ទីក្រុងវូហាននៃប្រទេសចិន ត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យបើកដំណើរការឡើងវិញ កាលពីពេលថ្មីៗនេះ ក៏ប៉ុន្តែ ពលរដ្ឋទីក្រុងនេះ នៅតែប្រឈមនឹងការជាប់ឈ្មោះទៅនឹងវីរុសកូរ៉ូណា ដែលនាំឲ្យកើតជំងឺកូវីដ១៩។
ការបើកដំណើរការឡើងវិញនៃទីក្រុងវូហាន ប្រទេសចិន ដែលជាចំណុចកណ្តាលនៃការចាប់ផ្តើមជំងឺរាតត្បាតកូវីដ១៩នេះ បានអនុញ្ញាតឲ្យប្រជាពលរដ្ឋ ដែលមានសុខភាពល្អភាគច្រើន ធ្វើដំណើរទៅក្រៅដែនកំណត់ទីក្រុង ចាប់តាំងពីថ្ងៃទី ៨ ខែមេសា។
ក៏ប៉ុន្តែ អ្នករស់នៅទីក្រុងវូហានជាច្រើនយល់ថា នៅពេលដែលពួកគេធ្វើដំណើរ ឬ ស្វែងរកការងារនៅកន្លែងផ្សេងទៀត ជាទូទៅ ពួកគេមិនត្រូវបានគេស្វាគមន៍ទេ។ ទីក្រុងនេះ ជាប់ស្លាកស្នាមអវិជ្ជមានដោយសារការជាប់ទាក់ទងនឹងជំងឺកូវីដ១៩ ដែលបង្កឡើងដោយវីរុសកូរ៉ូណា។
ពលរដ្ឋនៅទីក្រុងវូហានម្នាក់ ដែលបានប្រាប់ VOA តាមបណ្តាញសង្គមឲ្យហៅឈ្មោះលោកថា «លោក Yang» ដើម្បីការពារសុវត្ថិភាពផ្ទាល់ខ្លួននោះ និយាយក្នុងសម្តីដើមថា៖
«មានរឿងរ៉ាវជាច្រើន ដែលក្នុងនោះ មានដូចជា ការរើសអើង ការបដិសេធអ្នកដែលមកពីទីក្រុងវូហាន ក៏ដូចជា អ្នកដែលមកពីខេត្តហ៊ូប៉ី»។
ទីក្រុងវូហាន ជាទីរួមខេត្តនៃខេត្តហ៊ូប៉ី។
អ្នកលក់ដុំម្នាក់នៅទីក្រុង Yiwuបាននិយាយថា សូម្បីតែទីក្រុង Yiwuនេះ ដែលមានចម្ងាយដល់ទៅប្រមាណជា ៧០០ គីឡូម៉ែត្រភាគខាងកើតនៃទីក្រុងវូហានក៏ប្រឈមនឹងការរើសអើងដែរ ដូចជាអ្នកប្រតិបត្តិការនៅរោងចក្រដែលទទួលបន្ទុកខាងជួលកម្មករដើម្បីធ្វើម៉ាសនោះ មានការរើសអើងចំពោះកម្មករចំណាកស្រុកដែលមកពីខេត្តហ៊ូប៉ី។
លោក Eric Lin ដែលជាអាជីវករម្នាក់ និងជាម្ចាស់រោងចក្រមួយនៅទីក្រុង Yiwu បានប្រាប់ VOAថា៖
«ប្រសិនបើខាងរោងចក្រ មិនស្គាល់កម្មករដោយផ្ទាល់ទេ នោះពួកគេជាច្រើននឹងមិនជួលមនុស្សដែលគេមិនស្គាល់មកពីទីក្រុងវូហានទេ។ គ្មានការផ្តល់អទិភាពណាមួយដល់អ្នកមកពីទីក្រុងវូហាននោះទេ ហើយកម្លាំងពលកម្មក៏មិនខ្វះដែរ។ ដូច្នេះ ហេតុអ្វីយើងគួរជួលអ្នកមកពីទីនោះ?»។
អតីតកម្មករសំណង់ម្នាក់ដែលសំរាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ Huoshenshan ដែលជាកន្លែងបណ្តោះអាសន្នមួយសម្រាប់អ្នកជំងឺដែលមិនសូវមានអាការៈរោគធ្ងន់ធ្ងរនោះ បានរៀបរាប់ត្អូញត្អែរអំពីការលំបាករបស់លោកក្នុងការរកការងារថ្មី បន្ទាប់ពីធ្វើការនៅទីក្រុងវូហាន។ លោកបានរៀបរាប់ដូចនោះ នៅលើគេហទំព័រ Weibo ដែលជាវេទិកាបណ្តាញសង្គមរបស់ចិន ដែលមានភាពស្រដៀងគ្នានឹងTwitter។ លោកបានសរសេរយ៉ាងដូច្នេះថា៖
«នៅគ្រប់ទីកន្លែង យើងមិនអាចរកការងារធ្វើបានទេ។ ចំពេលដែលសេដ្ឋកិច្ចរីកចម្រើនយឺតនៅឆ្នាំនេះ គ្មាននរណាម្នាក់ចង់ជួលមនុស្សដែលធ្លាប់មានការពាក់ព័ន្ធនឹងមន្ទីរពេទ្យ Leishenshan ឬ Huoshenshan នោះទេ»។
VOA បានស្នើសុំនិយាយជាមួយអតីតកម្មករសំណង់រូបនេះ ក៏ប៉ុន្តែ គ្មានការឆ្លើយតបទេ។
មនុស្សជាង ២៥០០ នាក់ នៅក្នុងទីក្រុងវូហាន បានស្លាប់ដោយសារជំងឺកូវីដ១៩។ ដើម្បីទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលនៃការឆ្លងវីរុសនេះ អាជ្ញាធរបានបិទដំណើរការទីក្រុងវូហាន ដែលប្រែក្លាយទីក្រុងនេះ ទៅជាទីក្រុងស្ងាត់ឈឹងមួយអស់រយៈពេល ១១ សប្តាហ៍។
ឥឡូវនេះ អាជ្ញាធរនៅទីក្រុងនោះនិយាយថា ទីក្រុងនេះ អាចទប់ទល់នឹងការរាតត្បាតនៃជំងឺនេះបាន ហើយកំពុងព្យាយាមស្តារសេដ្ឋកិច្ចឡើងវិញ។
កម្មករដែលទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលវ័យក្មេងជាច្រើន ដូចជា Bai Quan ដែលបានរស់នៅនិងធ្វើការនៅទីក្រុងវូហាន ដែលធ្វើជាអ្នកគូររូបអស់រយៈពេលមួយទសវត្សរ៍មកហើយ និយាយថាការងាររបស់ខ្លួនបានបាត់បង់ ឬ បានប្រាក់ឈ្នួលទាប។
Bai Quan បានថ្លែងបន្ថែមទៀតថា មិត្តភក្តិរបស់នាងជាច្រើនបានសម្រេចចិត្តផ្លាស់ចេញពីទីក្រុង ដើម្បីស្វែងរកឱកាសការងារនៅកន្លែងផ្សេងទៀត។ នាងបានដឹងពីមិត្តភក្តិដែលបានចាកចេញពីទីក្រុងមុននេះថា ការរើសអើងចំពោះអ្នកមកពីទីក្រុងវូហាន កើតមានឡើងយ៉ាងពិតប្រាកដនៅក្នុងទីក្រុងមួយចំនួន ដូចជាទីក្រុងប៉េកាំងជាដើម។ Bai Quan បានថ្លែងបន្ថែមក្នុងសម្តីដើមថា៖
«តាមមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំម្នាក់បាននិយាយថា «ស្ថានភាពនេះ គឺធម្មតាទេនៅក្នុងក្រុង Shenzhen នៅខេត្តក្វាងទុង។ ប៉ុន្តែ នៅទីក្រុងប៉េកាំងវិញ មិត្តភក្តិមួយចំនួនបានជួបប្រទះនូវការរើសអើងមួយចំនួន»។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី Bai Quan បានថ្លែងប្រាប់ VOA បន្ថែមថា «ការរើសអើងដែលមិត្តភក្តិនាង ជួបប្រទះនោះ ជាលក្ខណៈបុគ្គល និងកើតឡើងដាច់ដោយឡែកពីគ្នា»។
ការរើសអើងមានលក្ខណៈទូលំទូលាយ
អ្នកកាសែតពលរដ្ឋម្នាក់ គឺនាង Zhang Zhan ដែលមកពីទីក្រុងស៊ាងហៃ និងបានរាយការណ៍ព័ត៌មានពីទីក្រុងវូហានចាប់តាំងពីថ្ងៃទី ១ ខែកុម្ភៈនោះ ថ្លែងថា បញ្ហារើសអើងដែលមានទៅលើពលរដ្ឋមកពីទីក្រុងវូហាន គឺមានលក្ខណៈទូលំទូលាយ និងអាក្រក់ជាងការរំពឹងទុកទៅទៀត។ នាង Zhang Zhan បានថ្លែងបន្តក្នុងសម្តីដើមថា៖
«វាមានភាពធ្ងន់ធ្ងរណាស់។ មិនត្រឹមតែប្រជាពលរដ្ឋក្នុងតំបន់ប៉ុណ្ណោះទេ ដែលមានអារម្មណ៍ថា មានការរើសអើង។ សូម្បីតែអ្នកដែលឈឺ ដោយសារជំងឺផ្សេងៗ ឬ ទៅមន្ទីរពេទ្យដើម្បីពិនិត្យសុខភាពជាទៀងទាត់ក៏ប្រញាប់ប្រញាល់ប្រាប់ខ្ញុំដែរថា ពួកគេមានសុខភាពធម្មតាទេ ឬ ថា ពួកគេទៅមន្ទីរពេទ្យក្នុងហេតុផលផ្សេងៗ»។
អ្នកកាសែតពលរដ្ឋរូបនេះ បាននិយាយបន្តថា នាងបាននិយាយជាមួយអ្នកក្នុងតំបន់ជាច្រើននៅស្ថានីយ៍រថភ្លើង ដែលពួកគេនិយាយថា ពួកគេនឹងមិនប្រាប់ថា ពួកគេមកពីទីក្រុងវូហានទេ នៅពេលពួកគេទៅកន្លែងផ្សេងដើម្បីស្វែងរកការងារនោះ។
នាង Zhang បានបន្ថែមទៀតថា នាងមានការសង្ស័យចំពោះការអះអាងរបស់អាជ្ញាធរដែលថា ទីក្រុងនេះ អាចទប់ទល់នឹងការរាតត្បាតនៃជំងឺនេះបាន។ ក្នុងការធ្វើដំណើរទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យវ៉ូហានកាលពីថ្ងៃច័ន្ទទី១៣ ខែមេសាកន្លងទៅនេះ នាងZhang បាននិយាយថា នាងបានឃើញអ្នកជំងឺ ដែលបានជាសះស្បើយពីជំងឺកូវីដ១៩ ប៉ុន្តែ នៅពេលធ្វើតេស្ត ឃើញមានលទ្ធផលវិជ្ជមានម្តងទៀត។
ជាពិសេស ទាំងនាង Zhang ទាំង «លោកYang» បានសម្តែងការភ័យខ្លាចចំពោះអ្នកដែលផ្ទុកវីរុសកូរ៉ូណាតែមិនបង្ហាញរោគសញ្ញា ដែលពួកគេអះអាងថា អាចជាប្រភព ឬ ជាអ្នកចម្លងវីរុសនេះ បើសិនជាពួកគេ ត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យធ្វើដំណើរដោយសេរីនោះ។
ការភ័យខ្លាចចំពោះអ្នកដែលផ្ទុកវីរុសកូរ៉ូណាតែមិនបង្ហាញរោគសញ្ញា
បច្ចុប្បន្ននេះ ទីក្រុងវូហាន អនុញ្ញាតឲ្យអ្នករស់នៅក្នុងក្រុងនេះ ធ្វើដំណើរទៅក្រៅទីក្រុង បើសិនជា ក្រោយពីធ្វើតេស្តដោយប្រព័ន្ធលេខកូដពិនិត្យសុខភាព QR ដោយវាបញ្ចេញកូដពណ៌បៃតងដែលបង្ហាញថា ពួកគេគ្មានគ្រុនក្តៅ និងមានសុខភាពល្អនោះ។ មានតែអ្នកដែលមានគម្រោងធ្វើដំណើរទៅទីក្រុងធំៗ រួមទាំងទីក្រុងប៉េកាំងប៉ុណ្ណោះ នឹងត្រូវកំណត់ថា ត្រូវមានលទ្ធផលតេស្តអវិជ្ជមានពីរដងជាប់ៗគ្នា ទើបអាចឡើងជិះរថភ្លើងនៅទីក្រុងវូហានបាន ហើយនិងនៅសប្តាហ៍ដំបូង បន្ទាប់ពីពួកគេបានទៅដល់ទីក្រុងផ្សេងៗ។
លោក Yang បាននិយាយថា ប្រព័ន្ធលេខកូដពិនិត្យសុខភាពនោះ គឺមិនគួរឲ្យទុកចិត្តទេ ពីព្រោះវាមានចន្លោះប្រហោងដែលមនុស្សអាចបំភ្លៃ ឬ កុហក អំពីស្ថានភាពសុខភាពរបស់ពួកគេ។
ពលរដ្ឋមួយចំនួនដែលមកពីទីក្រុងវូហាន ត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យហើយឃើញថា ជាអ្នកដែលផ្ទុកវីរុសកូរ៉ូណាតែមិនបង្ហាញរោគសញ្ញាបន្ទាប់ពីពួកគេបានទៅដល់ទីក្រុងផ្សេងទៀត។
អាជ្ញាធរសុខាភិបាលក្នុងទីក្រុងវូហានបានឲ្យដឹងថា អ្នកដែលផ្ទុកវីរុសកូរ៉ូណាតែមិនបង្ហាញរោគសញ្ញា មានចំនួន ៤៤៧ នាក់ ដែលត្រូវបានគេរកឃើញនៅទីក្រុងវូហាន គិតត្រឹមថ្ងៃទី ១០ ខែមេសា ដែលម្នាក់ក្នុងចំណោមនោះ ត្រូវបានចុះក្នុងបញ្ជីឈ្មោះអ្នកឆ្លង ហើយបច្ចុប្បន្ន ស្ថានភាពសុខភាព មានលំនឹង។
ក្នុងរយៈពេល ២ សប្តាហ៍ដើមខែមេសានេះ ទីក្រុងវូហាននេះ ក៏បានធ្វើតេស្តបុគ្គលិកជាង ១៤៣.០០០ នាក់ ដែលបានត្រឡប់មកបន្តការងារឲ្យក្រុមហ៊ុននៅក្នុងតំបន់វិញ។ អាជ្ញាធរសុខាភិបាលក្នុងតំបន់បាននិយាយកាលពីថ្ងៃចន្ទទី១៣ ខែមេសាថា ក្នុងចំណោមអ្នកទាំងនោះ មានមនុស្ស១៣៣នាក់ ដែលធ្វើតេស្តទៅឃើញថា មានផ្ទុកវីរុសកូវីដ១៩៕
ប្រែសម្រួលដោយអ្នកស្រី លី ម៉ូរីវ៉ាន់
