អ្នកដាំស្វាយ​លក្ខណៈ​គ្រួសារ​ខ្លាច​ក្រុមហ៊ុន​ធំៗ​ដណ្តើម​ទីផ្សារ ខណៈ​កម្ពុជា​សម្លឹង​ការនាំ​ផ្លែស្វាយ​ចេញ​ទៅ​ចិន

លោក​ យូ វេងស្រ៊ី​ អាយុ​៦១​ឆ្នាំ ​ម្ចាស់​ចំការ​​ស្វាយ​កែវ​រមៀត ​ក្នុង​ភូមិ​វ៉ារិន៣ ឃុំ​ខ្ចៅ ស្រុ​កកងមាស ខេត្ត​កំពង់ចាម កាលពី​ខែ​កក្កដា​ ឆ្នាំ​២០២០។ (អូន ឆេងប៉រ​/វីអូអេ)

ដី​សណ្ដ​នៅ​ជាប់​មាត់​ទន្លេ​មេគង្គ​ក្នុង​ស្រុក​កងមាស​ ខេត្ត​កំពង់ចាម​ ផ្ដល់​លក្ខខណ្ឌ​អំណោយ​ផល​សម្រាប់​ការ​ដាំ​ស្វាយ​កែវ​រមៀត ​និង​ស្វាយ​គុណភាព​ល្អ​ផ្សេង​ទៀត។​ ស្វាយ​ទាំង​អស់​នេះ​ នឹង​ក្លាយ​ជា​ទីផ្សារ​ទៅ​កាន់​ប្រទេស​ចិន​បន្ថែម​ទៀត​ពេល​កម្ពុជា​និង​ចិន ​ចុះ​ហត្ថលេខា​លើ​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ពាណិជ្ជកម្ម​សេរី​ទ្វេ​ភាគី ​នៅ​ក្នុង​ខែ​សីហា​ខាង​មុខ​នេះ ​ ខណៈ​ដែល​ប្រទេស​ចិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​មាន​ការ​នាំ​ផ្លែ​ស្វាយ​ទៅ​ប្រទេស​ចិន​ទៅ​ដល់​៥០​ម៉ឺន​តោន​ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំៗ។

កសិករ​ដែល​ដាំ​ស្វាយ​ជា​លក្ខណៈ​គ្រួសារ​ ដូច​លោក​យូ វេង​ស្រ៊ី ​ក្នុង​ភូមិ​វ៉ារិន៣​ឃុំ​ខ្ចៅស្រុក​កងមាស​ ខេត្ត​កំពង់ចាម​ កំពុង​ដាំ​ស្វាយ​កែវ​មៀត​ នៅ​ចម្ការ​របស់​លោក​ជាង​១០​ហិកតា​ជាប់​នឹង​ទន្លេ​មេគង្គ។​

កសិករ​ វ័យ​៦១​ឆ្នាំ​រូប​នេះ ​ដាំ​ស្វាយ​កែវ​រមៀត​ជាង​២​ពាន់​ដើម​លាត​សន្ធឹង​ពី​មាត់​ទន្លេ​មេគង្គ​ឆ្លង​ផុត​គេហដ្ឋាន​របស់​លោក​ ចូល​ទៅ​ដល់​ចម្ការ​ក្បែរ​បឹង​លិច​ទឹក​ដែល​នៅ​ក្រោយ​ភូមិ។​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​ ការ​ដាំ​ស្វាយ​នេះ ​មាន​ទីផ្សារ​គ្រាន់​បើ​ជាង​ការ​ធ្វើ​ស្រែ ​ដែល​លោក​យល់​ថា​ ពិបាក​ចំណេញ។​

លោក​ថ្លែង​ប្រាប់ ​VOA ​ក្នុង​បទ​សម្ភាសន៍​កាល​ពី​ថ្មីៗ​នេះ​ថា៖​ «ធូរ​ធារ​ច្រើន​គ្រាន់​បើ​ជាង​យើង​ធ្វើ​ស្រូវ ​ធ្វើ​អង្ករ។​ ទិន្ន​ផល​លុយ​កាក់​ហ្នឹង វា​បាន​ច្រើន​ជាង​ស្រូវ»។​

បញ្ហា​របស់​អ្នក​ដាំ​ស្វាយ ដូច​ជា​ លោក​ យូ វេងស្រ៊ី​ ទាក់ទង​នឹង​តម្លៃ ​និង​ទីផ្សារ​មិន​ទៀង​ទាត់។​ ទីផ្សារ​ស្វាយ​របស់​លោក​បច្ចុប្បន្ន​មាន​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​វៀតណាម ​និង​ថៃ​ ដោយ​ឈ្មួញ​ចុះ​មក​ទិញ​ដល់​ចម្ការ។​ លោក​យល់​ថា ​ផ្លែ​ស្វាយ​របស់​លោក​ ក៏​បាន​ទៅ​ដល់​ទីផ្សារ​ចិន​រួច​ទៅ​ហើយ​តាម​ប្រទេស​វៀតណាម។​

តម្លៃ​ស្វាយ​រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ​ គឺ​ជាង​១៥០០​រៀល​ក្នុង​មួយ​គីឡូក្រាម ​ដែល​ជា​តម្លៃ​នៅ​ទាប​នៅ​ឡើយ។ ​លោក​បាន​ដឹង​អំពី​ពាណិជ្ជ​កម្ម​សេរី​ជាមួយ​ប្រទេស​ចិន​ ដែល​នាំ​ឲ្យ​កម្ពុជា​មាន​ផលិត​ផល​កសិកម្ម​បន្ថែម​នាំ​ទៅ​ប្រទេស​ចិន ក្នុង​នោះ​មាន​ស្វាយ​របស់​លោក​ផង​ដែរ។​ ប៉ុន្តែ​លោក​មិន​ទាន់​ដឹង​ថា​ ​ស្វាយ​របស់​លោក​ពិត​ជា​ឈ្មួញ​មក​ទិញ​ក្នុង​តម្លៃ​ថ្លៃ​ជាង​មុន ​ហើយ​នាំ​ទៅ​ចិន​នោះ​ទេ។​

លោក​ថ្លែង​ថា៖ ​«ល្អ​បាន​លំនឹង​តម្លៃ។ ​បើ​បាន​គេ​នាំ​ចេញ​ទៅយើង​បាន​កើន​តម្លៃ។​លំនឹង​តម្លៃ​ហ្នឹង​បាន​ល្អ​ស្ថិរ​រហូត»។​

លោក​យល់​ថា​ បញ្ហា​ទីផ្សារ​ជា​រឿង​សំខាន់ ​ តែ​លោក​ថា​លោក​បារម្ភ​ខ្លាច​ស្វាយ​របស់​ប្រទេស​ជិត​ខាង​នាំ​ចូល​មក​កម្ពុជា ហើយ​ដាក់​ស្លាក​ធ្វើ​ជា​ស្វាយ​ខ្មែរ។​

លោក​បន្ថែម​ថា៖​ «ពិភព​លោក​អត់​ស្គាល់​ស្វាយ​ខ្មែរ​ទេ​ស្គាល់​តែ​ស្វាយ​ពួកវា​ហ្នឹង​….​ ដឹង​តែ​ស្វាយ​ថៃ ​ ស្វាយ​យួន តាម​ការណ៍​ពិត​ដឹក​ពី​យើង​ហ្នឹង​ទៅ។ ​ អាហ្នឹង​ទាល់​តែ​ត្រូវ​ជាមួយ​ចិន ​កុំ​យក​របស់​គេ។ ​ ខ្មែរ​ស៊ី​មិន​បាន​មួយ​ខេត្ត​របស់​វា​(ចិន)​ផង»។​

បញ្ហា​ដែល​អ្នក​ដាំ​ស្វាយ​រូប​នេះ​ព្រួយ​បារម្ភ​មួយ​ទៀត ​គឺ​អ្នក​វិនិយោគ​បរទេស​នឹង​ដាំ​ស្វាយ​ជា​ចម្ការ​ធំៗ​លើ​ដី​រាប់​រយ​រាប់​ពាន់​ហិកតា​ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​កសិករ​ខ្មែរ​គ្មាន​ទីផ្សារ​សម្រាប់​ស្វាយ​របស់​ពួក​គេ​ ឬ​ គ្មាន​អ្នក​បញ្ជា​ទិញ​ស្វាយ។​

លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖​ «អាច​ដូច​កសិកម្ម​អី​ហ្នឹង​ អាច​មក​ដាំ​ចេក​ ដាំអី​ហ្នឹង។​វា​មក​ដាំ​ពេញ​ហ្នឹង​ដែរ​ហ្នឹង។​ ស្វាយ​ហ្នឹង​ដូច​មាន​ដាំ​ហើយ ​ ដូច​ខាង​មណ្ឌល​គិរី។​យើង​ឃើញ​ថា​ដាំ​ហ្នឹង​ ដាំ​ប្រហែល​មិន​តិច​ទេ​រាប់ម៉ឺន​ហិកតា»។​

កាល​ពី​ខែ​មិថុនា​ឆ្នាំ​២០២០​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ​និង​ចិន​បាន​ចុះ​កិច្ច​ព្រមព្រៀង​លើ​ពិធីសារ​ក្នុង​ការ​នាំ​ស្វាយ​ស្រស់​ដែល​មាន​គុណ​ភាព​ល្អ​ទៅ​កាន់​ទីផ្សារ​ប្រទេស​ចិន​ ដោយ​មាន​ការ​ចែង​ពី​ស្ដង់ដារ​គុណភាព ​និង​នីតិវិធី​នៃ​ការ​ដាំ​ដុះ លាង​សម្អាត ​វេចខ្ចប់​និង​ដឹក​ជញ្ជូន​នាំ​ចេញ។ ​ក្រសួង​កសិកម្ម​បញ្ជាក់​ថា​កម្ពុជា​អាច​នាំ​ស្វាយ​ស្រស់​មាន​គុណ​ភាព​ល្អ​ទៅ​កាន់​ប្រទេស​ចិន ​ប្រមាណ​៥០​ម៉ឺន​តោន​ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំៗ។ ​

បើ​តាម​ក្រសួង​កសិកម្ម ​គិត​ត្រឹម​ខែ​មិថុនា​ឆ្នាំ​២០២០​ ​អគ្គ​នាយកដ្ឋាន​កសិកម្ម​បាន​ទទួល​ពាក្យ​ស្នើ​សុំ​ចុះ​បញ្ជី​ចម្ការ​ស្វាយ ​និង​ទីតាំង​វេច​ខ្ចប់​សម្រាប់​នាំ​ផ្លែ​ស្វាយ​ស្រស់​ចេញ​ទៅ​កាន់​ប្រទេស​ចិន​ ចំនួន​២០​ក្រុមហ៊ុន​និង​ម្ចាស់​ចម្ការ ដែល​មាន​ផ្ទៃ​ដី​ជាង​២១.០០០​ហិកតា។​ ក្រសួង​កសិកម្ម​ឲ្យ​ដឹង​ទៀត​ថា​ ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ ​ផ្ទៃដី​ដាំដុះ​ស្វាយ​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស​កម្ពុជា ​មាន​ជាង​១០​ម៉ឺន​ហិកតា។​ ក្រសួង​បញ្ជាក់​ថា ទិន្នផល​ផ្លែ​ស្វាយ​មាន​ប្រមាណ​១​លាន​២​សែន​តោន​ក្នុង​មួយ​រដូវ។​

ប្រធាន​មន្ទីរ​កសិកម្ម​ រុក្ខា​ប្រមាញ់ ​និង​នេសាទ​ ខេត្ត​កំពង់ចាម​លោក ​ស៊ីម ថាវីរៈ ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ​មន្រ្តី​ជំនាញ​របស់​លោក​កំពុង​ណែនាំ​បច្ចេក​ទេស​ដល់​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ដើម្បី​បំពេញ​តាម​លក្ខខណ្ឌ​របស់​ប្រទេស​ដែល​នាំ​ចូល។​លោក​អំពាវនាវ​ឲ្យ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ដែល​ដាំ​ជា​លក្ខណៈ​គ្រួសារ​អាច​ចុះ​បញ្ជី​នៅ​អគ្គ​នាយកដ្ឋាន​កសិកម្ម ​ដើម្បី​ទទួល​បាន​ការ​ណែនាំ​បន្ថែម​ទៀត។​

ខេត្ត​កំពង់ចាម​ទាំង​មូល​មាន​ដី​ដាំ​ស្វាយ​ជាង​៣​ពាន់​ហិកតា ​ដែល​នាំ​ទៅ​វៀតណាម​ ថៃ​ និង​ប្រទេស​កូរ៉េ​ខាងត្បូង។​នេះ​បើ​យោង​តាម​តួលេខ​ផ្ដល់​ដោយ​លោក​ ស៊ីម ថាវីរៈ។ ​លោក​បន្ត​ថា​នៅ​មាន​ផ្ទៃដី​ផ្សេង​ទៀត ​ដែល​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​អាច​ដាំ​ស្វាយ​បាន​ ដើម្បី​បំពេញ​ទីផ្សារ​នាំ​ទៅ​ប្រទេស​ចិន​ទៅ​ថ្ងៃ​ខាង​មុខ ​នៅ​ពេល​មាន​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ពាណិជ្ជកម្ម​សេរី។​

ប្រធាន​មន្ទីរ​កសិកម្មរូប​នេះ ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖​ «ខ្ញុំ​គិត​ថា​ វា​ល្អ ​ បើ​បាន​បើក​ទីផ្សារ​ទូលំទូលាយ​ គ្រប់​តែ​កន្លែង។​ បាន​ន័យ​ថា​ ទីផ្សារ​ យើង​អត់​មាន​ចាល់​ កសិករ​សប្បាយ​ចិត្ត។​យើង​ដល់​ហើយ​ថា​ កាល​ណា​អត់​ទីផ្សារ​ ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​ខាត​បង់»។ ​

លោក​បាន​បន្ថែម​ថា៖ ​«យើង​នៅ​មាន​សក្តានុពល​ពង្រីក។​អ៊ីចឹង​បាន​ថា​ វា​អាស្រ័យ​ទៅ​លើ​ទីផ្សារ។ កាល​ណា​ទីផ្សារ​ល្អ​ ​ឆ្នាំ​ក្រោយ ​គាត់​ដាំ។ ​ ទីផ្សារ​មិន​ល្អ​ឆ្នាំ​ក្រោយ ​គាត់​អាច​ដឹង​អី​អ៊ីចឹង។ ​ ហើយ​មិន​ល្អ​តែ​យូរ​ទៅ​ អាច​នឹង​កាប់​ទៀត។ ​ អាហ្នឹង ​វា​មិន​ខុស​ពី​កៅស៊ូ​ទេ ​ ​ហើយ​យើង​ក៏​មិន​ប្រកាន់​យ៉ាង​ម៉េច​ដែរ​ព្រោះ​អាហ្នឹង​ជម្រើស​របស់​គាត់»។​

ក្នុង​វេទិកា​សាធារណៈ​មួយ​កាលពី​ថ្ងៃ​អង្គារ​លោក​សុខ ទូច​ ប្រធាន​រាជ​បណ្ឌិត្យ​សភា​កម្ពុជា ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​ ប្រជា​កសិករ​កម្ពុជា​ត្រូវ​តែ​រៀន​បន្ថែម​ ហើយ​ដាំ​អ្វី​ដែល​ជា​តម្រូវ​ការ​របស់​ទីផ្សារ​ចិន។​លោក​ក៏​ព្រួយ​បារម្ភ​អំពី​អ្នក​វិនិយោគ​ចិន​មក​ចិញ្ចឹម​ត្រី ​និង​ដាំ​ដំណាំ​ផ្សេង​ទៀត​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​ ដែល​ជា​តម្រូវ​ការ​របស់​ប្រទេស​ចិន។

លោក​សុខ ទូច​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖ ​«កុំ​បើក​នាំ​ត្រី​ចេញ​ទៅ ​សុទ្ធ​តែ​ចិន​មក​ចិញ្ចឹម។ ​ជួល​ដី​ខ្មែរ​មក​ចិញ្ចឹម ​ អាហ្នឹង​មួយ​ទៀត»។​

ប្រធាន​សហព័ន្ធ​សហគមន៍​កសិករ​កម្ពុជា ​លោក ​ថេង សាវឿន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​ លោក​បារម្ភ​ថា​ កសិករ​ខ្មែរ​ជា​លក្ខណៈ​គ្រួសារ ​និង​សហគមន៍​មិន​អាច​បំពេញ​តាម​ស្តង់ដារ​របស់​ប្រទេស​នាំ​ចូល​នោះ​ទេ ​ ហើយ​កម្ពុជា​ក៏​មិន​ទាន់​មាន​រោងចក្រ​កែ​ច្នៃ​ច្រើន​ដែរ។​លោក​ជំរុញ​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​ត្រូវ​ពង្រឹង​សមត្ថភាព ​និង​បច្ចេក​ទេស​ដល់​អ្នក​ផលិត ​និង​អ្នក​ដាំ​ផង​ដែរ។​

«បើ​មិន​អ៊ីចឹង​ទេ​ខ្ញុំ​គិត​ថា​ ការ​ដាំ​ស្វាយ​ជា​លក្ខណៈ​គ្រួសារ​ និង​សហគមន៍​នឹង​រង​ផល​ប៉ះពាល់​បន្ថែម​ហើយ​បាន​ប្រយោជន៍​តែ​ក្រុមហ៊ុន​ដែល​មាន​លទ្ធភាព ​ទាំង​ធន​ធាន​បច្ចេក​ទេស ​ទាំង​ធនធាន​ថវិកា ​ដែល​នាំ​ទៅ​ទទួល​បាន​ផល​ចំណេញ»។​

លោក​ ថេង សាវឿន​ បន្ត​ថា ​បច្ចេក​ទេស​នៃ​ការ​កែច្នៃ​ផ្លែ​ស្វាយ​នៅ​មាន​កម្រិត​នៅ​ឡើយ ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​កសិករ​ខាត​បង់។​ ដូច្នេះ​លោក​ថា​ ​រដ្ឋ​ និង​ក្រុមហ៊ុន​វិនិយោគ ​ត្រូវ​ពង្រឹង ​និង​ពង្រីក​ការ​កែ​ច្នៃ​ផ្លែ​ស្វាយ​ទុំ ​ដើម្បី​ជា​ប្រយោជន៍​របស់​កសិករ​ខ្មែរ។​លោក​ក៏​ជំរុញ​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្សព្វផ្សាយ​ទូលំទូលាយ​អំពី​លក្ខខណ្ឌ​ទាក់ទង​នឹង​ពាណិជ្ជ​កម្ម​សេរី​នេះ ​ឲ្យ​កសិករ បាន​ដឹង​ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គេ​អាច​ត្រៀម​ខ្លួន​ទៅ​ថ្ងៃ​ខាង​មុខ៕