អ្នកស្រី កែវ ចរិយាមានផ្ទៃពោះមួយខែនៅពេលដែលអ្នកស្រីត្រូវបានគេកាត់ទោសឱ្យជាប់ពន្ធនាគារពីបទចែកចាយគ្រឿងញៀន។ អ្នកស្រីមើលថែរក្សាកូនប្រុសរបស់អ្នកស្រីអស់រយៈពេលជិតពីរឆ្នាំក្នុងពន្ធនាគារ មុនពេលអ្នកស្រីចាកចេញពីពន្ធនាគារ។
អ្នកស្រីកែវ ចរិយាបាននិយាយនៅក្នុងបទសម្ភាសន៍ជាមួយវីអូអេខ្មែរថា៖
«កូនរបស់ខ្ញុំនៅជាមួយខ្ញុំរហូតដល់ពេលខ្ញុំត្រូវបានគេដោះលែង»។
អ្នកស្រីបានបន្តថា៖ «ខ្ញុំខ្លាចថា កូនខ្ញុំឆ្លងជំងឺផ្សេងៗនៅពេលស្នាក់នៅទីនោះជាមួយ»។
កូនអ្នកទោសរស់នៅក្នុងបន្ទប់ចង្អៀតជាមួយស្ត្រីជាច្រើនផ្សេងទៀតដោយមានរបបអាហារតិចតួចដើម្បីបរិភោគនៅក្នុងបរិស្ថានមួយដែលមិនសមរម្យសម្រាប់ការលូតលាស់របស់កុមារ។
អ្នកស្រីបាននិយាយថា៖«យើងត្រូវបរិភោគអាហារមិនល្អ។ បាយពេលខ្លះឆៅ ហើយពេលខ្លះខ្លោច។ ហើយម្ហូបដែលគេបានធ្វើឱ្យយើងហូបដដែលៗ។ ពេលខ្លះអ្នកទោសប្រើភាសាមិនសមរម្យ ឬស្រែកនៅពេលនិយាយជាមួយកុមារ»។
អ្នកស្រីកែវ ចរិយាបាននិយាយថា៖ «ពេលខ្លះយើងរង់ចាំយូរពេក ចាំឲ្យគេបើកទ្វារឲ្យពួកយើងបានចេញក្រៅបន្ទប់។ នៅក្នុងបន្ទប់ក្តៅខ្លាំង ក្មេងៗក្តៅនិងស្រែកយំដោយសារតែពួកគេចង់ចេញក្រៅបន្ទប់» ។
មុនពេលដោះលែង អ្នកស្រីកែវ ចរិយាគឺជាស្ត្រីម្នាក់ក្នុងចំណោមស្ត្រីជាង ២០នាក់ដែលចិញ្ចឹមកូននៅក្នុងពន្ធនាគារចំនួន១៨នៅទូទាំងប្រទេស។
អង្គការលីកាដូឃ្លាំមើលពន្ធនាគារចំនួន១៨នៃពន្ធនាគារទាំងអស់ចំនួន២៧ទូទាំងប្រទេស ហើយទំនងជាមានម្តាយ និងកូនច្រើនទៀតដែលរស់នៅក្នុងពន្ធនាគារដែលអង្គការលីកាដូមិនបានឃ្លាំមើលទាំងនោះ។
នៅខាងក្នុងបន្ទប់ពន្ធនាគារទាំងនោះ កុមារប្រឈមនឹងកង្វះអាហារូបត្ថម្ភនិងប្រឈមនឹងការឆ្លងជំងឺរបេង ផ្តាសាយ និងរោគដទៃៗទៀតនៅក្នុងការរង់ចាំរហូតដល់ពេលម្តាយរបស់ពួកគេត្រូវបានដោះលែង។
កុមារទាំងនេះគឺដូចជាកុមារឈ្មោះតារា ដែលត្រូវបានសរសេរនៅក្នុងរបាយការណ៍ថ្មីមួយស្តីពីកុមារនៅក្នុងពន្ធនាគារ ដែលចេញដោយអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ។ តារាស្នាក់នៅមួយម្តាយនៅក្នុងពន្ធនាគារខេត្តកណ្តាលរហូតដល់ តារាមានអាយុដល់ពេលកំណត់មួយដែលគេមិនអនុញ្ញាតឲ្យរស់នៅទីនោះទៀតគឺនៅពេលមានអាយុបួនឆ្នាំ។ តារាត្រូវម្តាយបានរំលោភបំពាននៅក្នុងពន្ធនាគារ និងនៅតែមិនអាចនិយាយបាន។
អង្គការលីកាដូបានឱ្យដឹងក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍មួយថា៖«ម្តាយតារាបានសារភាពថា គាត់តែងតែវាយដំតារា ហើយការរំលោភបំពាននេះមិនបានបញ្ឈប់ទេ រហូតដល់ពេលតារាចាកចេញពីពន្ធនាគារ»។
«បើទោះបីជាមានសញ្ញានៃការរំលោភបំពានរាងកាយក៏ដោយ ក៏អាជ្ញាធរមិនបានចាត់វិធានការណ៍ទេ រហូតដល់តារាមានអាយុមួយឆ្នាំ នៅពេលនោះឆ្មាំពន្ធនាគារត្រូវបានគេរាយការណ៍ថា បានវាយម្ដាយរបស់តារា ព្រោះម្តាយរបស់តារាវាយដំតារា»។
លោកស្រីណាលីពីឡូក នាយិកាអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ បានឱ្យដឹងក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះថា៖«បទពិសោធន៍របស់តារាបានបង្ហាញនូវការដែលអាជ្ញាធរពន្ធនាគារមិនទាន់អនុវត្តវិធានការសមរម្យ នៅពេលកុមារស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់»។
លោកស្រីបានបន្តថា៖«អាជ្ញាធរគួរតែឈប់គេចចេញពីការទទួលខុសត្រូវលើកុមារដែលរស់នៅក្នុងពន្ធនាគារនានា»។
អ្នកគ្រប់គ្រងគម្រោងពន្ធនាគាររបស់អង្គការលីកាដូគឺនាងនូ សំអានបានថ្លែងនៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះថា៖«អាជ្ញាធរពន្ធនាគារគួរតែតាមមើលឲ្យបានដិតដល់នូវកុមារដែលរស់នៅក្នុងពន្ធនាគារ ហើយបង្កើតឲ្យមានការការពារពិសេសដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការខាងសុវត្ថិភាពរបស់កុមារទាំងនោះ»។
នាងនូ សំអានបានបន្តថា៖«ការធ្វើអន្តរាគមន៍ដែលបង្កើតឲ្យមានវដ្ដនៃអំពើហិង្សាគឺមិនគប្បីអនុវត្តទេ ហើយរិតតែបង្កគ្រោះថ្នាក់ និងមិនមានលទ្ធផលល្អនោះទេ»។
អង្គការលីកាដូបាននិយាយថា ពាក់កណ្តាលនៃកុមារនៅក្នុងពន្ធនាគារមិនដែលគេស្គាល់ជីវិតក្រៅពីជីវិតនៅក្នុងពន្ធនាគារនេះទេ។
អង្គការលីកាដូបានចេញផ្សាយរបាយការណ៍របស់ខ្លួននេះកាលពីខែមុន។ កាលពីសប្តាហ៍ដែលមានទិវានារីអន្តរជាតិ លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តីហ៊ុន សែនបានអំពាវនាវឱ្យក្រសួងយុត្តិធម៌ដោះលែងស្ត្រី២២នាក់ ដែលមានផ្ទៃពោះ ឬមានកូននៅក្នុងពន្ធនាគារ។ ការដោះលែងអ្នកទោសពីពន្ធនាគារគឺធ្វើឡើងនាពេលចូលឆ្នាំខ្មែរ និងថ្ងៃបុណ្យជាតិ។ ប៉ុន្តែការដោះលែងអ្នកទោសលើកនេះគឺជាការដោះលែងលើកដំបូងសម្រាប់ទិវានារីអន្តរជាតិ។
លោកគឹម សន្តិភាព អ្នកនាំពាក្យក្រសួងយុត្តិធម៌ បានថ្លែងថា រដ្ឋាភិបាលកំពុងពិចារណាការដោះលែងស្ត្រីផ្សេងៗជាច្រើនទៀតសម្រាប់ឱកាសចូលឆ្នាំថ្មីនាពេលខាងមុខ។
ក្រុមសិទ្ធិមនុស្សបាននិយាយថា មានបញ្ហាជាច្រើនទៀតដែលត្រូវធ្វើ នៅថ្នាក់គោលនយោបាយ។ លោកអំ សំអាត អ្នកតាមដានសិទ្ធិមនុស្សរបស់អង្គការលីកាដូ បានថ្លែងថា រដ្ឋាភិបាលគួរពិចារណាឡើងវិញនូវការផ្តន្ទាទោសស្ត្រីមានកូនគឺគួរតែរក្សាទុកពួកគេនៅក្រៅពន្ធនាគារ ហើយឲ្យពួកគេធ្វើកិច្ចការដែលផ្តល់សេវាដល់កម្មសហគមន៍ជំនួសឲ្យការការផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារ៕
