អស់រយៈពេលជាង ២០ ឆ្នាំមកនេះ លោក ម៉ម ធីម ដែលជាអ្នកខេត្តកំពត បានធ្វើការសំណង់ដើម្បីចិញ្ចឹមប្រពន្ធ និងកូនស្រីបីនាក់របស់លោក។
លោក ម៉ម ធីម ធ្វើជាកម្មករសំណង់តាំងពីលោករកបានប្រាក់ចំណូលប្រចាំថ្ងៃចំនួនប្រាំពាន់រៀលក្នុងមួយថ្ងៃរហូតលោក រកបានពីប្រាំម៉ឺនទៅប្រាំមួយម៉ឺនរៀលក្នុងមួយថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែចាប់តាំងពីលោកជាប់នៅក្នុងហេតុការណ៍បាក់អគារ កាលពីឆ្នាំ២០១៩ នៅក្រុងព្រះសីហនុ លោក ម៉ម ធីម ដែលមានវ័យ៥៤ ឆ្នាំ ខ្លាចរអាការងារសំណង់នៅការដ្ឋានសំណង់ធំៗ។
«នៅតែយល់សប្តិឃើញ អាហេតុការណ៍ ដែលយើងបាក់ហ្នឹង។ វានៅនឹកឃើញភ័យព្រួយអ៊ីចឹងរហូត។ តែថ្ងៃណាភ្លេចទៅវាភ្លេចទៅ។ ថ្ងៃណានឹកឃើញវានៅថ្មី»។
លោកបន្ថែមថា៖ «វានៅបារម្ភរឿង អាខ្លាចទៅធ្វើទៅ ខ្លាចវាគ្រោះថ្នាក់ ទៀត វាដូចថារាង»។
លោក ម៉ម ធីម ដែលចាប់អាជីពជាកម្មករសំណង់តាំងពីអាយុ២០ឆ្នាំ ប្រាប់ VOA ក្នុងពិធីរំឭកឡើងវិញនៃការបាក់អគារនេះថា នៅពេលអគារបាក់រលំនោះ លោកកំពុងសម្រាកនៅលើជាន់ទីបី នៃអគារដែលកំពុងសាងសង់។ នៅពេលនោះ លោកជាជាងលាយស៊ីម៉ង់។ លោកមិនបានរងរបួសទេ ប៉ុន្តែ លោក នៅតែមិនអាចភ្លេច ការបាក់ស្រុតអគារកម្ពស់៧ជាន់ ដែលបានសម្លាប់មនុស្ស២៨នាក់ និងធ្វើឲ្យកម្មកររងរបួស២៦ នាក់។
សមាជិកសហព័ន្ធសហជីពកម្មករសំណង់ និងព្រៃឈើកម្ពុជា ព្រមទាំងតំណាងជនរងគ្រោះចំនួន៥ នាក់ បានប្រារព្ធពិធីរំឭកខួបមួយឆ្នាំនៃព្រឹត្តិការណ៍បាក់រលំអគារដើម្បីរំឭកដល់វិញ្ញាណក្ខន្ធអ្នកដែលបានស្លាប់ចំនួន២៨ នាក់នោះ។ អ្នកដែលនៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍បាក់អគារនិយាយថា ពួកគេនៅមានការលំបាកក្នុងការជំនះអារម្មណ៍តក់ស្លុត បន្ទាប់ពីបានឆ្លងកាត់ហេតុការណ៍បាក់អគារដ៏ប្រល័យនោះ។
លោក អ៊ុក សាវ៉ាត អាយុ៣១ឆ្នាំ ជនរងគ្រោះដែលរស់រានមានជីវិតពីការបាក់រលំអគារកាលពីឆ្នាំមុននិយាយថា លោកលែងហ៊ានធ្វើការសំណង់ទៀតហើយ។ កម្មករសំណង់មកពីខេត្តកំពតរូបនេះ ប្រាប់ក្រុមអ្នកកាសែតថា លោកនៅមិនទាន់ទទួលបានសំណងពេញលេញទេ ក្រោយហេតុការណ៍បាក់អគារកាលពីមួយឆ្នាំមុននោះ។
«ទីមួយ វាអត់ទាន់សមស្រប។ ហេតុអីថា អត់ទាន់សមស្រប? ទីមួយខាងក្រុមហ៊ុន អត់មានទាន់ មានចេញសំណងឲ្យយើងទេ។ នេះជាសំណងដែលថា បានពីសប្បុរសជន...មកពីសប្បុរសជនហ្នឹងមក នេះគ្រាន់តែជាអ្នកឧបត្ថម្ភមកពីក្រៅទេ។ សំខាន់បំផុតគឺយើងត្រូវការសំណងចេញពីប្រធានក្រុមហ៊ុនអ៊ីចឹង សាងសង់អ៊ីចឹងទៅណា៎ ដើម្បីផ្តល់យុត្តិធម៌ឲ្យយើង»។
លោក ម៉ម ធីម វ័យ៥៤ ឆ្នាំ កម្មករសំណង់មកពីខេត្តកំពត ចូលរួមពិធីរំឭកដល់ហេតុការណ៍ការបាក់អគារនៅខេត្តព្រះសីហនុ ដែលរៀបចំនៅការិយាល័យសហព័ន្ធសហជីព កម្មករសំណង់ និងព្រៃឈើកម្ពុជា ក្រុងភ្នំពេញថ្ងៃទី២១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២០។ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)
លោក អ៊ុក សាវ៉ាត អាយុ៣១ ឆ្នាំ ជាជនរងគ្រោះដែលរស់រានមានជីវិតពីបាក់អគារកម្ពុជា៧ជាន់ ក្នុងក្រុងព្រះសីហនុ ខេត្តព្រះសីហនុ កាលពីឆ្នាំ២០១៩។ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)
អ្នកស្រី យឹម សុធារី អ្នកជំនាញចិត្តសាស្ត្រ មិនអាចកំណត់បានថា ក្រុមកម្មករដែលរងគ្រោះ និងនៅមានជីវិតពីការបាក់អគារក្នុងក្រុងព្រះសីហនុនោះសុទ្ធតែមានវិបត្តិផ្លូវចិត្តនោះទេ ប៉ុន្តែអ្នកស្រីកត់សម្គាល់ថា អ្នកទាំងនោះអាចមានការប៉ះទង្គិចផ្លូវចិត្ត ដែលតម្រូវឲ្យមានការប្រឹក្សាយោបល់ជាមួយអ្នកចិត្តសាស្ត្រ ដើម្បីរកវិធីព្យាបាល។
ក្រោយពីហេតុការណ៍បាក់រលំអគារកម្ពស់៧ជាន់នៅក្នុងក្រុងព្រះសីហនុ កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែមិថុនាឆ្នាំ២០១៩នោះ អភិបាលខេត្តជាប់នឹងមាត់សមុទ្រមួយនេះ គឺលោក យន្ត មីន ដែលជាអតីតមេបញ្ជាការយោធាមួយរូបនៅខេត្តកោះកុង បានស្នើសុំលាលែងពីតំណែង។ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន ក៏បានសម្រេចបញ្ចប់តួនាទីរបស់លោក ញឹម វណ្ណដា អនុប្រធានគណៈកម្មាធិការជាតិគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយ ក្រោមហេតុផលថា លោក ញឹម វណ្ណដា គ្មានការទទួលខុសត្រូវភារកិច្ចរបស់លោក និងជាអ្នកភូតភរ។
ស្របពេលជាមួយគ្នានោះ ស្ថានទូតចិនប្រចាំកម្ពុជា ក៏បានចេញសារទទួលស្គាល់ផងដែរថា អគារដែលបាក់ស្រុតចុះនោះ ត្រូវបានសាងសង់ដោយក្រុមអ្នកវិនិយោគចិន។ ជនជាតិចិន៥ នាក់ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងឧបទ្ទវហេតុបាក់អគារនោះ ត្រូវកម្លាំងសមត្ថកិច្ចឃាត់ខ្លួន ហើយតុលាការខេត្តព្រះសីហនុ បានឃុំខ្លួនពួកគេក្រោមបទចោទប្រកាន់ព្រហ្មទណ្ឌ រួមមានបទមនុស្សឃាតដោយអចេតនា បង្កឲ្យមានរបួសដោយអចេតនា និងសមគំនិតក្នុងអំពើមនុស្សឃាតដោយអចេតនា សមគំនិតក្នុងអំពើបង្កឲ្យមានរបួសដោយអចេតនា។
លោក សុខ គីន ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពកម្មករសំណង់ និងព្រៃឈើកម្ពុជា បានថ្លែងក្នុងសន្និសីទព័ត៌មាន ក្នុងពិធីរំឭកឡើងវិញនៃការបាក់អគារក្នុងក្រុងព្រះសហីនុថា មួយឆ្នាំក្រោយនៃការបាក់រលំអគារនេះ លោកនៅតែសង្កេតឃើញថា ៧០ទៅ៨០ភាគរយនៃកម្មករដែលធ្វើការនៅការដ្ឋានសំណង់ នៅតែប្រឈមហានិភ័យជាច្រើន ដោយសារគ្មានសម្ភារៈការពារសុវត្ថិភាព ដូចជាខ្សែក្រវ៉ាត់ការពារការធ្លាក់ពីទីខ្ពស់ និងស្រោមដៃ និងកំបាំងមុខសម្រាប់ផ្សារដែកជាដើម។
«អ៊ីចឹង បើសិនថា យើងក្រឡេកមើល នៅក្នុងការដ្ឋាន នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាតាមអ្វីដែល យើងពិនិត្យមើលជាក់ស្តែង ៧០ ទៅ៨០ភាគរយដែល កម្មករមិនទទួលបានសម្ភារៈហ្នឹងទេ...ប៉ុន្តែមានក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនតូច ក្រុមហ៊ុនដែលគាត់មានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អ គាត់ផ្តល់ជូននូវសម្ភារៈហ្នឹងសម្រាប់កម្មករនិយោជិត»។
លោកបន្ថែមថា ការសាងសង់នៅតែធ្វើឡើង មិនស្របនឹងនីតិវិធី ពោលគឺម្ចាស់ការដ្ឋានសាងសង់ បានចាប់ដំណើរការការដ្ឋានមុនទើបសុំការអនុញ្ញាតតាមក្រោយ។លោកឲ្យដឹងទៀតថាគិតពីដើមឆ្នាំ២០១៨ ដល់ឆ្នាំ២០១៩ ក្រុមហ៊ុនសំណង់ដែលបានចុះបញ្ជីមានជាង២០០០ក្រុមហ៊ុន ប៉ុន្តែក្រុមហ៊ុនដែលនៅមានសុពលភាពប្រហែលជា៩០០ក្រុមហ៊ុនប៉ុណ្ណោះ។
វីអូអេមិនទាន់អាចសុំការអត្ថាធិប្បាយពីលោក សេង ឡូត និង លោក ឡោ ដាវុធអ្នកនាំពាក្យក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្មនិងសំណង់បានទេនៅថ្ងៃច័ន្ទនេះ។
កាលពីឆ្នាំ២០១៩ ក្រៅពីហេតុការណ៍បាក់អគារនៅខេត្តព្រះសីហនុនោះ មានហេតុការណ៍បាក់អគារកំពុងសាងសង់មួយផ្សេងទៀតនៅក្នុងខេត្តកែប ដែលបណ្តាលឲ្យមនុស្សចំនួន៣៦ នាក់ស្លាប់ និង២៣ នាក់រងរបួស។ ម្ចាស់ការដ្ឋានសំណង់អគារកម្ពស់៦ជាន់ក្នុងខេត្តកែបនោះ ត្រូវបានឃាត់ខ្លួនរួចបញ្ជូនទៅតុលាការ ប៉ុន្តែតុលាការសម្រេចមិនឃុំខ្លួន ដោយដាក់ឲ្យស្ថិតក្រោមលក្ខខណ្ឌមួយចំនួនរបស់តុលាការ ដូចជាការមិនចាកចេញទៅក្រៅប្រទេស។
រូបឯកសារ៖ ប្រតិបត្តិការជួយសង្រ្គោះជនរងគ្រោះពីការបាក់អគារមួយខ្នងនៅខេត្តកែប កាលពីថ្ងៃសៅរ៍ ទី០៤ ខែមករា ឆ្នាំ២០២០។ (ស៊ុន ណារិន/VOA)
បន្ទាប់ពីហេតុការណ៍បាក់អគារនោះមក លោក ម៉ម ធីម បាននិយាយថា លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានប្រគល់ថវិកាឲ្យម្នាក់ៗចំនួន១ម៉ឺនដុល្លារអាមេរិក ដល់ជនរងគ្រោះទាំងអស់។ កាកបាទក្រហមកម្ពុជា ក៏បានជួយជាថវិកាចំនួន៥លានរៀល ឬ ប្រមាណ១២៥០ ដុល្លារសម្រាប់ជនរងគ្រោះម្នាក់ៗ ហើយលោក គង់ សំអុល រដ្ឋមន្ត្រីទទួលបន្ទុកកិច្ចការព្រះបរមរាជវាំង បានផ្តល់ថិវកាចំនួន២ លានរៀល ឬ ៥០០ដុល្លារសម្រាប់ជនរងគ្រោះម្នាក់ៗ។
លោក ម៉ម ធីម និយាយថា លោកលែងមានចំណាប់អារម្មណ៍ធ្វើការនៅការដ្ឋានសាងសង់ធំៗទៀតហើយ។
«ខ្ញុំប្រហែលជាឈប់ហើយ ព្រោះចាស់ៗនៅហ្នឹង ហើយនឹងម្ចាស់អំណោយអី គាត់ទៅចាស់ៗហ្នឹង គាត់ថា ចំណាស់ខ្ញុំល្មមឈប់ហើយ!»
នៅពេលនេះ លោក ម៉ម ធីម ធ្វើតែការងារសំណង់ធម្មតានៅតាមផ្ទះប្រជាពលដ្ឋសាមញ្ញ។ លោកថា ការទាមទារសំណងជាទឹកប្រាក់៨០លានរៀល ឬ ប្រមាណ២ម៉ឺនដុល្លារពីក្រុមហ៊ុនចិននៅតែបន្ត។ លោកចង់ឃើញតុលាការខេត្តព្រះសីហនុពន្លឿនការដោះស្រាយពាក្យបណ្តឹងរបស់កម្មករ និងសាច់ញាតិជនរងគ្រោះកម្មករចំនួន៥៤នាក់ ដើម្បីឲ្យបានយុត្តិធម៌ពិតប្រាកដ៕