធ្វើ​នេះ​មិន​មាន​ផល​ចំណេញ​បាន​លុយ​ទេ។ ខ្ញុំ​ដឹង​ពិត​ប្រាកដ​ថា​ ទោះ​បី​ជា​យ៉ាងម៉េច​ក៏​អត់​បាន​លុយ​ដែរ។​ គាត់​គ្រាន់​តែ​មាន​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ ​គេ​ទទួល​ស្គាល់​គាត់​ថា​ ជាខ្មែរ​ម្នាក់​មក​រស់​នៅ​ស្រុក​គេ​ហើយ​នៅ​តែ​មាន​បេះ​ដូង​ជា​ខ្មែរ​ នៅតែ​មាន​ឈាម​ជ័រ​ជា​ខ្មែរ។ ឲ្យគាត់អត់​បាន​ផល​ចំណេញ​គឺ​អត់​ទេ។ ​ដូច្នេះ​ក្រសួង​វប្បធម៌​នឹង​គាំទ្រ​ជានិច្ច»។

លោក​តាយ ប៊ុនសង​និង​ក្រុម​របស់​លោក​ត្រូវ​ចំណាយ​ថវិកា​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ដើម្បី​ជួយ​ឱ្យការ​បង្រៀន​របាំ​នេះ​ដំណើរ​ការ​ទៅ​មុខ​ជានិច្ច។​ ប៉ុន្តែ​អ្វី​ដែល​គេ​ទទួល​បាន​មក​វិញ​គឺ​ការថែ​រក្សា​សិល្បៈ​របស់​ខ្មែរ​នៅ​លើ​ទឹកដី​អាមេរិក​សម្រាប់​ក្មេងៗ​ស្រករ​ក្រោយ៕

XS
SM
MD
LG