ឆ្លងកាត់កុមារភាពពីគ្រួសារដ៏ទុគ៌តមួយក្នុងខេត្តបាត់ដំបង លោកវ៉ាន់ ណាត បានកសាងកេរ្ដិ៍ឈ្មោះល្បីល្បាញ និងរួចផុតពីការកាប់សម្លាប់យ៉ាងព្រៃផ្សៃក្នុងរបបខ្មែរក្រហមដោយសារតែចុងជក់ផាត់ពណ៌លើផ្ទាំងក្រណាត់។ ក៏ប៉ុន្ដែ នៅថ្ងៃនេះគាត់មិនអាចបន្តស្នាដៃវិចិត្រកម្ម និងរួមវិភាគទានដល់ការកាត់ទោសពួកអតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមតទៅទៀតបានទេ។ គាត់បានលាចាកលោកនេះទៅក្នុងជន្មាយុអាយុ៦៦។ មរណភាពវ័យក្មេងបានធ្វើឲ្យលោកខកខានស្ដាប់សាលដីកាចុងក្រោយពីតុលាការកំពូលរបស់សាលាក្ដីខ្មែរក្រហមនៅក្នុងសំណុំរឿងកាំង ហ្គេកអ៊ាវ ហៅឌុច។
លោក វ៉ាន់ ណាត គឺជាសក្សីដ៏មានសារៈសំខាន់មួយរូបក្នុងសំណុំរឿង០០១ដែលបានជួយឲ្យមានការផ្ដន្ទាទោសអតីតជនដៃដល់របស់ខ្លួនគឺឌុចឲ្យជាប់ពន្ធនាគារចំនួន៣៥ឆ្នាំកាលពីខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១០។ ក៏ប៉ុន្ដែការសម្រេចទោសដោយអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងរបស់សាលាក្ដីខ្មែរក្រហមនៅពេលនោះបានកាត់បន្ថយនៅត្រឹមទោសជាប់ពន្ធនាគារចំនួន១៩ ឆ្នាំវិញដោយហេតុថាឌុច បានសហការជាមួយសាលាក្ដីខ្មែរក្រហម ហើយរូបគាត់ត្រូវបានដាក់ពន្ធនាគារដោយខុសច្បាប់ដោយរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។
ការបន្ធូរបន្ថយទោសអស់ចំនួន១៦ ឆ្នាំនេះធ្វើឲ្យអតីតអ្នកទោសគុកទួលស្លែងផ្សេងទៀតមិនសប្បាយចិត្ត ហើយសហព្រះរាជអាជ្ញាទាំងពីរក៏បានប្ដឹងជំទាស់ហើយទាមទារឲ្យមានការផ្ដន្ទាទោសច្រើនជាងនេះ។ ក៏ប៉ុន្ដែ លោក វ៉ាន់ ណាត ដែលតែងតែបង្ហាញនូវភាពហេវហត់ អស់កម្លាំងនៅចំពោះមុខក្រុមអ្នកយកព័ត៌មានហាក់មានអារម្មណ៍សង្រួមចិត្ត ហើយទទួលយកការផ្ដន្ទាទោសនោះ បន្ទាប់ពីគាត់ប្រកាសជាហូរហែថា គាត់រង់ចាំយុត្តិធម៌អស់រយៈពេល៣០ឆ្នាំមកហើយ។ លោក វ៉ាន់ ណាត ធ្លាប់មានប្រសាសន៍ក្នុងបទសម្ភាសជាមួយនឹងវីអូអេខ្មែរយ៉ាងដូច្នេះថា៖
«គាត់អាយុ ៦៨– ៦៩ ឆ្នាំហើយៗថែម១៩ឆ្នាំទៀត ខ្ញុំមិនដឹងថា គាត់ទទួលបានឬយ៉ាងណា។ ខ្ញុំថា ខ្ញុំសុខចិត្តយកប៉ុណ្ណឹង ខ្ញុំសប្បាយចិត្ត ហើយខ្ញុំធូរអារម្មណ៍»។
លោក វ៉ាន់ ណាត ធំដឹងក្ដីក្នុងខេត្តបាត់ដំបង។ ក្នុងគ្រួសារដែលជួបការបែកបាក់ឪពុកម្ដាយ លោកវ៉ាន់ ណាត បានចាប់ចិត្ដនឹងវិជ្ជាគូរគំនូរនៅពេលដែលគាត់អាយុបានជាងដប់ឆ្នាំ។ គាត់បានរៀនវិជ្ជានេះនៅក្នុងសាលាឯកជនមួយក្នុងខេត្តនេះ។ ទីបំផុត វិជ្ជាដែលលោកចូលចិត្តបំផុតនេះហើយដែលបានជួយសង្គ្រោះជីវិតរបស់លោកពីក្រញ៉ាំពេជឃាតក្នុងគុកទួលស្លែង។
លោកវ៉ាន់ ណាត ដែលមានកូនចំនួនបីនាក់ គឺស្រីពីរប្រុសមួយ ត្រូវបានពួកខ្មែរក្រហមចាប់ខ្លួននៅថ្ងៃទី៣០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៧៧នៅក្នុងខេត្តបាត់ដំបងក្រោមការចោទថាជាខ្មាំងរបស់អង្គការ។ លោកត្រូវបានឃុំខ្លួនក្នុងវត្តមួយឈ្មោះថា វត្តកណ្ដាលមុននឹងត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់គុកទួលស្លែង មួយសប្ដាហ៍ក្រោយមក។ គុកទួលស្លែងមានអ្នកទោសចំនួនជាង១២.០០០នាក់ ត្រូវបានធ្វើទារុណកម្ម និងសម្លាប់ចោលដោយគ្មានការជំនុំជម្រះទោស។ ឌុច បានឡើងធ្វើប្រធានគុកដ៏ទារុណកម្មនេះក្នុងឆ្នាំ១៩៧៦រហូតទៅដល់ឆ្នាំ ១៩៧៩។
នៅពេលនោះ ឌុច បានដាក់បញ្ជាឲ្យរូបគាត់គូរចម្លងរូបប៉ុល ពត មេស្ថាបនិកនៃរបបខ្មែរក្រហមពីរូបថត ហើយធ្វើយ៉ាងណារូបទាំងពីរត្រូវតែដូចគ្នាឥតល្អៀង បើពុំនោះគាត់នឹងត្រូវគេសម្លាប់ចោល។ ដោយសារតែទេពកោសល្យដ៏ពូកែរបស់លោក លោក វ៉ាន់ ណាត បានគូររូបប៉ុល ពត ដូចនឹងបញ្ជារបស់ឌុច ហើយគាត់បានរួចផុតពីការយកទៅសម្លាប់។ ក្នុងសវនាការកន្លងមកអតីតអ្នកទោសរូបនេះបានរៀបរាប់ពីការទទួលរងទណ្ឌកម្ម និងបានឮសម្រែកនៃការធ្វើទណ្ឌកម្មយ៉ាងព្រៃផ្សៃដែលលោកចាត់ទុកថាគឺជាអំពើព្រៃផ្សៃដូចសត្វធាតុ។ លោក វ៉ាន់ ណាត បានឡើងផ្តល់សក្ខីកម្មជាលើកដំបូងដល់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងនៅថ្ងៃទី២៩ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០០៩។ នៅពេលនោះលោកបានរៀបរាប់ដោយសម្រក់ទឹកភ្នែកទៀតផង។
«អារម្មណ៍ពេលហ្នឹង ឥតមានគិតអីច្រើន (ក្រៅ)ពីឃ្លានទេ គឺឃ្លានណាស់ ឃ្លានដល់កំពូល ក្នុងមួយជីវិត ខ្ញុំមិនដែលជូបប្រទះដំណាក់កាលនេះទេ។ បើសិនជាដាក់អីឲ្យ បើគ្រាន់ជាសាច់មនុស្សក៏ហូបដែរ។ នៅក្នុងខ្លួនឥតមានអីសោះ»។
ទោះជាមានជំងឺដែលទាក់ទងនឹងបញ្ហាឈាមដ៏រ៉ាំរ៉ៃ លោកវ៉ាន់ ណាត នៅតែបន្ដគូសរូបដែលផ្តិតយកអនុស្សាវរីយ៍នានាដែលដក់ជាប់ក្នុងខួរក្បាលរបស់គាត់ដែលបន្សល់ទុកពីយុគដ៏ខ្មៅងងឹតក្នុងគុកទួលស្លែង។ រូបទាំងនោះត្រូវបានយកទៅធ្វើការតាំងពិព័រណ៍ និងលក់ជាបន្ដបន្ទាប់សម្រាប់ចំណូលដ៏ស្ដួចស្ដើងរបស់គាត់។ ការតស៊ូរបស់គាត់បានធ្វើឲ្យគាត់ទទួលបានពានរង្វាន់អន្ដរជាតិជាច្រើន ដូចជាពានរង្វាន់ពីអង្គការឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្ស (Human Rights Watch) របស់សហរដ្ឋអាមេរិកជាដើម។
អតីតជនដៃដល់ឌុច បានសារភាពម្ដងហើយម្ដងទៀតថា ខ្លួនសុខចិត្តទទួលកំហុស ហើយសុខចិត្តឲ្យទទួលរងការផ្ដន្ទាទោស។ ក៏ប៉ុន្ដែអង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូលបានប្រកាសថា ការសម្រេចដាក់ទោស ឌុច ជាចុងក្រោយនឹងធ្វើឡើងក្នុងអំឡុងមុនដំណាច់ឆ្នាំ២០១១នេះ។
នៅពេលដែលសាលាក្ដីខ្មែរក្រហមត្រូវបានដំណើរការអស់រយៈពេលជាងប្រាំឆាំ្នទៅហើយនោះ ការរង់ចាំការកាត់ទោសសំណុំរឿងបន្ថែមនៅតែបន្ដ។ នៅក្នុងរយៈពេលរង់ចាំនេះ មន្ដ្រីសាលាក្ដីខ្មែរក្រហមមួយរូប គឺលោករាជ សម្បត្តិ អតីតប្រធានផ្នែកកិច្ចការសាធារណៈផ្នែកភាគីកម្ពុជា ហើយនឹងអតីតអ្នកទោស គុកទួលស្លែងគឺលោក វ៉ាន់ ណាត បានស្លាប់បាត់បង់ជីវិត៕