សេចក្ដី​ពន្យល់​អំពី​កម្មវិធី​អន្តោប្រវេសន៍ TPS ក្រោយ​ការ​សម្រេច​របស់​តុលាការ​ទាក់ទិន​នឹង​រឿង​នេះ

រូបឯកសារ៖ ក្រុមអ្នកតវ៉ាកាន់ផ្ទាំងបដា និងពាក្យស្លោក​ផ្សេងៗ នៅថ្ងៃទី១៤ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៩ គ្រាដែល​ពួកគេ​ប្រមូលផ្តុំគ្នា​នៅ​ខាងក្រៅ​តុលាការ​សហព័ន្ធ​ក្នុង​ទីក្រុងបូស្តុន។ បាតុកម្ម​នេះ​ធ្វើឡើង​ដើម្បី​ប្រឆាំងនឹង​យុទ្ធនាការ​របស់​រដ្ឋបាល​លោក Trump ក្នុងការបញ្ចប់​ឋានៈ​ការពារ​បណ្ដោះ​អាសន្ន។

តុលាការ​ឧទ្ធរណ៍​សហព័ន្ធ​មួយ​ បាន​សម្រេច​ផ្ដល់​សិទ្ធិ​ដល់​រដ្ឋបាល​របស់​លោក​ប្រធានាធិបតី Donald Trump នៅ​ក្នុង​ការ​បញ្ចប់​ការ​ការពារ​បែប​មនុស្សធម៌ ដែល​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​បាន​ផ្ដល់​ជូន​ជន​អន្តោប្រវេសន៍​ប្រហែល ៣ សែន​នាក់​មក​ពី​ប្រទេស​ស៊ូដង់ នីការ៉ាហ្គ័រ ហៃទី និង​អែលសាល់វាឌ័រ។

ការ​សម្រេច​ដែល​បាន​ប្រកាស​ដោយ​តុលាការ​ឧទ្ធរណ៍​សហព័ន្ធ​មណ្ឌល​ទី ៩ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី ១៤ ខែ​កញ្ញា​នេះ ប៉ះពាល់​ដល់​បុគ្គល​មក​ពី​ប្រទេស​ទាំង ៤ ខាង​លើ​ដែល​ទទួល​បាន​ឋានៈ​ការពារ​បណ្ដោះអាសន្ន (TPS) ដែល​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ពួកគេ​អាច​បន្ត​រស់នៅ​ក្នុង​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​បាន។ បុគ្គល​ជា​ច្រើន​ក្នុង​ចំណោម​នេះ​ បាន​រស់នៅ​យូរ​គួរសម​នៅ​ក្នុង​សហរដ្ឋ​អាមេរិក និង​មាន​កូន​កើត​នៅ​ក្នុង​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ផង​ដែរ។

តើ​អ្វី​ជា​កម្មវិធី​អន្តោប្រវេសន៍ TPS នេះ?

កម្មវិធី​អន្តោប្រវេសន៍ TPS គឺ​ជា​ទម្រង់​មួយ​នៃ​ជំនួយ​មនុស្សធម៌ ដែល​បាន​បង្កើត​ឡើង​ដោយ​សភា និង​គ្រប់គ្រង​ចាត់ចែង​ដោយ​ក្រសួង​សន្តិសុខ​មាតុភូមិ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក។

កម្មវិធី TPS នេះ​ផ្ដោត​លើ​អ្នក​ដែល​មក​ពី​ប្រទេស​ដែល​កំពុង​មាន​សង្គ្រាម មាន​គ្រោះ​មហន្តរាយ​ធម្មជាតិ ឬ​ក៏​មាន​ស្ថានភាព​លំបាក​ខ្លាំង​ផ្សេង​ទៀត និង​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​អ្នក​ទាំង​នោះ​រស់នៅ និង​ធ្វើការ​បណ្ដោះអាសន្ន​នៅ​ក្នុង​សហរដ្ឋ​អាមេរិក ដោយ​មិន​រង​ការ​គំរាមកំហែង​ក្នុង​ការ​បញ្ជូន​ចេញ​ពី​សហរដ្ឋ​អាមេរិក។ ឋានៈ TPS នេះ​មាន​សុពលភាព​រហូត​ដល់​ពេល​ដែល​ប្រទេស​កំណើត​របស់​អ្នក​ទាំង​នោះ ​អាច​ទទួល​យក​ពួកគេ​វិញ​បាន​ដោយ​សុវត្ថិភាព។

តើ​មាន​អ្វី​កើតឡើង​ចំពោះ​អ្នក​ដែល​ទទួល​បាន​ឋានៈ TPS នេះ នៅ​ពេល​ដែល​ការ​កំណត់​ឋានៈ​នេះ​ត្រូវ​បាន​បញ្ចប់?

ប្រសិនបើ​ការ​សម្រេច​របស់​តុលាការ​ឧទ្ធរណ៍​សហព័ន្ធ​មណ្ឌល​ទី ៩ នេះ​ ចូល​ជា​ធរមាន អ្នក​ទទួល​បាន​ប្រយោជន៍​ពី​កម្មវិធី​អន្តោប្រវេសន៍ TPS ដែល​មក​ពី​ប្រទេស​ទាំង ៤ ខាង​លើ ដែល​បាន​ចូល​មក​ក្នុង​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ដោយ​ខុសច្បាប់ និង​ត្រូវ​ប្ដូរ​ឋានៈ​ទៅ​ជា​អ្នក​គ្មាន​ក្រដាសស្នាម​វិញ និង​ប្រឈម​នឹង​ការ​ត្រូវ​បញ្ចូន​ចេញ​ពី​សហរដ្ឋ​អាមេរិក។

ចំណែក​ឯ​អ្នក​ដែល​ចូល​មក​ក្នុង​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ស្រប​ច្បាប់​វិញ ឋានៈ​របស់​ពួកគេ​នឹង​ត្រូវ​ប្ដូរ​ត្រឡប់​ទៅជា​ឋានៈ​អន្តោប្រវេសន៍​ដំបូង​របស់​ពួកគេ​មុន​ពេល​ដែល​ទទួល​បាន​ឋានៈ TPS នេះ​វិញ លើកលែង​តែ​ក្នុង​ករណី​ដែល​ឋានៈ​ដំបូង​នោះ​បាន​ផុត​កំណត់​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។

ទោះបីជា​មាន​ការ​សម្រេច​បែប​នេះ​ក៏​ដោយ ក៏​មន្ត្រី​ផ្នែក​អន្តោប្រវេសន៍​បាន​និយាយ​ថា កម្មវិធី TPS នេះ​នឹង​ត្រូវ​ពន្យារ​បន្ថែម​សម្រាប់​អ្នក​ដែល​ទទួល​បាន​ប្រយោជន៍​ពី​កម្មវិធី​នេះ មក​ពី​ប្រទេស​ទាំង ៤ ខាង​លើ បូក​រួម​ទាំង​ប្រទេស​ហុងឌុយរ៉ាស់ និង​នេប៉ាល់​ផង​ដែរ រហូត​ដល់​ដើម​ខែ​មករា ឆ្នាំ ២០២១។

តើ​អ្នក​មាន​ឋានៈ TPS នេះ អាច​ដាក់​ពាក្យ​សុំ​សិទ្ធិ​រស់នៅ​អចិន្ត្រៃយ៍​បាន​ដែរ​ឬ​ទេ?

មិន​អាច​ទេ។ ឋានៈ TPS នេះ​មិន​បាន​ផ្ដល់​វិធី​ឲ្យ​អ្នក​បាន​ទទួល​បាន​ឋានៈ​នេះ ទទួល​បាន​សិទ្ធិ​រស់នៅ​អចិន្ត្រៃយ៍ ឬ​ក៏​សញ្ជាតិ​អាមេរិកាំង​នោះ​ឡើយ។

តើ​ប្រទេស​ណា​ខ្លះ​ដែល​កំណត់​នៅ​ក្នុង​កម្មវិធី TPS នេះ?

មាន​ប្រទេស​ចំនួន ១០ នៅ​ក្នុង​កម្មវិធី TPS នេះ ដែល​នោះ​គឺ​ប្រទេស​ស៊ូដង់ ស៊ូដង់​ខាងត្បូង សូម៉ាលី នីការ៉ាហ្គ័រ នេប៉ាល់ ហុងឌុយរ៉ាស់ ហៃទី អែលសាល់វ៉ាឌ័រ និង​យេមែន។

ដោយ​យោង​លើ​ទិន្នន័យ​របស់​ក្រសួង​សន្តិសុខ​មាតុភូមិ មជ្ឈមណ្ឌល​ស្រាវជ្រាវ Pew បាន​ប៉ាន់​ប្រមាណ​ថា មាន​មនុស្ស ៤៥០ នាក់​មកពី​ប្រទេស​ស៊ូដង់​ដែល​ទទួល​បាន​ឋានៈ TPS នេះ ២.៥៥០ នាក់ មកពី​ប្រទេស​នីការ៉ាហ្គ័រ ៤៦.០០០ នាក់ មក​ពី​ប្រទេស​ហៃទី និង ១៩៥.០០០ នាក់​មកពី​ប្រទេស​អែលសាល់វ៉ាឌ័រ។

ប្រទេស​អែលសាល់វ៉ាឌ័រ​ទទួល​បាន​ការ​ផ្ដល់​ឋានៈ TPS នេះ បន្ទាប់ពី​មាន​គ្រោះ​រញ្ជួយដី​ជា​ច្រើន​លើក​ដែល​បាន​សម្លាប់​មនុស្ស​អស់​រាប់​ពាន់​នាក់​កាល​ពី​ឆ្នាំ ២០០១។

នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ២០១៦ រដ្ឋបាល​របស់​លោក​ប្រធានាធិបតី Barack Obama បាន​បញ្ជាក់​ថា៖ «ការ​ងើប​ឡើងវិញ​ពី​គ្រោះ​រញ្ជួយដី​ទាំង​នេះ មាន​ដំណើរ​យឺតយ៉ាវ និង​ត្រូវ​បាន​បង្អាក់​ដោយ​គ្រោះ​មហន្តរាយ​ធម្មជាតិ និង​បញ្ហា​បរិស្ថាន​ជា​បន្តបន្ទាប់​ក្រោយ​មក​ទៀត​ដូចជា ព្យុះ​សង្ឃរា​និង​ព្យុះ​ត្រូពិក ការ​ធ្លាក់​ភ្លៀង​ខ្លាំង​និង​ទឹក​ជំនន់ ការ​ផ្ទុះ​ភ្នំ​ភ្លើង​និង​រញ្ជួយដី បញ្ហា​រោគ​រាតត្បាត​ទៅលើ​ដើម​កាហ្វេ​ដែល​កំពុង​បន្ត​កើតឡើង និង​គ្រោះ​រាំងស្ងួត​ក្នុង​តំបន់​រយៈពេល​យូរ​ដែល​ប៉ះពាល់​ដល់​សន្តិសុខ​ស្បៀង​អាហារ»។

ពលរដ្ឋ​ហៃទី​មាន​លទ្ធភាព​ដាក់​ពាក្យ​សុំ​ការ​ការពារ​ផ្នែក​មនុស្សធម៌​នេះ បន្ទាប់ពី​មាន​គ្រោះ​រញ្ជួយដី​កើតឡើង​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កាល​ពី​ឆ្នាំ ២០១០ ដែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​មនុស្ស​ជាង ១ សែន​នាក់​បាត់បង់​ជីវិត។

ជន​អន្តោប្រវេសន៍​មក​ពី​ប្រទេស​នីការ៉ាហ្គ័រ​អាច​ដាក់​ពាក្យ​សុំ​ការ​ការពារ​ក្នុង​កម្មវិធី TPS នេះ បន្ទាប់ពី​ព្យុះ​សង្ឃរា Mitch បាន​បំផ្លិចបំផ្លាញ​ប្រទេស​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៩៨។

រី​ឯ​ពលរដ្ឋ​ស៊ូដង់​វិញ​អាច​ដាក់​ពាក្យ​ក្នុង​កម្មវិធី​នេះ​បាន ដោយសារតែ​ប្រទេស​របស់​ពួកគេ​មាន​ជម្លោះ​ប្រដាប់​អាវុធ​អូស​បន្លាយ​ជា​បន្ត។

ហេតុអ្វី​បានជា​រដ្ឋបាល​លោក Trump ទទូច​ថា កម្មវិធី TPS នេះ មិន​ត្រូវការ​តទៅ​ទៀត?

រដ្ឋបាល​របស់​លោក Trump ចង់​លុបចោល​ប្រយោជន៍​ស្ទើរតែ​ទាំង​អស់​នៅ​ក្រោម​កម្មវិធី TPS នេះ ដោយ​បាន​សង្កត់ធ្ងន់​ថា កម្មវិធី​នេះ​ គឺ​គ្រាន់តែ​ជា​កម្មវិធី​បណ្ដោះអាសន្ន​ប៉ុណ្ណោះ។

នៅ​ក្នុង​សេចក្ដី​ប្រកាស​មួយ អ្នក​នាំពាក្យ​ក្រសួង​យុត្តិធម៌​បាន​និយាយ​ថា ​ក្រុម​មន្ត្រី «ពេញចិត្ត​នឹង​ការ​សម្រេច​របស់​តុលាការ​ឧទ្ធរណ៍​សហព័ន្ធ​មណ្ឌល​ទី ៩ នេះ»។

អ្នក​នាំពាក្យ​រូប​នេះ​បាន​បន្ថែម​ថា អស់​រយៈពេល​ប្រហែល ២ ឆ្នាំ «ការ​សម្រេច​របស់​តុលាការ​ថ្នាក់​ស្រុក ​បាន​រារាំង​ក្រសួង​សន្តិសុខ​មាតុភូមិ​មិន​ឲ្យ​ចាត់​វិធានការ​តាម​ឆន្ទានុសិទ្ធិ​របស់​ខ្លួន​ដែល​ផ្ដល់​ជូន​ផ្ដាច់មុខ​ដោយ​សភា ដែល​ជា​វិធានការ​ស្រប​ច្បាប់​មិន​តម្រូវ​ឲ្យ​មាន​ការ​ត្រួត​ពិនិត្យ​តាម​ផ្លូវ​តុលាការ»។

ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ ពាក្យ​បណ្ដឹង​មួយ​ចំនួន​បាន​ប្រឆាំង​ទៅ​នឹង​វិធានការ​របស់​រដ្ឋបាល​លោក Trump នេះ។

តើ​ក្រុម​ជន​អន្តោប្រវេសន៍ និង​អ្នក​ទទួល​បាន​ប្រយោជន៍​ពី​កម្មវិធី TPS នេះ មាន​មតិ​អ្វី​ខ្លះ?

នៅ​ក្នុង​សេចក្ដី​បញ្ជាក់​មួយ​ផ្ញើ​មក​កាន់ VOA ក្រុម​អ្នក​ទទួល​បាន​ទទួលឋានៈ​នេះ បាន​និយាយ​ថា ពួកគេ​មាន​ការ «តក់ស្លុត» បន្ទាប់ពី​តុលាការ​សម្រេច​ដូច្នេះ ប៉ុន្តែ​ពួកគេ​បាន​បន្ថែម​ថា «ឥឡូវ​នេះ មិន​មែន​ជា​ពេល​ដែល​ត្រូវ​ស្លន់ស្លោរ​នោះ​ទេ»។

លោក William Martinez ដែល​ជា​អ្នក​ទទួល​បានឋានៈ​TPS នេះ និង​ជា​អ្នក​រៀបចំ​ចាត់ចែង​នៃ​អង្គការ​សម្ព័ន្ធ TPS ជាតិ (National TPS Alliance) បាន​និយាយ​ថា៖ «ឥឡូវ​នេះ​គឺ​ជា​ពេល​ដែល​ត្រូវ​វាងវៃ កៀរគរ និង​រៀបចំ​សហគមន៍​របស់​យើង​ឆ្ពោះ​ទៅ​កាន់​ការ​ទទួល​បាន​សិទ្ធិ​រស់នៅ​អចិន្ត្រៃយ៍​សម្រាប់​អ្នក​ទទួល​បាន​ប្រយោជន៍​ទាំង​អស់​ក្នុង​កម្មវិធី TPS នេះ និង​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ពួកគេ​ដែល​រង​ផល​ប៉ះពាល់​ដោយសារ​ការ​សម្រេច​ទាំង​នេះ»។

អ្នកស្រី Wilna Destin ដែល​ជា​អ្នក​ទទួល​បាន​ឋានៈ TPS នេះ​ដែរ មក​ពី​ប្រទេស​ហៃទី និង​ជា​ដើម​បណ្ដឹង​មួយ​រូប​នៃ​ពាក្យ​បណ្ដឹង​ដែល​មិន​ទាន់​សម្រេច បាន​ប្រៀបធៀប​ការ​សម្រេច​របស់​តុលាការ​នេះ​ទៅ​នឹង​គ្រោះ​មហន្តរាយ​ធ្ងន់ធ្ងរ។

អ្នកស្រី Destin បញ្ជាក់​ដូច្នេះ​ថា៖ «យើង​ជួប​ប្រទះ​វិបត្តិ​ជំងឺ​កូវីដ១៩ ខ្យល់​ព្យុះ​សង្ឃរា ...និង​វិបត្តិ​ជា​ច្រើន​ទៀត​ដែល​កំពុង​បន្ត​កើតឡើង។ យើង​បាន​រង់ចាំ​ការ​សម្រេច​នេះ។ ...សម្រាប់​ខ្ញុំ នេះ​ គឺ​ជា​គ្រោះ​មហន្តរាយ​មួយ​ទៀត។ យើង​ខក​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ប៉ុន្តែ​យើង​នឹង​មិន​ឈប់​ត្រឹម​ហ្នឹង​ទេ។ យើង​នៅតែ​តស៊ូ​ទៅ​មុខ​រហូត​ទាល់តែ​យើង​ទទួល​បាន​អ្វី​ដែល​យើង​សម​នឹង​ទទួល​បាន​សម្រាប់​ក្រុម​គ្រួសារ និង​កូនចៅ​របស់​យើង»៕

ប្រែសម្រួល​ដោយ​លោក ភី សុភាដា