ដោយ William Ide
ប្រែសម្រួលដោយ ឌី ខាំបូលី
ប្រែសម្រួលដោយ ឌី ខាំបូលី
នាពេលថ្មីៗនេះ ប្រទេសចិនបានចាប់ផ្តើមសេវាកម្មខ្សែរថភ្លើងល្បឿនលឿននិងវែងជាងគេបង្អស់នៅលើពិភពលោក ដែលលាតសន្ធឹងពីមជ្ឈមណ្ឌលនយោបាយរបស់ខ្លួននៅភាគខាងជើងទៅកាន់ខេត្ត កងចូវ (Guangzhou) ដែលជាមជ្ឈមណ្ឌលសេដ្ឋកិច្ចដ៏ចម្បងមួយនៅភាគខាងត្បូងរបស់ប្រទេសនេះ។ ទាំងខ្សែរថភ្លើងល្បឿនលឿន និងទាំងទីក្រុងកងទុង (Guangdong) ដែលជាទីក្រុងយ៉ាងធំធេងមួយរបស់ខេត្តកងចូវ គឺជាឳកាសសម្រាប់បញ្ហាប្រឈមយ៉ាងខ្លាំងក្លាផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចដែលមេដឹកនាំថ្មីរបស់ចិនកំពុងប្រឈមមុខ។
ការធ្វើដំណើរនៅលើរថភ្លើងល្បឿនលឿនរបស់ប្រទេសចិន គឺកៅអីជួរមុខមួយឆ្ពោះទៅកាន់តំបន់ជាច្រើននៃសេដ្ឋកិច្ចរបស់ចិន ដែលរាប់ចាប់តាំងពីការពឹងផ្អែកយ៉ាងធំធេងរបស់ប្រទេសនេះទៅលើគម្រោងសាងសង់ដើម្បីជំរុញឲ្យមានការីកចម្រើន ភាពខុសគ្នារវាងតំបន់ទាំងឡាយ បញ្ហាប្រឈមផ្នែកបរិស្ថាន និងការផលិតលើសចំនួន។
លោក ស៊ូ ស៊ានស៊ាំង (Xu Xianxiang) គឺជាសាស្រ្តាចារ្យផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច នៅឯសាកលវិទ្យាល័យស៊ុនយ៉ាតសេន (Sun Yat-Sen University) របស់ខេត្តកងចូវ។
លោក ស៊ូ និយាយថា មានភាពមិនស្មើភាពគ្នាជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសចិន ហើយថាទោះបីជាប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមកន្លែងដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើនជាង ស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពល្អក្តី ក៏នៅមានកន្លែងក្រីក្រជាច្រើនទៀតដែរ ដែលនៅទីនោះប្រជាពលរដ្ឋមិនមានលទ្ធភាពសូម្បីតែទៅសាលារៀន ឬទៅមន្ទីរពេទ្យ។ លោកនិយាយថា ប្រសិនបើអ្នកសម្លឹងមើលទីក្រុងប៉េកាំង (Beijing) សៀងហៃ (Shanghai) និងកងចូវ (Guaangzhou)វិញ ទីក្រុងទាំងនោះមានស្ថានភាពល្អខ្លាំងណាស់។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើអ្នកបើកបរប្រមាណពីរម៉ោងចេញពីទីក្រុងទាំងនេះ អ្វីៗទាំងអស់មានភាពខុសគ្នាទាំងស្រុង។
ថ្នាក់ដឹកនាំរបស់ចិន បានរៀបចំប្រព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ចថ្មីដែលមានភាពសេរីជាងមុននៅភាគខាងត្បូង កាលពីជាងបីទសវត្សរ៍មុន។ សព្វថ្ងៃ តំបន់នេះនិងកំណើនដែលនាំមុខដោយផលិតកម្មនិងសក្តានុពលការងាររបស់តំបន់ មានចំនួនពី៥០ទៅ៦០ភាគរយនៃសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសទាំងមូល។
ប៉ុន្តែ ខណៈពេលដែលសេដ្ឋកិច្ចសកលថយចុះ ហើយតម្រូវការនៅឯក្រៅប្រទេសសម្រាប់ទំនិញរបស់ចិនមានការថយចុះ ល្បឿននៃការអភិវឌ្ឍនៅភាគខាងត្បូង ក៏កំពុងថយចុះយឺតផងដែរ។
លោក ស៊ូ ស៊ានស៊ាំង បានថ្លែងជាថ្មីម្តងទៀតថា ៖ នាពេលឥឡូវនេះ ក្រុមមន្រ្តីរដ្ឋាភិបាលនៅក្នុងទីក្រុងកងទុង និងតំបន់ឆ្នេរសមុទ្រ មានការខ្វល់ខ្វាយ និងកំពុងព្យាយាមស្វែងរកមធ្យោបាយដើម្បីផ្លាស់ប្តូរគំរូសេដ្ឋកិច្ចរបស់តំបន់ភាគខាងត្បូង។ លោកនិយាយថា ការស្វែងរកគំរូថ្មីមួយនៅទីនេះ អាចក្លាយទៅជាគំរូសម្រាប់ប្រទេសចិនទាំងមូល នាពេលអនាគត។
ទោះបីជាការរីកចម្រើនផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសចិន ត្រូវបានរំពឹងថានឹងមានស្ថិរភាពនៅក្នុងកម្រិតប្រហែលជា៧ភាគរយ រហូតដល់ចុងទសវត្សរ៍នេះក៏ដោយ ក៏ក្រុមមេដឹកនាំរបស់ប្រទេសនេះ បានដឹងយ៉ាងច្បាស់អំពីបញ្ហាប្រឈមទាំងឡាយ ដែលមាននៅសេសសល់។ លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តីជិតផុតអណត្តិ វេន ជាប៉ាវ (Wen Jiabao) បានគូសបញ្ជាក់បញ្ហាប្រឈមមួយចំនួននៅសប្តាហ៍នេះ ក្នុងកំឡុងពេលនៃការធ្វើសេចក្តីរាយការរបស់លោកទៅកាន់សមាជប្រជាជនថ្នាក់ជាតិ ដែលជារដ្ឋសភារបស់ប្រទេសចិន។
លោក វេន និយាយថា ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនបន្តរស់នៅយ៉ាងលំបាកលំបិននៅឡើយ។ លោកនិយាយថា បញ្ហាសង្គមបានកើនឡើងគួរឱ្យកត់សម្គាល់ ហើយថាប្រជាពលរដ្ឋកំពុងតស៊ូជាមួយបញ្ហាទាំងឡាយដូចជា ការអប់រំ ការស្វែងរកការងារធ្វើ សន្តិសុខសង្គម និងបរិស្ថានជាដើម។
លោកស្រី អេអាយ ស៊ៀមីង (AI Xiaoming) ដែលជាអ្នកផលិតខ្សែភាពយន្តមួយរូប ដែលបានចងក្រងឯកសារស្តីអំពីបញ្ហាសង្គម នៅទូទាំងប្រទេសចិនអស់រយៈពេលជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយ និយាយថា វាមិនមែនគ្រាន់តែជាភាពសម្បូណ៌ឱកាសការងារនិងការបើកចំហរផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចប៉ុណ្ណោះទេ ដែលធ្វើឱ្យតំបន់ភាគខាងត្បូងមានភាពពិសេស។
លោកស្រី អេអាយ និយាយថា ពីព្រោះទីក្រុងកងទុងស្ថិតនៅក្បែរទីក្រុងហុងកុង (Hong Kong) និងម៉ាកាវ (Macau) មានលំហូរព័ត៌មានដោយសេរី ហើយថាពីព្រោះតំបន់នេះ គឺជាតំបន់ដំបូងបង្អស់ ដែលធ្វើកំណែទម្រង់និងបើកចំហរសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួន ប្រជាពលរដ្ឋជាទូទៅផ្តល់តម្លៃទៅលើជីវិត។ លោកស្រីនិយាយថា បរិស្ថានគឺមានភាពបើកទូលាយយ៉ាងខ្លាំង។
ទោះបីជាមានភាពងាយស្រួលជាងមុនសម្រាប់ក្រុមមន្រ្តីនៅភាគខាងត្បូង ដែលមានគំនិតប្រកបដោយការអភិវឌ្ឍជាងមុន ពីព្រោះពួកគេស្ថិតនៅដាច់ឆ្ងាយពីមជ្ឈមណ្ឌលនយោបាយរបស់ប្រទេសនេះនៅភាគខាងជើង លោកស្រី អេអាយ និយាយថា បរិស្ថានបើកទូលាយនេះមិនមែនមានន័យថា ការផ្លាស់ប្តូរមានភាពងាយស្រួលនោះទេ៕
