នៅក្នុងបរិវេណនៃសាលាបឋមសិក្សាទួលទំពូងដែលស្ថិតនៅកណ្តាលទីក្រុងភ្នំពេញ សិស្សាន-សិស្សប្រមាណ២០០០នាក់ ក្នុងសម្លៀកបំពាក់អាវស ខោខៀវ សំពត់ខៀវ បានឈរប្រមូលផ្ដុំគ្នាជាក្រុមយ៉ាងអ៊ូអែរ។ សិស្សានុសិស្សមួយចំនួនបានពាក់មួកសុវត្ថិភាពចម្រុះពណ៌មានក្រហមលឿងស និងពណ៌ខៀវយ៉ាងស្រស់ឆើតឆាយ។ រីឯសិស្សានុសិស្សមួយចំនួនទៀត យួរមួកនៅនឹងដៃបណ្ដើរជជែកគ្នាលេងបណ្ដើរ។ មួកទាំងនេះត្រូវបានចែកជូនពួកគេ ដោយមូលនិធិការពារគ្រោះថ្នាក់អាស៊ី នៅក្នុងពិធីសម្ពោធយុទ្ធនាការរួមគ្នាពាក់មួកសុវត្ថិភាពនៅកម្ពុជា កាលពីព្រឹកថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ក្រោមពាក្យស្លោក «មួកមួយ ជីវិតមួយ»។ យុទ្ធនាការនេះបង្កើតឡើងក្នុងគោលបំណងកាត់បន្ថយអត្រាអ្នកស្លាប់ដោយសារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ផង និងដើម្បីជួយកាត់បន្ថយការខាតបង់សេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសកម្ពុជាដែលបណ្ដាលមកពីគ្រោះថ្នាក់ ចរាចរណ៍ផង។
ម៉ម ពេជ្រធារិទ្ធិ អាយុ៩ឆ្នាំ ស្ថិតនៅក្នុងចំណោមកូនសិស្សតូចៗទំាងនេះ។ ពេជ្រធារិទ្ធិ បានលើកមួកពណ៌លឿងរបស់ខ្លួនដែលទើបទទួលបាន ពាក់គ្របវាលើក្បាលយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់។ សិស្សថ្នាក់ទី៥រូបនេះបាននិយាយថា មួកសុវត្ថិភាពមិនត្រឹមតែជួយការពារសុវត្ថិភាពរបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្ដែថែមទាំងនឹងជួយខ្លួនឲ្យទទួលជោគជ័យក្នុងការសិក្សាទៀតផង។
«ពាក់មួកសុវត្ថិភាពអាចការពារអាយុជីវិតយើងបានរៀនសូត្រខ្លំាងពូកែ ហើយយើងមានឱកាសបានជួយកសាងប្រទេសជាតិឲ្យរីកចម្រើនតទៅមុខ»។
ម៉ូតូរ៉ឺម៉កកង់បីចំនួន២០គ្រឿង ដែលមានរូបភាពមួកសុវត្ថិភាពតូចៗ បិទភ្ជាប់ទៅនឹងផ្នែកខាងក្រោយបាន បើកជាជួរដង្ហែក្បួន នៅក្នុងយុទ្ធនាការរួមគ្នាពាក់មួកសុវត្ថិភាពនៅកម្ពុជានេះ នៅតាមដងមហាវិថីសំខាន់ៗមួយចំនួននៅក្នុង រាជធានីភ្នំពេញដោយម៉ូតូប៉ូលិសបើកសឺរ៉ែននាំមុខ។ ក៏ប៉ុន្ដែប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើនហាក់ដូចជាមិនបានចាប់អារម្មណ៍ថា នេះគឺជាក្បួនដង្ហែសម្រាប់យុទ្ធនាការផ្សព្វផ្សាយឲ្យពាក់មួកសុវត្ថិភាពនោះទេ ត្បិតពុំមានការប្រកាស និងពុំមានផ្ទាំងបដាសរសេរចង្អុលបង្ហាញណាមួយនោះឡើយ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ លោកស្រី ឡុងសុភ័ក្រ ជាគ្រូបង្រៀនថ្នាក់បឋមសិក្សានៃសាលាទួលទំពូង និងជាម្តាយនៃកូនពីរនាក់ដែលបានចូលរួមដង្ហែក្បួនម៉ូតូរ៉ឺម៉កកង់បីដែរនោះ ជឿថាយុទ្ធនាការនេះអាចដាស់តឿនឲ្យសិស្សានុសិស្ស រួមទំាងឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេផងនោះឲ្យយល់ពីតម្លៃច្បាស់ថែមទៀតថា មួកសុវត្ថិភាពអាចការពារកូនរបស់ពួកគេពីការស្លាប់បាត់បង់ជីវិតដោយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ និងអាចឲ្យពួកគេមានពេលវេលារៀនសូត្រ និងមិនប៉ះពាល់ដល់ពេលវេលាក្នុងការរកប្រាក់ចំណូលរបស់ខ្លួន។
នៅក្នុងពិធីចែកមួកសុវត្ថិភាពនោះដែរ Greig Craft ប្រធានមូលនិធិបង្ការរគ្រោះថ្នាក់អាស៊ី ដែលបានចែកមួកជាងមួយម៉ឺនមួកហើយដល់សិស្សានុសិស្សនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បានថ្លែងថា មួកសុវត្ថិភាពនេះសំខាន់ណាស់សម្រាប់កុមារ ត្បិតពួកគេជាមុខសញ្ញាងាយរងគ្រោះបំផុតនៅពេលដែលពួកគេធ្វើដំណើរជាមួយឪពុកម្តាយដោយមិនបានពាក់មួកសុវត្ថិភាព។
លោក Greig Craftបានប្រដូចមួកសុវត្ថិភាពទៅនឹងថ្នាំបង្ការរការពារជីវិតពីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដ៏មានប្រសិទ្ធភាព។
«វាមានតម្រូវការដ៏ចំាបាច់ក្នុងការយកចិត្តទុកដាក់លើសុវត្ថិភាពចរាចរណ៍ផ្លូវគោកនៅកម្ពុជា។ ជនរងគ្រោះភាគច្រើនមិនបានពាក់មួកសុវត្ថិភាពនោះទេ ដែលបញ្ជាក់ថា នេះជាសោកនាដកម្មមួយដែលអាចការពារបាន ហើយមួកសុវត្ថិភាពគឺជាថ្នាំបង្ការដ៏សក្តិសិទ្ធិ ជាពិសេសសម្រាប់កុមារ»។
លោក Craft បន្ថែមថា ក្រៅពីការដង្ហែក្បួនចែកមួកសុវត្ថិភាពដល់សិស្សានុសិស្សនាពេលនេះ យុទ្ធនាការរួមគ្នាពាក់មួកសុវត្ថិភាពនៅកម្ពុជាក៏នឹងធ្វើការចាក់ផ្សាយវីដេអូស្តីពីវិប្បដិសារីដោយសារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍តាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ក្នុងស្រុកផងដែរ។
របាយការណ៍របស់មូលនិធិការពារគ្រោះថ្នាក់អាស៊ីបានបង្ហាញថា ជារៀងរាល់ឆ្នាំ គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍បានសម្លាប់មនុស្ស១,២លាននាក់នៅទូទាំងពិភពលោក និងបានបណ្តាលឲ្យមនុស្ស៥០លាននាក់ទៀតរងរបួស ដែលនាំឲ្យខាតបង់ទឹកប្រាក់សរុបអស់ប្រមាណ១០០ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក។ ដោយឡែក នៅប្រទេសកម្ពុជា ក្រសួងសារធារណការនិងដឹកជញ្ជូន បានឲ្យដឹងថា ក្នុងមួយថ្ងៃ គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍បានសម្លាប់មនុស្សជិត៥នាក់ និង៥៤នាក់របួស ដែលធ្វើឲ្យកម្ពុជាមានអត្រាអ្នកស្លាប់ដោយសារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ខ្ពស់ជាងគេបំផុតក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។
អង្គការជនពិការអន្តរជាតិបែលហ្សិកបានរកឃើញថា ប្រទេសកម្ពុជាបានខាតបង់ទឹកប្រាក់ ២៤៨លានដុល្លារ កាលពីឆ្នាំ២០០៩ ដោយសារតែគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍។ តួលេខនេះបានកើនឡើងជាងពីរដង បើធៀបទៅនឹងឆ្នាំ២០០៧។
ដោយសារបែបនេះហើយ ទើបប្រទេសកម្ពុជាចាប់ផ្តើមអនុវត្តបទបញ្ជាពាក់មួកសុវត្ថិភាពយ៉ាងតឹងតែង ចាប់តំាងពីដើមឆ្នាំ២០០៩មកម្ល៉េះ ជាពិសេសបន្ទាប់ពីច្បាប់ចរាចរណ៍ផ្លូវគោកថ្មីបានចូលជាធរមាន។ ហើយការមិនពាក់មួកសុវត្ថិភាព ត្រូវគេចាត់ទុកថា ជាមូលហេតុសំខាន់ដែលនាំឲ្យបាត់បង់ជីវិតក្នុងពេលជួបគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ដូចគ្នានឹងការបើកបរពេលស្រវឹង និងបើកបរល្បឿនលឿនហួសកំណត់ដែរ។ បើទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ចំនួនអ្នកស្លាប់ដោយសារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នៅតែមានកំណើន ខណៈដែលការអនុវត្តច្បាប់នៅទន់ខ្សោយ។
យោងតាមអង្គការជនពិការអន្តរជាតិបែលហ្សិក បានឲ្យដឹងថា រហូតដល់ឆ្នាំ២០០៩ ចំនួនអ្នកបើកបរម៉ូតូដែលបានពាក់មួកសុវត្ថិភាព នៅទីក្រុងភ្នំពេញមានចំនួន៨៥% ខណៈដែលអ្នករួមដំណើរតែ១០%ប៉ុណ្ណោះដែលពាក់មួកសុវត្ថិភាព។ ដោយឡែកអ្នកពាក់មួកសុវត្ថិភាពនៅតាមបណ្តាខេត្តនានា មានចំនួនកាន់តែតិចជាងចំនួនអ្នកពាក់មួកសុវត្ថិភាពនៅទីក្រុងភ្នំពេញ។
លោក តូច ចាន់កុសល រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងសាធារណការ និងដឹកជញ្ជូន និងជាអនុប្រធានគណៈកម្មាធិការសុវត្ថិភាពចរាចរណ៍ផ្លូវគោក មានប្រសាសន៍នៅក្នុងពិធីចែកមួកសុវត្ថិភាពកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នោះថា គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍អាចធ្វើឲ្យជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនធ្លាក់ចូលទៅក្នុងភាពក្រីក្រ ដែលរំាងស្ទះដល់ដំណើរការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្ររបស់រដ្ឋាភិបាល។
«គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍បានទម្លាក់បន្ទុកដល់ស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុរបស់សមាជិកគ្រួសារដែលនៅរស់រានមានជីវិត និងក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះផងដែរ ធ្វើឲ្យគោលនយោបាយកាត់បន្ថយភាពក្រីក្ររបស់រដ្ឋាភិបាលមានការលំបាក»។
កញ្ញា សាន សុជាតា ប្រធានកម្មវិធីសុវត្ថិភាពចរាចរណ៍ផ្លូវគោកនៃអង្គការជនពិការអន្តរជាតិបែលហ្សិកបាននិយាយថា អង្គការរបស់កញ្ញាបានសហការជាមួយរដ្ឋាភិបាលដើម្បីបង្កើតផែនការសកម្មភាពសុវត្ថិភាពគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍រយៈពេល១០ឆ្នាំ ចាប់ពីឆ្នាំ២០១១ ដល់ឆ្នាំ២០២០។ ផែនការនេះនឹងផ្តោតលើការបង្កើនចំណេះដឹងរបស់ប៉ូលិសចរាចរណ៍ កែលម្អហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ កែប្រែឥរិយាបទបើកបរ ការរឹតបន្តឹងសុវត្ថិភាពយានយន្ត សេវាសង្គ្រោះបន្ទាន់ និងយុទ្ធសាស្ត្រជួយសង្គ្រោះជនងាយរងគ្រោះដោយសារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ដូចជាកុមារនិងអ្នកជិះម៉ូតូ។
កញ្ញា សាន សុជាតា ជឿជាក់ថា នៅពេលដែលផែនការពង្រាងនេះត្រូវបានដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់នៅក្នុងឆ្នាំ២០១០នេះ អត្រាអ្នកស្លាប់ដោយសារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នៅប្រទេសកម្ពុជានឹងថយចុះ៕