ភ្នំពេញ — កោះពេជ្រគឺជាឈ្មោះដែលគេដាក់ឲ្យកោះមួយ ដែលកាលពីមុនគ្រាន់តែជាកោះទំនេរមួយនៅក្នុងទន្លេបាសាក់។ ដោយសារតែមានការចាក់ដីបំពេញក្រោយឆ្នាំ២០០០មក កោះនេះបានក្លាយទៅជាតំបន់មួយដែលបង្ហាញពីមហិច្ឆតាអភិវឌ្ឍកាន់តែខ្លាំងឡើង ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ និងលទ្ធផលដែលអាចកើតចេញពីការវិនិយោគរបស់ចិន។
កម្មករសំណង់ បានខិតខំធ្វើការទាំងថ្ងៃទាំងយប់ ហើយក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍន៍អចលនទ្រព្យចិន បានប្រែក្លាយកោះមួយនេះទៅជាតំបន់ដែលមានបណ្ដុំអគារតាមរចនាបថបារាំង ដែលមានផ្លូវធំៗ និងប្លុកអគារស្នាក់នៅជាជួរៗ ដោយមានខ្លោងទ្វារដូចនឹងខ្លោងទ្វារ Arc de Triomphe ដ៏ល្បីល្បាញក្នុងប្រទេសបារាំងដែរ។
Your browser doesn’t support HTML5
ចិននៅកម្ពុជា៖ ចាប់យក«ឱកាសមាស»នៅកម្ពុជា?
ប៉ុន្តែនៅក្បែរសំណង់អគារដ៏ស្កឹមស្កៃដែលមានក្បូរក្បាច់រចនាដ៏ល្អវិចិត្រទាំងនេះ មានកម្មករខ្មែរ និងចិនរស់នៅ ដោយកម្មករខ្មែរស្នាក់នៅក្នុងបន្ទប់ដែលពោរពេញទៅដោយសំរាម និងសត្វកណ្ដុរ និងកម្មករចិនស្នាក់នៅក្នុងកុងតឺន័រ ដែលយកទៅច្នៃធ្វើជាបន្ទប់គេង។
ហេតុអ្វីបានជាកម្មករចិនទាំងនេះមកប្រទេសកម្ពុជា ទោះបីជាពួកគេមិនចេះភាសាខ្មែរសូម្បីតែមួយម៉ាត់?
កម្មករម្នាក់វ័យ ៥០ ឆ្នាំប្លាយ ដែលស្នាក់នៅក្នុងបន្ទប់មួយជាមួយនឹងកម្មករ ៣ នាក់ផ្សេងទៀតនិយាយថា៖ «គោលបំណងសំខាន់របស់យើងមកប្រទេសកម្ពុជា គឺដើម្បីសប្បាយ និងមើលឃើញពិភពខាងក្រៅ»។
បន្ទប់នីមួយៗមានគ្រែបន្តុបគ្នា ហើយគេទុកផ្នែកខាងលើធ្វើជាកន្លែងដាក់របស់របរ។ មានតែមេការរបស់ពួកគេគឺលោក Zhang តែប៉ុណ្ណោះ ដែលមានគ្រែផ្ទាល់ខ្លួនដាច់ដោយឡែក។
កម្មករម្នាក់ដែលរីករាយនឹងបង្ហាញយើងឲ្យឃើញពីកន្លែងស្នាក់នៅរបស់ខ្លួន បាននិយាយថា៖ «យើងមកទីនេះ ដោយការចង់ដឹងចង់ឮតែប៉ុណ្ណោះ។ យើងអាចរកប្រាក់បានខ្លះ ហើយអាចធ្វើដំណើរបានខ្លះដែរ»។
កម្មករទាំងនេះមកពីក្រុង Changsha នៃខេត្ត Hunan ដែលជាទីក្រុងមួយមានមនុស្ស៧លាន ៨សែន នាក់រស់នៅ។
កម្មករទាំងនេះនិយាយថា ពួកគេអាចរកប្រាក់នៅទីនេះ បានច្រើនជាងនៅស្រុកកំណើតបន្តិចបន្តួច។ ពួកគេមានជីវភាពល្អគួរសមនៅក្រុង Changsha។ លោកមេការ Zhang មានផ្ទះ មានរថយន្តផ្ទាល់ខ្លួន ហើយកូនរបស់លោកជានិស្សិតសាកលវិទ្យាល័យ។
កម្មករទាំងនេះ ត្រូវបានថៅកែចិនជួលឲ្យដំឡើងថ្មម៉ាប និងថ្មក្រានីតក្នុងអគារ។ ពួកគេនិយាយថា ការងារមិនលំបាកទេ គឺគ្រាន់តែត្រូវការជំនាញប៉ុណ្ណោះ។ ក្រោយចេញពីធ្វើការ ពួកគេទទួលទានអាហារនៅភោជនីយដ្ឋានចិនមួយក្បែរកន្លែងស្នាក់នៅរបស់ពួកគេ។ ថៅកែរបស់ពួកគេ ចេញប្រាក់ឲ្យភោជនីយដ្ឋាននោះចំនួន ១ម៉ឺនរៀលសម្រាប់អាហារមួយពេលក្នុងកម្មករម្នាក់។
មិនមានបន្ទប់ទឹកនៅក្នុងកន្លែងស្នាក់នៅរបស់ពួកគេនោះទេ។ ពួកគេត្រូវងូតទឹកនៅខាងក្រៅ និងនៅទីវាល។
ពួកគេក៏គ្មានវិទ្យុស្ដាប់ ឬទូរទស្សន៍មើលដែរ ដូច្នេះព័ត៌មាន និងការកម្សាន្តទាំងអស់ គឺចេញពីទូរស័ព្ទទំនើប [ស្មាតហ្វូន] របស់ពួកគេ។ ពួកគេចំណាយប្រាក់ ៨ដុល្លារក្នុងមួយខែ សម្រាប់បង់ថ្លៃសេវាអ៊ីនធឺណិត ដើម្បីអាចទាក់ទងជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់ពួកគេនៅស្រុកកំណើតបាន។
កម្មករទាំងនេះ គ្មានគម្រោងស្នាក់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាទេ។
កម្មករម្នាក់និយាយថា៖ «នៅពេលយើងមកទីនេះ កូនប្រុស កូនស្រី និងកូនប្រសា (ស្រី) របស់ខ្ញុំ មិនចង់ឲ្យខ្ញុំមកទេ។ ពួកគេមិនចង់ឲ្យខ្ញុំមកកន្លែង ដែលឆ្ងាយពីផ្ទះនោះទេ»។
កម្មករម្នាក់ទៀតដែលអង្គុយនៅលើគ្រែពីរជាន់របស់គាត់ និងកំពុងមើលទូរស័ព្ទនិយាយថា៖ «ខ្ញុំមកទីនេះ គឺដោយសារតែចង់ដឹង ចង់ឃើញប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំនឹងមិនមកទេ បើខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំនឹងត្រូវរស់នៅទីនេះ។ កន្លែងនេះក្រពេក»។
លោកមេការ Zhang ក៏បានចូលមក ហើយនិយាយថា «ស្អីគេ ក្រពេក? តើកន្លែងនេះមិនដូចប្រទេសចិនកាលពី ២០ ឆ្នាំមុនទេឬ»?
កម្មករម្នាក់កំពុងសម្អាតទីធ្លារមុខការដ្ឋានសំណង់ដ៏ធំមួយ នៅតំបន់កោះពេជ្រ រាជធានីភ្នំពេញ ថ្ងៃទី២៣ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៨។
ងាយស្រួលរកប្រាក់ជាងនៅចិន
លោក Zhao ដែលមកពីក្រុង Lianyungang នៃខេត្ត Jiangsu បានមកខេត្តព្រះសីហនុនៅខែឧសភា។ លោកជាអ្នកបច្ចេកទេសអគ្គិសនីនៅក្រុមហ៊ុនសំណង់ចិនមួយ ដែលកំពុងអនុវត្តគម្រោងនៅក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ។ លោកទទួលបានប្រាក់ខែជាង១០.០០០យ័ន[ស្មើជាង ១៤០០ដុល្លារអាមេរិក] ក្នុង១ខែ ដែលចំនួននេះលើសប្រាក់ខែដែលលោកអាចទទួលបាននៅក្នុងប្រទេសចិនបន្តិច។
ពេលត្រូវបានគេសួរថា ហេតុអ្វីបានជាលោកមកប្រទេសកម្ពុជា លោកនិយាយថា៖ «នេះជាបទពិសោធន៍កម្រមួយ! ខ្ញុំមិនដែរបានចេញពីប្រទេសចិននោះទេ ហើយក៏មិនដែរបានជិះយន្តហោះពីមុនដែរ ហើយខ្ញុំចង់មានបទពិសោធន៍ជិះយន្តហោះ»។
ការមកដល់របស់កម្មករចិនទាំងនេះបានធ្វើឲ្យមានការផ្ដល់សេវាគ្រប់បែបយ៉ាង រាប់ចាប់ពីសេវាភោជនីយដ្ឋាន ដល់សេវាម៉ាស្សាជាដើម។ នេះគ្រាន់តែរាប់ត្រួសៗប៉ុណ្ណោះ។ សេវាទាំងនេះត្រូវបានផ្ដល់ដោយជនជាតិ និងសម្រាប់ភ្ញៀវចិន។ ការណ៍នេះ ធ្វើឲ្យពលរដ្ឋក្នុងស្រុក ខឹងសម្បា និងត្អូញត្អែរ ដោយសារតែពួកគេមិនអាចរកស៊ីបាន។
ពេលដែលការចំណាយក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ កាន់តែថ្លៃទៅៗ និងមានជនជាតិចិនច្រើននៅទីនេះ អ្នកខ្លះចាប់ផ្ដើមសម្រុកទៅក្រុងប៉ោយប៉ែត ដែលជាក្រុងជាប់ព្រំដែនរវាងកម្ពុជានិងថៃ។ ប៉ោយប៉ែត គឺជាក្រុងដែលពេញនិយមជាងគេទី២ សម្រាប់ការលេងល្បែងស៊ីសង បន្ទាប់ពីក្រុងព្រះសីហនុ។
មិនមានតួលេខផ្លូវការពីចំនួនជនជាតិចិននៅក្រុងប៉ោយប៉ែតនោះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ការប៉ាន់ស្មានមួយបានឲ្យដឹងថា មានជនជាតិចិនប្រមាណ ១០.០០០ នាក់ក្នុងក្រុងប៉ោយប៉ែត មិនថាជាអ្នកធ្វើការនៅក្នុងវិស័យសំណង់ ឬល្បែងស៊ីសង ឬផ្ដល់សេវានានាដល់ជនជាតិចិនទាំងនេះទេ។ អាជីវកម្មភាគច្រើនប្រមូលផ្ដុំនៅលើផ្លូវមួយឆ្ងាយពីផ្លូវធំ។ ពលរដ្ឋក្នុងស្រុកហៅផ្លូវនោះថា ផ្លូវចិន។
លោក Zhou ដែលបានចាកចេញពីក្រុងព្រះសីហនុ មកក្រុងប៉ោយប៉ែតក្នុងពេលថ្មីៗ គ្រប់គ្រងកន្លែងមួយដែលធ្វើជាកន្លែងប្ដូរប្រាក់ផង និងជាកន្លែងផ្ដល់ព័ត៌មានផងនៅលើផ្លូវចិននេះ។ លោកក៏បើកភោជនីយដ្ឋានមួយនៅខាងក្រោយកន្លែងដែលលោកជួលគេនេះដែរ។ អតិថិជនស្ទើរតែទាំងអស់របស់លោក ជាជនជាតិចិន ដែលធ្វើការលើគម្រោងសាងសង់នៅក្នុងក្រុងប៉ោយប៉ែត។
លោកគិតថា ការណ៍ដែលជនជាតិចិនជាច្រើនមកប្រទេសកម្ពុជា គឺដោយសារតែគោលនយោបាយរបស់កម្ពុជា។
លោកបាននិយាយថា៖ «នៅទីនេះ ប្រទេសកម្ពុជាចាប់ផ្ដើមមានគោលនយោបាយបើកចំហ។ យើងដែលជាជនជាតិចិន ត្រូវបានស្វាគមន៍ឲ្យធ្វើការវិនិយោគនៅទីនេះ។ យើងឃើញជនជាតិចិនជាច្រើនមកទីនេះរួចហើយ ដូច្នេះយើងក៏មកទីនេះដែរដើម្បីរកប្រាក់»។
នៅមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីការិយាល័យរបស់លោក Zhou មានភោជនីយដ្ឋានមួយទៀតដែលលក់មាន់បំពង។ អ្នករត់តុវ័យកណ្ដាល និងមានរូបរាងស្គមស្គាំងម្នាក់អង្គុយនៅពីមុខភោជនីយដ្ឋាននោះ។ លោកនិយាយថា លោកមកពីតំបន់ភ្នំក្នុងខេត្ត Fujian។
លោកបាននិយាយដោយរាងខ្លាចរអាថា៖ «យើងមកទីនេះ ដើម្បីរកប្រាក់»។
អ្នកធ្វើការជាមួយលោកនិយាយថា ប្រាក់ខែរបស់ពួកគេលើសប្រាក់ខែដែលពួកគេអាចរកបាននៅក្នុងប្រទេសចិន ចំនួន១ភាគ៣។
លោក Zhang ដែលទើបតែបើករង្គសាលមួយក្នុងក្រុងព្រះសីហនុ ក៏គិតថា ការរកប្រាក់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា មានភាពងាយស្រួលជាងនៅប្រទេសចិន។
លោកនិយាយថា៖ «មិនសូវមានការប្រកួតប្រជែងទេនៅទីនេះ។ ឱកាសចំណេញមានខ្ពស់ជាងនៅក្នុងប្រទេសចិនបន្តិច»។
ចាប់តាំងពីលោកបានមកក្រុងព្រះសីហនុកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន អ្នកគ្រប់គ្រងភោជនីយដ្ឋានមកពីខេត្ត Fujian រូបនេះ ឥឡូវក្លាយជាម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋានចិនមួយ និងហាងលក់សម្ភារៈសំណង់មួយដែរ។ ភរិយារបស់លោកជួយលោកក្នុងការប្រកបអាជីវកម្មនៅទីនេះ ខណៈដែលកូនរបស់ពួកគេស្ថិតនៅប្រទេសចិនជាមួយនឹងជីដូនជីតារបស់គេ។
លោក Zhang និយាយថា លោកបានសម្រេចចិត្តមករកស៊ីនៅទីនេះ បន្ទាប់ពីជាប់ចិត្តជាមួយនឹងប្រទេសកម្ពុជា។
លោកនិយាយថា៖ «ខ្ញុំមកទីនេះជាអ្នកទេសចរណ៍។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនល្អចំពោះកន្លែងនេះទេ ពេលខ្ញុំចុះពីយន្តហោះភ្លាម។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីឃើញឆ្នេរសមុទ្រ និងដឹងពីប្រទេសនេះកាន់តែច្រើន ខ្ញុំចង់ស្នាក់នៅ និងសាកល្បងរកស៊ីនៅទីនេះ»។
ទិដ្ឋភាពនៃសំណង់អគារខុនដូដ៏ធំមួយនៅតំបន់កោះពេជ្រ ទីក្រុងភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៨។
ទូកដឹកអ្នកទេសចរបរកាត់សំណង់អគារខ្ពស់ៗនៅតំបន់កោះពេជ្រ រាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៩។
ចិននិងវិស័យអចលនទ្រព្យនៅកម្ពុជា
សម្រាប់ជនជាតិចិនជាច្រើន អាជីវកម្មដែលអាចរកប្រាក់បានច្រើននិងមានភាពទាក់ទាញបំផុត គឺអាជីវកម្មអចលនទ្រព្យដែលកំពុងតែវិវត្តទៅមុខរបស់កម្ពុជា។ នេះគឺជាវិស័យមួយដែលអាចរកប្រាក់បានច្រើន និងទាមទារឲ្យមានការវិនិយោគដោយមានដើមទុនច្រើន។ ដូច្នេះ អ្នកអភិវឌ្ឍអចលនទ្រព្យនៅកម្ពុជាភាគច្រើន គឺជាក្រុមហ៊ុនធំៗ សហគ្រាសគ្រប់គ្រងដោយរដ្ឋ និងបុគ្គលដែលមានប្រាក់ច្រើន។
ក្រុមហ៊ុន New Landmark ជាក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍអចលនទ្រព្យមួយដែលមានទីស្នាក់ការកណ្ដាលនៅក្រុង Wuhan ខេត្ត Hubei។ ក្រុមហ៊ុននេះកំពុងសហការជាមួយក្រុមហ៊ុនសំណង់ចិនដែលគ្រប់គ្រងដោយរដ្ឋ ដើម្បីសាងសង់អគារស្នាក់នៅ[ជាបន្ទប់ៗ] និងសណ្ឋាគារ នៅក្នុងក្រុងព្រះសីហនុ។
មកដល់ពេលនេះ ពួកគេសាងសង់អគារស្នាក់នៅដែលមាន ៣.៦០០ខ្នង និងមានបន្ទប់សណ្ឋាគារជាង ៤០០ បន្ទប់នៅទីក្រុង ហើយរហូតមកដល់ពេលនេះ ក្រុមហ៊ុននេះបានលក់អគារស្នាក់នៅបានជាង ៤០០ ខ្នងហើយក្នុងរយៈពេល ៤ខែ ចុងក្រោយនេះ។ អ្នកទិញភាគច្រើន គឺជាជនជាតិចិន។ នេះបើយោងតាមលោក Fei Lu ដែលជានាយកគម្រោងក្រុមហ៊ុននេះ។
លោកបាននិយាយថា ឱកាសចំណេញពីការវិនិយោគ គឺជាការពិចារណាដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់ក្រុមហ៊ុនក្នុងការវិនិយោគលើវិស័យអចលនទ្រព្យក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
លោកបាននិយាយថា៖ «នៅក្រុងព្រះសីហនុ ដូចមនុស្សជាច្រើនបានលើកឡើងអ៊ីចឹង វាស្រដៀងទៅនឹងក្រុង Shenzhen ក្នុងទសវត្សរ៍១៩៨០ និង១៩៩០ ដែរ។ ដោយសារតែជោគជ័យរបស់ក្រុង Shenzhen មនុស្សជាច្រើនដែលមានគំនិតធ្វើអាជីវកម្ម ឬមានប្រាក់ ចង់វិនិយោគនៅទីនេះ»។
លោក Lu បានបន្ថែមថា៖ «ក្នុងដែនដីដែលពោរពេញដោយសក្ដានុពលនៅគ្រប់វិស័យនេះ ឱកាសមានកាន់តែធំ»។
រដ្ឋាភិបាលរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ជាញឹកញាប់ រងការរិះគន់ចំពោះងាកទៅគ្រប់គ្រងតាមបែបឯកបក្ស និងប្រកាន់យកការដឹកនាំបែបផ្ដាច់ការតាមចិនដោយចំហ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី សម្រាប់ជនជាតិចិនភាគច្រើន លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដែលកាន់អំណាចយូរឆ្នាំ និងទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធរបស់លោកជាមួយនឹងរដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉េកាំង គឺជាមូលហេតុសំខាន់មួយក្នុងចំណោមមូលហេតុផ្សេងទៀតដែលពួកគេមកវិនិយោគនៅកម្ពុជា។
លោក Lu និយាយថា៖ «ប្រទេសកម្ពុជាមានទំនាក់ទំនងដ៏ល្អជាមួយនឹងប្រទេសចិន។ កត្តាដូចជាឥរិយាបថរបស់កម្ពុជាចំពោះប្រទេសចិន ទំនាក់ទំនងផ្នែកប្រវត្តិសាស្ត្ររវាងប្រទេសទាំងពីរ និងគោលនយោបាយបើកចំហរបស់កម្ពុជា បានជំរុញឲ្យអ្នកវិនិយោគចិនគ្រប់ប្រភេទមកទីនេះ ដែលវាស្រដៀងនឹងសម័យដែលមនុស្សម្នានាំគ្នាសម្រុករុករកមាសអ៊ីចឹងដែរ»។
លោក Yang ដែលជាម្ចាស់សណ្ឋាគារផ្កាយ៥ នៅក្រុង Ezhou ខេត្ត Hubei មានគម្រោងវិនិយោគកន្លែងលំហែកាយតារាសាគរ ដែលនឹងអភិវឌ្ឍដោយក្រុមហ៊ុន Union Development Group ដែលជាក្រុមហ៊ុនចិនមានមូលដ្ឋាននៅក្នុងក្រុង Tianjin។
លោក Yang បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំមានមិត្តភ័ក្ដិម្នាក់ដែលវិនិយោគក្នុងគម្រោងនេះ។ គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា កន្លែងនេះល្អណាស់ សក្ដិសមសម្រាប់ទេសចរណ៍ ការលំហែកាយ និងផ្ទះស្នាក់នៅពេលចូលនិវត្តន៍។ ដូច្នេះយើងមកពិនិត្យមើលទីនេះ»។
លោកបន្ថែមថា៖ «នេះជាលើកទី១ដែលខ្ញុំមកទីនេះ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា កន្លែងនេះល្អណាស់។ បរិស្ថានក៏ល្អដែរ»។
លោក Lin ដែលជាបុគ្គលិកចូលនិវត្តន៍របស់ក្រុមហ៊ុនសំណង់មួយនៅក្រុង Xiamen ខេត្ត Fujian បានសម្រេចចិត្តវិនិយោគទឹកប្រាក់ជិត ១០០លានយ័ន [ស្មើជាង១៤លានដុល្លារអាមេរិក] ដើម្បីសាងសង់សណ្ឋាគារកម្ពស់ ១៤ជាន់ ក្បែរឆ្នេរអូរឈើទាល បន្ទាប់ពីបានមកទីនេះប៉ុន្មានដង។ លោកកំពុងរង់ចាំលិខិតអនុញ្ញាតពីរដ្ឋាភិបាលដើម្បីសាងសង់អគាររបស់លោក។
លោក Lin និយាយនៅពេលកំពុងដើរនៅលើឆ្នេរថា៖ «ខ្ញុំពីដំបូងមកទីនេះ តាមការណែនាំរបស់មិត្តភ័ក្ដិម្នាក់។ គាត់និយាយថា ក្នុងគម្រោងផ្លូវក្រវាត់ពាណិជ្ជកម្មរបស់ចិន យើងនឹងមកដល់ប្រទេសកម្ពុជាមុនគេ»។
លោក Lin និយាយថា ដើម្បីមកប្រទេសកម្ពុជាបាន ជនជាតិចិនត្រូវការតែទិដ្ឋាការឆ្លងកាត់ប៉ុណ្ណោះ។ លោកថា នេះជាការលើកទឹកចិត្តមួយបន្ថែមទៀត។
ប៉ុន្តែ លោកហាក់ដូចជាមានការព្រួយបារម្ភបន្តិចបន្តួចពីការវិនិយោគរបស់លោក។ លោកបានកត់សម្គាល់ថា នៅក្រុងព្រះសីហនុ ភាគច្រើនគឺជនជាតិចិនដែលសង់អគារស្នាក់នៅសម្រាប់ជនជាតិចិនដូចគ្នា។
លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន និងលោក Li Keqiang នាយករដ្ឋមន្ត្រីចិន នៅក្នុងពិធីចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងកម្ពុជា-ចិន នៅវិមានរដ្ឋាភិបាលចិន ក្នុងទីក្រុងប៉េកាំង ប្រទេសចិន កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៩។
ទំនាក់ទំនងល្អ ឱកាសល្អ
ក្រុមហ៊ុន Prince Real Estate (Cambodia) Group ដែលជាក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យចិនដែលមិនសូវល្បីឈ្មោះមួយ បានក្លាយជាក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍអចលនទ្រព្យធំបំផុតក្នុងចំណោមក្រុមហ៊ុនធំៗផ្សេងទៀតក្នុងរយៈពេលតែ៤ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ហើយក្រុមហ៊ុននេះបានអះអាងថា ខ្លួន«ជាអ្នកនាំមុខផ្នែកអចលនទ្រព្យនៅកណ្ដាលទីក្រុង»។
នៅកន្លែងតាំងបង្ហាញអគារការិយាល័យរបស់ខ្លួន នៅកោះពេជ្រ ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ អ្នកទិញមួយក្រុមមកពីក្រុងសៀងហៃ ទើបតែចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចសន្យាទិញអាគារស្នាក់នៅជាបន្ទប់ៗ។
កិច្ចសន្យារបស់អ្នកស្រី Qin បង្ហាញថា អ្នកស្រីយល់ព្រមទិញបន្ទប់មួយក្នុងតម្លៃ ១១៣.៥០០ ដុល្លារ ក្នុងអគារ Prince International Plaza ដែលមានទីតាំងនៅតាមមហាវិថីសហព័ន្ធរុស្ស៊ី។ បើគិតជាម៉ែត្រការ៉េ វាមានតម្លៃ២.២៧០ ដុល្លារ ក្នុងមួយម៉ែត្រការ៉េ ដែលតម្លៃនេះថោកខ្លាំងណាស់ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងអចលនទ្រព្យនៅក្រុងសៀងហៃ។
នេះហើយជាមូលហេតុដែលអ្នកស្រីមានគម្រោងទិញ ១០បន្ទប់បន្ថែមទៀត ពេលអ្នកស្រីមកប្រទេសកម្ពុជាលើកនេះ។ បន្ទប់ទាំងអស់ដែលអ្នកស្រីទិញ គឺសម្រាប់ការវិនិយោគ។
អ្នកទិញម្នាក់ទៀតគឺអ្នកស្រី Cao យល់ព្រមបង់ប្រាក់ជិត ១៦៥.០០០ ដុល្លារសម្រាប់បន្ទប់ ដែលមានទំហំ ៩៣ ម៉ែត្រការ៉េក្នុងអគារដូចគ្នានេះ។ អ្នកទាំងពីរទទួលបានការបញ្ចុះតម្លៃខ្លះ ហើយបានបង់ប្រាក់កក់ចំនួន ២.០០០ ដុល្លារ សម្រាប់ថ្លៃទិញបន្ទប់នីមួយៗ។
ពួកគេមកទីនេះ ដោយសារបុរសម្នាក់ដែលធ្វើជាភ្នាក់ងារអចលនទ្រព្យរបស់ពួកគេ។ ភ្នាក់ងារនោះនិយាយថា លោកបានខាតបង់ប្រាក់រាប់លានយ័ន [ស្មើរាប់សែនដុល្លារ] នៅក្រុងសៀងហៃ ហើយភរិយារបស់លោកបានលែងលះជាមួយលោក។ មួយឆ្នាំក្រោយមក លោកបានមកប្រទេសកម្ពុជាតាមរយៈមិត្តភ័ក្ដិរបស់លោក ហើយបានចាប់ផ្ដើមអ្វីដែលលោកហៅថា«ជីវិតទី២»របស់លោក។
ភ្នាក់ងាររូបនេះបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំលក់បាន៥ឬ៦បន្ទប់ ដែលមានតម្លៃ១០លានយ័ន [ស្មើ១លាន៤សែនដុល្លារ ] ជារៀងរាល់ថ្ងៃយ៉ាងស្រួល»។
លោកនិយាយថា លោកលក់បន្ទប់បានរាប់រយក្នុង១ឆ្នាំ ហើយអ្នកទិញទាំងអស់សុទ្ធតែជាជនជាតិចិន។
ចំពោះមូលហេតុដែលជនជាតិចិនជាច្រើនចង់មកវិនិយោគផ្នែកអចលនទ្រព្យក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ភ្នាក់ងាររូបនេះពន្យល់ថា៖ «ដោយសារតែនេះជាឱកាសល្អមួយ ហើយប្រទេសចិនទទួលបានប្រយោជន៍ពីទំនាក់ទំនងល្អជាមួយនឹងប្រទេសកម្ពុជា។ សូម្បីតែក្រុមហ៊ុនរបស់រដ្ឋក្នុងប្រទេសចិនក៏មកទីនេះដែរ»។
ក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវក្នុងការិយាល័យរបស់ក្រុមហ៊ុន Prince Group លោក Yu ដែលមកពីខេត្ត Hubei និយាយថា លោកបានលក់បានជិត ១០០បន្ទប់ ក្នុងប៉ុន្មានខែចុងក្រោយនេះ។
លោកគិតថា មនុស្សជាច្រើនចង់ទិញបន្ទប់ស្នាក់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ដោយសារតែវាពិបាកធ្វើអាជីវកម្មនៅប្រទេសចិន ហើយពួកគេជឿថា មានឱកាសច្រើនក្នុងការរកប្រាក់នៅទីនេះ ដោយសារតែការពង្រីកក្រុងដែលរីកលូតលាស់ខ្លាំង។
លោកនិយាយថា៖ «ជនជាតិចិនកំពុងមកប្រទេសក្រីក្រ នៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ដើម្បីទិញអចលនទ្រព្យនៅចំណុចកណ្ដាលនៃប្រទេស។ ពេលប្រទេសនោះបើកចំហ និងធ្វើសមាហរណកម្មជាមួយនឹងសកលភាវូបនីយកម្ម នឹងមានការពង្រីកក្រុងជាមិនខាន។ បន្ទាប់មក ចំណុចកណ្ដាលនៃក្រុងនឹងក្លាយជាកន្លែងរកប្រាក់បានច្រើន ដូច្នេះអគារបន្ទប់ស្នាក់នៅទាំងអស់នៅកណ្ដាលទីក្រុង នឹងមានតម្លៃខ្ពស់»។
ភ្នាក់ងាររូបនេះបន្ថែមថា មានហេតុផលផ្សេងៗទៀតដែលជនជាតិចិនមកវិនិយោគនៅកម្ពុជា។
លោកនិយាយថា៖ «ប្រទេសកម្ពុជាចាយប្រាក់ដុល្លារ។ ប្រទេសនេះមិនបារម្ភថា សហរដ្ឋអាមេរិកនឹងបោះពុម្ពប្រាក់ដុល្លារបន្ថែម និងមិនបារម្ភពីគោលនយោបាយពង្រីកហិរញ្ញវត្ថុរបស់ធនាគារកណ្ដាលរបស់ចិននោះទេ»។
ពេលត្រូវសួរថា តើជនជាតិចិនទាំងនោះអាចវេរប្រាក់ដោយគេចផុតពីវិធានដ៏តឹងរ៉ឹងនៃការគ្រប់គ្រងលំហូរសាច់ប្រាក់របស់រដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉េកាំងដោយរបៀបណា លោក Yu និយាយថា ពួកគេមានមធ្យោបាយគ្រប់បែបយ៉ាង រួមមានទាំងការវេរប្រាក់តាមធនាគារដោយសម្ងាត់ និង BitCoin ប៉ុន្តែលោកបានបដិសេធពន្យល់បន្ថែម។
មនុស្សជាច្រើនសង្ស័យថា ជនជាតិចិនមួយចំនួនរួមទាំងអ្នកបើកកាស៊ីណូផងដែរ កំពុងកេងចំណេញពីច្បាប់ប្រឆាំងការលាងលុយកខ្វក់ដ៏ធូររលុងរបស់កម្ពុជា ដើម្បីលាងលុយកខ្វក់របស់ខ្លួន។
លោក ថុន រដ្ឋា មកពីអង្គការមាតាធម្មជាតិ និយាយថា៖ «អ្វីដែលយើងបានឮពីម្នាក់ទៅម្នាក់គឺថា ពួកគេមកទីនេះដើម្បីលាយលុយកខ្វក់។ នេះជាមូលហេតុដែលពួកគេមានប្រាក់ទិញដី ជាមួយនឹងសាច់ប្រាក់ជាច្រើន និងជួលកន្លែងនោះវិញក្នុងតម្លៃខ្ពស់មួយ»។
លោក Yuជឿថា មានកំណើនខ្លាំងក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ ដោយសារតែការផ្គត់ផ្គង់មានចំនួនច្រើនហួស ប៉ុន្តែលោកច្បាស់ថា សម្រាប់ហេតុផលនយោបាយ រដ្ឋាភិបាលចិននឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យបញ្ហានេះផ្ទុះក្នុងពេលឆាប់ៗនោះទេ។
លោក Zhang ដែលជាម្ចាស់រង្គសាលមួយ និងបានទិញបន្ទប់ស្នាក់នៅមួយនៅក្រុងព្រះសីហនុ មិនបារម្ភពីបញ្ហាអចលនទ្រព្យនេះទេ។
លោក Zhang បាននិយាយថា៖ «ឥឡូវនេះ ខ្ញុំមិនគិតថា មានបញ្ហានោះទេ ប៉ុន្តែប្រសិនបើគេសង់អគារជាបន្ទប់ៗកាន់តែច្រើនទៅៗនាពេលអនាគត វាពិបាកនឹងនិយាយណាស់»។
លោកបន្ថែមថា៖ «វាអាចដែរដែលថាជនជាតិចិនកាន់តែច្រើនទៅៗ នឹងមកទីនេះ»។
អ្វីដែលលោកច្បាស់គឺថា មិនមែនជនជាតិចិនគ្រប់គ្នាដែលមកវិនិយោគនៅទីនេះទទួលបានជោគជ័យនោះទេ។ ក្នុងចំណោមមិត្តភ័ក្ដិរបស់លោកដែលធ្វើអាជីវកម្ម ពួកគេពាក់កណ្ដាលបានខាតបង់ប្រាក់។
លោក Zhang បាននិយាយថា៖ «មនុស្សមួយចំនួនកំពុងខាតប្រាក់ ប្រហែលដោយសារតែពួកគេមកវិនិយោគនៅទីនេះលឿនពេក ដោយមិនបានសិក្សាពីទីផ្សារច្បាស់លាស់។ ថ្លៃជួលនៅទីនេះអាចថ្លៃជាង ឬប្រហាក់ប្រហែលនឹងតម្លៃនៅក្រុងធំៗនិងក្រុងលំដាប់លេខ១ក្នុងប្រទេសចិន ប៉ុន្តែមនុស្សមួយចំនួនមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ឱ្យម៉ត់ចត់ទេ គឺពួកគេគ្រាន់តែជួលកន្លែងទាំងនេះដែលមានថ្លៃជួលខ្ពស់ទាំងងងឹតងងុលដើម្បីធ្វើអាជីវកម្ម ហើយក្រោយមកក៏ខាតបង់ប្រាក់របស់ពួកគេ»។
ភោជនីយដ្ឋាន និងកន្លែងផ្ដល់ព័ត៌មានរបស់លោក Zhou នៅក្រុងប៉ោយប៉ែតទើបតែបើកថ្មីៗនេះ។ លោកមិនដឹងថា តើអាជីវកម្មរបស់លោកនឹងរកបានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទូទាត់ថ្លៃជួលប្រចាំខែចំនួន ១០.០០០ដុល្លារ ឬយ៉ាងណានៅឡើយទេ។ ប៉ុន្តែលោកនឹងព្យាយាមធ្វើឲ្យអស់ពីលទ្ធភាព។
លោកនិយាយថា៖ «នៅស្រុកកំណើតរបស់យើងគឺខេត្ត Fujian យើងមានពាក្យស្លោកមួយថា«លះបង់ខ្លួនយើង នោះយើងនឹងទទួលបានជោគជ័យ» ប្រសិនបើយើងមិនហ៊ានសាកល្បងទេ តើយើងដឹងយ៉ាងម៉េចបាន ថាតើយើងនឹងអាចរកប្រាក់បានឬអត់?»៕