ជនរងគ្រោះ​ថា កម្ពុជា​គួរ​ប្រារព្ធ​ទិវា​ថ្នាក់ជាតិ​ដើម្បីរំឭក​ការចងចាំ​ពី​របប​ប្រល័យ​ពូជសាសន៍

រូបថត​ជនរងគ្រោះ​ដែល​ត្រូវ​បាន​តាំង​បង្ហាញ​នៅ​គុក​ទួលស្លែង ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។ (ស៊ុន ណារិន/VOA)

ក្រុម​ប្រជាពលរដ្ឋ​ ជនរងគ្រោះ​ និង​មន្ត្រីនិង​ក្រុម​អ្នកគាំទ្រ​នៃគណបក្ស​កាន់អំណាច ​បាន​ប្រារព្ធពិធីនេះ​ជារៀង​រាល់ឆ្នាំ ​ជាមួយ​នឹង​ការ​ឈប់​សម្រាក​ពីការងារ​មួយ​ថ្ងៃសម្រាប់​មន្ត្រីរាជការ ​ហើយចូលរួម​ប្រារព្ធ​ទិវា​ចងចាំ​ជាផ្លូវការ ​មុនពេល​រុះរើ​និង​លុបចេញ។

ក្រុម​ជន​រងគ្រោះ​នៃ​របប​ខ្មែរក្រហម​ក្នុង​និង​ក្រៅ​ប្រទេស​ខ្លះ​ ចង់​ឲ្យ​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​ទទួល​ស្គាល់​ជា​ផ្លូវការ​ចំពោះ​ទិវា​នៃ​ការ​ចងចាំ​អំពី​របប​ខ្មែរក្រហម​ ដែល​បាន​កាប់​សម្លាប់​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ជាង ​១លាន ​៧​សែន​នាក់ ​ក្នុង​ទសវត្សរ៍​១៩៧០។ ​

ការ​ទទូច​ដូច្នេះ​ធ្វើ​ឡើង ​ដោយសារ​តែ​ទិវា​នេះ​ដែល​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ «សំណង​សមូហភាព» ​ពី​សាលាក្តី​ខ្មែរក្រហម​ ដើម្បី​រំឭក​និង​ចងចាំ​ដល់​ជន​រងគ្រោះ​នៃ​របប​ខ្មែរក្រហម​នេះ ​ត្រូវ​អាជ្ញាធរ​លុបចេញ​ពី​ប្រក្រតិទិន​នៃ​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​ជា​សាធារណ:​ នៅ​ឆ្នាំ​២០២០​នេះ។​

លោក​ សុំ រិទ្ធី​ ជន​រួច​ជីវិត​ពី​សម័យ​ខ្មែរក្រហម​ម្នាក់​ និង​ជា​អតីត​ដើម​បណ្តឹង​រដ្ឋប្បវេណី​ក្នុង​តុលាការ​ខ្មែរ​ក្រហម​ ដែល​ចូលរួម​ដោយ​អង្គការសហប្រជាជាតិ។ ​ប្រវត្តិ​របស់​លោក​ទើប​ត្រូវ​បោះពុម្ព​ជា​សៀវភៅ​ឈ្មោះ ​សុំ រិទ្ធី​ (ការ​រួចជីវិត​ពី​អំពើ​ប្រល័យ​ពូជ​សាសន៍​នៅ​លើ​ទឹកដី​អង្គរ) ​ឬ​ Sum Rithy: Surviving ​The ​Genocide​ in the​ Land of ​Angkor។​

លោក​និង​ជន​រងគ្រោះ​ដទៃ​ទៀត​ធ្លាប់​បាន​តស៊ូ​មតិ​ទាមទារ​យុត្តិធម៌​ ហើយ​បាន​ចូល​រួម​ប្រជុំ​តាំងពី​ដំបូង​ដើម្បី​ពិភាក្សា​អំពី​ទិវា​រំឭក​នៃ​ការ​ចងចាំ​នេះ។​ លោក ​រិទ្ធី​ ចង់​ឃើញ​ទិវា​នេះ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ជា​ផ្លូវការ​មាន​ការ​ចូលរួម​ និង​ការ​ទទួល​ស្គាល់​ពី​រដ្ឋាភិបាល។​

«បើ​ទទួល​ស្គាល់​ពី​រដ្ឋាភិបាល​ទៅ​រឿង​ហ្នឹង​ វាល្អ​ ព្រោះ​កន្លង​មក​ រឿង​ខ្មែរក្រហម​ហ្នឹង​ វា​ជា​រឿង​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​របស់​ជាតិ​ ហើយ​មិនមែន​រឿង​របស់​នរណា​មួយ​ទេ»។​

លោក​ សុំ រិទ្ធី​ បាន​អះអាង​ថា ​ដំបូង​ឡើយ​មាន​ជន​រងគ្រោះ​បាន​ស្នើ​សុំ​ឲ្យ​អង្គភាព​ជន​រង​គ្រោះ​នៃ​សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម ​យក​ថ្ងៃទី​១៧​ ខែ​មេសា ​ជាទិវា​នៃ​ការ​ចងចាំ​ជា​ផ្លូវការ​ តែ​មិន​មាន​ការ​យល់ព្រម​ហើយ​ក្រុម​ជន​រងគ្រោះ​ក៏​យល់​ព្រម​ទៅ​តាម​ការ​កំណត់​របស់​សាលាក្តី​ និង​រដ្ឋាភិបាល ​ដែល​យក​ថ្ងៃ​ទី​២០​ ខែ​ឧសភា ​ជា​ទិវា​នៃ​ការ​ចងចាំ​ ហើយ​ជា​ថ្ងៃ​ដែល​គណបក្ស​គ្រប់គ្រង​ប្រទេស​ប្រារព្ធ​ទិវា​ចង​កំហឹង​របប​ប្រល័យ​ពូជសាសន៍​ខ្មែរក្រហម​ជារៀង​រាល់ឆ្នាំ​នោះ។​

លោក​ សុំ រិទ្ធី​ បាន​ប្រាប់​ពី​គំនិត​របស់​ជន​រងគ្រោះ​ ដែល​បាន​លើក​ឡើង​ថា ​ថ្ងៃទី​១៧ ​មេសា ​ឆ្នាំ​១៩៧៥​ គឺ​ជា​ថ្ងៃ​ដែល​ក្រុម​ខ្មែរក្រហម​បាន​ចូលមក​កាន់​កាប់​អំណាច​ ហើយ​បាន​ចាប់​ផ្តើម​នយោបាយ​ជម្លៀស​ពលរដ្ឋ​កាប់​សម្លាប់​ពលរដ្ឋ​ និង​ធ្វើ​ទារុណ​កម្ម​លើ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ ​បង្ក​វិនាស​កម្ម​យ៉ាង​សាហាវ​ព្រៃផ្សៃ​នៅ​សម័យ​នោះ។​

«និយាយ​ទៅ​ ខាង​រដ្ឋាភិបាល​លោក​តម្រូវ​ឲ្យ​យក​ថ្ងៃ​២០​ ឧសភា​ហ្នឹង​ វិញ​ដល់​អ៊ីចឹង​ទៅ​សាលាក្តី​ហ្នឹង​អង្គភាព​គាំពារ​ជន​រងគ្រោះ​ ក៏​សម្រេច​ថា​យក​ថ្ងៃ​២០​ ឧសភា​ដែរ.​..​ដល់​យក​ថ្ងៃ​២០​ ឧសភា​ទៅ​ ក៏​ពួក​ខ្ញុំ​តាម​សំណើ​របស់​ប្រធាន​អង្គភាព​ជន​រងគ្រោះ ​និង​សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម​ហ្នឹង។​ ខ្ញុំ​ក៏​យល់​ស្រប​តាម​ហ្នឹង»។

លោកស្រី​ បៃ សុផានី​ (Sophany Bay) ​ជន​រងគ្រោះ​ដើម​និង​ជា​បណ្តឹង​រដ្ឋប្បវេណី​នៃ​សំណុំ​រឿង​០០២​ វគ្គ​១​ ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​សានហូហ្សេ​ រដ្ឋកាលីហ្វ័ញ៉ា​ បាន​ថ្លែង​ថា​ លោកស្រី​ចង់​បាន​ថ្ងៃ​១៧​ មេសា​ ជា​ថ្ងៃ​ប្រារព្ធ​ទិវា​នៃ​ការ​ចងចាំ​ តែ​បើ​រដ្ឋាភិបាល​យក​ថ្ងៃ​២០​ ឧសភា​ ក៏​លោកស្រី​មិន​ថា​អ្វី​ដែរ​ តែ​មិន​គួរ​លុប​ចេញ​ពី​ថ្ងៃ​បុណ្យ​ជាតិ​ទេ។​

«សំខាន់​ត្រង់​កន្លែង​អ៊ីចេះ​ គឺ​យើង​មិន​ភ្លេច​រឿង​ថ្ងៃ​សោក​នាដកម្ម​ហ្នឹង​ ព្រោះ​អី​យើង​ចង់​រំឭក​ការ​ឈឺ​ចាប់​ ហើយ​និង​អំពើ​ឃោរ​ឃៅ​របស់​របប​ខ្មែរក្រហម​ហ្នឹង​ ហើយ​យើង​ចង់​ដាស់​សតិ​ខ្មែរ​ទាំងអស់​ហ្នឹង​ដើម្បី​ឲ្យ​នឹក​ឃើញ​រឿង​ហ្នឹង​ឡើង​និង​ចង់​ប្រាប់​ថា​ កុំ​ឲ្យ​មាន​រឿង​ហ្នឹង​វិល​ត្រឡប់​មក​វិញ​ម្តង​ទៀត»។​

លោកស្រី​ថ្លែង​ដូច្នេះ​ ដោយ​យោង​ថា​ថ្ងៃ១៧​ មេសា ​គឺ​ជា​ថ្ងៃ​ចាប់​ផ្តើម​នៃ​អំពើ​វិនាសកម្ម​កាប់​សម្លាប់​ព្រាត់ប្រាស​ដ៏​សែន​វេទនា​ និង​ការ​បាត់បង់​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​លោកស្រី​ និង​ពលរដ្ឋ​ទូទាំង​ប្រទេស។​

លោក​ ប្រៃអិន ប៊េន ​(Bryant Ben)​ ជាជន​រងគ្រោះ​មួយរូប​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​ឡងប៊ិច​ រដ្ឋ​កាលីហ្វ័ញ៉ា​ បាន​ថ្លែង​ថា​ ​ទិវា​រំឭក​នៃ​ការ​ចងចាំ​ជា​ការ​ល្ អ​បើ​សិន​ជា​រដ្ឋាភិបាល​ទោះ​ក្នុង​សម័យ​ណា​ក៏​ដោយ​ទទួល​ស្គាល់​និង​ផ្តល់​តម្លៃ។​

«ខ្ញុំ​យល់​ថា​ រដ្ឋាភិបាល​ទទួល​ស្គាល់ ​ឬ​ក៏​អ្នក​ដឹកនាំ​ទទួល​ស្គាល់​ជា​ការ​សំខាន់​ណាស់ ​ពីព្រោះ​ខ្ញុំ​អត់​ទទួល​ស្គាល់​ថា​រឿង​នេះ​ ជា​រឿង​ឯកជន​ទេ»។​

លោក ​ប្រៃអិន ប៊េន​ បាន​ថ្លែង​បន្ថែម​ថា​ លោក​មិន​ធ្វើ​អត្ថាធិប្បាយ​អ្វី​ទេ ​ការ​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​ប្រារព្ធ​ពិធី​រំឭក​ការ​ចង​ចាំ​ចំ​ថ្ងៃ​ផ្សេងពី​ថ្ងៃ​១៧​ មេសា ឬ​យល់​ថា​រឿង​នោះ​ជា​ទិវា​ចង​កំហឹង តែ​សម្រាប់​លោក​ថ្ងៃ​១៧ ​មេសា ​ដែល​ជា​ថ្ងៃ​ខ្មែរក្រហម​ចាប់​ផ្តើម​កាន់​អំណាច​ និង​ចាប់​ផ្តើម​កាប់​សម្លាប់​ខ្មែរ​នោះ គឺ​ជា​ថ្ងៃ​ដែល​លោក​តែងតែ​ប្រារព្ធ​ពិធី​នៃ​ការ​ចងចាំ​ នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​ឡងប៊ិច​ លើក​លែង​តែ​ឆ្នាំ​នេះដោយសារ​តែ​វីរុស​កូរ៉ូណា។​

«គឺ​រឿង​ពីរ​ខុស​គ្នា​ស្រឡះ។ ​ខ្ញុំ​នាំ​គ្នា​រំឭក​ថ្ងៃ​១៧​ មេសា ​គឺ​ជាថ្ងៃ​ដែល​រំឭក​ដល់​អ្នក​ដែល​បាន​ស្លាប់។​ចំពោះ​ខ្ញុំ​ ​ខ្ញុំ​យល់​ថា ​គាត់​ស្លាប់​ ដោយសារ​ការ​អត់​ឃ្លាន ​ដោយសារ​ជំងឺ ដោយសារ​ការ​សម្លាប់​ដោយ​អយុត្តិធម៌​ មិន​រក​ហេតុផល​ឲ្យ។​ គ្រាន់​តែ​ឮ​ពាក្យ​ចោទ​ប្រកាន់​ថា​អ៊ីចេះ​ អ៊ីចុះ​យក​គាត់​ទៅ​សម្លាប់។​ ក្នុង​ហ្នឹង​មាន​ឪពុក​ខ្ញុំ​ មាន​បង​ប្អូនខ្ញុំ​ មាន​ខ្មែរ​មួយ​ចំនួន​រាប់លាន​នាក់។ ខ្ញុំយល់​ថា​ គឺ​ជា​ការ​រំឭក​នូវ​ការ​ស្លាប់​របស់​គាត់»។​

ផ្ទាំងរូបភាពលោក​ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​ ​ Patrick Murphy គោរពវិញ្ញាណក្ខណ្ធជនរងគ្រោះសម័យខ្មែរក្រហម​ នៅវត្ត ស្ងួនពេជ្រ កាលពីថ្ងៃទី២០ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២០។ (រូបថតដោយមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា)

លោកស្រី​ ខាទ្រីណា ណាថាលី​ (Kartrina Natale)​ ដែល​ជា​អ្នក​ច្បាប់​អាមេរិកាំង​ និង​ជា​មន្ត្រី​ធ្លាប់​ធ្វើការ​ជាមួយ​ជន​រងគ្រោះ​នៃ​សាលាក្តី​ខ្មែរក្រហម​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា ​ចាប់ពី​ឆ្នាំ​២០១០​ ដល់​ឆ្នាំ​២០១៥​ បាន​ថ្លែង​ទទួល​ស្គាល់​ពី​ការ​ប្រទាញ​ប្រទង់​គ្នានៃ​ថ្ងៃ​រំឭក​ការ​ចងចាំ​ ដែល​ត្រូវ​គេ​ប្រើ​ប្រាស់​យក​ចំណេញ​នយោបាយ​កាលពី​អតីតកាល​ផង​ដែរ។​

ពលរដ្ឋ​ខ្លះចង់​បាន​ថ្ងៃ​ទី​២០​ ឧសភា​ ជាថ្ងៃ​ដែល​របប​សហករណ៍​បាន​ចាប់​ផ្តើម​កើត​ឡើង​នោះ ជា​ទិវា​រំឭក​នៃ​ការ​ចងចាំ​ ខណ:​ដែល​ពលរដ្ឋ​ខ្លះ​ទៀត​ចង់​បាន​ថ្ងៃ​១៧​ មេសា​ ជា​ទិវា​រំឭក​នៃ​ការ​ចងចាំ ព្រោះ​ជាថ្ងៃ​ដែល​ក្រុម​ខ្មែរក្រហម​បាន​ឡើង​កាន់​អំណាច​ និង​ចាប់​ផ្តើម​អនុវត្ត​ផែនការ​ជម្លៀស​ និង​អំពើ​ឃោរឃៅ។​

លោកស្រី​បាន​បញ្ជាក់​ថា៖​ «ទោះជា​ថ្ងៃ​ណា​ក៏​ដោយ ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​គិត​គឺ​ជា​រឿង​សមរម្យ​ ដែល​ខ្ញុំ​អាច​និយាយ​បាន ​គឺ​ថា​ពលរដ្ឋ​ទាំងអស់។​ ចាត់ទុក​ខ្លួន​ឯង​ថា​ជា​ជន​រងគ្រោះ ​ជា​អ្នក​រួច​ជីវិត​ពី​របប​ខ្មែរក្រហម។​ ពួកគេ​បាន​បង្ហាញ​អារម្មណ៍​យ៉ាង​ខ្លាំង​ថា​ ព្រឹត្តិ​ការណ៍​ថ្ងៃទី​១៧​ មេសា ​ឆ្នាំ​១៩៧៥ ​ដល់​ថ្ងៃ​៧​ ខែ​មករា ​ឆ្នាំ​១៩៧៩ ​គួរ​ត្រូវ​គេចង​ចាំ​ និង​រំឭក​ប្រកប​ដោយ​អត្ថន័យ ​និង​ស្មោះត្រង់​ ហើយនិងយុត្តិធម៌​ក្នុង​លំដាប់​ថ្នាក់ជាតិ​ ដែល​ការ​ធ្វើ​ដូច្នេះ​ភាព​ថ្លៃថ្នូរ ​និង​មនុស្ស​ធម៌​នៃ​ជន​រងគ្រោះ​ ត្រូវ​បាន​គេស្តារ​ឡើង​វិញ​ និង​ត្រូវ​គោរព​ ហើយ​អំពើ​ឃោរឃៅ​មិន​អាច​កើត​ឡើង​ជាថ្មី​ នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា»។

ជន​រងគ្រោះ​រំពឹង​ផ្សេងៗ​គ្នា ​ឬ​បង្ហាញ​ពី​ការ​សោក​ស្តាយ ​ដែល​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​មួយ​នេះ ​ត្រូវ​បាន​បំបាត់​ចោល​ទៅ​វិញ។

ទិវា​នេះ​ដែល​ជា​ផ្នែកមួយ​នៃ​សំណង​សមូហភាព​ កើត​ចេញ​ពី​ការ​តស៊ូ​មតិ​របស់​ក្រុម​ជន​រងគ្រោះ​នៅ​តុលាការ​នោះ​ ទំនង​ជាមិន​អាច​តវ៉ា​បាន​ទេ​ ព្រោះ​តុលាការ​ខ្មែរក្រហម​នេះ​ជិត​ដល់​ថ្ងៃ​បញ្ចប់​ប្រតិបត្តិការ​របស់​ខ្លួន​ ក្នុង​ការ​ស្វែង​រក​យុត្តិធម៌​ដល់​ជន​រងគ្រោះ​ក្នុង​របប​ខ្មែរក្រហម​ នៅ​ចន្លោះ​ឆ្នាំ​១៩៧៥​ ដល់​ឆ្នាំ​១៩៧៩។​

ទោះជា​គ្មានការ​ប្រារព្ធទិវា​នេះជាលក្ខណៈថ្នាក់​ជាតិ​ដោយសារ​រដ្ឋាភិបាល​បាន​លុបចេញ​ពីថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​ជាសាធារណៈ និង​ដោយសារ​ជម្ងឺកូវីដ​១៩ក្តី​ គេបាន​រាយការណ៍​មកថា​ លោក ​Patrick Murphy ​ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ប្រចាំ​ប្រទេស​កម្ពុជា ​បានធ្វើ​ដំណើរ​ទៅកាន់​វត្ត​ស្ងួនពេជ្រ ចំថ្ងៃ​រំឭក​នៃការ​ចងចាំ​ដល់​ជន​រងគ្រោះ ​កាលពី​ថ្ងៃទី​២០​ ខែឧសភា។​

នៅទី​កន្លែង​គោរព​វិញ្ញាណក្ខន្ធនោះ លោក​ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​បាន​ជួប​សំណេះ​សំណាល​ជាមួយ​ក្រុមគ្រួសារ​ជនរងគ្រោះ​និង​ពលរដ្ឋ និង​ព្រះសង្ឃ​ដោយឥត​គ្រោងទុក។​ នេះបើ​យោង​តាម​លោក​ ឆាំង យុ​ប្រធាន​មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារ​កម្ពុជា​ ដែល​បាន​ចុះទៅ​កាន់​វត្តស្ងួនពេជ្រ​ នៅថ្ងៃ​ដែលលោក​ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​មាន​វត្តមាន។

«ក្រោយ​កម្មវិធីទៅ​លោក​ឯកអគ្គរដ្ឋទូត ​ក៏បាន​ដើរមើល​រណ្តៅ​សាកសព​ដែលនៅ​សេសសល់ កន្លែង​ទីតាំង​សម្លាប់មនុស្ស​អតិធាតុ​ និងឆ្អឹង​ដែលបាន​យក​មក​ថែរក្សា​ទុក»។

លោក​ ឆាំង យុ​ ដែល​បានចុះទៅ​កាន់វត្ត​ស្ងួនពេជ្រ​នៅថ្ងៃដែលលោក​ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​មានវត្តមាន​បានអះអាង​ថា មជ្ឈមណ្ឌល​ឯកសារ​កម្ពុជា​របស់​លោកបាន ស្រាវជ្រាវ​ទីតាំងនេះ​ តាំងពីឆ្នាំ​ ១៩៩៩​មក ​ហើយ​បាន​រកឃើញ​ពីការ​សម្លាប់​នៅទីនេះ​យ៉ាងច្រើន ដែលមានជនរងគ្រោះ​ចម្រុះជាតិ​សាសន៍​ចំនួនយ៉ាង​តិច ​៨០០នាក់ ​ត្រូវ​សម្លាប់។

លោកថា ​ក្រៅពី​បាន​កសាង​ស្តូបមួយ​សម្រាប់​រំឭក​ទិវា​នៃការ​ចងចាំ​ លោកបាន​លើកផ្ទាំង​ពិព័រណ៍អចិន្ត្រៃយ៍​ចំនួន ៦​ផ្ទាំង ​បានថវិកា​ពីពលរដ្ឋ​ក្នុងភូមិ​ ដើម្បីជា​ការ​ផ្សព្វផ្សាយ​នឹងរំឭក​ពីការ​ចងចាំ​ដល់ជន​រងគ្រោះ។​

ផ្ទាំងពិព័រណ៍​ដែលត្រូវ​បានរៀបចំ​រួចរាល់​នៅថ្ងៃ​ទី៣​ ខែកក្កដា ​ឆ្នាំ​២០២០​ ទាំង​នោះ ​មាន​ប្រវត្តិវត្ត​មាន​បទឧក្រិដ្ឋ​ដែលបាន​កើតឡើង​មានកន្លែង​កាប់សម្លាប់ ​ដែល​បន្សល់​ទុកគំនរ​សាកសព​ មាន​រូបភាព​អតីត​មេដឹកនាំ​ខ្មែរក្រហម​កំពូល​ មានស្តូប​ មានវត្តមាន​របស់​ពលរដ្ឋ និង​វត្តមាន​របស់​លោក​ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​អាមេរិក ​ក្នុងវត្ត​ ដើម្បី​ពិនិត្យ​កន្លែង​កាប់សម្លាប់​សម័យខ្មែរក្រហម​នេះ​ផងដែរ។

ព្រះគ្រូចៅ​អធិការវត្ត​គឺព្រះតជគុណ​ ចាន់ សុខគា ​ដែលបាន​បញ្ជាក់ពី​វត្តមាន​ឥតមាន​ការគ្រោងទុក​របស់​លោក​ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​អាមេរិក​ ហើយមាន​ថេរដីកាថា​ ការតម្លើង​ផ្ទាំង​ពិព័រណ៍ ​គឺជារឿងសំខាន់​សម្រាប់​អប់រំ​ក្មេងជំនាន់​ក្រោយ និង​ការរំឭកចង​ចាំ​ដល់​ជនរងគ្រោះ។

ផ្ទាំងរូបភាពប្រវត្តិ វត្តស្ងួន​ពេជ្រ សម័យខ្មែរក្រហម ដែលស្ថិត​នៅជាយក្រុងភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី៣ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២០។ (រូបថតដោយមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា)

វត្ត​ស្ងួនពេជ្រ​ដែល​គេអះអាង​ថា មាន​ចំណាស់ ​៣០០ឆ្នាំ​ ជាអតីត​គុកសម័យ​ខ្មែក្រហម​ ហើយ​ស្ថិត​នៅ​ចម្ងាយ​ប្រមាណ ​៤ ឬ ៥​គីឡូម៉ែត្រ​ ពី​សាលាក្តី​កាត់ទោស​ខ្មែរក្រហម។​ វត្តនេះ​ត្រូវលោក​ យុ ឆាំង​បញ្ជាក់​ថា ជា​កន្លែង​ដែលមាន​ការកាប់​សម្លាប់​ច្រើនជាង​គេមួយ​ក្នុងតំបន់ ​ដែល​ពលរដ្ឋ​មានការរំឭក​ដល់​ជនរងគ្រោះ​ជារៀងរាល់​ឆ្នាំ​ ជាមួយ​នឹងការ​ធ្វើបុណ្យ​តាមប្រពៃណី​ពុទ្ធសាសនា​ ដែលលោក​និយាយ​យោង​មួយផ្នែក​ទៅលើការ​ព្យាបាល ​និងការ​ផ្សះផ្សា​ផ្លូវចិត្ត។

លោក ឆាំង យុ បាន​យល់​ស្រប​ជាមួយ​ក្រុម​ជនរង​គ្រោះ​ដែរ ដែលថា​ទិវា​នៃការ​រំឭក​អំពីការ​ចងចាំ​ដល់ជន​រងគ្រោះ​សម័យ​ខ្មែរក្រហម​ ទទួល​ស្គាល់​កម្រិតលំដាប់​ថ្នាក់ជាតិ​ និងទទួល​ខុសត្រូវ​ពីរដ្ឋាភិបាល​ ដើម្បី​បង្ហាញ​សុឆន្ទៈ​ល្អ​សម្រាប់​ពលរដ្ឋ​រងគ្រោះ ដែលបាន​ឈឺចាប់​រាប់លាន​នាក់ក្នុង​សម័យ​ខ្មែរក្រហម។​

«ខ្ញុំគិតថា​ រឿងនេះ​ជារឿង​សំខាន់ ​វាគួរតែ​ជាការ​ចងចាំ​របស់​ប្រទេសជាតិ​មួយ​ ដែល​យើង​ទាំង​អស់គ្នាឆ្លង​កាត់​ជាមួយគ្នា​បាត់បង់​ដូចគ្នា​ ហើយការ​រំឭក​ជាប្រចាំឆ្នាំ​ ការរំឭក​ជាសាធារណៈ ​លក្ខណ:​ជាបុណ្យ​ជាតិហ្នឹង ​ខ្ញុំគិតថា ​វាជួយ​មិនត្រឹម​តែផ្តល់​ឱកាស​ឲ្យយើង​គ្រប់គ្នា​ហ្នឹង​ មិនត្រូវ​បំភ្លេចក៏ដូចជា​រំឭក​ឡើងវិញ​នូវមេរៀន​ដល់ក្មេងៗ​រាប់លាន​នាក់​ ដែល​កើតក្រោយ​ ហើយបើ​យើង​សូម្បី​តែមួយ​ថ្ងៃមិន​អាច​ផ្តល់​ជូនដល់​ជនរងគ្រោះ​រាប់លាន​នាក់បាន ​ខ្ញុំគិតថា ​វាហាក់​ដូចជា​មិនសូវ​សមហេតុផល»។

លោក​ នេត្រ ភក្ត្រា ​អ្នកនាំ​ពាក្យ​សាលាក្តី​ខ្មែរក្រហម ​បាន​ថ្លែង​ថា​កន្លង​មក​ ថ្ងៃ​ទី​២០​ ឧសភា​នេះ​ ត្រូវ​បាន​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​ដាក់​ឲ្យ​ទៅ​ជា​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក ​កាល​ពីមុន។

លោក​ថា មុន​ការ​កែ​ទម្រង់​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​ទិវា​នៃ​ការ​ចងចាំ​នេះ​ គឺ​ជា​ការ​ស្នើ​សុំ​ដោយ​ជន​រងគ្រោះ​ក្នុង​សំណុំ​រឿង​០០២​ វគ្គ១​ គឺ​សំណុំ​រឿង​កាត់​ទោស​ នួន ជា ​កាល​នៅ​រស់​ និង​លោក​ ខៀវ សំផន ​ដែល​ជា​អតីត​មេដឹកនាំ​កំពូល​ពីរ​រូប ​ជាបង​ធំទី២ និង​ជា​ប្រមុខ​រដ្ឋ​របប​ខ្មែរក្រហម។​

«ប៉ុន្តែ​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០២០​នេះ ​គឺ​មិន​មាន​ជាថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​ជាសាធារណៈ​ទៀត​ទេ ​ដោយ​សារ​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​បាន​ធ្វើ​កំណែ​ទម្រង់​ទៅ​លើ​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​ជា​សាធារណៈ»។​

លោក ​ភក្ត្រា​ បាន​អះអាង​ថា ​ប្រជាជន​កម្ពុជា​នៅតែ​ប្រារព្ធ​ទិវា​នៃ​ការ​ចងចាំ ​២០ ​ឧសភា​ ដដែល​ ដើម្បី​រំឭក​ការចង​ចាំ ​និង​គោរព​វិញ្ញាណ​ក្ខន្ធ​ជន​រងគ្រោះ ​ដែល​ស្លាប់​បាត់បង់​ជីវិត ​ដើម្បី​ស្តារ​ឡើង​វិញ​នូវ​សេចក្តី​ថ្លៃថ្នូរ​ជា​មនុស្ស​ជាតិ​នៃ​ជន​រងគ្រោះ​ ដើម្បី​រំឭក​ឡើង​វិញ​អំពី​រឿង​រ៉ាវ​ឈឺ​ចាប់​ខ្លោច​ផ្សា​របស់​ជន​រងគ្រោះ​ ក៏ដូច​ជា​ការ​ចងចាំ​នូវ​រឿង​រ៉ាវ​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​នៅ​ក្នុង​របប​ខ្មែរក្រហម។​

នៅ​ឆ្នាំ​២០២០​នេះ​ ការ​ប្រារព្ធ​ការចង​ចាំ​នេះ​ត្រូវ​អាក់ខាន​ ដោយសារ​បញ្ហា​វិបត្តិ​វីរុស​កូរ៉ូណា។​

ក្រុម​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ជន​រងគ្រោះ​មន្ត្រី ​និង​ក្រុម​អ្នក​គាំទ្រ​គណបក្ស​កាន់​អំណាច​បាន​ប្រារព្ធ​ពិធី​ថ្ងៃ​២០​ ឧសភា​នេះ ​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ ​និង​មាន​ការ​ឈប់​សម្រាក​ពី​ការ​ងារ​មួយ​ថ្ងៃ​សម្រាប់​មន្ត្រី​រាជការ និង​មាន​ការ​ប្រារព្ធ​ទិវា​ចង​ចាំ​នេះ​ ជា​ផ្លូវការ​មុន​ពេល​លុប​ចេញ។​

កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១១​ ខែ​មិថុនា ​ឆ្នាំ​២០១៣ ប្រទេស​កម្ពុជា​បាន​សម្រេច​តាម​សំណើ​របស់​សហ​មេធាវី​នាំ​មុខ​នៃ​ដើម​បណ្តឹង​រដ្ឋប្បវេណី​ក្នុង​សំណុំ​រឿង​០០២ ​ដែល​បាន​ស្នើ​សុំ​ការ​សម្រេច​ពី​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការ​រៀបចំ​គម្រោង​សំណង​ សម្រាប់​ដើម​បណ្តឹង​រដ្ឋប្បវេណី ​និង​ជន​រងគ្រោះ​ចំពោះ​មុខ​អង្គ​ជំនុំ​ជម្រះ​វិសាមញ្ញ​ក្នុង​តុលាការ​កម្ពុជា​ក្នុង​សំណុំ​រឿង​០០២។​ នេះ​បើ​យោង​តាម​លិខិត​របស់​គណៈ​រដ្ឋមន្ត្រី​ ដែល​បាន​បញ្ជូន​ត្រឡប់​ទៅ​សហ​មេធាវី​នាំមុខ​ ដែល​បាន​ធ្វើ​សំណើ​ហើយ​យោង​ទៅ​លើ​ចំណារ​ពី​លោក​នាយករដ្ឋ​មន្ត្រី​ ហ៊ុន សែន​ ផង​ដែរ។​

លិខិត​ដដែល​នោះ​បាន​បញ្ជាក់​ថា៖ «រាជ​រដ្ឋាភិបាល​បាន​ឯកភាព​កំណត់​យក​ថ្ងៃ​ទី​២០ ​ឧសភា​ ជាទិវា​នៃ​ការ​ចងចាំ​នៅ​ក្នុង​ប្រតិទិន​ឈប់​សម្រាក​ប្រចាំ​ឆ្នាំ​ ជំនួស​ទិវា​ចង​កំហឹង ​ឬ​រំឭក​វិញ្ញាណ​ក្ខន្ធ​ដែល​បាន​និង​កំពុង​ប្រើប្រាស់​ចាប់​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៨៤​ រហូត​មក​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ»។​

លិខិត​ដដែល​ក៏​បាន​បញ្ជាក់​បន្ថែម​តាម​ខ្លឹមសារ​ដើម​ថា៖​ «ឯកភាព​ឲ្យ​មាន​ការ​ចងក្រង​ឯកសារ​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​នៃ​របប​កម្ពុជា​ប្រជា​ធិបតេយ្យ​ និង​ដាក់​បញ្ចូល​ជា​ផ្នែក​មួយ​ក្នុង​កម្មវិធី​សិក្សា​ចាប់ពី​ថ្នាក់​ចំណេះ​ដឹង​ទូទៅ​ ពី​ថ្នាក់​ទី​៧​ ដល់​ថ្នាក់​ទី​១២ ​និង​នៅ​ថ្នាក់​មូលដ្ឋាន​នៃ​កម្មវិធី​សិក្សា​ថ្នាក់​ឧត្តម​សិក្សា»។​

ប្រទេស​កម្ពុជា​មាន​ថ្ងៃ​បុណ្យ​ឈប់​សម្រាក​យ៉ាង​តិច​ ១៨​ថ្ងៃ​ ក្នុង​១​ឆ្នាំ​ ហើយ​នៅ​ក្នុង​ខែ​ឧសភា មាន​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​ដល់​ទៅ ​៤​ថ្ងៃ​ផ្សេង​គ្នា​ ដូច​ជា​ទិវា​ពលកម្ម​អន្តរជាតិ​ បុណ្យ​វិសាខ​បូជា​ពិធី​បុណ្យ​ច្រត់​ព្រះនង្គ័ល​ និង​ពិធី​បុណ្យ​ចម្រើន​ព្រះជន្ម​ព្រះ​មហា​ក្សត្រ៕

[[កំណត់និពន្ធ៖ អត្ថបទនេះត្រូវបានកែសម្រួលខ្លឹមសារ និងអក្ខរាវិរុទ្ធ។]]