អ្នកស្រី ចាន់ ណាវី វ័យ ៦២ឆ្នាំ និយាយទាំងទឹកភ្នែក បន្ទាប់ពីប្រធានក្រុមប្រឹក្សាជំនុំជម្រះនៃតុលាការកំពូល សួរដេញដោលអំពីចេតនារបស់អ្នកស្រីក្នុងការកាន់កាប់ដោយខុសច្បាប់លើអចលនវត្ថុរបស់នីតិបុគ្គលសាធារណៈ។
ឈរនៅពីមុខក្រុមប្រឹក្សាជំនុំជម្រះនិងមានពាក់អាវយឺតខ្មៅរំលេចដោយពាក្យមួយឃ្លាថា «ឃ្លានយុត្តិធម៌» អ្នកស្រី ចាន់ ណាវី បានប្រាប់ លោកចៅក្រម សឹង បញ្ញាវុឌ្ឍ ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាជំនុំជម្រះថា៖ «ខ្ញុំអត់មានផ្ទះនៅទេ។ ផ្ទះខ្ញុំ បាក់អស់រលីងហើយ។ បើមិនជឿទេ ទៅមើលចុះ។ ខ្ញុំក្រយ៉ាងនេះ តើមានពេលឯណាទៅយកដីគេ»។
អ្នកស្រី ចាន់ ណាវី គឺជាអ្នកជាប់ចោទម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកជាប់ចោទជាស្ត្រីប្រាំបួននាក់ផ្សេងទៀតមកពីតំបន់បឹងកក់ស្ថិតក្នុងសង្កាត់ ស្រះចក ខណ្ឌដូនពេញ រាជធានីភ្នំពេញ។
អ្នកស្រី និងស្ត្រីទាំងប្រាំបួននាក់នោះ ត្រូវបានតុលាការសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ ចោទពីបទ៖
«កាន់កាប់ដោយខុសច្បាប់លើអចលនវត្ថុរបស់នីតិបុគ្គលសាធារណៈ និងប្រឆាំងនឹងអ្នករាជការសាធារណៈ ដោយមានស្ថានទម្ងន់ទោស ប្រព្រឹត្តនៅចំណុចអភិវឌ្ឍន៍បឹងកក់១ ភូមិ១ សង្កាត់ស្រះចក ខណ្ឌដូនពេញ រាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១២»។
នៅក្នុងការសួរដេញដោល របស់ក្រុមប្រឹក្សាអង្គជំនុំជម្រះជិតមួយម៉ោងកន្លះ អ្នកស្រី ចាន់ ណាវី និងអ្នកជាប់ចោទប្រាំបួននាក់ផ្សេងទៀត បានបដិសេធរាល់ការចោទប្រកាន់របស់តុលាការសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ និងការតម្កល់ទុកការចោទប្រកាន់របស់សាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ ដោយសាលាឧទ្ធរណ៍។
អ្នកស្រី ទេព វន្នី ជាម្ចាស់ពានរង្វាន់ស្រីជាអ្នកក្លាហាន Vital Voices ជាអ្នកការពារសិទ្ធិរស់នៅក្នុងតំបន់បឹងកក់ បានថ្លែងប្រាប់អ្នកសារព័ត៌មាន បន្ទាប់ពីអង្គសវនាការនោះថា អ្នកស្រីសង្ឃឹមថា តុលាការកំពូលនឹងផ្តល់យុត្តិធម៌ដល់អ្នកដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ទាំងអស់ ពីព្រោះអ្នកទំាងនោះ និងអ្នកស្រី ពុំបានប្រព្រឹត្តដូចការចោទប្រកាន់ឡើយ។
«ក្នុងនាមពួកខ្ញុំដែលរងគ្រោះពិតប្រាកដ ហើយក្នុងនាមពួកខ្ញុំជាប្រជាពលរដ្ឋដែលស្អាតស្អំ ហើយមិនបានប្រព្រឹត្តបទល្មើសខុសដូចជាការចោទរបស់តុលាការឧទ្ធរណ៍ និងតុលាការដំបូង គឺយើងខ្ញុំទាំងអស់គ្នានៅតែមានក្តីសង្ឃឹម ទោះបីជាពួកខ្ញុំមិនដែលទទួលបាននូវយុត្តិធម៌ពីប្រព័ន្ធតុលាការ នៅស្រុកខ្មែរក៏ដោយ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថា ព្រោះពេលនេះតុលាការគាត់កំពុងតែពិចារណាអញ្ចឹងខ្ញុំអត់ទាន់វិនិច្ឆ័យថា យ៉ាងម៉េចទេ ហើយថ្ងៃទី១៦ខែ៣ ម៉ោង ៨ព្រឹកទើបគេប្រកាស»។
លោក អំ សំអាត ប្រធានការិយាល័យបច្ចេកទេសស៊ើបអង្កេតនៃអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ ដែលបានឃ្លាំមើលអង្គសវនាការនៅព្រឹកថ្ងៃពុធនេះ ថ្លែងថា តុលាការកំពូលនឹងពិចារណាផ្តល់យុត្តិធម៌ដល់ស្រ្តីជាប់ចោទទាំងនោះ ពីព្រោះបើពិនិត្យទៅលើអង្គច្បាប់ ពួកគេពុំបានធ្វើអ្វីខុសនោះទេ។
លោកបញ្ជាក់ថា៖
«បើយើងពិនិត្យរឿងអង្គច្បាប់តាំងពីក្រោម តាំងពីសាលាដំបូង សាលាឧទ្ធរណ៍ បើយើងផ្អែកទៅលើអង្គច្បាប់ ក៏ដូចជាអង្គហេតុដែរ វាគ្មានធាតុផ្សំណាមួយដែលអាចចោទបទល្មើសទាំងពីរនេះ ទៅលើអ្នក១៣នាក់ហ្នឹងបានទេ។ ហើយខ្ញុំយល់ទៅវិញថា ការចោទប្រកាន់ពេលហ្នុង គឺជាការមួយចោទចាប់ ចោទប្រកាន់ដើម្បីធ្វើការគំរាមកំហែងបំភិតបំភ័យប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់បឹងកក់ហ្នឹងកុំឲ្យធ្វើការតវ៉ាទៀតតែប៉ុណ្ណោះទេ។ អានេះគឺជាគោលបំណងនៃការចាប់ និងចោទប្រកាន់ហ្នុង ប៉ុន្តែធាតុពិតនៃបទល្មើស បើយើងពិនិត្យគឺអត់មាន»។
ស្រ្តីបឹងកក់ទាំង១០នាក់នេះ ត្រូវបានកាត់ទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគារ ក្នុងម្នាក់ៗ១ឆ្នាំដោយតុលាការក្រុងភ្នំពេញ កាលពីខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ ២០១៤។ ប៉ុន្តែពួកគេមួយចំនួនត្រូវបានសាលាឧទ្ធរណ៍បន្ធូរបន្ថយរយៈពេលស្ថិតនៅក្នុងពន្ធនាគារមិនដល់មួយឆ្នាំទេ។ ពួកគេទាំង១០នាក់នេះ ត្រូវបានដោះលែងឲ្យមានសេរីភាពវិញ កាលពីខែមេសា ឆ្នាំ ២០១៥។ ការដោះលែងសកម្មជនដីធ្លីនេះ ក៏ត្រូវគេដឹងថា ធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីការសម្របសម្រួលផ្នែកនយោបាយរវាងគណបក្សនយោបាយធំៗពីរក្នុងរដ្ឋសភា និងសម្ពាធពីសហគមន៍អន្តរជាតិ។
នៅចុងបញ្ចប់នៃអង្គសវនាការរបស់តុលាការកំពូលនៅព្រឹកថ្ងៃពុធនេះ ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាជំនុំជម្រះបានប្រកាសថា តុលាការកំពូលនឹងប្រកាសសាលក្រមនៅថ្ងៃទី១៦ ខែមិនា ឆ្នាំ២០១៦ ខាងមុខនេះ៕
