ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

ព័ត៌មាន​ពី​វិស័យ​ប្រេងកាត​នៅ​បន្ត​លាក់បាំង​ពី​ក្រុម​យុវជន


អណ្តូង​ប្រេង​​មួយ​របស់​ក្រុមហ៊ុន CNOOC នៅ​សមុទ្រ​បូហៃ (Bohai Sea) (រូបថត​ឯកសារ)
អណ្តូង​ប្រេង​​មួយ​របស់​ក្រុមហ៊ុន CNOOC នៅ​សមុទ្រ​បូហៃ (Bohai Sea) (រូបថត​ឯកសារ)

និស្សិត​សាកល​វិទ្យាល័យ​ភាគ​ច្រើន​នៅក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ដឹង​ថា​មាន​ការ​អភិវឌ្ឍ​វិស័យ​ប្រេង រ៉ែ​និង​ឧស្ម័ន​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​របស់​ពួកគេ​ ប៉ុន្តែ​ភាគ​ច្រើន​មិន​ដឹង​អំពី​ការ​គ្រប់​គ្រង​ចំណូល​ដែល​បាន​ពី​វិស័យ​នោះ​ទេ​ដោយ​សារ​តែ​កង្វះ​ព័ត៌មាន។ ការ​ខក​ខាន​មិន​បាន​ផ្សព្វផ្សាយ​ព័ត៌មាន​ឲ្យ​បាន​ទូលំទូលាយ​អំពី​ការ​គ្រប់គ្រង​ចំណូល​នេះ ​បាន​បង្ក​ឲ្យ​មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​អំពី​អំពើ​ពុក​រលួយ​និង​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​ចំណូល​នេះ​មិន​ចំ​គោលដៅ​សម្រាប់​អភិវឌ្ឍ​ប្រទេស។

និស្សិត​ទាំង​នេះ ​និយាយ​ថា ពួកគេ​ដឹង​ថា​បច្ចុប្បន្ន​មាន​ក្រុម​ហ៊ុន​វិនិយោគ​ជា​ច្រើន ​បាន​និង​កំពុង​រុករក​ហើយ​នឹង​ត្រៀម​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​រ៉ែ ​ប្រេង​និង​ឧស្ម័ន​នៅក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា។

ប៉ុន្តែ​ ពួកគេ​មិន​ដឹង​ទេ ​ថា​តើ​រដ្ឋាភិបាល​ទទួល​បាន​ចំណូល​ប៉ុន្មាន​ពី​ក្រុម​ហ៊ុន​ទាំង​នោះ​ហើយ​ថា​តើ​ចំណូល​ទាំង​នោះ​ត្រូវ​បាន​គ្រប់​គ្រង​និង​ប្រើប្រាស់​យ៉ាង​ដូចម្តេច​នោះ។

នាង សាំង​ កញ្ញា​និស្សិត​សាកល​វិទ្យាល័យ​ម្នាក់​បាន​បញ្ជាក់​ថា៖

«ព្រោះ​ថា​តាម​ខ្ញុំ​តាម​ដាន​មើល​ទូរទស្សន៍​ការ​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន​និយាយ​បាន​ត្រឹម​តែ​មួយ​ផ្នែក​តូច​នៃ​ការ​មក​យក​រ៉ែ។ គ្រាន់​តែ​ប្រាប់​ប្រជាជន​ថា​គេ​មក​យក​រ៉ែ​នៅ​កម្ពុជា​និង​ផ្តល់​ផល​ប្រយោជន៍​ដល់​កម្ពុជា​ប៉ុន្តែ​អត់​ប្រាប់​ថា​ចំណូល​ដែល​យក​មក​ហ្នឹង​ផ្តល់​ដល់​ប្រជាជន​ដែរ​អត់​ឬ​មួយ​ក៏​ក្រុម​ហ៊ុន​អ្នក​យក​ឬ​ក៏​រដ្ឋាភិបាល​ជា​អ្នក​យក​ទៅ​តែម្តង»។

ដូច​សាំង កញ្ញា ​និង​មិត្តភក្តិ​របស់​នាង​ដែរ​ ​និស្សិត​មួយ​ចំនួន​ទៀត​នៃ​សាកលវិទ្យាល័យ​ក្នុង​រាជធានី​ភ្នំពេញ​នេះ ​មិន​បាន​ទទួល​ព័ត៌មាន​អំពី​ការ​គ្រប់គ្រង​ចំណូល​ដែល​បាន​ពី​វិស័យ​រ៉ែ ប្រេង​និង​ឧស្ម័ន​ឬ​ហៅ​ថា​ឧស្សាហកម្ម​និស្សារណកម្ម​នេះ​ទេ។

និស្សិតឡុង គីរី​បាន​បញ្ជាក់​ថា៖

«ករណី​ហ្នឹង​ប្រហែល​ជា​គេ​មិន​សូវ​ជា​បញ្ចេញ​ព័ត៌មាន​ប្រាប់​ប្រជាជន​ប៉ុន្មាន​ទេ​មើល​ទៅ​ព្រោះ​អី​គេ​អត់​ទាន់​ធ្វើបាន​អញ្ចឹង​ប្រហែល​ជា​អត់​សូវ​បាន​ផល​ទេ​មើល​ទៅ»។

លទ្ធផល​នៃ​ការ​អង្កេត​ថ្មី​មួយ​ដោយ​អង្គការ​NGO Forum ​ទៅលើ​និស្សិត​ចំនួន​៣៧៧​នាក់​នៅ​តាម​សាកល​វិទ្យាល័យ​ចំនួន​៧​ក្នុង​រាជ​ធានី​ភ្នំពេញ​បង្ហាញ​ថា​និស្សិត​ភាគ​ច្រើន​មិន​ដឹង​អំពី​ការ​គ្រប់​គ្រង​និង​ការ​ប្រើប្រាស់​ចំណូល​ពី​វិស័យ​ប្រេង ​រ៉ែ​និង​ឧស្ម័ន​នេះ​ទេ។

លោក ឈិត សំអាត ​គឺ​ជា​នាយក​ប្រតិបត្តិ​នៃ​អង្គការ​ក្រៅ​រដ្ឋាភិបាល​មួយ​នេះ​បាន​បញ្ជាក់​ថា៖

«សិស្ស​និស្សិត​ហ្នឹង​មាន​សារៈ​សំខាន់​ណាស់​ក្នុង​ការ​ទទួល​បាន​ព័ត៌មាន។ ទី​១ ដើម្បី​ការ​សិក្សា​និង​ស្រាវជ្រាវរបស់​គាត់។ ទី២ ​គាត់​ដឹង​ពី​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​ពី​ចំណូល​អី​ហ្នឹង​គឺ​ថា​សំខាន់​ណាស់​ ព្រោះ​ថា បើ​យើង​ជា​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ​ ព័ត៌មាន​ទាំង​អស់​ត្រូវ​តែ​មាន​តម្លាភាព។ អញ្ចឹង​បន្តិច​ទៀត ​និស្សិត​ទាំង​អស់​ហ្នឹង​នឹង​ទាម​ទារ​ព័ត៌មាន​ហ្នឹង​ហើយ។ ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ថា​ព័ត៌មាន​មិនអាច​លាក់​ខ្ទប់​បាន​ទេ។ ព័ត៌មាន​មួយ​ចំនួន​ដែល​ទាក់​ទង​នឹង​ជាតិ​គឺ​ត្រូវ​តែ​ផ្សាយចេញ»។

ក្រុម​អ្នក​តស៊ូ​មតិ​ដើម្បី​យុវជន ​លើក​ឡើង​ថា ​ការ​ខក​ខាន​មិន​បាន​ផ្តល់​ព័ត៌មាន​ឲ្យ​បាន​ទូលំទូលាយ​ស្តីពី​ចំណូល​ពី​វិស័យ​ឧស្សាហកម្ម​និស្សារណកម្ម​នេះ ​នឹង​រារាំង​យុវ​ជន​មិន​ឲ្យ

ចូល​រួម​បាន​ពេញ​លេញ​និង​ប្រកប​ដោយ​ប្រសិទ្ធភាព​នៅក្នុង​ដំណើរ​ការ​អភិវឌ្ឍ​ប្រទេស​ជាតិ។

«ក្រុម​របស់​គាត់​ហ្នឹង​គឺ​ជា​ក្រុម​មួយ​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​ឬក៏​សង្គម​ត្រូវ​ធ្វើ​ការវិនិយោគ​យ៉ាង​ពេញ​ទំហឹង​ទៅលើ​គាត់​ ដើម្បី​ឲ្យ​គាត់​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ពលរដ្ឋ​មួយ​ដែល​សកម្ម។ បើ​ពួកគាត់​មិន​បាន​ទទួល​ព័ត៌មាន​អំពី​ចំណូល​ដែល​បាន​ពី​វិស័យ​ឧស្សាហកម្ម​និស្សារណកម្ម​ទេ នោះ​ការ​ជំរុញ​ឬ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​គាត់​ឲ្យ​មាន​ការ​ចូល​រួម​ក្នុង​នាម​ជា​ពលរដ្ឋ​នៅក្នុង​សង្គម​ប្រាកដ​ជា​មាន​ការ​ខ្វះ​ចន្លោះ»។

អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល​ លើក​ឡើង​ថា បច្ចុប្បន្ន​រដ្ឋាភិបាល​បាន​ផ្តល់​អាជ្ញាប័ណ្ណដល់​ក្រុម​ហ៊ុន​រុករក​រ៉ែ​ចំនួន​១២៨ ​និងក្រុម​ហ៊ុន​រុករក​ប្រេង​ចំនួន​ប្រមាណ​២០​ទៅ​ទូទាំង​ដែន​ដី​និង​ដែន​សមុទ្រ​កម្ពុជា​ដោយ​រួមមាន​ក្រុមហ៊ុន Chevron ​របស់​សហរដ្ឋ​អាមេរិក ​និង​ក្រុមហ៊ុន ​Jogmec ​ របស់​ប្រទេស​ជប៉ុន​ជាដើម។ ប៉ុន្តែ ​ព័ត៌មាន​អំពី​ចំណូល​ដែល​បាន​ពី​ការ​ផ្តល់​អាជ្ញាប័ណ្ណ​និង​ការ​អភិវឌ្ឍ​វិស័យ​នេះ​មាន​តិច​តួច​នៅ​ឡើយ។

លោក ជាង សុខា ​ពន្យល់​ពី​មូលហេតុ​នៃ​កង្វះ​ព័ត៌មាន​នេះ។

«ដោយសារ​វា​ពាក់​ព័ន្ធ​នឹង​ផល​ប្រយោជន៍។ កាលណា​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ទទួល​បាន​ព័ត៌មាន​ពេញ​លេញ​អំពី​ចំណូល​ដែល​បាន​ពី​វិស័យ​ឧស្សាហកម្ម​និស្សារណកម្ម​នេះ ​អញ្ចឹង​វា​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​ត្រូវ​ប្រឹង​ប្រែង​ដើម្បី​ធានា​ឲ្យ​បាន​នូវ​តម្លាភាព​ក្នុង​ការ​ប្រើប្រាស់​ថវិកា​នេះ។ អញ្ចឹង​វា​នឹង​អាច​បាត់​បង់​ផល​ប្រយោជន៍​របស់​បុគ្គល​ណា​មួយ​ដែល​នឹង​ទទួល​បាន​ប្រយោជន៍​ពី​វិស័យ​ហ្នឹង​ដែរ»។

លោក ស៊ឹម ស៊ីសុខាលី ​គឺ​ជា​ប្រធាន​នាយកដ្ឋាន​អភិវឌ្ឍ​ធនធាន​រ៉ែ ​នៃ​ក្រសួង​ឧស្សាហកម្ម ​រ៉ែ​និង​ថាមពល។

លោក ​និយាយ​ថា ​បច្ចុប្បន្ន​ រដ្ឋាភិបាល​កំពុង​រៀបចំ​គណៈ​កម្មការ​មួយ​ដើម្បី​គ្រប់​គ្រង​ចំណូល​ពី​វិស័យ​នេះ។ ប៉ុន្តែ លោក​ថា កម្ពុជា​ត្រូវការ​ធនធាន​មនុស្ស​ជាច្រើន​ទៀត ​ដើម្បី​បំពេញ​កិច្ច​ការ​លើ​វិស័យ​នេះ​ឲ្យ​បាន​គ្រប់​ជ្រុងជ្រោយ។

«យើង​ជួប​ការ​លំបាក​ពី​បញ្ហា​ធនធាន​មនុស្ស​នេះ។ អញ្ចឹង​ការ​ងារ​ដែល​យើង​មើល​ឃើញ​ច្រើន​ដែល​យើង​ត្រូវ​ធ្វើ ​ប៉ុន្តែ​វា​គ្មាន​អ្នក​ជួយ​រែក​ពន់​ឲ្យ​បាន​ពេញលេញ»។

កម្ពុជា​រំពឹង​ថា​នឹង​អាច​ចាប់​ផ្តើម​ទទួល​បាន​ចំណូល​ជាដុំកំភួន ​ចាប់​ពី​ចុង​ឆ្នាំ​២០១២​នេះ​ទៅ ​ជា​ពេលដែល​រដ្ឋាភិបាល​បាន​គ្រោង​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​Chevron​ចាប់ផ្តើម​ផលិត​ប្រេង​នៅ​ក្នុង​ឈូង​សមុទ្រ​កម្ពុជា​មុនគេ។

ប៉ុន្តែ​ ក្រុម​អ្នក​តាម​ដាន​ការអភិវឌ្ឍ​វិស័យ​នេះ​ សម្តែង​មន្ទិល​អំពី​លទ្ធភាព​ដែល​កម្ពុជា​អាច​ទទួល​បាន​ដំណក់​ប្រេង​លើក​ដំបូង​របស់​ខ្លួន​តាម​កាល​កំណត់​របស់​រដ្ឋាភិបាល​នោះ។

យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ​ក្រុម​និស្សិត​ទាំង​នេះ​ រំពឹង​ថា ​ពួកគេ​នឹង​ទទួល​បាន​ព័ត៌មាន​អំពី​ការ​គ្រប់គ្រង​ចំណូល​ដែល​បាន​ពី​វិស័យ​ឧស្សាហកម្ម​និស្សារណកម្ម​នេះ។

កញ្ញា វណ្ណ ហ្សូលីដា៖

«ព្រោះ​ថា យើង​រស់នៅ​ក្នុង​ទឹក​ដី​ខ្មែរ ​យើង​ត្រូវ​តែ​ដឹង​ថា​នៅក្នុង​ទឹក​ដី​ខ្មែរ​គឺ​មាន​បរិមាណ​ចំនួន​ប្រេង​កាត ​ឬ​ក៏​ធនធាន​ហ្នឹង​ស្អី​ខ្លះ ​ហើយ​ចំណូល​បាន​ហ្នឹង​ រាជ​រដ្ឋាភិបាល​ទទួល​បាន​ប៉ុន្មាន ហើយ​ គាត់​បែង​ចែក​យក​ទៅ​ធ្វើ​អី​ខ្លះ?»

ហ្សូលីដា​ បន្ត​ថា​នាង​ក៏​ចង់​ដឹង​ដែរ​ថា​តើ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​រួម​ទាំង​និស្សិត​ដូច​ជា​រូបនាង​ផ្ទាល់​ នឹង​ទទួល​បាន​អ្វី​ខ្លះ​ពី​ចំណូល​ទាំង​នោះ៕

XS
SM
MD
LG