ក្រុមអ្នកច្បាប់ការពារសិទ្ធិកម្ពុជា បានរៀបចំកម្មវិធីមួយស្តីពីការស្តាប់សំឡេងការពិតរបស់ស្រ្តីនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ដែលមានរយៈពេលពីរថ្ងៃ ដើម្បីឲ្យក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះដោយសារការរំលោភផ្លូវភេទ នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម បានសម្តែងការឈឺចាប់របស់ខ្លួន ជាសាធារណៈ។ កម្មវិធីនេះ បានធ្វើឡើងស្របពេលនឹងសាលាក្តីខ្មែរក្រហមកំពុងដំណើរការកាត់ទោសពេញអង្គសេចក្តីលើមេដឹកនាំជាន់ខ្ពស់ខ្មែរក្រហមចំនួនបួនរូប ចំពោះសំណុំរឿង០០២ ដែលរួមមានមេមនោគមវិជ្ជា និងជាអតីតប្រធានរដ្ឋសភាគឺនួន ជា អតីតប្រមុខរដ្ឋនៅក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ខៀវ សំផន អតីតរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេស អៀង សារី ចំណែកឯកអៀង ធីរិទ្ធិ អតីតរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសង្គមកិច្ច ត្រូវបានសាលាក្តីសម្រេចថាមិនមានកាយសម្បទាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើការសាកសួរទេ។
មេដឹកនាំខ្មែរក្រហមកំពូលត្រូវបានជាប់ចោទពីបទឧក្រិដ្ឋកម្មសង្គ្រាម ឧក្រិដ្ឋកម្មប្រល័យពូជសាសន៍ និងឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងនឹងមនុស្សជាតិ។
សាលាក្តីប្រល័យពូជសាសន៍សម្រាប់កាត់ទោសពួកអតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមមិនបានដាក់បញ្ចូលកម្មវិធីសម្រាប់ជនរងគ្រោះដោយសារការរំលោភផ្លូវភេទក្នុងរបបខ្មែរក្រហមក្នុងសវនាការសំណុំរឿង០០២ទេ។
លោក ដួង សាវន អ្នកសម្របសម្រួលកម្មវិធីគម្រោងហិង្សាផ្លូវភេទក្រោមរបបខ្មែរក្រហម របស់ក្រុមអ្នកច្បាប់ការពារសិទ្ធិកម្ពុជាបានបញ្ជាក់ថា នៅក្នុងសាលាក្តីខ្មែរក្រហមការរំលោភសេពសន្ថវៈក្រៅអាពាហ៍ពិពាហ៍ តុលាការមិនបានយកមកដេញដោលទេ គឺមានតែករណីមួយប៉ុណ្ណោះគឺរបស់កាំង ហ្គេចអ៊ាវ ហៅឌុច។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ការរៀបចំវេទិកានេះគឺដើម្បីផ្តល់ឱកាសដល់ជនរងគ្រោះ ដែលត្រូវបានគេរំលោភផ្លូវភេទ ឬក៏ជួបហេតុការណ៍ផ្ទាល់បាននិយាយរឿងរ៉ាវរបស់ខ្លួនចេញមកក្រៅដើម្បីចែករំលែកបទពិសោធន៍ដល់សាធរណៈជន។
«សូមអំពាវនាវដល់ជនរងគ្រោះដ៏ទៃទៀត មានសេចក្តីក្លាយហាន ហើយចែករំលែកនូវព័ត៌មាននេះឡើង។ បើតាមបទពិសោធន៍ដែលគាត់និយាយចេញមកនេះ ហើយការនិយាយចេញមកនេះគឺធ្វើឲ្យអារម្មណ៍គាត់ធូរស្រាល ធូរស្បើយជាងការលាក់បាំងអាថកំបាំងនេះនៅជាមួយ»។
លោក អ៊ឹម សុភា ប្រធានកម្មវិធីផ្សព្វផ្សាយនៃអង្គភាពការពារជនរងគ្រោះរបស់សាលាក្តីខ្មែរក្រហមបាននិយាយថា រាល់ការផ្តល់សក្ខីកម្មទាំងឡាយគឺជាការសម្រេចចិត្តរបស់ចៅក្រមតែប៉ុណ្ណោះនៅការកំណត់ថាតើសាក្សីរូបណានឹងត្រូវយកទៅបំភ្លឺចំពោះបទឧក្រិដ្ឋដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់នោះ។
«ការបង្ខំឲ្យរៀបការគឺជាបទល្មើសមួយនៅក្នុងបទល្មើសផ្សេងៗ ដែលត្រូវបានចោទនៅក្នុងហ្នឹង។ អញ្ចឹងខ្ញុំមិនអាចបញ្ជាក់បាន ថាតើតុលាការហ្នឹងតម្រូវឲ្យជនរងគ្រោះហ្នឹង រូបណាខ្លះដែលត្រូវទៅបំភ្លឺនៅក្នុងនីតិវិធីតុលាការដែលកំពុងប្រព្រឹត្តិទៅនោះ»។
មានជនរងគ្រោះអំពើហិង្សាផ្លូវភេទប្រមាណជាង៦០០នាក់បានដាក់ពាក្យបណ្តឹងទៅសាលាក្តីខ្មែរក្រហម។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់របស់លោក អ៊ឹម សុភា។
អ្នកស្រី ព្រាប ភីន អាយុ៤៥ មកពីខេត្តព្រៃវែង បានមានប្រសាសន៍ថា អ្នកស្រីមានបងស្រីបង្កើតឈ្មោះសាដេត ត្រូវបានពួកខ្មែរក្រហមចាប់រំលោភ រួចហើយបង្ខំឲ្យអ្នកស្រីឈរមើលព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះ។ អ្នកស្រីបានបញ្ជាក់ថា អ្នកស្រីមិនអាចបំភ្លេចរឿងរ៉ាវដ៏ជូរចត់ ក្នុងរបបខ្មែរក្រហមបានទេ ដែលបានប្រព្រឹត្តទៅលើក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកស្រី។
«ខ្ញុំមានតែរូបរាងកាយ តែចិត្តខ្ញុំឥតមាននៅនឹងខ្លួនទេ។ ខ្ញុំតក់ស្លុតទាំងអស់។ បើសិននឹងនឹកឃើញរឿងហ្នឹង ខ្ញុំខឹងណាស់។ បើសិនជាអាចថា យើងសងសឹកផ្ទាល់ដៃបាន វាមិនងាយចប់ទេ សាច់រឿងយើងហ្នឹង»។
លោក គង់ វណ្ណ ហៅចៅគិត អាយុ៥៤ឆ្នាំ មកពីស្រុកស៊ីធរកណ្តាល ខេត្តព្រៃវែង បាននិយាយថា បងស្រីរបស់លោកឈ្មោះគង់ សំអន អាយុ២៤ឆ្នាំ ត្រូវបានពួកខ្មែរក្រហមបួននាក់ចាប់រំលោភ រួចហើយសម្លាប់ចោល។ លោកបានបញ្ជាក់ថា ពួកមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមសមនឹងទទួលទោសអស់មួយជីវិត។
«ខ្ញុំចង់ឲ្យទទួលខុសត្រូវ ថាខ្លួនបានធ្វើហើយ។ តើហេតុអីបានជាមិនទទួលខុសត្រូ? បាទ! ខ្ញុំចង់ដាក់ទោសទណ្ឌហ្នឹង មិនធម្មតា។ ខ្ញុំថាឥឡូវទោសទណ្ឌនៅក្នុងច្បាប់យើងមិនដល់ប្រហារជីវិត ក៏ដាក់ទោសអស់មួយជីវិតដែរ! បាទ! ព្រោះជីវិតជនរងគ្រោះច្រើនណាស់មិនមែនតែក្រុមគ្រួសារខ្ញុំ ម្នាក់។ ខ្ញុំ ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំ មានគ្នារហូតដល់១១នាក់ អស់រលីងនៅសល់តែបួននាក់ទេ»។
យោងតាមសៀវភៅ «អំពើហិង្សាខាងផ្លូវភេទនៅក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ» បានឲ្យដឹងថា គោលនយោបាយផ្លូវភេទរបស់ពួកខ្មែរក្រហមរួមមានពេស្យាកម្មដោយបង្ខំ ការបង្ខំអាក្រាតកាយ ការចាប់រំលោភ ការមានផ្ទៃពោះដោយបង្ខំ ការកាត់អវយវៈផ្លូវភេទ និងអំពើហិង្សាផ្លូវភេទនៅក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំងជាដើម៕
