ក្រុមមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល និងសិទ្ធិមនុស្ស នៅថ្ងៃសុក្រនេះ បានសម្តែងនូវការខ្វាយខ្វល់អំពីភាពចង្អៀតណែនខ្លាំងរបស់អ្នកទោសក្នុងពន្ធនាគារនៅប្រទេសកម្ពុជា ខណៈដែលអ្នកទោសបានកើនឡើងប្រមាណ១.៧០០នាក់នៅក្នុងឆ្នាំ២០១១ បើប្រៀបធៀបនឹងឆ្នាំ២០១០។
គិតមកដល់ត្រឹមថ្ងៃទី២៥ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១១ នៅប្រទេសកម្ពុជា មានអ្នកទោសក្នុងពន្ធនាគារទាំងអស់សរុប១៥.០០១នាក់ដែលបានកើនឡើង១២,៦ភាគរយ។ តាំងពីខែមីនា ឆ្នាំ២០១០ មានអ្នកទោសចំនួនសរុប១៣.៣២៥នាក់ នេះបើតាមរបាយការណ៍ឆ្នាំ២០១១របស់អង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ។
របាយការណ៍របស់អង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូបានបញ្ជាក់ថា កំណើនអ្នកទោសនៅតាមពន្ធនាគារទាំងអស់នេះមានភាពចង្អៀតណែនខ្លាំង ហើយភាពចង្អៀតណែនរបស់អ្នកទោសមិនទាន់ត្រូវបានដោះស្រាយនៅឡើយទេ។
របាយការណ៍នេះបានបន្តថា សព្វថ្ងៃអត្រាឃុំឃាំងក្នុងពន្ធនាគារចំនួន១៨មានកម្រិត១៧៩ភាគរយ និងភាពចង្អៀតណែនខ្លាំងឡើងៗ។ នៅកម្ពុជាមានពន្ធនាគារយ៉ាងតិច១២ បានផ្ទុកអ្នកទោសពីរដងនៃចំណុះដែលគួរផ្ទុកអ្នកទោស ហើយពន្ធនាគារខ្លះទៀតផ្តល់កន្លែងរស់នៅក្នុងបន្ទប់មានទំហំតិចជាងមួយម៉ែត្រការ៉េសម្រាប់អ្នកទោសម្នាក់ ហើយកន្លែងរស់នៅក្នុងពន្ធនាគារមានទំហំតូចចង្អៀតដែលអ្នកទោសខ្លះត្រូវដាក់វេនគ្នាដេក។ របាយការណ៍នេះបានបញ្ជាក់ថា ពន្ធនាគារថ្មី និងបន្ទប់សម្រាប់ដាក់អ្នកទោសកំពុងត្រូវបានបន្តសាងសង់ ប៉ុន្តែវាច្បាស់ណាស់ថា ការណ៍នេះមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ ហើយវិបត្តិនៃភាពចង្អៀតណែនខ្លាំងរបស់អ្នកទោសនៅកម្ពុជាគឺស្ថិតនៅឆ្ងាយពីការណ៍ដែលអាចដោះស្រាយបាន។ មកដល់ឆ្នាំ២០១១នេះ ដំណោះស្រាយនៅតែមិនទាន់ឃើញច្បាស់លាស់នៅឡើយ។ លោកស្រីពុង ឈីវកេក ប្រធានអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ បានថ្លែងថា ស្តង់ដារពន្ធនាគាររបស់ប្រទេសកម្ពុជានៅដាច់ឆ្ងាយណាស់ពីស្តង់ដារពន្ធនាគារអន្តរជាតិ ហើយ ភាពចង្អៀតណែនរបស់អ្នកទោសបានប៉ះពាល់ដល់លក្ខខណ្ឌអនាម័យ និងសុខភាព ជាពិសេសជម្ងឺឆ្លង ដូចជារបេង និងរមាស់។
«បើស្តង់ដារតាមអឺរ៉ុប អ្នកទោសម្នាក់មានទំហំបន្ទប់ពន្ធនាគារចំនួនបួនម៉ែត្រការ៉េ ហើយបើតាមស្តង់ដារបស់អន្តរជាតិ អ្នកទោសម្នាក់មានទំហំបន្ទប់ពន្ធគារចំនួនពីរម៉ែត្រការ៉េ។ យើងដាក់អ្នកទោសម្នាក់ក្នុងបន្ទប់ពន្ធនាគារដែលមានទំហំ០,៨០ម៉ែត្រការ៉េ ដែលធ្វើឱ្យអ្នកទោសមានបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត»។
លោកកុយ ប៊ុនសន អគ្គនាយកនៃអគ្គនាយកដ្ឋានពន្ធនាគារក្រសួងមហាផ្ទៃ បានទទួលស្គាល់ថា ភាពចង្អៀតណែនខ្លាំងរបស់អ្នកទោសក្នុងពន្ធនាគារគឺជាកង្វល់។
«ថ្នាក់ដឹកនាំក្រសួងមហាផ្ទៃ និងអគ្គនាយកដ្ឋានពន្ធនាគារមានការខ្វល់ខ្វាយខ្លាំងដោយសារចំនួនអ្នកទោសមានការកើនឡើងតាំងពីដើមឆ្នាំ២០១១មកម្ល៉េះ។ ការពង្រឹងនីតិរដ្ឋមានន័យថា ការពង្រឹងច្បាប់ បានធ្វើឲ្យចំនួនអ្នកទោស និងអ្នកជាប់ឃុំបានកើនឡើងខ្ពស់ ទន្ទឹមនឹងការអភិវឌ្ឍមានកម្រិត អំពីវិស័យកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធពន្ធនាគារដែលយើងបានធ្វើជាបន្តបន្ទាប់កន្លងមកតាមខេត្តមួយចំនួន ដូចជា ខេត្ត កំពង់ចាម ខេត្តព្រះវិហារ ខេត្តកំពង់ធំ ខេត្តសៀមរាប ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ខេត្តបាត់ដំបង ខេត្តកោះកុងជាដើម។ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការធ្វើនោះមិនមានតុល្យភាពនឹងចំនួនកើនឡើងពីការពង្រឹងវិស័យច្បាប់នោះបានទេ»។
ប្រទេសអូស្ត្រាលីបានផ្តល់ជំនួយមូលនិធិចំនួន១២៥.០០០០ដុល្លារអូស្ត្រាលី សម្រាប់ជួយគាំទ្រធ្វើឱ្យលក្ខខណ្ឌពន្ធនាគារល្អប្រសើរនៅឆ្នាំ២០១០ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
លោកស្រី Arthi Patel លេខាទីមួយ ទីភ្នាក់ងារអូស្ត្រាលីដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍អន្តរជាតិ (AusAID) បានថ្លែងថា ការវិនិយោគរួមគ្នានៅក្នុងការសាងសង់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធពន្ធនាគារដោយរដ្ឋាភិបាលអូស្ត្រាលី និងរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា មានសារៈសំខាន់ក្នុងការគ្រប់គ្រងពិរុទ្ធជន និងទណ្ឌិតក្នុងការធានាលក្ខខណ្ឌសន្តិសុខ សុវត្ថិភាព និងប្រកបដោយមនុស្សធម៌។
ជំនួយរបស់ប្រទេសអូស្ត្រាលីនេះផ្តោតលើការសាងសង់អគារឃុំឃាំងអនីតិជន និងស្ត្រី សាងសង់ប៉ុស្តិ៍សុខភាព របងសុវត្ថិភាពសម្រាប់អ្នកទោសចេញមកហាត់ប្រាណ និងលំហែរកាយនៅក្រៅអគារឃុំឃាំង នៅពេលថ្ងៃ សាងសង់អគារសម្រាប់ជួបគ្រួសារ និងមេធាវីជាដើម។
លោកកុយ ប៊ុនសនបានថ្លែងថា នៅខេត្តព្រៃវែង ប្រទេសអូស្ត្រាលីជួយកសាងអគារឃុំឃាំងធំបីដែលមានអគារបុរសពីរ អគារស្ត្រីមួយ រោងបាយ អគារជួបគ្រួសារ និងមេធាវី និងអគារបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ។
លោកកុយ ប៊ុនសនបានបញ្ជាក់ថា ការកសាងអគារពន្ធនាគារនេះមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់នៅឡើយសម្រាប់កំណើនអ្នកទោស។
«ខ្ញុំសុំអំពាវនាវដល់សហគមន៍ជាតិ អន្តរជាតិ និងដៃគូអភិវឌ្ឍន៍នានា ជួយក្រឡេកមើលយកចិត្តទុកដាក់ជាសំខាន់ទៅលើភាពកំពុងតែណែនណាន់តាន់តាប់នៅតាមអគារឃុំឃាំងក្នុងប្រទេសកម្ពុជាទាំងមូលនេះ ដើម្បីជួយផ្តល់ជំនួយ តិចក្តី ច្រើនក្តី សម្រាប់បន្ធូរបន្ថយភាពណែនណាន់តាន់តាប់នៅក្នុងពន្ធនាគារ»។
ទិន្នន័យរបស់មជ្ឈមណ្ឌលអន្តរជាតិសម្រាប់ការសិក្សាអំពីពន្ធនាគារ បានបង្ហាញថាពន្ធនាគារកម្ពុជាស្ថិតក្នុងលំដាប់ថ្នាក់ខ្ពស់បំផុតទី២៥នៃពន្ធនាគារដែលមានភាពចង្អៀតណែននៅក្នុងពិភពលោក៕