អតីតកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមគឺលោកស្រី អ៊ឹម ចែម ដែលជាជនសង្ស័យម្នាក់ក្នុងសំណុំរឿងលេខ០០៤ក្នុងតុលាការខ្មែរក្រហមបានបដិសេធថាលោកស្រី មិនបានប្រព្រឹត្តខុសដូចការសង្ស័យទេ។ លោកស្រីក៏សុំស្វែងរកយុត្តិធម៌ចំពោះខ្លួនគាត់ដែលលោកស្រី យល់ថាជារឿងនយោបាយ។
លោក សុខ ខេមរានៃវីអូអេសំឡេងសហរដ្ឋអាមេរិកបានធ្វើដំណើរទៅប្រទេសកម្ពុជាដើម្បីជួបសម្ភាសជាមួយនឹងលោកស្រី អ៊ឹម ចែមក្នុងគេហដ្ឋានរបស់គាត់ក្នុងតំបន់ដាច់ស្រយ៉ាលមួយ។
តទៅនេះជាបទសម្ភាសន៍ទាំងស្រុង៖
ភាគទី១៖
ស៖ ប៉ុន្តែនៅក្នុងរឿងហ្នឹង បើសិនជាគេ ដូចថាចោទប្រកាន់អញ្ចឹង តើមានប្រតិកម្មទៅវិញយ៉ាងម៉េចជាមួយនឹងសហព្រះរាជអាជ្ញាឬក៏អ្នកចោទអញ្ចឹង បាទ?
ឆ៖ ខ្ញុំ ក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ជាក់ស្តែងគឺ ខ្ញុំមិនមានប្រតិកម្មអីប៉ុន្មានទេ ប៉ុន្តែសុំឲ្យព្រះរាជអាជ្ញា ហើយនឹងអ្នកយកព័ត៌មានហ្នឹង សុំឲ្យរកយុត្តិធម៌ឲ្យខ្ញុំ ពីព្រោះចោទអាយុជីវិតខ្ញុំទាំងស្រុង។ ខ្ញុំមិនបានប្រព្រឹត្ត។ អានេះខ្ញុំគ្រាន់តែបញ្ជាក់ហេតុផលប៉ុណ្ណឹង។ ឯចិត្តខ្ញុំក៏ខ្ញុំអត់មានដូចថាកំហឹងនេះ ប្រតិកម្មឲ្យដោះស្រាយជាបន្ទាន់អីក៏អត់ដែរ ប៉ុន្តែឲ្យរកយុត្តិធម៌ឲ្យច្បាស់លាស់។ បើមិនអញ្ចឹងទេ អ្នកចោទខ្ញុំនេះ ខ្ញុំត្រូវអស់ជីវិត នែ៎។
ស៖ អស់ជីវិតហ្នឹងយ៉ាងម៉េចដែរ បាទ? មានន័យយ៉ាងម៉េច បាទ?
ឆ៖ អស់ជីវិត ដូចថាចោទខ្ញុំ មានគុកមានអី ហើយខ្ញុំអត់បានដឹងផង បើអញ្ចឹងព្រះរាជអាជ្ញាហ្នឹងគឺថា ខ្ញុំនេះប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ យកទៅកាត់ទោសអីអញ្ចឹងទៅនៅតុលាការ ខ្ញុំមិនត្រូវអស់ជីវិតហើយហ្នឹង?
ស៖ អ្នកស្រីគិតថា រឿងនេះគេប្រឌិត ឬក៏គេអាចមានការពិតត្រង់ណា មានឯកសារណាដំកល់ទុកអំពីរឿងហ្នឹងទេ?
ឆ៖ ខ្ញុំគិតថាអ្នកដែលរាយការណ៍នេះគឺបង្កាច់បង្ខូចតែម្តង។ អាហ្នឹងរាយការណ៍អត់ពិត។ អញ្ចឹងមនុស្សហ្នឹងមិនមែនមនុស្សល្អទេ យកជីវិតគេយកទៅ របៀបថា ទៅលេងសើចឬជាន់ឈ្លី។
ស៖ នៅក្នុងរឿងហ្នឹង តើមើលទៅអាចមានការប្តឹងតវ៉ាឬក៏យ៉ាងណាដែរ បើសិនជាមានការកើតហេតុយ៉ាងដូច្នេះ?
ឆ៖ ខ្ញុំមិនសូវចេះធ្វើពាក្យបណ្តឹងអីទេ អញ្ចឹងបានខ្ញុំពឹងលើលោកក្មួយទទួលការស្រាវជ្រាវហ្នឹង ហើយនឹងយកទៅដោះស្រាយជាមួយព្រះរាជអាជ្ញាឲ្យវាច្បាស់លាស់ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំអស់ចិត្ត។ បើមិនអញ្ចឹងទេ ខ្ញុំព្រួយបារម្ភពីការចោទប្រកាន់អ្នកដទៃនិងខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់។ មិនដឹងឈ្មោះណា ឬអ្នកណាដែលមកបង្កាច់បង្ខូចខ្ញុំហ្នឹង។
ស៖ សម័យនោះ តើភ្នំត្រយ៉ូង យ៉ាងម៉េចបានជាមានមនុស្សស្លាប់ច្រើនម្លេះ ហើយបានគេលើកឡើងអំពីហេតុផលយ៉ាងដូច្នេះ?
ឆ៖ ខ្ញុំមិនបានដឹងដែរ ព្រោះទៅឮគេនិយាយប្រជាជនអីថា ភ្នំត្រយ៉ូង។ គេដាក់អ្នកមានវិបត្តិ ខុសឆ្គងអីអញ្ចឹង ខ្ញុំដឹងតែប៉ុណ្ណឹង ឯអ្វីទៀតខ្ញុំអត់ដឹង ហើយក៏ខ្ញុំមិនដែលបានទៅឃើញមុខអ្នកនៅហ្នឹង(ទីនោះ) សូម្បីតែម្តងក៏អត់ដែរ។
ស៖ ចុះផ្នែកគុកផ្សេងៗទៀតនៅតំបន់នោះ តើអ្នកស្រីមានការគ្រប់គ្រងដែរឬក៏យ៉ាងណា សម័យនោះ បាទ?
ឆ៖ អត់ទេ។ ខ្ញុំអត់បានគ្រប់គ្រង អត់បានដឹងឮអីទេ ព្រោះខ្ញុំទៅវាថារយៈចុងក្រោយមួយភ្លែតហ្នឹង ក៏បែកបាក់គ្នាទៅ។
ស៖ នៅពេលដែលមានការធ្វើជា អាងទំពាំងថ្ម ថាមានការបង្អត់អាហារឬក៏បង្ខំមនុស្សឲ្យធ្វើការហួសកម្លាំងនៅសម័យនោះ តើអ្នកស្រីមានការបញ្ជាទៅលើកងទាហានឬក៏កងឈ្លបអី ដើម្បីកុំឲ្យផ្តល់អាហារទៅដល់ប្រជាពលរដ្ឋអញ្ចឹងទេ ឬក៏បង្ខំឲ្យពួកគេធ្វើការបាក់កម្លាំងរហូតដល់ស្លាប់អញ្ចឹងទេឬក៏យ៉ាងម៉េច បាទ?
ឆ៖ អត់។ អត់ដឹង។ ខ្ញុំអត់បានទៅបញ្ជាកម្លាំងឲ្យទៅធ្វើនៅទំនប់ទំពាំងថ្មហ្នឹង គឺអត់។ អញ្ចឹង ការនិយាយទាំងបីខនេះ គឺទទេតែម្តង និយាយទទេតែម្តង។ ចោទខ្ញុំនេះ គឺចោទធ្ងន់មែនទែន ចោទឲ្យខ្ញុំឡើងតុលាការ។ អញ្ចឹងហើយបានជាខ្ញុំថា ខ្ញុំគ្មានរឿងអីឡើងតុលាការទេ។ ប៉ុន្តែពេលនេះខ្ញុំអរគុណហើយលោកក្មួយ លោកប្អូនខ្ញុំអរគុណខ្លាំងណាស់ដែលខ្ញុំបានដឹងរឿងនេះ ដែលរឿងចោទប្រកាន់ខ្ញុំទទេ ទទេ នែ៎។ អញ្ចឹងខ្ញុំសុំថាឲ្យជួយដោះស្រាយ ហើយបញ្ចប់(កុំ)មកសួរខ្ញុំតទៅទៀត។ សួររឿងអីសួរបាន បើសួររឿងហ្នឹងខ្ញុំអត់ដឹង ខ្ញុំឈប់និយាយ ព្រោះខ្ញុំអត់ដឹង។
ស៖ បាទ អ្នកស្រី នៅសម័យនោះមានអនុប្រធាននៅស្រុកព្រះនេត្រព្រះនោះត្រូវចាប់ខ្លួននៅពេលពីរថ្ងៃក្រោយពេលដែលអ្នកស្រីទៅកាន់កាប់នៅស្រុកព្រះនេត្រព្រះនោះ តើរឿងហ្នឹងយ៉ាងម៉េចដែរ បាទ? គាត់ត្រូវគេចាប់យកទៅសម្លាប់ឬក៏យ៉ាងណា ឈ្មោះ លោក អាត់ សំ?
ឆ៖ ខ្ញុំបានជួបមុខគាត់តែម្តង ហើយបាត់ទៅ ខ្ញុំក៏មិនបានដេញដោលអីដែរ មិនដឹងគេចាប់យកទៅណា ឬក៏ម៉េចបាត់ខ្លួនទៅ។
ស៖ អញ្ចឹង អ្នកស្រីអត់មានជាប់ពាក់ព័ន្ធរឿងការបញ្ជាឲ្យមានការចាប់មនុស្សយកទៅឃុំនៅឃុំត្រយ៉ូង ឬក៏គុកនៅភ្នំត្រយ៉ូងឬក៏មានពាក់ព័ន្ធនិងរឿងឃាតកម្មអីហ្នឹង យ៉ាងម៉េចដែរ បាទ?
ឆ៖ អាហ្នឹង ខ្ញុំអត់។ ខ្ញុំអត់ទទួលដឹង ព្រោះខ្ញុំអត់បានធ្វើតែម្តង។ ខ្ញុំអត់បាន(ទេ)។
ស៖ តើពិបាកនឹងឲ្យគេជឿយ៉ាងម៉េចទៅ នៅពេលដែលយើងអ្នកគ្រប់គ្រងនៅតំបន់នោះ ហើយមានមនុស្សស្លាប់ច្រើនអញ្ចឹង ហើយដល់ពេលយើងថាអត់ដឹងអញ្ចឹង តើមានមូលហេតុយ៉ាងម៉េចដែរ?
ឆ៖ មូលហេតុដែលខ្ញុំថាខ្ញុំអត់ដឹងគឺអត់ដឹងមែន តែអ្នកដែលទទួលមុនខ្ញុំ គេប្រព្រឹត្តក៏ខ្ញុំអត់ដឹង ព្រោះខ្ញុំទៅពីឆ្ងាយទៅហើយខ្ញុំគិតតែទៅដើម្បីបំផុសផ្សព្វផ្សាយឲ្យប្រជាជនខំដាំដុះ ខំធ្វើ ខំដកខំស្ទូងដើម្បី នែ៎ ចិញ្ចឹមជីវិតកូនចៅតែប៉ុណ្ណឹង។ ភារកិច្ចខ្ញុំមានតែដឹកនាំប្រជាជនធ្វើស្រែធ្វើចំការ ដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិតតែប៉ុណ្ណឹងទេ ឯរឿងអីទៀតហ្នឹង គេធ្វើមុនមក ខ្ញុំអត់ដឹង៕
ភាគទី២៖
ស៖ ចុះបញ្ជីឈ្មោះនៃមនុស្សចំនួន១០ម៉ឺននាក់នៅក្នុងតំបន់នោះ យ៉ាងម៉េច អ្នកណាអ្នកធ្វើ ហើយបានស្រាវជ្រាវយ៉ាងម៉េច? ហេតុអីបានជាមានបញ្ជីឈ្មោះយ៉ាងដូច្នេះ?
ឆ៖ បញ្ជីឈ្មោះហ្នឹង ខ្ញុំទៅដល់គេយកមកឲ្យ។
ស៖ មានគ្រប់ចំនួនទាំង ១០ម៉ឺននាក់នោះដែរ ឬក៏មានខ្វះខ្លះដែរ ឬក៏យ៉ាងម៉េច? ហេតុអីបានជាគេយកបញ្ជីឈ្មោះហ្នឹងមកឲ្យ ហើយមានប៉ុន្មាននាក់ដែលអ្នកស្រីទទួលកាលសម័យនោះ?
ឆ៖ ខ្ញុំយក គេប្រគល់បញ្ជីឲ្យហ្នឹង ខ្ញុំឃើញមាន ១០ម៉ឺនមែន ប៉ុន្តែដល់តែខ្ញុំដើរពិនិត្យទៅ វាបញ្ជីហ្នឹងក៏ធ្វើខុសដែរ ខុសត្រង់ថាវាអត់គ្រប់ចំនួន ដែលខ្ញុំគិតតាមភូមិនិមួយៗ សរុបទៅបានតែ ៩ម៉ឺនទេ អាបញ្ជី ១០ម៉ឺនវាបាត់មួយម៉ឺន ចា៎។
ស៖ ប៉ុន្តែសម័យនោះដូចជាបញ្ជីហ្នឹងគេធ្វើគ្រាន់តែគ្រប់គ្រងចំនួនមនុស្សឬក៏គេធ្វើដើម្បីអ្វី?
ឆ៖ គេធ្វើ មិនដឹងជាផែនការគេពីមុនយ៉ាងម៉េច ប៉ុន្តែដែលគេយកប្រគល់ យកបញ្ជីហ្នឹងមកប្រគល់ឲ្យខ្ញុំ គឺខ្ញុំគ្រប់គ្រងចំនួនប្រជាពលរដ្ឋដែលនៅក្នុងស្រុកហ្នឹងមែន ចា៎។
ស៖ នៅក្នុងពេលថ្មីៗនេះ (អញ្ចឹង) អត់មានខាងតុលាការខ្មែរក្រហមអីមកសួរនាំអំពីរឿងអតីតកាលអី អត់មានការហៅសាកសួរអីពីរឿងអតីតកាលនោះទេ? រឿងភ្នំទ្រយោងអីនោះទេ?
ឆ៖ អត់ (តែ)មានលោកស្រីសួរមកពីភ្នំពេញថាគាត់ទៅជួបនារីបីនាក់នៅទំនប់ត្រពាំងថ្មហ្នឹង ស្រុកព្រះនេត្រព្រះ ប៉ុន្តែខ្ញុំថាខ្ញុំអត់បានធ្វើ គេថាខ្ញុំធ្វើទំនប់ទឹកហ្នឹងណា៎។ ខ្ញុំអត់បានធ្វើទេទំនប់ត្រពាំងថ្ម។ អញ្ចឹងការចោទមកលើខ្ញុំទាំងអស់នេះសុទ្ធតែរឿងអត់ពិត ហើយអត់ជាក់ស្តែង អត់មានឯកសារច្បាស់លាស់។ ហេតុម៉េចបានជាទៅដល់ព្រះរាជអាជ្ញាច្បាស់ម្ល៉េះ? ខ្ញុំនៅសង្ស័យអាហ្នឹង នែ៎។
ស៖ ការសង្ស័យនោះមើលទៅមិនដឹងថាមកពីមូលហេតុអី ឬក៏អាចមានការរាយការណ៍យ៉ាងម៉េចពីអ្នកណាឬក៏អី តាមអ្នកស្រីគិតមើលឃើញនោះ?
ឆ៖ ចា៎ ខ្ញុំ ការសង្ស័យរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំថាមិនច្បាស់លាស់ដែរ ប៉ុន្តែឲ្យខ្ញុំកំណត់ថា ឥឡូវពីអ្នកនេះក៏ខ្ញុំមិនដឹង ព្រោះមិនដែលដឹងថាឈ្មោះណារាយការណ៍ពីខ្ញុំហ្នឹងណា៎។ អញ្ចឹងហើយបានខ្ញុំផ្តាំផ្ញើទៅតាមរយៈប្អូនឯង ហើយនឹងព្រះរាជអាជ្ញាហ្នឹង ដែលរកយុត្តិធម៌ហ្នឹង ឲ្យវាពិតប្រាកដច្បាស់លាស់ កុំចេះតែចោទគេអញ្ចឹង។ អាអ្នករាយការណ៍ហ្នឹង វាមិនពិតទេ វាចេះតែបង្កាច់បង្ខូចគេ នែ៎។ អាហ្នឹង ខ្ញុំមិនអស់ចិត្តត្រង់ហ្នឹង។
ស៖ បាទ នឹងមានការខ្វល់ខ្វាយយ៉ាងម៉េចនៅពេលដែលគេចោទប្រកាន់យ៉ាងដូច្នេះ បាទ ទោះបីជារឿងហ្នឹងមិនកើតមានទៅដល់តុលាការចាប់ខ្លួនឬក៏អីហ្នឹង ក៏ប៉ុន្តែមានការគិតខ្វល់ខ្វាយអីទេ?
ឆ៖ ខ្ញុំងាកមកខ្វល់ខ្វាយពីរឿងអ្នកដែលរាយការណ៍ចោទខ្ញុំវិញ។ មិនដឹងជាឈ្មោះណាមួយដែលចោទប្រកាន់ខ្ញុំហ្នឹង ចោទខ្ញុំហ្នឹង? រឿងសុទ្ធតែរឿងដល់អាយុជីវិត ហើយពាក់ព័ន្ធខាងនយោបាយ ចា៎។ ហើយខុសនឹងការអនុវត្ត ការប្រព្រឹត្តិរបស់ខ្ញុំ ផ្ទុយគ្នាស្រឡះដូចមេឃនិងដី។
ស៖ បាទ ចុះបើខាងព្រះរាជអាជ្ញាគេផ្អែកទៅលើការរាយការណ៍ហ្នឹង ហើយគេសុំឲ្យមានការចាប់ខ្លួនអ្នកស្រី ហើយនិងអ្នកដទៃទៀតអញ្ចឹង តើរឿងហ្នឹងវាទៅជាយ៉ាងម៉េចទៅដែរ?
ឆ៖ ខ្ញុំ គ្រាន់តែមកជួបបាន។ បើឲ្យខ្ញុំទៅឡើងទៅតុលាការ ខ្ញុំអត់ទៅទេ។ បើយកអ្នកហ្នឹងទៅបញ្ជាក់អីយ៉ាងម៉េចទៀត អាហ្នឹងយកទៅ ខ្ញុំមិនដឹងទេ។ ប៉ុន្តែបើថាចំពោះខ្លួនខ្ញុំ បើមកបញ្ជាក់ខ្ញុំនៅផ្ទះទៀត ខ្ញុំនិយាយមានតែប៉ុណ្ណឹង និយាយដូចខ្ញុំមានយោបល់ម៉ិញអញ្ចឹង និងប៉ុណ្ណឹង។ ឲ្យខ្ញុំដឹងរឿង ឬក៏និយាយហួសហ្នឹង គឺអត់មាន។ អញ្ចឹងអ្នកដែលប្តឹងឬក៏រាយការណ៍ហ្នឹង អាហ្នឹងវាយ៉ាងម៉េចទៅវិញ? ចេញពីច្រកណាដែលរាយការណ៍ទទេហ្នឹង?
ស៖ នៅក្នុងពេលដែលព្រះរាជអាជ្ញាចេញអញ្ចឹងមក មានការដូចថាច្របូកច្របល់គ្នាត្រង់ សហព្រះរាជអាជ្ញាបរទេសចង់ធ្វើការចោទប្រកាន់ ចាប់ខ្លួនអីអញ្ចឹង ហើយខាងសហព្រះរាជអាជ្ញាជាតិមិនចង់ធ្វើអញ្ចឹង តើអ្នកស្រីបានដឹងអំពីរឿងនេះទេ បាទ កន្លងមក?
ឆ៖ អត់ ខ្ញុំអត់ដឹងទាល់តែសោះ ហើយរឿងរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំអត់បានដឹងពាក់ព័ន្ធដល់ព្រះរាជអាជ្ញាទៀត។ ខ្ញុំអត់ដឹងទាល់តែសោះ។ អញ្ចឹង ខ្ញុំអរគុណប្អូនឯង ដែលបានឲ្យខ្ញុំដឹងថ្ងៃនេះ គឺខ្ញុំអរគុណច្រើនណាស់ ហើយជូនពរទៀត ព្រោះអី(គឺ)ផ្តល់ដំណឹងឲ្យខ្ញុំដូចជាភ្ញាក់ ភ្ញាក់ពីដេកអញ្ចឹង ដឹងខ្លួន ហៅថាឲ្យខ្ញុំដឹងខ្លួនថាគេចោទខ្ញុំទទេៗ ចា៎។
ស៖ បាទ សូមអរគុណច្រើនដែលបានឲ្យកិច្ចសម្ភាសន៍ជាមួយវីអូអេសម្លងសហរដ្ឋអាមេរិក។ សូមជម្រាបលា។
ឆ៖ ចា៎ ខ្ញុំអរគុណណាស់៕
