ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

ខ្មែរ​អាមេរិកាំង​ជួប​ប្រជុំ​ស្វែងរក​វិធី​ជួយ​គ្នា​និង​ឱ្យ​ការ​ទាមទារ​របស់​គេ​បាន​ឮដល់​អ្នក​តាក់តែ​ង​ច្បាប់​អាមេរិក


លោក​ វ៉ាន់ ស ​ជាអ្នក​រៀបចំ​ម្នាក់​ឱ្យ​មាន​ការ​ជួប​ប្រជុំនេះ​​។
លោក​ វ៉ាន់ ស ​ជាអ្នក​រៀបចំ​ម្នាក់​ឱ្យ​មាន​ការ​ជួប​ប្រជុំនេះ​​។

ចាប់តាំង​ពីបញ្ហា​សុខភាព​ សេដ្ឋកិច្ច ​ការសិក្សា​អប់រំ​ រហូត​ដល់បញ្ហា​នយោបាយ​ គឺពលរដ្ឋខ្មែរ​នៅ​សហ​រដ្ឋអាមេរិកនៅ​មិន​ទាន់បាន​ទទួល​បាន​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​ខ្លាំង​ក្លា​ពី​អ្នក​នយោបាយអាមេរិកនៅ​ឡើយទេ ​បើ​ប្រៀប​ទៅនឹងសហគមន៍ជាតិ​សាសន៍​ដទៃ​ទៀត​ ដូច​ជា​សហគមន៍​អាហ្វ្រិក​និងអេស្ប៉ាញ​ជាដើម។

នៅ​ក្នុងការជួប​ជុំ​រយៈ​ពេលមួយ​ថ្ងៃ​កន្លះ​ក្នុងទី​ក្រុង​ Chicago រដ្ឋ​Illinois ​កាល​ពីចុង​សប្តាហ៍​នេះ​តំណាង​សមាគម​ខ្មែរ​ដែលមក​ពីតាមរដ្ឋនា​នានៅទូ​ទាំងសហ​រដ្ឋអាមេរិក បានខិត​ខំរិះរ​កមធ្យោ​បាយ​ផ្សេង​ៗ​ ដើម្បី​នាំយកបញ្ហាសំខាន់ៗ​ទាំង​នេះឱ្យអ្នក​តាក់​តែងគោលនយោបាយនៅ​សហ​រដ្ឋអាមេរិក​ផ្តោតការយកចិត្ត​ទុកដាក់លើ​បញ្ហារបស់សហគមន៍​ខ្មែរ។

លោក​ វ៉ាន់ ស ​ជាអ្នក​រៀបចំ​ម្នាក់​ឱ្យ​មាន​ការ​ជួប​ប្រជុំនេះបាន​ប្រាប់វីអូអេសំឡេង​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក​ពីមូល​ហេតុនៃការខក​ខាន​កន្លង​មក​នោះ​ថា៖

“​ជារួមទៅមាន​កត្តាពីរ​ដែល​មិនធ្វើឱ្យយើង​ទទួលបាន​ការ​គាំទ្រឬការយល់​ដឹងខ្លាំង​ពីសហគមន៍ខ្មែរនៅ​សហ​រដ្ឋអាមេរិកនេះ​គឺថា ទី​មួយ មកពី​យើង​ខ្វះតំណាងរបស់​យើង​ក្នុងរចនា​សម្ព័ន្ធដឹក​នាំ​របស់​រដ្ឋាភិបាល​អាមេរិកាំង។ ​ទីពីរ​មក​ពី​យើងខ្វះ​សំឡេងរួម​របស់ខ្មែរ​យើង​មួយឱ្យខ្លាំងក្លា ដែល​ចេញមក​ពី​ការរួបរួម​នៃ​អង្គការ​សង្គមស៊ីវិលនា​នា​ដែ​ល​យើង​អាច​ធ្វើការ​គាប​សង្កត់បានទៅលើ​នយោ​បាយ​ដឹក​នាំ​របស់​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក”។

ការ​ជួប​ជុំ​នេះក៏​ដើម្បី ​រិះ​រក​វិធីដើម្បីជំរុញឱ្យពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​អាមេរិកាំងចេះ​ឆ្លៀត​យកឱកាស​ដែល​មាន​នៅ​អាមេរិកសម្រាប់ជាផល​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់ខ្លួនគេផង​ដែរ។

លោក​យ៉ាប់​ គឹមទុង​ ប្រធានសមាគមខ្មែរ​អាមេរិកាំងដើម្បី​សិទ្ធិ​មនុស្ស​និងលទ្ធិ​ប្រជាធិប​តេយ្យ​ដែលមានមូលដ្ឋាននៅរដ្ឋធានី​វ៉ាស៊ីនតោនឌីស៊ី ​បានបញ្ជាក់ថា ​កត្តា​ផ្ទាល់​ខ្លួននៃជន​ជាតិខ្មែរ​ក៏​ត្រូវមានការផ្លាស់ប្តូរផងដែរ​ដើម្បី​ឱ្យមានការចូល​ក្នុង​សហគមន៍​អាមេរិកាំងបានល្អ។

“បញ្ហា​ធំ​ៗ​គឺថា ​មាន​បញ្ហាសុខភាព​ពីរឿង​រៀន​សូត្រ ​ពី​ព្រោះ​នៅសហ​រដ្ឋ​អាមេរិកជាប្រទេសមួយ​ជឿន​លឿន ហើយមានសាលាមហាវិទ្យា​ល័យល្អៗ​ច្រើន ​អាចប្រជាជនយើងបានទៅ​រៀន​បានល្អ ​ក៏​ប៉ុន្តែប្រជា​ជន​យើងមួយ​ចំនួនធំ ដូច​បានដឹងស្រាប់ហើយថា ​គឺមានតែប្រហែល១១​ភាគ​រយ​ទេដែល​បានរៀន​ចប់ពីមហា​វិទ្យា​ល័យ។​ ម្ល៉ោះ​ហើយមានន័យ​ថា ​ខ្មែរយើងនៅសហរដ្ឋ​អាមេរិកនៅមានកិច្ចការច្រើន​ដែលត្រូវ​ការយកឱកាសនៅ​ប្រទេសអាមេរិកដើម្បីបញ្ជូនកូនទៅ​រៀនសូត្រ ព្រោះ​មានមហា​វិទ្យា​ល័យ​ច្រើន​ណាស់ដែលយើងអាចទៅរៀន​បាន ​ក៏​ប៉ុន្តែ​យើង​មិន​ទៅ​យកឱកាស​ហ្នឹង​”។

លោក តែ ប៊ូយ នាយក​កម្ម​វិធី​នៃសមា​គម​អប់​រំ​ជាតិរបស់​សហ​រដ្ឋអាមេរិក​ដែលបានចូល​រួមក្នុង​ការជួប​ប្រជុំ​នោះដែរ​បានសម្តែង​ការ​យល់ស្រប។

“យើងតែង​តែគិត​ថា ​ស្រុកអាមេរិក​នេះជា​ស្រុករបស់គេ។ យើងជា​ខ្មែរ ដូច្នេះអ្នកកាន់នយោ​បាយ​ត្រូវតែពួកអាគាំង​ មិន​មែនពួក​ខ្មែរអាមេរិកាំងទេ។​ ដូច្នេះយើងតែង​តែគិត​ថា ​ពួកអាមេរិកាំងគេ​ចេះ​ដឹងច្រើនជាង​យើង។ គេ​បញ្ញា​ជាង​យើង ​ប៉ុន្តែការណ៍​ពិត​ទៅ ​ ​អ្នកដែលដឹងពីតម្រូវ​ការសិក្សា​របស់កូន​ចៅ​របស់យើងគឺយើងហ្នឹងឯងជា​ឪពុក​ម្តាយ”។

ក្រុម​អ្នកចូលរួម​ក៏បាន​ទទួលស្គាល់​ដែរ​ថា ក្នុងរយៈ​ពេល៣៥​ឆ្នាំដែលពលរដ្ឋខ្មែរជា​ច្រើនបាន​មករស់នៅ​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិកនេះគឺសម្រេចបានជោគ​ជ័យ​ច្រើន ដែលមានដូចជាអ្នកខ្លះបាន​តស៊ូរៀន​សូត្រ​រហូត​បាន​ដល់ថ្នាក់បណ្ឌិតពីសាលា​ល្បីៗ​ឈ្មោះ​ ​បានចូល​ធ្វើការក្នុងស្ថាប័ន​ធំៗ​មួយ​ចំ​នួនរបស់រដ្ឋា​ភិបាលអាមេរិកាំងដែរ ​ប៉ុន្តែគេនៅ​ពុំ​ទាន់បានប្រើ​ប្រាស់ឱ្យអស់លទ្ធ​ភាពនិងធន​ធាន​ទាំង​នោះ​នៅ​ឡើយ ​ហើយ​ជា​ការសំខាន់ណាស់ដែលគេត្រូវភ្ជាប់ទំនាក់ទំនង​ជាមួយ​អ្នកទាំង​នោះ។​ ឧទាហរណ៍ ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរអាមេរិកាំងខ្លះបានធ្វើការនៅ​កន្លែងធំៗ​ដែលពាក់ព័ន្ធជាមួយក្រុម​អ្នក​តាក់​តែងគោល​នយោ​បាយ ​ប៉ុន្តែសហគមន៍​ខ្មែរមិន​បានប្រើ​ប្រាស់​ពួក​គេជា​បណ្តាញធ្វើ​ឱ្យមានឥទ្ធិ​ពលដល់គោល​នយោបាយទាំង​នោះនៅឡើយទេ។

លោក ស៊ីវ​ ស៊ី​ចាន់​ ដែលជាខ្មែរម្នាក់ធ្លាប់បាន​បម្រើ​ការ​ងារជាឯក​អគ្គរដ្ឋ​ទូត​សហ​រដ្ឋអាមេរិក​ប្រចាំ​នៅ​អង្គការសហ​ប្រជាជាតិបានលើកសរសើរ​ដល់សមិទ្ធិ​ផល​ដែលខ្មែរ​អាមេរិកាំងសម្រេច​បាន​ ​ហើយបានលើកទឹកចិត្តឱ្យពល​រដ្ឋខ្មែរត្រូវចូល​រួមប្រឡូកក្នុងសកម្មភាពនយោបាយឱ្យបាន​ច្រើន​ថែម​ទៀត។

“សំខាន់​ខ្មែរ​យើងត្រូវតែចុះ​ឈ្មោះ​បោះ​ឆ្នោត​ ហើយត្រូវតែបោះ​ឆ្នោត​គ្រប់ពេលវេលា​ ​តាំងពី​ក្នុង​រដ្ឋរហូត​ដល់​បោះ​ឆ្នោត​ធំៗ​ឱ្យប្រធានាធិបតី​ជាដើម គឺយើងត្រូវសកម្ម​ក្នុង​ការងារនយោបាយ​ ​ព្រោះ​ថា នៅទីនេះ ​បើ​សិ​ន​ជាយើងចង់ឱ្យសំឡេង​យើងឮ ទាល់តែយើងនិយាយ​ ​ទាល់តែ​យើងចូល​រួម។ បើ​ថា​ ​យើងអត់ចូល​រួម ​ហើយនៅ​តែផ្ទះ​ទេ ​គឺសំឡេងយើងអត់ឮ​ទេ។​ ដូច្នេះជា​រឿង​សំខាន់ដែលយើងត្រូវ​ចូល​ឱ្យមានសកម្ម​ភាព​នយោបាយ”។

នៅ​ក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកមាន​ជន​ជាតិខ្មែរ ប្រមាណ​ពី២៥​ទៅ​២៧​ម៉ឺន​នាក់​ ​ប៉ុន្តែ​តាមការបញ្ជាក់​ប្រាប់នានាឱ្យដឹងថា ​ពី​ក្នុងចំនួន​នេះគឺមានជន​ជាតិខ្មែរដែលចូល​សញ្ជាតិ​អាមេរិកាំងគឺមានតែ​ចំនួនជាង៦​ម៉ឺន​នាក់តែប៉ុណ្ណោះ ដែលនេះជា​ការមួយធ្វើ​ឱ្យពួក​គាត់បាត់បង់ផល​ប្រយោជន៍​ជា​ច្រើន​ ជា​ពិសេសសិទ្ធិ​ក្នុងការ​បោះ​ឆ្នោត ​ដែលជាទុនដ៏​សំខាន់សម្រាប់ទាក់​ទាញអ្នកនយោ​បាយ​ឱ្យមកស្តាប់បញ្ហា​របស់ពួក​គេ។​ អ្នក​ដែលមិន​បានចូល​សញ្ជាតិ​ដោយសារគាត់មិន​ដឹងពី​បែប​បទដែលត្រូវបំពេញ​ មិនយល់ពីតម្លៃក្នុងការ​ត្រូវ​ចូល​ ​ហើយក៏មានអ្នកខ្លះ​មើល​ឃើញថា​ ​ជីវភាព​គាត់បានគ្រាន់បើហើយ ​ដូច្នេះ​មិនចាំ​បាច់ចូល​ពាក់ព័ន្ធច្រើនថែមទៀត​ក្នុងសង្គម​អាមេរិកាំង​ទេ។

លោក Mike Quigley​ សមា​ជិក​សភា​តំណាង​រាស្ត្រដែលបានចូល​រួមក្នុងកម្មវិធីជួបប្រជុំនោះ បាន​និយាយ​ថា​ ​សហគមន៍ខ្មែរក៏ដូចជា​សហគមន៍​ជនជាតិ​ដទៃទៀតដែរ ​កំពុងជួបប្រទះបញ្ហា​ច្រើនដោយ​សារតែការ​ធ្លាក់​ចុះ​ខាង​ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចនាពេលនេះ។ ប៉ុន្តែ​ដោយសារលោកបាន​ជាប់​ឆ្នោតទៅធ្វើ​ការនៅ​ឯ​រដ្ឋសភាជាតិក្នុ​ងទីក្រុងវ៉ាស៊ីន​តោនឌី​ស៊ី គឺកាន់តែបង្ក​ឱកាសល្អឱ្យ​លោក​ជួយ​លើកយកកង្វល់របស់ជនជាតិ​ខ្មែរយក​ទៅ​ដោះ​ស្រាយនៅ​ថ្នាក់ជាតិបាន។

“យើងមិនធ្វើ​តែសកម្មមួយ​ទេ។​ ខ្ញុំ​គិត​ថា ​នេះគឺជាទំនាក់​ទំនងដែលត្រូវ​កសាងពី​ពេលនេះទៅ។ ខ្ញុំ​បានទៅធ្វើ​ការនៅទីក្រុងវ៉ាស៊ីន​តោនបានមួយ​ឆ្នាំ​ហើយ ​ដូច្នេះខ្ញុំបានដឹងបន្ថែម​ទៀត​ពី​របៀប​ក្នុងការធ្វើ​ឱ្យសម្រេចការងារមួយ​ចំនួន។​ ដូច្នេះខ្ញុំគិតថា ​នឹងធ្វើ​ការជា​មួយការិយាល័យនៅ​ទីនេះនិងនៅ​ទីក្រុងវ៉ាស៊ីន​តោនឌីស៊ី ​ដើម្បី ​អង្គុយ​ធ្វើការឱ្យ​បានញឹក​ញាប់តាម​ដែលត្រូវ​ការ​ ​ដើម្បីពិនិត្យ​មើល​ករណីនិមួយៗ ​និងបញ្ហា​ទូទៅ។​ នេះមិនមែនជាកិច្ចការតែមួយ​ទេ​ដែលយើង​ត្រូវ​ធ្វើ​ គឺមានកិច្ច​ការច្រើន”។

ការ​ជួបជុំ​នៅទីក្រុង​Chicago ឆ្នាំនេះរៀប​ចំ​ដោយសមាគមខ្មែរប្រចាំរដ្ឋIllinois និងអង្គការគ្រឹះ​សម្ព័ន្ធ​ខ្មែរ​ សហការជាមួយនិងគម្រោង​គំនិត​ផ្តួច​ផ្តើមសុខភាពជាតិសម្រាប់ពលរដ្ឋខ្មែរ​អាមេរិកាំង៕

XS
SM
MD
LG