ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

អ្នក​និពន្ធ​ខ្មែរ​អាមេរិកាំង​រៃថវិកា​ជួយ​វិស័យ​អប់រំ​នៅ​កម្ពុជា


លោក​អ៊ឹង គីឡុង​ ​ជា​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរអា​មេរិ​កាំង ​​និង​ជា​អ្នកនិពន្ធ​សៀវ​ភៅ​កំណត់​ហេតុ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ស្តីពី​របប​ខ្មែរ​ក្រហម​​ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា​ “ស្លឹក​មាស”​ ឬ​“Golden Leaf”។
លោក​អ៊ឹង គីឡុង​ ​ជា​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរអា​មេរិ​កាំង ​​និង​ជា​អ្នកនិពន្ធ​សៀវ​ភៅ​កំណត់​ហេតុ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ស្តីពី​របប​ខ្មែរ​ក្រហម​​ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា​ “ស្លឹក​មាស”​ ឬ​“Golden Leaf”។

វ៉ាស៊ីនតោន៖ កាល​ពី​ចុង​សប្តាហ៍​កន្លង​មក​នេះ​ ​អ្នក​និពន្ធ​សៀវ​ភៅ​ស្តី​ពី​របប​ខ្មែរ​ក្រហម​ម្នាក់​បាន​រៀបចំ​កម្មវិធីរៃ​អង្គាស​ថវិកា​ដើម្បី​យក​ទៅ​ជួយ​ដល់​វិស័យ​អប់​រំនៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា។

អ្នក​និពន្ធ​សៀវភៅ​ប្រវត្តិ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ស្តី​ពី​របប​ខ្មែរ​ក្រហម​កំពុង​រៃ​អង្គាស​ថវិកា​ដើម្បី​យក​ទៅ​ជួយ​កសាង​សាលា​រៀន​មួយ​នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ដោយ​ការ​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត​និង​ក្តី​សង្ឃឹម​ថា​ ​បើ​កុមារ​មាន​ចំណេះដឹង​គ្រប់​គ្រាន់​ ​ក្នុង​ពេល​អនាគត​ពួក​គេ​នឹង​មាន​ការ​ពិចារណា​ត្រឹម​ត្រូវ​ ​មិន​បម្រើ​មនោគមន៍​វិជ្ជាផ្តេសផ្តាស​ដែល​នាំឱ្យ​ប្រ​ទេស​ជាតិ​ធ្លាក់​ចូល​ក្នុង​អន្លង់មហន្ត​រាយ​ ដូច​សម័យប៉ុល ពតទៀត​ទេ។

លោក​អ៊ឹង គីឡុង​ អាយុ​៥០ឆ្នាំ​ ​ជា​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរអា​មេរិ​កាំង និង​ជា​អ្នកនិពន្ធ​សៀវ​ភៅ​កំណត់​ហេតុ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ស្តីពី​របប​ខ្មែរ​ក្រហមដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា​ “ស្លឹក​មាស”​ ឬ​“Golden Leaf” បាន​បញ្ជាក់​ប្រាប់​វីអូអេ​សំឡេង​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក​ថា​ លោក​និង​ក្រុម​មិត្ត​ភ័ក្រ​កំពុង​ជួយ​សាង​សង់សាលា​បឋម​សិក្សា​មួយ​ក្នុងស្រុក​ថ្មគោល​ ​ខេត្ត​បាត់​ដំបង​ ​ដោយ​លោក​បាន​មើល​ឃើញ​ពី​ការ​លំបាក​ដែល​សិស្ស​សាលា​នៅ​ទីនោះ​កំពុង​មាន​ការ​ខ្វះខាត​ចាប់​តាំង​ពី​សម្លៀក​បំពាក់​ ​ សាលា​រៀន​រខេក​រខាក​ ​មាន​ជញ្ជាំង​ឈើ​ធ្លុះ​ធ្លាយ​ និងគ្រូ​បង្រៀននៅ​ពុំទាន់​ទទួល​បាន​ការឧបត្ថម្ភ​គ្រប់​គ្រាន់​ជាដើម។

“ខ្ញុំ​មក​ស្រុក​គេនេះ​ដូចជា​មាន​សំណាង​អញ្ចឹង​ ​ ម៉្លោះ​ហើយ​ខ្ញុំ​ចង់​ជួយ​ស្រុក​ខ្មែរ​ ​ព្រោះ​ថា​ ​បើ​យើង​ចង់​ជួយ​ស្រុក​ខ្មែរ​ ​ទៅ​ថ្ងៃមុខ​ថ្ងៃ​ក្រោយ​ទៅ​ ​កូន​ខ្មែរ​មាន​មុខ​មាន​មាត់​មាន​ធ្វើអី​ជួយ​ស្រុកទេស​ឱ្យ​បាន​ល្អ​ ​ព្រោះថា​ ​ជំនាន់​ពី​ដើម​យើង​អត់​សូវ​ចេះ​ដឹង​អី​ ​ដល់​ពេល​មាន​រឿង​អីទៅ​ ​ដូច​សម័យ​ខ្មែរ​ក្រហ​ម​អី​អញ្ចឹង​ ​ពួក​កូន​ក្មេង​ហ្នឹង​ទៅ​ធ្វើជា​កង​ខ្មែរក្រហម។​ ​គ្នា​អត់​សូវ​ចេះអក្សរ​ចេះ​អី​ ​ម៉្លោះ​ហើយ​យើង​ធ្វើ​សាលាឱ្យ​កូន​ក្មេង​បាន​រៀន​ចេះដឹង។ ​ទៅថ្ងៃមុខ​ថ្ងៃក្រោយ​ទៅ​ក្រែង​បាន​ប្រទេស​យើង​ឡើង"។

ជាអ្នក​ដែល​បាន​កើត​ក្នុង​ខេត្ត​បាត់​ដំបង​ ​លោក​អ៊ឹង គីឡុង​ បាន​មករស់​នៅ​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក​ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៩។ ​ក្នុង​សៀវភៅ​ «ស្លឹក​មាស»​ ដែលចេញផ្សាយ​កាល​ពី​ខែ​សីហា ឆ្នាំ​២០០៩កន្លងមកនេះ​ ​លោកអ៊ឹង​ គីឡុង​បាន​បញ្ជាក់រៀបរាប់​ថា​ ​លោកបាន​ភៀស​ខ្លួន​ចេញពី​ប្រទេស​កម្ពុជាជា​មួយនឹង​បងស្រី ​បន្ទាប់​ពី​ម្តាយ​ឪពុក ​និង​បងប្អូន​ស្រី​ដទៃ​ទៀត​របស់​លោក​ត្រូវបានក្រុម​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់ចោល​ ហើយ​តាមរយៈ​សៀវភៅនេះ​ ​ ​លោក​សង្ឃឹមថា​ ​នឹង​អាចឱ្យអ្នក​នៅ​ក្រៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា​ បាន​យល់​ដឹង​កាន់​តែ​ច្បាស់​ថែម​ទៀត​អំពី​ប្រទេស​កម្ពុជា​ក្នុង​ពេល​អតីត​កាល​ ​បច្ចុប្បន្ន​កាល​ និង​ស្មារតី​តស៊ូ​នៃ​ជន​ជាតិ​ខ្មែរ។

«ខ្ញុំ​ចង់​ឱ្យ​ប្រជាជន​មួយ​ពិភព​លោកមើល​មក​ស្រុកខ្មែរ ​ថា អូ៎​ ​នេះ​ស្រុកខ្មែរ​គឺជា​ដី​ ​គឺ​ជា​ស្រុក​កំណើត​របស់​មនុស្ស​ដែល​អាច​តស៊ូ​រស់​បាន​ ​ដល់​អញ្ចឹងទៅ​ ​មនុស្ស​ដែល​រស់​នៅ ​គឺ​ជាមនុស្ស​ស្លឹកមាស​ស្លឹក​ធម្មតា​គឺ​រលាយ និង​រលួយ​ ​តែ​ស្លឹកមាស​ឥតរលួយទេ​ ​វេទនា​មែន​ ​ប៉ុន្តែ​ចេះ​អាចនៅ​តស៊ូ​បាន។​ សព្វ​ថ្ងៃនេះ​ នៅ​ស្រុក​ខ្មែរ​សុទ្ធតែ​ស្លឹក​មាស​ច្រើន​ ​ហើយ​ទាំង​អស់​គ្នា​ដែល​នៅ​រស់​នៅ​សព្វថ្ងៃ”។

ក្រោយ​ពីការ​ចេញផ្សាយ​សៀវភៅ​នេះ​ ​លោក​បាន​បង្កើត​មូលនិធិ​ Golden Leaf​ សម្រាប់​ការសិក្សាដើម្បី ​ជួយ​ផ្តោត​កាន់​តែ​ច្រើន​លើ​វិស័យ​អប់រំ​នៅ​កម្ពុជា។​ ក្រុម​សមាជិក​មូល​និធិនេះ​បានរៀបចំការ​ជួប​ជុំ​គ្នា​មួយ​នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​ Portland រដ្ឋ​Oregon ​កាល​ពីចុង​សប្តាហ៍​កន្លងមក​នេះ​ នៅ​ក្នុងកម្ម​វិធី​ដែល​មាន​ការ​ជួបជុំ​ទៅ​ដោយ​មន្ត្រី​សំខាន់ៗ​នៅ​ក្នុងរដ្ឋ។​ ​មាន​ការ​ចូលរួម​ពី​បវកញ្ញា​ប្រចាំរដ្ឋ​ Oregon ​និងមន្រ្តី​ស្ថានទូត​កម្ពុជា​ដើម្បី​រៃអង្គាស​ថវិកា​បន្ថែម។

លោក​ហែម​ ហេង ​ឯក​អគ្គ​រាជ​ទូត​កម្ពុជា​ប្រចាំ​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក​ដែល​បាន​ចូល​រួម​ក្នុង​ពិធី​នោះ​ បាន​បញ្ជាក់​ប្រាប់​វីអូអេ​ថា​ ​ចំនួន​សកម្ម​ភាព​សប្បុរស​របស់​ជនជាតិខ្មែរ​នៅ​អាមេរិក​ ​ជួយ​ដល់​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ​នៅ​មាន​កម្រិត​តិចតួច​នៅ​ឡើយ​ ​ហើយ​លោក​បាន​លើក​ទឹកចិត្ត​ឱ្យ​សហគមន៍​ខ្មែរនៅ​អាមេរិក​បន្ត​ជួយ​ឧបត្ថម្ភ​ដល់​ការងារ​ខាង​វិស័យ​អប់រំ​ ​និងវិស័យ​ផ្សេងៗ​ទៀត​នៅ​កម្ពុជា។

«ក្នុង​នាម​យើង​ជាខ្មែរ​ ​ទោះបី​ជា​យើង​ទៅ​រស់​នៅ​ដល់​ទីណា​ក៏​ដោយ​ ​ទោះបី​យើង​មាន​សញ្ជាតិ​ណា​ក៏​ដោយ​ ​ក៏យើង​នៅ​មាន​ឈាម​ជា​ខ្មែរ​ដែរ។​ ​ហើយ​នៅ​ពេល​ណា​ដែលយើង​នៅ​មាន​ឈាម​ជា​ខ្មែរ​ ​យើង​នៅតែ​នឹក​ឃើញ​ខ្មែរ​យើង​ជានិច្ច។ ​ដូច្នេះ​ហើយ​ដើម្បី​បញ្ជាក់​នូវការ​នឹក​ ​និង​ការ​អាណិត​អាសូរ​នេះ គឺ​ស្នើ​សុំឱ្យ​បងប្អូន​យើង​ជួយ​តាម​លទ្ធភាព​ណា​ក៏​បាន​ដែរ​ ​ដើម្បី​ជួយ​នៅ​ក្នុង​ការ​អភិវឌ្ឍ​ប្រទេស​ជាតិ​ផ្នែក​អប់រំ​ក្តី​ ​ផ្នែក​សុខាភិបាល​ក្តី​ ​សង្គមកិច្ច​ក្តី​ គឺថា​ ​យើង​អាច​ជួយ​ឧបត្ថម្ភ​គាំ​ទ្រ​នៅ​ក្នុង​ការ​កសាង​ប្រទេស​ជាតិ​ដើម្បី​រួម​ចំណែក​ជាមួយ​រាជ​រដ្ឋា​ភិបាល​កម្ពុជា»។

ក្រុម​អ្នក​រៀបចំ​មាន​គម្រោង​រៀបចំ​ការ​ជួបជុំ​ដើម្បី​រៃអង្គាស​ថវិកា​នេះ​ជារៀង​រាល់ឆ្នាំ​ ​ក្រោយ​ពី​ជោគ​ជ័យ​នៃ​ពិធី​មួយ​ កាល​ពី​ចុង​សប្តាហ៍​នេះ៕

XS
SM
MD
LG