មនុស្សរាប់រយនាក់ឈរតម្រង់ជួរយ៉ាងវែងអន្លាយរង់ចាំចូលទស្សនាការសម្ដែងល្ខោនរឿង Hamlet ដ៏ល្បីល្បាញរបស់ចក្រភពអង់គ្លេស។ ការសម្តែងដ៏កម្រនិងដំបូងគេបង្អស់នៅកម្ពុជានេះ បានធ្វើឡើងនៅក្នុងអគារដំបូលទូក ស្ថិតក្នុងសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ កាលពីសប្តាហ៍មុន។
ល្ខោនរឿង Hamlet ដែល និពន្ធ ដោយអ្នកនិពន្ធដ៏ល្បីល្បាញគឺលោក វីល្លៀម សេកស្ពៀរ (William Shakespeare) នៅក្នុងសតវត្សរ៍ទី១៧ គឺជារឿងល្ខោនបែបកំសត់។
នាយកដឹកនាំនៃក្រុមសិល្បៈ Shakespeare’s Globe លោក Dominic Dromgoole ដែលដឹកនាំក្រុមសម្ដែងកាលពីសប្តាហ៍មុនបានប្រាប់VOA ខេមរភាសាថា រឿងល្ខោននេះ ដំណាលពីព្រះអង្គម្ចាស់ឈ្មោះ Hamlet នៃប្រទេសដាណឺម៉ាក ដែលមានគំនិតសងសឹកនឹងឳពុកមា ដែលបានសម្លាប់បិតា ដណ្តើមរាជ្យនិងបង្ខំមាតារបស់ Hamlet ធ្វើជាព្រះជាយា។
លោកបានបន្តថា៖ «រឿងនេះមានភាពពេញនិយមខ្លាំង ហើយបច្ចុប្បន្ននៅតែជាប់ចំណាត់ថាជាល្ខោនដែលគេយកមកសម្តែងច្រើនជាងគេ ហើយខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្នកទស្សនានិងចូលចិត្តរឿងនេះ បើទោះបីជាវាជារឿងល្ខោនបែបបរទេសដែលប្រហែលជាពិបាកក្នុងការយល់សាច់រឿងទាំងស្រុងក៏ដោយ»។
“To be or not to be” ឬ «តើគួរតែស្លាប់រឺរស់នៅបន្តទៀត?» គឺជាឃ្លារមួយដ៏ល្បីល្បាញ នៅក្នុងរឿង Hamlet ដែលព្រះអង្គម្ចាស់ Hamlet និយាយនៅពេលព្រះអង្គប៉ុនប៉ងធ្វើអត្តឃាត។ ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គម្ចាស់Hamlet ប្រែក្លាយការធ្វើអត្តឃាតជាការសងសឹកទៅវិញ ដែលជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏សោកនាដកម្មមួយ។ ការសងសឹកនេះត្រូវបានបញ្ចប់ដោយការស្លាប់របស់ព្រះអង្គម្ចាស់ ក្រោយពេលដែលថ្នាំពុលជ្រាបចូលពេញបេះដូង ហើយបន្សល់ទុកនូវភាពស្ងប់ស្ងាត់តែប៉ុណ្ណោះ។
យ៉ាងហោចណាស់មានមនុស្សប្រមាណជាងមួយពាន់នាក់ ដែលបានចូលរួមទស្សនា ការសម្ដែងល្ខោននេះ ទោះបីជានៅក្នុងសាលមានភាពកកកុញនិងក្ដៅស្អុះស្អាប់ក៏ដោយ។
យុវជន សេង វីរៈបុត្រ និស្សិតឆ្នាំទី១នៃវិទ្យាស្ថានភាសាបរទេសបានថ្លែងយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «ខ្ញុំពិតជាមានអារម្មណ៍រំភើបចិត្តខ្លាំងណាស់ នៅពេលដែលខ្ញុំបានទស្សនាល្ខោននេះ ព្រោះនេះគឺជាលើកដំបូងរបស់ខ្ញុំ ហើយវាពិតជាមានភាពខុសគ្នាយ៉ាងខ្លាំងពីការសម្តែងរឿងរបស់ខ្មែរដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំភ្លឺភ្នែកព្រោះអ្នកសម្តែងនីមួយៗពិតជាមានភាពច្នៃប្រឌិតនិងបត់បែនព្រោះពួកគាត់ត្រូវសម្តែងតួអង្គ២ ឬ ៣តួក្នុងរឿងតែមួយ»។
យុវជនម្នាក់ទៀតឈ្មោះ ជាម កុកហ័រ និស្សិតឆ្នាំទី២នៃវិទ្យាស្ថានភាសាបរទេស បានលើកឡើងចំៗពីសាច់រឿងនេះថា៖ «ការសងសឹកគឺនឹងមិនទទួលបានអ្វីឡើយ វាមានតែធ្វើឱ្យយើងមានបញ្ហា និង ខាតបង់ពេលវេលាតែប៉ុណ្ណោះ»។
និសិ្សតដដែលរូបនេះក៏បានបន្ថែមទៀតថា៖«ផ្ទុយទៅវិញមានតែការចេះអត់ឱន និង អធ្យាស្រ័យតែប៉ុណ្ណោះ ដែលជារបស់ដែលមានតម្លៃដែលមនុស្សគ្រប់គ្នានៅក្នុងសង្គមគួរតែមាន»៕
