អាត្រាអ្នកកើតជំងឺខូចតម្រងនោម ឬខ្សោយតម្រងនោមរ៉ាំរ៉ៃ ដែលប្រជាជនទូទៅនិយមហៅថា ខូចក្រលៀនមានការកើនឡើងគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ ប្រជាជនក្រីក្រនៅកម្ពុជាដែលត្រូវការការព្យាបាលជំងឺតម្រងនោម មិនមានលទ្ធភាពគ្រប់គ្រាន់ និងមិនមានវិធីព្យាបាលនៅក្នុងស្រុកនៅឡើយទេ។ ពួកគេមួយចំនួនមិនដឹងថា ពួកគេមានជំងឺតម្រងនោមទេ រហូតដល់ដំណាក់កាលចុងក្រោយ ព្រោះជំងឺនេះពុំបញ្ចេញរោគសញ្ញាអ្វីគួរឲ្យសង្ស័យ។ គ្រូពេទ្យនិងអ្នកស្រាវជ្រាវផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រហៅជំងឺនេះថា ជា«ឃាតកស្ងប់ស្ងាត់»។
