ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

សហជីព​នៅ​កម្ពុជា​ពិភាក្សា​ដើម្បី​រក​លទ្ធភាព​សហការ​គ្នា


ភ្នំពេញ៖ រយៈ​ពេលជាង​១០​ឆ្នាំ​ ​ បន្ទាប់​ពីស្ថិតក្នុង​ភាពបែកខ្ញែក ដោយសារនិន្នាការនយោបាយ សហជីព​នានានៅ​ក្នុងប្រទេស​កម្ពុជា​ បានពិភាក្សា​គ្នា​ដើម្បី​រក​លទ្ធភាព​សហការ​គ្នាឈរ​លើ​ទស្សនៈ​រួម​ ដើម្បីការពារ​ផល​ប្រយោជន៍កម្មករ។

សហភាពសហជីពធំៗចំនួន៥​របស់ប្រទេសកម្ពុជា ដែល​មានកម្មករ​ជា​សមាជិក​សរុប​ជាង​៤៨​ម៉ឺន​នាក់ បានបេ្តជ្ញា​ចិត្តចាប់ដៃ ​ធ្វើការរួមគ្នាដើម្បី​ស្វែងរក​ផល​ចំណេញសម្រាប់កម្មករ ​ បន្ទាប់​ពីសហជីពទំា​ងនេះ ស្ថិតក្នុងជំហររ​ផ្ទុយគ្នាអស់​ពេល​ជាង​ ១​ទសវត្ស​រ៍រួចមក។ ​ម្យ៉ាងវិញទៀត​ ជំហរ​មិន​ស្របគ្នា​នេះ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​សហជីព​ទាំងនោះ​ទន់ខ្សោយ​ និងបរាជ័យ​ជាច្រើន​នៅ​ក្នុង​ការ​តស៊ូ​សម្រាប់​ការពារ​ផល​ប្រយោជន៍​ដល់​ក្រុម​កម្មករ។

បន្ទាប់ពី​ក្រុម​មេដឹកនាំ​សហភាព​សហជីព​ទំាង​៥ ​បាន​ជជែក​ពិភាក្សា​គ្នា​ពីរ​ថ្ងៃ​ក្នុង​ទីក្រុង​ភ្នំពេញ​ លោក​ អាត់​ ធន់​ ប្រធានសហភាព​សហព័ន្ធ​សហជីពការងារកម្ពុជា បាននិយាយនៅក្នុងសន្និសីទកាសែតកាល​ពី​រសៀល​ថ្ងៃសុក្រថា​ ​ការរួប​រួម​របស់សហជីព នឹងជួយលើក​ស្ទួយជីវភាពរបស់កម្មករបានប្រសើរជាង​ពេលបច្ចុប្បន្ន។

«យើង​អាច​ឲ្យ​ឃើញ​ថា ​នៅ​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ខ្លី​នេះ​ គឺ​យើង​អាច​ធ្វើការ​រួមគ្នា​ ដូច​ករណី​ច្បាប់​សហជីព​ត្រូវតែ​ពន្យារពេល ឬក៏​ត្រូវ​ផ្តល់​ឱកាស​ឲ្យ​យើង​គ្រប់គ្រាន់​ដើម្បី​ឲ្យ​ច្បាប់​នេះ​ល្អ​សម្រាប់​សហជីពទំាងអស់​ ហើយ​ប្តេជ្ញាចិត្ត​នឹង​ជំរុញឲ្យ​មាន​ប្រព័ន្ធ​គ្រប់គ្រង​សុខមាលភាព​ និង​សុវត្ថិភាព​នៅ​កន្លែង​ការងារ ​ហើយ​តំណាក់​កាល​បន្ទាប់​ទៀត ​យើង​សង្ឃឹម​ថា​ សហជីព​នឹង​រួមគ្នា​នៅ​ក្នុង​សហជីព​កម្មករ​មួយ»។

នេះ​គឺជា​គំនិត​ផ្ដួចផ្ដើម​ស្វែងរក​ជំហរ​រួមគ្នា​ជា​លើក​ដំបូងបំផុតរបស់​សហភាព​សហជីព​ ដែល​ប្រមូល​ផ្ដុំ​ដោយ​សហជីព​ជា​សមាជិក​ជា​ច្រើន​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស ​បន្ទាប់ពី​សហភាព​សហជីព​ទាំងនោះ​ភាគ​ច្រើន​ ត្រូវ​គេ​មើលឃើញ​ថា ​មាន​និន្នាការ​ទៅ​រក​ គណ​បក្សនយោបាយ​ ជាពិសេស​និន្នាការ​ទៅ​រក​គណបក្ស​កាន់អំណាច ​និង​គណបក្ស​ជំទាស់ ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យការ​ការពារ​ផល​ប្រយោជន៍​កម្មករ​ក៏​ទោរទន់​ទៅតាម​និន្នាការ​នោះ​ដែរ។ មួយវិញទៀត​ សហជីព​ខ្លះ​ត្រូវ​គេរិះគន់ថា ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ពុក​រលួយ។

យោងតាម​របាយការណ៍​ ស្តីពី​ចលនា​សហជីព​នៅ​កម្ពុជា​របស់​មជ្ឈមណ្ឌល​អាមេរិកាំង​សម្រាប់​សាមគ្គី​ភាព​ការងារ​អន្តរជាតិ​ បាន​ឲ្យដឹង​ថា ​សហជីព​នៅ​ប្រទេសកម្ពុជា​បាន​រីកដុះដាល​ដំបូង​នៅ​ដើម​ទសវត្ស​ឆ្នាំ​១៩៩០ ​នៅ​ពេល​ដែល​វិស័យ​ឧស្សាហកម្ម​កាត់ដេរ​ចាប់ផ្តើម​អភិវឌ្ឍន៍។​ រហូត​មកដល់​ពេលនេះ ​កម្ពុជា​មាន​សហជីព​ទាំងតូច​ទាំងធំ​ សរុប​ទាំងអស់ជាង​២០០០​សហជីព​ ដែល​ចងក្រង​ទៅ​ជា​សហភាព​សហជីព​សរុប​ចំនួន​៥។ ក្នុងនោះ​មាន​សហភាព​សហព័ន្ធ​ សហជីព​ជាតិ​កម្ពុជា ​សហ​ភាព​ការងារ​កម្ពុជា ​សហភាព​សហជីព​កម្ពុជា​ សម្ព័ន្ធ​សហភាព​ការងារ​កម្ពុជា​ និង​សភា​សហព័ន្ធ​សហជីព​ជាតិ​កម្ពុជា។

សហភាព​សហជីព​ទំាងនេះ​មាន​ទិសដៅ​បម្រើផលប្រយោជន៍​ដល់​កម្មករ​ក្នុង​វិស័យ​កាត់ដេរ ​សំណង់​ ទេសចរណ៍​ និង​សេវាកម្ម​ផ្សេងៗ ​ ​ដូចជា​ការទាមទារ​ប្រាក់​ឈ្នួល​សមរម្យ ​លក្ខខណ្ឌ​ការងារ​ល្អ​ប្រសើរ​ និង​សុខមាលភាព​ជាដើម។

យ៉ាង​ណាក៏ដោយ ​ ​លោក ​វង្ស ​សុវណ្ណ​ ប្រធាន​សហភាព​សហព័ន្ធ​សហជីព​ជាតិ​កម្ពុជា​ ដែល​មាន​ទំនោរ​គាំទ្រ​គណបក្ស​កាន់​អំណាច​ និយាយ​ថា​ សហភាព​សហជីព​បាន​សម្លឹង​មើល​ឃើញថា​ ​ការ​ចាប់ផ្តើម​សហការ​គ្នា​នោះ​ទំនងជាស្ថិត​នៅឆ្ងាយ​នៅ​ឡើយ។

«អ្វី​ដែល​យើង​នៅ​មិនទាន់​ធ្វើ​ការ​ជាមួយ​គ្នា ​គឺ​គោល​នយោបាយរ​បស់​សហជីព។ ​ដើម្បី​អភិវឌ្ឍន៍​គោល​នយោបាយ​ឲ្យ​សហជីព​ធ្វើការ​ជាមួយ​គ្នា​បាន​គឺ​លុះត្រាតែ​ការ​យល់​ដឹង​របស់​សហ​ជីព​ហ្នឹង​កាន់តែ​មាន​កម្រិត​ខ្ពស់​ទៅៗ។​ អានេះ​ យើង​ទុកឲ្យ​សហជីព​មាន​ការអភិវឌ្ឍន៍​ ការអប់រំកាន់​តែ​ខ្ពស់​ឡើងៗ ពេលនោះ​គឺ​យើង​នឹង​ឈាន​ទៅរក​គោល​នយោបាយអាច​ធ្វើការ​ចូលគ្នា​បាន»។

នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ​ចលនា​ការពារ​កម្មករ​មាន​ភាព​ផុលផុស​ភាគច្រើន​ក្នុង​ឧស្សាហកម្ម​កាត់ដេរ​សម្លៀកបំពាក់។ ដោយឡែក​កម្មករ​សំណង់ ​និង​កម្មករ​នៅ​ក្នុង​វិស័យ​កសិកម្ម​ ដូចជា​ផ្នែក​ចំការ​កៅស៊ូ ​ឬ​ផ្នែក​ដទៃ​ទៀត​ ពិបាក​នឹង​ស្វែងរកការ​ការពារ​ពី​ក្រុម​សហជីព​ណាស់។

ប្រធាន​សហជីព​ធំៗ​មកពី​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក​ ន័រវេ​ និង​ឥណ្ឌូនេស៊ី ​ដែល​មាន​វត្តមាន​នៅក្នុង​កិច្ចពិភាក្សា​របស់​ក្រុម​សហ​ភាព​សហជីព​របស់​ប្រទេស​កម្ពុជា បាន​លើកឡើង​ថា ​សហជីព​នៃ​ប្រទេស​របស់​ពួកគេមិន​ស្ថិត​ក្រោម​ការជ្រៀតជ្រែក​ផ្នែក​នយោបាយ​ឡើយ​ ផ្ទុយទៅវិញ​ សហជីព​របស់​ពួកគេ​មាន​ឥទ្ធិពល​យ៉ាងខ្លំាង​ទៅលើ​នយោបាយ​ និង​គោលនយោ​បាយ​ដឹកនាំ​ប្រទេស​របស់​រដ្ឋាភិបាល។

លោក​ Kun Wardana Aboto ​នាយក​អង្គការ ​UNI ប្រចំា​តំបន់​អាស៊ី​ប៉ាស៊ីហ្វិក​របស់​ប្រទេស​ឥណ្ឌូនេស៊ី​ បាន​ផ្តល់​យុទ្ធសាស្ត្រ​មួយ​ចំនួន​ដែល​ជាគន្លឹះ​សម្រាប់​សហជីព​ចាប់ផ្តើម​ធ្វើ​ការ​រួមគ្នា។

«អ្វី​ដែល​យើង​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួកគេ​រួមផ្តុំគ្នា​នោះ​គឺ​ការ​ធ្វើ​ឲ្យមាន​ការជឿជាក់​ និង​យោគយល់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​ ហើយ​ដើម្បីធ្វើបែបនេះ​បាន​ មធ្យោបាយ​ដែល​ល្អ​នោះ​គឺ​ការបើក​សិក្ខាសាលា​ និង​វគ្គ​បណ្តុះ​បណ្តាល​រួមគ្នា​រវាង​សហជីព​ទំាង​នោះ។ ​បន្ទាប់​មក​ត្រូវ​បង្កើត​គោលបំណង​រួម​មួយ​ តាម​រយៈ​ការ​រៀបចំ​វិធី​សាស្ត្រ​កាត់​បន្ថយ​គម្លាត​ខុស​គ្នា​នៃ​គោល​ដៅ​របស់​ពួកគេ ជា​ពិសេស​គឺ​ត្រូវ​ធ្វើ​ឲ្យមាន​ការ​សម្រេច​រួម​មួយ។ ​ចុងក្រោយ ​ ​យើង​ត្រូវតែ​កសាង​សមត្ថភាព​របស់​មេដឹកនាំ​សហជីព»។

លោក ​Floro Francisco ​អ្នកប្រឹក្សា​នៃ​សហជីព​ប្រជាជន​ន័រវេ​ LO-Norway ​ដែល​ជា​សហជីព​ធំ​បំផុត​របស់​ប្រទេស​ ន័រវេ ​បាន​បន្ថែម​ថា ​កិច្ចការ​សំខាន់​បំផុត​ដែល​សហជីព​ត្រូវ​ធ្វើ​ដើម្បី​បង្កើន​ឥទ្ធិពល​របស់​ខ្លួន​នោះ ​គឺ​ការ​ស្រាវជ្រាវ​អំពី​ការវិវត្តន៍​សេដ្ឋកិច្ច​ដើម្បី​ទាមទារ​ឲ្យ​មាន​ការ​ការពារ​ផល​ប្រយោជន៍​របស់​កម្មករ។ ​បន្ទាប់មក​ ​សហជីព​ត្រូវតែ​មាន​ផែនការ​ផ្តល់​ការបណ្តុះបណ្តាល​ជំនាញ​វិជ្ជាជីវៈ​ ផ្តល់​ការ​ធានា​រ៉ាប់រ៉ង​ផ្នែក​សុខភាព​ និង​ធានា​លក្ខខណ្ឌ​ការងារ​ល្អ​សម្រាប់​ពួកគេ​ ដើម្បី​ទាញ​យក​វិភាគទាន​ពី​សមាជិក​របស់ខ្លួន ​ប្រយោជន៍​ដើម្បី​មាន​មូលនិធិ​ផ្ទាល់ខ្លួន​ និង​ចៀសផុត​ពី​ការលូកលាន់​របស់​បក្ស​នយោបាយ។

លោក ​Don Driscoll​ អ្នក​សម្រប​សម្រួល​សហជីព​បុគ្គលិក​ ​សេវាកម្ម​អន្តរជាតិ​របស់​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក​ ដែល​មាន​កម្មករ​ជាង​២​លាន​នាក់​ និយាយ​ថា​ ​សហជីព​អាច​ប្រកាន់​យក​និន្នាការ​នយោបាយ​ដែល​ខ្លួន​យល់​ថា ល្អ​ ​ ប៉ុន្តែ​សហជីព​មិន​ត្រូវ​បម្រើឲ្យ​នយោបាយ​ទេ។ ​ផ្ទុយទៅវិញ​ ​សហជីព​ត្រូវ​រួមគ្នា​ជំរុញឲ្យ​បក្សនយោបាយ​ដែល​ខ្លួន​គាំទ្រ​នោះ ​ធ្វើ​កិច្ចការដើម្បី​ប្រយោជន៍​កម្មករ។

ក៏ប៉ុន្តែ​លោកអូស្មាន់ ហាសាន់ ​រដ្ឋ​លេខាធិការ​ក្រសួង​ការងារ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ​ ​ការរួម​ផ្តុំ​របស់​សហជីព​អាចក្លាយ​ទៅ​ជា​ចលនា​ល្អមួយ​ ​ប្រសិន​បើ​សហជីព​ទំាងនោះ​ធ្វើការ​ទៅ​តាមច្បាប់​ និង​មិន​រួមគ្នា​ដើម្បី​ដាក់​សម្ពាធ​ណាមួយ​ទៅលើ​និយោជក​ ដែល​កំពុង​រកស៊ី​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស។

លោក អូស្មាន់ ហាសាន់ ​ព្រមាន​ថា​ ក្រសួង​របស់​លោក​នឹង​មិន​គាំទ្រ​ចំពោះ​ការរួមផ្តុំ​ណា​មួយ​ដើម្បី​បង្ក​បរិយាកាស​មិន​អំណោយ​ផល​ដល់​ការ​បណ្តាក់ទុន​វិនិយោគ​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​ឡើយ៕

XS
SM
MD
LG