ហាង​អាហារ​នៅ​ភ្នំពេញ​ប្រឈម​បិទទ្វារ ខណៈកម្ពុជា​មានការ​ឆ្លង​វីរុស​កូរ៉ូណា

អ្នកស្រី ចាន់ណា សុឃីម ម្ចាស់ហាងបុកល្ហុងស្នាដៃប្តីខ្ញុំ នៅរាជធានីភ្នំពេញ កំពុងអង្គុយក្នុងហាង កាលពីថ្ងៃទី២៦ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០។ (កាន់ វិច្ឆិកា/VOA Khmer)

ភ្នំពេញ — អ្នកស្រី​ ចាន់ណា សុឃីម ​អាច​នឹង​បង្ខំចិត្ត​បិទ​ហាង​បុក​ល្ហុងឈ្មោះ ​«ស្នា​ដៃ​ប្តី​ខ្ញុំ» ​របស់​អ្នកស្រី​ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ខាង​ក្រោយ​ព្រះ​បរម​រាជវាំង។ អ្នកស្រី​បាន​ចាប់​ផ្តើម​បើក​ហាង​លក់​បុក​ល្ហុង​ អស់​រយៈពេល​ជាង​២​ឆ្នាំ ​តាំង​ពី​ហាង​នៅ​តូច​ រហូត​ដល់​ហាង​ធំ។​

ហាង​ដែល​អ្នកស្រី​ធ្លាប់​រក​ចំណូល​បានជាង​ ១​ពាន់​ដុល្លារ​ក្នុង​មួយថ្ងៃ ​តែ​ថ្ងៃ​នេះ​មិន​មាន​ភ្ញៀវ​ដូច​មុនទេ​ ដោយសារ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ចាប់​ផ្តើម​ភ័យ​ខ្លាច​វីរុស​កូរ៉ូណា ​ដែល​កំពុងឆ្លង​ជិត​ ១០០ករណី​នៅ​កម្ពុជា។​

កំពុង​អង្គុយក្នុង​ហាង​ដែល​មាន​តុ​ចំនួន​ជាង​ ៥០ ទាំង​ជាន់​លើ ​និង​ជាន់​ក្រោម​ អ្នកស្រី ​សុឃីម​ អាយុ​៣៧​ឆ្នាំ ​ប្រាប់ ​ VOA ​នៅ​ថ្ងៃ​ព្រហស្បតិ៍​ថា ហាង​របស់​អ្នកស្រី​ចាប់​ផ្តើម​ធ្លាក់​ភ្ញៀវ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់​ និង​ធ្លាក់​ចំណូល​ពី​មួយ​ថ្ងៃ​ ១២០០​ដុល្លារ​ មក​នៅ​ត្រឹម​ប្រមាណ​ជា​ ១០០​ដុល្លារ​ប៉ុណ្ណោះ​ ​ចាប់​តាំង​ពី​ដើម​ខែ​មីនា​មក ពោល​គឺ​នៅ​ពេល​មាន​ករណី​ជនជាតិ​ខ្មែរ​មួយ​រូប​នៅ​ខេត្ត​សៀមរាប​បាន​ឆ្លង​វីរុស​កូរ៉ូណា។​

«ពី​ថ្ងៃ​ទី​៣​ ដែល​គេ​តេស្ត​ឃើញ​មក​ ការ​ធ្លាក់​របស់​យើង​ធ្លាក់​សល់​ ៤០០​ជាង​ ឬ​៥០០ ហើយ​ចាប់​ផ្តើម​ចុះ​អ៊ីចឹង​រហូត​ រហូត​ដល់​គេ​តេស្ត​កាន់​តែ​ឃើញ។ ​បងប្អូន​ខ្មែរ​ឥស្លាម​យើង​ ឃើញ​អ្នកកូវីដ​កាន់​តែ​ច្រើន ​គឺទៅ​តែម្តង។ ពេល​ល្ងាច​គឺ​អត់​មាន​ភ្ញៀវ​ធ្វើ​ដំណើរ ​ ភ្ញៀវ​ឆ្លង​កាត់​ទេ ​ហើយ​បានរាល់​ថ្ងៃ​គឺ​យើង​លក់​បាន​ដោយ​សារ​តែ​ភ្ញៀវ​ខ្ចប់​ទេ»។​

ការ​រកស៊ី​ទាំង​តូច ទាំង​ធំ​នៅ​ភ្នំពេញ ​ក៏​ដូច​ជា​នៅ​តាម​បណ្តា​ខេត្ត ​បាន​ធ្លាក់​ភ្ញៀវ ​បិទ​ហាង​ចោល ​បើ​ទោះ​បី​រដ្ឋាភិបាល​មិន​ទាន់​ហាម​ឃាត់​មិន​ឲ្យ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ធ្វើ​ដំណើរ​ចេញ​ពី​ផ្ទះ ​ដើម្បី​ទប់​ស្កាត់​លទ្ធភាព​នៃ​ការ​ឆ្លង​វីរុស​នេះ​ក្តី។ រដ្ឋាភិបាល​បាន​បិទ​ការ​ជួប​ជុំ​ជា​ទ្រង់​ទ្រាយ​ធំ ដូច​ជា​ការ​ប្រគំ​តន្រ្តី ​កន្លែង​ច្រៀង​កម្សាន្ត​ ខារ៉ាអូខេ​ ក្លឹប​កម្សាន្ត ​និង​បៀរ​ហ្គាឌិន​ជាដើម។​

ប៉ុន្តែ​ ហាង​បុក​ល្ហុង​របស់​អ្នកស្រី ​សុឃីម ​មិន​ត្រូវ​បាន​ហាម​ប្រាម​ទេ។​ ម្ចាស់​ហាង​ដដែល​នេះ​រៀបរាប់​ថា ដោយ​សារ​ចំណូល​ដែល​អ្នកស្រី​ទទួល​បាន​ក្នុង​រយៈពេល​ជិត​មួយ​ខែ​នេះ ​មិន​គ្រប់​សម្រាប់​ថ្លៃ​ហាង​ ២៥០០​ដុល្លារ ​និង​សម្រាប់​ប្រាក់​ខែ​ ​បុគ្គលិក​អ្នកស្រី​បាន​សម្រេច​កាត់​បន្ថយ​បុគ្គលិក​ពី ​១៥​នាក់​មក​នៅ​ត្រឹម​ ៤​នាក់។ ​អ្នកស្រី​បន្ត​ថា ​ ប្រសិន​បើ​មេរោគ​នេះ​នៅ​អូស​បន្លាយ​ត្រឹម​រយៈ​ពេល​ពីរ​ខែ​ទៀត ​អ្នកស្រី​នឹង​ត្រូវ​ក្ស័យ​ធន​សម្រាប់​មុខ​របរ ​ដែល​អ្នកស្រី​ខំ​បង្កើត​អស់​រយៈពេល​ពីរ​ឆ្នាំ​នេះ។

«ម្នាក់ៗ​ព្យាយាម​លួង​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង​ថា កុំ​ឲ្យ​បាក់​ទឹក​ចិត្ត ប៉ុន្តែ​អ្នក​ដែល​រក​ស៊ី​គឺ​ត្រូវ​ការ​ចំណូល។ អ្នក​ណា​ក៏​ចង់​បាន​លុយ​ដែរ តែ​នៅ​ពេល​ដែល​យើង​រកអត់​បាន កម្លាំង​ចិត្ត​យើង​ក៏​ចេះ​តែ​ខ្សោយ​ទៅ​ដែរ។ ហើយ​បញ្ហា​បំណុល បញ្ហា​គ្រប់​យ៉ាងនៅជុំ​វិញ​យើង​ ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​អត់​មាន​ថាមពល​ក្នុង​ខ្លួន​ទេ។ ​ទោះបីយើង​ព្យាយាមប្រឹង​ប្រែង​លក់ ប៉ុន្តែ​យើង​នៅ​តែ​ហត់​ ហើយ​នឹក​ឃើញ​ថា​ អ្វី​ដែល​យើង​ខំ​ប្រឹង​មក​ ហេតុ​អី​ក៏​វា​ត្រូវ​ទៅ​អ៊ីចឹង?»

គិត​ត្រឹម​ថ្ងៃទី២៦ ខែ​មីនា​នេះ កម្ពុជា​មាន​ករណី​អ្នក​កើត​ជំងឺ​កូវីដ-១៩ ​ចំនួន​៩៨​នាក់។

ការ​កើន​ឡើង​ករណី​ឆ្លង​ជំងឺ​កូវីដ-១៩ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ភោជនីយដ្ឋាន និង​កន្លែង​លក់​ដូរ​មួយ​ចំនួន​ធ្លាក់​ភ្ញៀវ​យ៉ាង​គំហុក រហូត​ខ្លះ​ត្រូវ​កាត់​បន្ថយ​សេវាកម្ម និង​ខ្លះ​ត្រូវ​បិទ​ទ្វារ​បណ្តោះ​អាសន្ន ​ដោយ​សារមនុស្ស​ចាប់​ផ្តើមផ្អាក​ការងារ​ និង​ខ្លះ​ធ្វើ​ការងារ​ពី​ផ្ទះ។​

អ្នកស្រី​ កុល ​អ្នក​លក់​បាយ​ម្ហូប​ម្តុំ​ផ្សារ​ស៊ីលិប​លើក​ឡើង​ថា ហាង​បាយ​របស់​អ្នកស្រី​ធ្លាក់​ភ្ញៀវ​ពី​ ៨០​ទៅ​៩០​ភាគរយ ​ចាប់តាំង​ពី​មេរោគ​នេះ​កើន​ឡើង បន្ទាប់ពី​អ្នកស្រី​សម្រេច​ឈប់​លក់​តាម​តុ ​ហើយលក់​សម្រាប់​ភ្ញៀវ​ទិញខ្ចប់​យក​ទៅ​បរិភោគ ​ដោយសារ​បារម្ភ​ពី​ការ​ឆ្លង​រាល​ដាលវីរុស​នេះ។​

«កាល​មុន​យើង​លក់​បាន​១០០​ភាគ​រយ​ពេញ​អ៊ីចឹង។ ឥឡូវ​សល់​តែ​ ១០​ភាគរយ​ទេ​ ធ្លាក់​ប្រហែល​ជាមួយ​ខែ​មក​ហើយ។ ភ្ញៀវ​ល្មមៗ ​វា​មិន​បាន​ច្រើន​ដូចពី​មុន។​ ដូច​ថា​បាន​ ៥០​ភាគ​រយ​ដែល​ធ្លាក់​មួយ​ខែ​មុន​ ៥០​ភាគរយ។ ដល់​ពេល​ក្រោយ​មក​ខ្ញុំ​សម្រេច​ថា បើ​វា​ធ្លាក់​អ៊ីចឹង​ហើយ​យើង​នៅ​លក់​តាម​តុ​ទៀត​ ខ្លាច​ការពារ​ខ្លួន​ឯង​អត់​បាន​ ការពារ​ភ្ញៀវ​អត់​បាន។​ រឿង​អនាម័យ យើង​ធ្វើ​អត់​បាន​សព្វ​ជ្រុង​ជ្រោយ»។​

ភោជនីយដ្ឋានស្បូវមាស បិទទ្វារបណ្តោះអាសន្នចាប់ពីថ្ងៃទី២៥ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០ ដោយមិនកំណត់ថ្ងៃបើកឡើងវិញជាក់លាក់ ដោយសារការរាលដាលជំងឺកូវីដ-១៩។ (កាន់ វិច្ឆិកា/VOA Khmer)

អ្នកស្រី ​កុល ​វ័យ​៤៦​ឆ្នាំ ​ដែល​មាន​កូន​បី​នាក់បន្ថែម​ថា ​អ្នកស្រី​នឹង​ពិចារណា​បិទ​ហាង​បាយបណ្តោះ​អាសន្ន ប្រសិន​បើ​ជំងឺ​នេះ​បន្ត​កើន​ឡើង ​ហើយភ្ញៀវ​របស់​អ្នកស្រី​បន្ត​ធ្លាក់​ចុះ។​

ចំណែក​អ្នក​គ្រប់គ្រង​ផ្នែក​សេវា​កម្ម​នៅ​ភោជនីយ​ដ្ឋាន​ចំប៉ា ​គឺ​លោក​ សឹង សុភារិទ្ធ​ប្រាប់​ថា ភោជនីយ​ដ្ឋាន​ចំប៉ា​ក៏​កំពុង​ធ្លាក់​ភ្ញៀវ​ប្រមាណ​ជា​ ៧០​ទៅ៨០​ភាគរយ​ដែរ។​

«ភាគ​ច្រើន​ភ្ញៀវ​គាត់​ខ្លាច​មនុស្ស​តែ​ម្តង។ អត់​សូវ​ហ៊ាន​ជួប​អី​អ៊ីចឹង។ ​អ៊ីចឹង​ហើយ​ភាគ​ច្រើន​អ្នក​មានៗ​មួយ​ចំនួន​គាត់​ទិញ​ម្ហូប​អាហារ​ទុក​ ឬ​ក៏​របស់​អី​ទុក​ហូប​នៅ​ផ្ទះ​គាត់​ អត់​ចង់​ចេញ​មក​ក្រៅ​ អត់​ចង់​ជួប​មនុស្ស ​អត់​ចង់​អី។ អ្នក​ខ្លះ​គាត់​ធ្វើការ​ គាត់​ក៏​មក​ហូប​នៅ​ហ្នឹង​ទៅ»។​

មិន​ត្រឹម​តែ​ភោជនីយ​ដ្ឋាន​ធំ​ និង​មធ្យម​នោះ​ទេ អ្នក​ផ្តល់​សេវា​កម្ម​អាហារ​តូចៗ​ជាច្រើន​ទៀត​ ក្នុង​នោះ​មាន​អ្នក​លក់​ចំណី​អាហារតាម​រទេះ​រុញ ​ក៏​រង​ផល​ប៉ះពាល់​ផង​ដែរ។​

កំពុង​ឈរ​ឆា​មី​នៅ​កែង​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ព្រះ​កេតុមាលា ​លោក​ យ៉ាន ស្វាន ​អាយុ​៤៥​ឆ្នាំ​ មាន​ប្រសាសន៍​ថា ពីមួយ​ថ្ងៃ​ទៅ​មួយ​ថ្ងៃ​ អ្នក​ដែល​មក​ទិញ​មីឆា ​និង​លតឆា​ពី​លោក ​កាន់​តែ​តិច​ទៅៗ​ ខណៈ​តាម​ដង​ផ្លូវ​ក៏​កាន់​តែ​ស្ងប់​ស្ងាត់។ លោក​ថា​ វា​ធ្វើ​ឲ្យ​លោក​បាត់​ចំណូលដែល​ធ្លាប់​តែ​រក​បាន​ប្រមាណ​ ៦០​ម៉ឺន​រៀល​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​ សម្រាប់​ផ្គត់​ផ្គង់​គ្រួសារ​ដែល​មាន​កូន​ពីរ​នាក់​ក្នុង​បន្ទុក។​

អ្នក​លក់​មីឆា​តាម​រទេះ​ដែល​មាន​ស្រុក​កំណើត​នៅ​កម្ពុជា​ក្រោម​រូប​នេះ​ បន្ថែម​ថា ប្រសិន​បើ​ស្ថាន​ភាព​ជំងឺនេះ​នៅ​តែ​បន្ត លោក​នឹង​នាំ​គ្រួសារ​ទៅ​កាន់​កម្ពុជា​ក្រោមវិញ​ដើម្បី​ប្រកប​មុខ​របរ​ផ្សេង។​

«ដូច​ថា​ជំងឺ​គេ​បន្ថយ​តិចៗ​ទៅ ​មនុស្ស​ចេញ​ច្រើន យើង​អាច​បន្ត​លក់​ទៀត​ទៅ។​ តែ​បើ​ថា​នៅ​តឹង​រហូតៗ យើង​ទ្រាំ​លែង​បាន។ បើ​យើង​នៅប្រឹង​ អត់មាន​លុយ​បង់​ថ្លៃ​កន្លែង ​ថ្លៃ​ផ្ទះ​ថ្លៃ​អី។ បើ​ថា​នៅ​តឹង​ទៅៗ ខ្ញុំ​ថា​ទៅ​ឯ​ណោះ​រក​ស៊ី​មុខ​របរ​ផ្សេង​ទៀត។​ ស្រុក​កំណើត​យើង​នៅ​កម្ពុជា​ក្រោម»។​

ក្រុម​អ្នក​ប្រកប​របរ​បម្រើ​សេវា​កម្ម​អាហារ​ទាំង​នោះ​ បាន​ស្នើ​សុំ​ជំនួយ​ពី​រដ្ឋាភិបាល​និងការអនុគ្រោះ​ពី​ម្ចាស់​ផ្ទះ​ជួល​ ​ក៏​ដូច​ជា​ធនាគារ​ដែល​ពួកគេ​កំពុង​ខ្ចី​ ដើម្បីប្រកប​របរ​ផង​ដែរ។​

លោក យ៉ាន ស្វាន កំពុងឈរឆាមីនៅកែងមន្ទីរពេទ្យព្រះកេតុមាលា រាជធានីភ្នំពេញ នៅថ្ងៃទី២៥ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០។ (កាន់ វិច្ឆិកា/VOA Khmer)

អ្នកស្រី​ ហាក់ លីណា ​ប្រធាន​សមាគម​ភោជនីយ​ដ្ឋាន​កម្ពុជា ​លើក​ឡើង​ថា ​ប្រសិន​បើ​ស្ថានភាព​ធ្លាក់​ចុះ​នេះ​នៅ​តែ​បន្ត ភោជនីយដ្ឋាន​ទាំង​អស់​នឹង​ត្រូវ​បិទ​ទ្វារ​ ហើយសេដ្ឋកិច្ច​កម្ពុជា​នឹង​ជួប​ហានិភ័យ​ខ្លាំង ​ដែល​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​មាន​ការ​ជួយ​អន្តរាគមន៍​ពី​រដ្ឋាភិបាល។​

«ជួយ​ជំរុញ ​និង​ជួយ​ផ្តល់​ជា​ប្រាក់​ខែ​ទៅ​ដល់​បុគ្គលិក​ដែល​គាត់​អត់​មាន​ការ​ងារ​ធ្វើ​ សម្រាប់​ភោជនីយ​ដ្ឋាន​ដែល​បាន​បិទ​ទ្វារ​ និង​ជា​ភោជនីយ​ដ្ឋាន​ដែល​បាន​ចុះ​ឈ្មោះ​ទៅ​ក្រសួង។ អ៊ីចឹង​ក្រសួង​គាត់​នឹង​សិក្សា​ទៅ​លើ​នឹង ​ថា​តើ​គាត់​ត្រូវ​ចំណាយ​អស់​ប៉ុន្មាន?​ហើយ​ត្រូវ​បង់​ឲ្យ​បុគ្គលិក​ខាង​ផ្នែក​វិស័យ​ទេស​ចរណ៍​ហ្នឹង​ចំនួន​ប៉ុន្មាន?ហើយ​ក្នុង​ហ្នឹង​ក៏​មាន​អន្តរាគមន៍​ខាង​ផ្នែក​ធនាគារ ផ្នែក​ការ​ជួល​ផ្ទះ ការ​ចំណាយ​ផ្សេងៗ​ ​ដូចជា​ការ​កាត់​ចំណាយ ​ឬ​ក៏​សុំបន្ធូរ​បន្ថយ​ការ​បង់​ចំណាយ​ថ្លៃ​ទឹក​ថ្លៃ​ភ្លើង​របស់​បុគ្គលិក​ទាំងអស់​ផង​ដែរ»។​

បើ​តាម​អ្នក​ស្រី​ ហាក់ លីណា ​រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ​មិន​ទាន់​មាន​តួលេខជាក់​លាក់​អំ​ពី​ចំនួន​ភោជនីយ​ដ្ឋាន​ដែល​កំពុង​បិទ​ទ្វារ​ ទំហំ​ទឹក​ប្រាក់ ​និង​ចំនួន​បុគ្គលិក​ដែល​កំពុង​រង​ផល​ប៉ះពាល់​នៅ​ឡើយ​ទេ។​

កាលពី​ថ្ងៃទី​១០​ ខែ​មីនា លោក​នាយក​រដ្ឋមន្រ្តី ​ហ៊ុន សែន ​បាន​ប្រកាស​ថា ​កម្ពុជា​ត្រៀម​ថវិកា​ ៨០០​លាន​ដុល្លារសម្រាប់​រយៈ​ពេល​៦​ខែ ​និង​ដល់​ទៅ​២​ពាន់​លាន​ដុល្លារ​សម្រាប់​រយៈពេល​មួយ​ឆ្នាំ​ ដើម្បី​ទប់ស្កាត់​បញ្ហា​សេដ្ឋកិច្ច​ដែល​កើត​មាន​ដោយសារ​ឥទ្ធិពល​ជំងឺ​កូវីដ-១៩។​

លោក ​មាស សុខសេនសាន ​អ្នក​នាំពាក្យ​ក្រសួង​សេដ្ឋ​កិច្ច ​និង​ហិរញ្ញ​វត្ថុ​ប្រាប់​VOA ​ថា​ ក្រសួង​កំពុង​សិក្សា​ពីផល​ប៉ះពាល់​លើ​គ្រប់​វិស័យ​ដើម្បី​សម្រេច​ពី​លទ្ធភាព​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន ប៉ុន្តែ​លោក​មិន​ទាន់​អាច​បញ្ជាក់​បាន​ភ្លាមៗ​នៅ​ឡើយ។​

«មិន​មែន​ថា​ ភោជនីយ​ដ្ឋាន​តែ​មួយ​មុខ​ទេ។ យើង​ត្រូវ​គិត​គូរ​ដល់​ផល​ប៉ះពាល់វិស័យ​ផ្សេងៗ​ទៀត ​ផ្នែក​ផ្សេងៗ​ទៀត។ ​អ៊ីចឹង​យើង​មិនមែន​យក​តែរឿង​បញ្ហា​ហ្នឹងមួយ​ ដោះ​មួយ​ទេ។ យើង​ដោះ​ជារួម»។

ប៉ុន្តែ​លោក​នាយក​រដ្ឋមន្រ្តី ​ហ៊ុន សែន​ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ពុធ​ បានព្រមាន​ថា​ លោក​កំពុង​សិក្សា​លទ្ធភាព​នៃ​ការ​ដាក់​ប្រទេស​ក្នុង​គ្រា​អាសន្ន ​ដែល​លោក​ថា​ធ្វើ​ឡើង​ក្នុង​គោល​បំណង​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​រាត​ត្បាត​នៃ​វីរុស​កូរ៉ូណា។ ការ​ដាក់​ប្រទេស​ក្នុង​គ្រា​អាសន្ន​នេះ ​នឹង​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​រឹត​បន្តឹង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស។​

ត្រឡប់​មក​ហាង​បុក​ល្ហុង​វិញ នៅ​ម៉ោង​ជាង​បួន​រសៀល ស្វាមី​របស់​អ្នកស្រី ចាន់ណាសុឃីម ​កំពុង​រៀប​ចំ​កន្លែងបុក​ល្ហុង​ និង​អាំង​ស្លាប​មាន់​ ជាមួយ​បុគ្គលិក​បួន​នាក់​ផ្សេង​ទៀត ​ប៉ុន្តែ​ហាងរបស់​អ្នកស្រី​ដែល​អាចដាក់​ភ្ញៀវ​បាន​ចំនួន​ ២០០​នាក់​ មិន​ទាន់​មាន​អតិថិជន​សូម្បី​តែ​ម្នាក់។ អ្នកស្រីថា​ ប្រសិន​បើ​ស្ថានភាព​រក​ស៊ី​នៅ​បន្ត​ធ្លាក់​ចុះនោះ​អ្នកស្រី​នឹង​សម្រេច​បិទ​ហាង​ធំ​មួយ​នេះ ហើយ​បើក​ហាង​តូច​មួយ​ ដូច​កាល​ពី​ពីរ​ឆ្នាំ​មុន​វិញ។​

អ្នកស្រី​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖​«បើសិន​ជា​គាត់[ម្ចាស់ផ្ទះ] ​អត់​ព្រម​បញ្ចុះ​តម្លៃ ​ហើយ​យើង​នៅ​តែ​រក​មិន​បាន​ យើង​មាន​តែ​និយាយ​ជាមួយ​គាត់ ​សុំ​លុយ​កក់​មក​វិញ​ខ្លះ ​ឬ​ក៏​អាច​នឹង​បោះ​បង់​ហើយ​ទៅ​បង្កើត​ពី​តូច​មក​វិញ​ម្តង​ទៀត»៕